#தேவதை !!
பரபரப்பாக இருந்த காட்பாடி ஜங்ஷனில்
கீரிச் , கீரிச் ....என்று சத்தத்துடன் டிரெயின் வந்து நின்றது .
காபி..காபி..என்ற குரல்..
யம்மா ..பூ வாங்கிறங்களா ..
முழம் பத்து ரூபாய்,.
அந்த இடமே சுறுசுறுப்பாக இருந்தது ..
....வெளியே ஒட்டி இருக்கும் listயில் என் பெயர் இருக்கிறதா என்று check செய்து கொண்டேன் . பவானி என்று இருந்தது..
பவானி பத்திரமா போயிட்டு வா.
இட்லி மிளகாய் பொடி பையில் வைத்து இருக்கேன். அதையே சாப்பிடு என்று பாலா அக்கா பரிவோடு கூறினாள் .
கோவை போனதும் போன் பண்ணு .
தலையாட்டி கொண்டே டிரெயின் கிளம்ப போகுது நான் வரேன் என்றேன்..
என் சிறிய பையை மேலே வைத்துவிட்டு என் இருக்கையின் நம்பரையை பார்த்து அமர்ந்து விட்டு அருகே எதிரே அமர்ந்து இருப்பவர்களிடம் ஒரு சிநேக பார்வை ..
என்னுடன் ஏறிய சின்ன பெண்ணுக்கு அவளின் luggageயை மேலே தூக்கி வைக்க இயலவில்லை .
பின்னாடி அமர்ந்து ஒருவர் அதை எடுத்து மேலே வைக்க உதவி செய்ய thanks களும் , புன்னகைகளும் பரிமாற்றம் செய்யப்பட்டது .
இரயில் பயணமும் போல் வாழ்வியலும் ஒரு பயணம் தான். என்ன இரயில் பயணம் எங்கே இறங்க வேண்டும், எப்பொழுது இறங்க வேண்டும் என்று அறியக் கூடும் .. ஆனால் வாழ்வியல் பயணத்தில் 20 வயது நட்புகளுடனா பயணம்.. அப்புறம் வாழ்க்கை துணையுடன் ..
நடுநடுவே சில ஸநேகங்கள் ஏன் வருகிறார்கள் , ஏன் செல் லுகிறாரகள் என்று அறியா கேள்வி .. பாதைகள் எங்கும் பாடங்கள்.. தான் ..
மனம் எதையோ எதையோ யோசித்தது ..வெளியே பார்க்கும் போது சின்ன குழந்தைகள் இரயிலுடனே வேகமாக ஓடிவந்து உள்ளே இருப்பவர்களை பார்த்து டாடா காண்பிக்க ..அதை பார்த்து நான் ரசித்துக்கொண்டே நான் திருப்பி டாடா காட்ட ..அந்த மழலைகளுக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி..
இதை எல்லாம் யோசித்து/ பார்த்து கொண்டே நல்ல காற்று முகத்தில் அறைய .. கண்கள் சொருகி தூங்க ஆரம்பித்தேன் ...
சிறிது நேரம் தான் அதற்குள்
TTR வந்து டிக்கெட்டை check செய்துவிட்டு போனார் ..
திடிரென அந்த இடத்தில் சுற்றி இருந்தவர்கள் ஏதோ பரபரப்பாகப்பேசிக்கொண்டு இருந்தனர்.
எதிரே அமர்ந்து இருப்பவர் பாத்ரூமுக்கு சென்று வந்தவர் தன் அருகில் இருக்கும் பெண்மணியிடம் ..அவர் மனைவியா என்று தெரியவில்லை ..
அங்கே ஒரு வயதான அம்மா ஒரு குழந்தையையோட இருக்கு . பார்த்தா அந்த குழந்தைக்கும் அதுக்கும் சம்பந்தமே இல்லை .என்னனு தெரியலை ..
TTRக்கும் அவங்களுக்கும் சண்டை என்றார் .
எல்லாரும் பேசிக்கொள்ளவே ..எனக்கு ஒரு ஆவல் .
பாத்ரூம் போகும் சாக்கில் சென்று பார்த்ததேன் .
