ஓ...அமெரிக்கா - 16
எங்கள் அடுத்த நிறுத்தம் San Diego Zoo Safari Park. ஏறக்குறைய 1800 ஏக்கர் நிலத்தில், 400 க்கும் மேற்பட்ட வகை 3500 விலங்குகளையும், தாவரங்களையும் கொண்ட சஃபாரி பார்க் சான் டியேகோவின் சான் பாஸ்கல் பள்ளத்தாக்கில், கண் முன்னால் நீண்ட நெடும் பரப்பாக விரிந்து கிடக்கிறது. அந்த இடத்தைச் சுற்றிப் பார்ப்பதற்கான ஆப்பிரிக்க வகை ட்ராமில் ஏறிக்கொண்டால் அது சுற்றி வந்து இடத்தைக் காட்டி நம் கால்களைக் காப்பாற்றுகிறது.
ஆன்டிலோப் வகை மான்கள், ஒட்டகச் சிவிங்கிகள், காண்டாமிருகம், கொக்குகள், எருமைகள், காண்டார் பருந்து முதலான எல்லாக் கண்டங்களின் மிருகங்களையும், பறவைகளையும், அழிந்துகொண்டிருக்கும் உயிரினங்களையும் தன்னிடத்தில் வைத்துப் பராமரிக்கும் சஃபாரி பார்க் கொஞ்சமாக மழை பெய்யும் வறண்ட சான் பாஸ்கல் பள்ளத்தாக்கில், சான் டியேகோவிலிருந்து ஏறக்குறைய 51 கி. மீ. தூரத்தில் இருக்கிறது.
கூட்டம், கூட்டமாக மிருகங்கள், நடு நடுவில் குளங்கள், ஏரிகள், அவற்றில் இயல்பாக நின்றுகொண்டிருக்கும், தண்ணீர் குடித்துக்கொண்டிருக்கும் பறவைகள், திடுமென்று சொல்லாமல் கொள்ளாமல் விழுந்து நம்மை சிறிது நனைத்துவிட்டு மறைந்துவிடும் சிறுமழை என்று இயற்கையோடு எங்களுக்குக் கொஞ்ச நேரம் கழிந்தது.
ட்ராம் நம்மை இறக்கிவிட்டுச் சென்றுவிட, நின்று சில மிருகங்களையும், கொஞ்ச தூரம் நடந்து வேறு சிலவற்றையும் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் ட்ராம் வந்து கூட்டிச்செல்லும் ஸ்டேஷன் போன்ற இடத்தில் காத்திருந்தோம். விலங்குகளின் எல்லைகளுக்குள் நாம் பிரவேசித்து விடாதபடி வேலி இட்டிருக்கிறார்கள் என்றாலும், எங்கிருந்தாவது எதிர்பாராத ஒரு கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஒரு வன விலங்கு பாய்ந்து வந்துவிடுமோ என்று மனதின் ஓரத்தில் சிறிது பயம் இருக்கத்தான் செய்தது. நம் கட்டுப்பாட்டுக்குள் விலங்குகளா அல்லது அவற்றின் கட்டுப்பாட்டுக்குள் நாமா என்பது ஒரு பெரிய கேள்வி. இப்பொழுதும் விலங்குகளுக்கு அருகில் சென்று உணவு கொடுக்கும் பயிற்சியாளர்கள் என்னை ஆச்சரியப்படுத்தவே செய்கிறார்கள்.
ஒட்டகச்சிவிங்கிகளை என்னதான் வேலிக்குள் வைத்திருந்தாலும் அவற்றின் உயரமான கழுத்தும், தலையும் வேலியைத் தாண்டி வெளியில் வருவதால் அவற்றிடமிருந்து நான் நகர்ந்து ஒரு பாதுகாப்பான தொலைவில் நின்றதைப் பார்த்து என் மகளும், மருமகனும் சிரித்தார்கள். ஒட்டகச்சிவிங்கி என்னவோ சைவம்தான். ஆனாலும் அதன் பெரிய பற்களைப் பார்த்தபின் ரிஸ்க் எடுக்கும் தைரியம் எனக்கில்லை. என் டிராவல் இன்ஷூரன்ஸிலும் ஒட்டகச்சிவிங்கியால் வரும் ஆபத்துக்களுக்குக் காப்பீடு இல்லையே! இதில் சமீபத்தில் நான் பார்த்த Black Beach என்ற ஆங்கிலத் திரைப்படத்தில் ஒரு ஆப்பிரிக்கத் தலைவரின் வீட்டில் நம் ஊரில் நாய் வளர்ப்பதைப்போல ஒட்டகச்சிவிங்கி வளர்க்கிறார்கள். அதன் தலை படிக்கட்டில் முதல் மாடிவரை செல்கிறது. அவர்களுக்கு சிறு வயதிலிருந்து பார்த்துப் பார்த்துப் பழகிவிடும் போலிருக்கிறது.
சான் டியேகோ ஜூ சஃபாரி பார்க்கிலிருந்து அடுத்து நாங்கள் சென்ற இடம் Sea World. சுருக்கமாகச் சொல்ல வேண்டுமென்றால் கடலில் வாழும் ஏறக்குறைய எல்லா உயிரினங்களும் சீ வர்ல்ட்இல் இருக்கின்றன. அதற்கும் மேல் அங்கிருக்கும் டால்ஃபின்களும், கடல் சிங்கங்களும், சுறாக்களும் மனிதர்களால் பயிற்சி அளிக்கப்பட்டு சாகசங்களும் செய்கின்றன.
