ஆந்திரா,ஒரிஸ்ஸா ஆன்மீகப்பயணம்
பகுதி 6
சிம்மாசல மூர்த்தியின் வராக,சிம்ம ,மனித உருவத்திற்கு காரணம் என்ன?
.வராஹ நரசிம்மர் மேற்கு நோக்கி உள்ளார். இரண்டு அவதாரங்கள், மூன்று உடல் அமைப்புகளுடன் சேவை சாதிக்கும் திருக்கோலம்.
திருமுகம் வராஹம்.
இடுப்புக்குக் கீழே சிம்மம், சிம்மவால்.
கால்களும் கைகளும் மனிதர்களுக்கு உள்ளது போல!
திருமால் எடுத்த பத்து அவதாரங்களில் பரபரப்பான நொடியில் தோன்றிய நரசிம்ம அவதாரம் தனிச்சிறப்பு பெற்றது. தன் பக்தன் பிரஹலாதனைக் காக்க மனிதனும். மிருகமும் கலந்த உருவமெடுத்து தூணிலிருந்து வெளிப்பட்ட தனிப்பெரும் அவதாரம் அது. பிரஹலாதன் கருவிலே திருவுடையவன். நாரத முனியால் நாராயண மந்த்ரோபதேசம் பெற்றவன். ஆனால் அந்த கருவுக்குக் காரணமான தந்தைக்கே பெரிய எதிரியாக்கிவிட்டது அவனுடைய நாராயணபக்தி. தானே கடவுள் என்ற இரண்யனின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் அடங்கத் தயாரில்லாத தனயன் அவன்.
மெய்யை வருத்தும் எத்தனையோ தண்டனைகளை தந்தை சிறிதும் இரக்கமின்றித் தந்தும், நாராயண நாமத்தால் அவற்றையெல்லாம் தன் மீதான பக்தி சிலிர்ப்பாகவே அனுபவித்தான் ப்ரஹலாதன். ஹிரண்யன் பிரஹலாதனை பல விதங்களில் துன்புறுத்தினான். இங்கு வால்டேரில் இருக்கும் (விசாகப்பட்டினம் அருகில் உள்ளது, அழகிய கடற்கரையை கொண்டது) கடலில் தள்ளிவிட்டான். ப்ரஹலாதன் “தராகீ, தராகீ”, என பகவானை சரண் அடையக் கூப்பிட்டான். ஹிரண்யனுக்கோ தன் நாட்டிலுள்ள பிற எல்லோரையும் போல் அவனும் தன் னுடைய பக்தனாக வேண்டும் என்று வெறி.
பிரஹலாதனுக்கோ ஹரியே சரி என்ற நெறி. கடலில் அமிழ்ந்து கொண்டிருக்கும் ப்ரஹலாதனை காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற அவசரத்தில், தன்னுடைய பீதாம்பரம் அவிழ்ந்துவிட்டதைக் கட்டி முடிந்தால் நேரமாகிவிடும் என்பதால், அதனைக்கூட முடியாமல், ஒரு கையில் பீதாம்பரத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு, மற்றொரு கையில் உள்ள கட்டை விரலால், கருடனுக்கு வாயில் அமிர்தத்தை கொடுத்துக் கொண்டு, குதிக்கிறார். குதித்த வேகத்தில் பகவானின் பாதங்கள் பாதாளம் வரை சென்று விட்டன. .ஹிரண்யகசிபுடன் 32 ரூபங்கள் எடுத்துப் போர் புரிந்தாராம் ஹரி. அதில் ஒன்று வராகநரசிம்மர் அவதாரம் ஆகும்.
சிறிது காலம் ப்ரஹலாதன் இவரை ஆராதித்துவிட்டு தன்னுடைய ராஜ்யத்திற்கு திரும்பினார். சிறிது காலம் பகவானுக்கு ஆராதனம் இல்லாமல் போலவே, புற்று மூடி அந்த இடம் காடாக மாறிவிட்டது. பின்னொரு காலத்தில் புரூரவஸ் என்ற சக்கரவர்த்தி இந்த இடத்தைக் கடந்து செல்லும் போது, அவரது விமானம் தடைபட்டது. என்ன காரணம் என்று திகைத்தார் மன்னர்.