அந்த அம்மா பார்ப்பதற்கு விவசாயம் வேலை செய்து நன்கு காய்த்து போன கைகள் , எண்ணெய் பார்க்காத தலை , கையில் பித்தளை காப்பு , பழைய காட்டன் புடவை , வெற்றிலை போட்ட வாய் , நெற்றியில் பாம்பு உருவம் போல பச்சை குத்தி இருந்தாள் .
அவள் அருகில் பக்கத்தில் உள்ள கூடையில் மிளகாய் , மற்றும் வேறு தானியங்கள் இருந்தது
ஏதோ அவளை சக பயணி சொன்னது போல் அவளை தவறாக எண்ண என் மனம் இயலவில்லை .
அவள் கண்களில் ஒரு தீட்சனியம் .
அதற்குள் அவள் மடியில் இருக்கும் குழந்தை சிறுநீர் போகிவிட குழந்தை போட்டு கொண்டு இருக்கும் ஆடையை தூக்கி எறிந்து விட்டு .தன்னிடம் இருந்த ஒரு டவலை கொண்டு சுற்றினாள்.
என்னை பார்த்து இது உங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்க குழந்தையா மா..
இப்படி பார்க்கிறீங்க ..
அப்படி என்றால் உங்க குழந்தை இல்லையா என்றேன்.
இல்லைமா நான் அரக்கோணத்தில் ஏறினேன் அப்போ இந்த குழந்தை இதோ அங்கிட்டு கிடந்தது .
யாரோ யாரோ இந்த வழியா போனாங்க , வந்தாங்க ஒருவருமே கண்டுகலை ..
அது தான் நான் தூக்கி வைச்சுக்கனே ..எப்படியோ பிஞ்சு உசுறு அப்படியே விட மனசு இல்லை சாமி .. டிக்கெட் சரி பார்க்கிறவருக்கிட்ட சொன்னேன் கண்ணு ..
எனக்கும் அதுக்கும் சம்பந்தம் இல்லை .. யார் என்னனு எனக்கு தான் கேள்வி வரும். ..சொல்லிட்டு வேகமா போயிட்டாரு கண்ணு..
அதான் எங்க ஊர் திருப்பூர் அங்கன போலீஸ் ஸ்டேஷனில் ஒப்படைக்கலாம் என்று கூறிக்கொண்டே டிரெயினில் வந்த பாலை வாங்கி அந்த குழந்தைக்கு தர அது ...வாயில் பாதி அவள் புடவையில் பாதி என்று கொட்டிக்கொண்டே சாப்பிட்டது .
ஒழுகும் பாலை தன் அழுக்கு புடவை தலைப்பில் துடைக்க ..என் மனத்தில் அவள் அழுக்கு ஆடையில் இருந்தாலும் தேவதையாக தெரிந்தாள் .
பூமியிலும் தேவதைகள் உண்டு என்று நான் அறிந்து கொண்டேன். சிறிது நேரம் கழித்து இருவரும் சேர்ந்து அந்த இட்லியை சாப்பிட ..
பிஞ்சு குழந்தை அவளின் புடவை தலைப்பில் ஒளிந்து கொண்டு நிம்மதியாக உறங்கிக் கொண்டு வந்தது .
**********
( என் அம்மாவிற்காக எழுதப்பட்ட கதை
அவளுக்கு ஏதாவது பத்திரிகையில் குறுக்கெழுத்து , photography , என் கதையை எழுதியதை அனுப்புவது என்று எங்காவது என் பெயர் வரவேண்டும் 😂
அதில் வெற்றி பெற்று வரும் சிறு சிறு பரிசு தொகை அவளுக்கு சந்தோஷத்தை தரும் .எனக்காக அதில் வளையல் வாங்குவது என்று ஏதோ ஏதோ செய்வாள் .
ஏதோ பத்திரிகையில் போட்டிக்காக தரப்பட்ட தலைப்பு " தேவதை " .
அவளின் மகிழ்ச்சிக்காக நான் எழுதிய கதை .
இதில் வரும் 100 ரூபாய் பரிசு தொகையை விட அவளின் சந்தோஷம் எனக்கு மகிழ்ச்சி . என் வாழ்வில்
அவள் தான் என் தேவதை )
No comments:
Post a Comment