இங்கே என் கவனத்தைக் கவர்ந்த முதல் விஷயம் டால்ஃபின்கள். ஏதோ நம் வீட்டு நாய்க்குட்டிகள் நம் பின்னால் வருவதைப்போல, மனிதர்களைப் பார்த்தாலே முன் ஜென்ம ஞாபகம்போல, ஆர்வமாக அருகில் சுற்றிச் சுற்றி வருவதும், பேசுவதுபோல ஏதேதோ ஒலிகள் எழுப்புவதும் ஆச்சரியம் தந்தது. அதன் பயிற்சியாளர்கள் உட்கார, எழுந்திருக்க, என்ன சொன்னாலும் கீழ்ப்படிதலுடன் செய்வது 'அடடா! இந்த வித்தை தெரிந்தால் நம்ம லியோவையும் (என் செல்ல நாய்) கீழ்ப்படியச் செய்யலாமே!' என்று ஆதங்கம் தந்தது. அநியாயக் கீழ்ப்படிதல். இதில் குளத்திலிருந்து வெளியே தலையை நம் அருகில் வேறு பயமேயில்லாமல் கொண்டு வருகிறது. நமக்குத்தான் அதைப் பார்த்தால் கொஞ்சம் பயம் வருகிறது, டால்ஃபின்கள் மனிதர்களின் நண்பர்கள் என்று தெரிந்திருந்தாலும். பயிற்சியாளரின் வளையத்துக்குள் அநாயாசமாகக் குதிக்கிறது. எம்பி நினைக்க முடியாத உயரத்துக்குத் தாவிக் குதித்துக் கீழே விழுந்து, தண்ணீரை சுற்றிலும் வாரியிறைத்து, வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த எங்கள் எல்லோரையும் நனைத்தது. ஒரே உற்சாகம்! சந்தோஷம்!
அடுத்தது, கடல் சிங்கங்கள் பயிற்சியாளர்களுடன் நடத்திய ஆடல், பாடல், சாகசங்கள்! இதற்கு நாங்கள் சுற்றியிருந்த காலரிகளில் உட்கார்ந்துகொள்ள, கீழே குளத்தில் இருந்த கடல் சிங்கங்கள் பயிற்சியாளர்கள் பெயர் சொல்லிக் கூப்பிடக் கூப்பிட ஒவ்வொன்றாக வெளியே வந்தன. சில உடனே வந்தன. சில கொஞ்சம் பிகு பண்ணிக்கொண்டு வேண்டா வெறுப்பாக வருவதுபோல வந்தன. இதற்கேற்றாற்போலப் பயிற்சியாளர் நகைச்சுவையாக ஒலி பெருக்கியில் கமென்ட் கொடுக்க காலரியில் பெரும் சிரிப்பு.
அடுத்ததாக ஒலி பெருக்கியில் இசை ஆரம்பிக்க கடல் சிங்கங்கள் ஒவ்வொன்றாகப் பயிற்சியாளருடன் சிறியதிலிருந்து பெரிதுவரை, இலகுவிலிருந்து கடினம்வரை ஏறக்குறைய எல்லா விதமான நடன முத்திரைகளையும் அநாயாசமாக செய்தது நம்ப முடியாத காட்சி. இதில் ஒரு முத்தக்காட்சியும் இடம்பெற்று கைதட்டல்களை அள்ளியது. எல்லாம் ஒரு தாள லயத்தோடு, ஒழுங்கோடு நடந்து முடிந்தும் பிரமிப்பு அகலவில்லை.
மனிதர்கள் தங்களால்தான் எல்லாம் முடியும், அதனால் தாங்கள்தான் உலகத்தையும், அதிலுள்ள விலங்கு, தாவரங்களையும் ஆளப் பிறந்தவர்கள் என்ற எண்ணம் வைத்திருந்தால் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும். மனிதர்களுக்குக் காலங் காலமாகக் கிடைத்த பயிற்சிகளும், வாய்ப்புகளும் விலங்குகளுக்குக் கிடைத்திருந்தால் அவை மனிதர்களைவிட இன்னும் புத்திசாலித்தனமாக மாறியிருக்கவும் கூடும். சந்தேகமிருந்தால் Planet of the apes திரைப்படம் பார்க்கவும். கற்பனையானாலும் நடக்க முடியாத விஷயம் அல்ல.
2013 ல் ஒரு சுறா பயிற்சியாளரைத் தாக்கியதால் அவர் மரணமடைந்தார் என்று கேள்விப்பட்டிருந்த செய்தி நம்மை அந்தப் பக்கத்திலிருந்து ஒரு அரை கி.மீ. தள்ளியே நடக்க வைத்தது. ம்ஹூம்! இருந்திருந்தும் நம் முடிவு ஒரு சுறாவின் கையிலா அல்லது வாயிலா?
மொத்தத்தில் Sea World ஒரு மறக்க முடியாத அனுபவம்.
Ancila Fernando
படங்கள் San Diego Zoo Safari
Sea World
No comments:
Post a Comment