நரசிம்மமூர்த்தி அவரது கனவில் தோன்றி, “நான் இங்குள்ள காங்கதாரா என்ற தீரத்தத்தின் அருகில் உள்ள புற்றில்” இருப்பதாகச் சொல்ல, அவரை எழுந்தருளப்பண்ணி, காங்கதாரா தீர்த்தத்தில் திருமஞ்சனம் செய்து பிரதிஷ்டை செய்தார் புரூவரஸ். அந்த நாள் அக்ஷயதிருதியை எனப்படும் நாள். மற்ற நாட்களில் சந்தனகாப்பிட்ட தரிசனம் தான். சந்தனகாப்பு என்றால் எவ்வளவு தெரியுமா? வைகாச சுக்ல த்ருதீயை, வைகாச பவுர்ணமி, ஜ்யேஷ்ட பவுர்ணமி, ஆஷாட பவுர்ணமி என்று வருஷத்தின் நான்கு தடவைகள், சுமார் 500 கிலோ சந்தனம் சாத்துகிறார்கள். எல்லா நாட்களும் சந்தனகாப்புடன் காட்சியளிக்கிறார் இந்த வராஹ நரசிம்மர் என்றால் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.
இத்தலத்தில் குடி கொண்டிருக்கும் பகவான் ஸ்ரீவராகலஷ்மி நரசிம்ஹ ஸ்வாமியின் நிஜரூப தரிசனத்திற்காக லட்சக்கணக்கான பக்தர்கள் அக்ஷயத்ரிதியை என்ற வைசாக சுக்ல த்ரிதியை நாளில் சந்தனத்திருவிழாவிற்கு கூடுவர். வருடா வருடம் நடக்கும் இந்த சந்தனத் திருவிழா முதல் நாள் இரவு முதல் எல்லா வைதீக காரியங்களுடன் துவங்கும்.
இந்த கோயிலின் பாரம்பரிய ட்ரஸ்டீ என்று அழைக்கப்படும் குடும்பத்தினர் (விஜயநகரம் மஹாராஜாவின் பரம்பரை) சந்தன மரக்கட்டைகள் மற்றும் வெள்ளிப் பாத்திரத்தில் வாசனைத்திரவியங்களுடன் அரைத்த சந்தனத்தை தலையில் சுமந்துகொண்டு பாண்ட் வாத்ய கோஷங்களுடன் ஊர்வலமாக கோயிலில் குடியிருக்கும் அப்பண்ணா என்று அழைக்கப்படும் பகவான் நரசிம்ம ஸ்வாமிக்கு அர்ப்பணிக்கிறார்கள். அந்த குடும்பத்தினர் மட்டும் அன்று முதல் மரியாதையுடன் பகவானின் நிஜ ரூப தரிசனம் செய்வதற்காக அலங்காரம் முடிந்தவுடன் முதலாவதாக அனுமதிக்கப்படுவார்கள்.
மலையுச்சியும் அங்கிருந்து காணும் கடலும், ஹிரண்யகசிபுவையும் ஹரி நெறியே அறநெறி என வாழ்ந்த பிரஹலாதனையும் இன்றும் நினைவில் நிறுத்துகிறது என்பதில் ஐயமில்லை.
ராமானுஜர் ஸ்ரீ கூர்மத்தில் வைணவத்தை நிலைநாட்டியபின், தெற்கே அடுத்த தலமான சிம்மாசலமான இம் மலையை அடைந்தார். விசாகப்பட்டினத்திற்கு பதினைந்து மைல் தூரத்தில் இருக்கும் மலைக் கோயில் இது. இங்கு கோயில் கொண்டிருக்கும் வராக நரசிம்மர், பின்னாளில் ஹிரண்யகசிபுவை வதைத்தபின் இங்கு பிரஹலாதன் கேட்டுக் கொண்டதற்கு இணங்க வராக முகத்துடன் மனித உடலோடு, சிங்கத்தின் வால்கொண்டு, வராக நரசிம்மனாக காட்சி அளிக்கிறார். பிரஹலாதன் பெருமாள் காத்தருளிய அந்த இடத்தில் நரசிம்மருக்கு கோயிலைக் கட்டிய இடமே சிம்மாசலம்.
பின் சோழர்கள் காலத்தில் பெரிய கோயிலாக விரிவடைந்த தலமாகும். இயற்கை எழில் சூழ்ந்த தலம். இக்கோயில் மலையை முழுக்க குடைந்தெடுத்து அமைக்கப்பட்டது. பாறையால் செய்யப்பட்ட ஒரு தேர், சக்கரங்களுடன் குதிரைகள் இழுத்துச் செல்லும் முறையில் உள்ளது. வாழ்வில் உண்டாகும் துன்பங்களைப் போக்கி பக்தர்களைக் காப்பதில் சிம்மாசலம் நரசிம்மருக்கு இணை வேறு யாருமில்லை.
No comments:
Post a Comment