ராமசாமி அய்யரும் அலமேலுவும் வழக்கம் போல் நடை பயிற்சி முடித்து  

வீடு

பகிர்வு

_🌹......𝕄𝕒𝕝𝕝𝕚𝕜𝕒......🌹_

 வந்தார்கள்.ராமசாமி பேப்பருடன்  

உட்கார அலமேலு பால் காய்ச்ச உள்ளே போகும் நேரம் தொலைபேசி  

அழைத்தது. பிள்ளை ரமணிதான்  

அழைத்தான்  .குரலில் பதற்றம்.  

"அம்மா! கொஞ்சம் இங்கே வறியா"  

அலமேலு பதில் பேசாமல் போனை மூடி ஆத்துகாரரை பார்த்தாள்." ரமணி  

கூப்பிடறான்.என்னமோ குரலே சரியில்லை" .அவர் ஏற்கனவே முன்  

கோபி." வேண்டாம்னு உதறிட்டு  

போனவனுக்கு இப்ப என்ன கரிசனம்"  

எரிந்து விழுந்தார்.அலமேலு பொறுமையாக ரமணியிடம் விபரமாக பேசிவிட்டு போனை வைத்தாள்.  

" பூஜாவுக்கு மாசம் ஆயிட்டதில்லையா  

அதான் பயப்படறான்.பிரசவம் வரை அங்கே வந்து இருக்க சொல்லறான்."  

ராமசாமிக்கு கோபத்தில் உதடு துடித்தது."ஏன் அதான் அவ அம்மா  

இருக்காளே.தூபம்போட்டு பிரிச்சவ.  

அவா பார்த்துகட்டுமே.இப்பமட்டும்  

நீ வேணுமா?"அலமேலு யோசித்தாள்.  

அலமேலு அமைதியாக பையில் தன்  

புடவை துணிமணிகளை எடுத்து  

வைத்தாள் " நான் போகத்தான் வேணும்  பிள்ளைக்காக.நீங்க வேணா  

வரவேண்டாம்.பத்துபதினஞ்சு நாளிலே வந்திடுவேன்.அதுவரை மெஸ் மாமி கிட்டே சொல்லிட்டு போறேன்.உங்களுக்கு காப்பி டிபன்  

சாப்பாடு வீடு தேடி வந்துடும்." அலமேலு வாசலுக்கு வந்து ஆட்டோ பிடித்தாள்.  

ரமணி பதற்றத்துடன் வாசலிலேயே  

நின்றான். " அடிக்கடி வயறு வலின்னு  

துடிக்கறா.டாக்டர் இன்னும் டியூ டேட்  

வரலைன்னு சொல்லி திருப்பி அனுப்பறா .பூஜாவோட அப்பா அம்மா  

இந்த சமயம் பார்த்து வடநாட்டு டூர்  

போயிட்டா.நீதாம்மா துணையா இருக்கணும்.பயமா இருக்கு" புலம்பி  

தீர்த்தாள் ரமணி.  

அலமேலு ஏதும் பேசாமல் கையோடு  

எடுத்து வந்த கருஞ்சீரகம் வறுத்து  

பொடி செய்து தண்ணீர் ஊற்றிகொதிக்க வைத்து வடிகட்டி  

பொறுக்கும் சூட்டில் பூஜாவிடம்  

குடிக்க கொடுத்தாள்.பதில் பேசாமல்  

குடித்தாள் பூஜா.வலி நிற்பது போலிருந்து மாலை அதிக மாகி விட்டது." இது பிரசவ வலிதான்"  

என்று உறுதி செய்து உடனடியாக  

ஹாஸ்பிட்டலில் சேர்க்க மறுநாள்  

சுக பிரசவமாக ஆண்குழந்தை பிறந்தது.அலமேலு வற்புறுத்தியதால்  

ராமசாமிஅய்யர் நேராக வந்து குழந்தையை பார்த்து விட்டு யாரிடமும்  

பேசாமல் உடனே திரும்பி விட்டார்.  

பூஜாவை ஆத்துக்கு அழைத்துவந்த  

அலமேலு பூஜாவுக்கு லேகியம் பத்திய சாப்பாடு என்று பார்த்து பார்த்து  

கவனித்தாள்.குழந்தையை பக்குவமாக குளிப்பாட்டினாள்.ரமணி  

யும்பூஜாவும் நெகிழ்ந்து போனார்கள்.  

டூர் போன பூஜாவின் அப்பா அம்மா  

ஸ்கைப்பில் வந்து வாழ்த்தியதோடு  

சரி.  புண்ணியாவசனம் முடிந்த மறுநாள் அலமேலு பேக்கை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள்.  

"அங்கே என் ஆத்துகாரர் தனியா கஷ்டபடுவார்.நான் கிளம்பறேன்.  

இனி நீங்க பார்த்துகுங்கோ " என்ற  

அலமேலு ஒரு லிஸ்டை நீட்டினாள்.  

ரமணி புரியாமல் விழித்தான்.  

" எதுக்கு அம்மா இது"  

அலமேலு சலனமில்லாமல் பதில்  

சொன்னாள்." நான் இங்கே வந்து இத்தனை நாளா ஆயா வேலை பார்த்தது.பத்திய சமையல் சமைச்சு போட்டது எல்லாத்துக்கும் சார்ஜ் எவ்வளவுன்னு குறிச்சிருக்கேன். என்  

சாப்பாட்டு செலவை கழிச்சுட்டேன்.  

நான் நர்ஸாக இருந்து ரிடையர் ஆனவள்.எந்த சமயத்திலும்  

பிரசவத்துக்கு உதவறது என்கடமை.  

எப்போ நீ எங்களை வேண்டாம்னு  

உதறிட்டு எவ்வளவு கெஞ்சியும்  

கேட்காமே வயசான காலத்திலே  

எங்களை  தவிக்க விட்டு தனியா போனதோட அப்பறமும் எங்களை  

வந்து பார்க்கறதுமில்லையோ. அப்பவே மனசு கல்லாயிட்டது  

உனக்கும் எங்களுக்கும் உள்ள உறவு  

விட்டுபோச்சு.நீ யாரோ நாங்க யாரோதான்னு நாங்க முடிவு பண்ணிட்டோம். இப்ப கூட நீ கூப்பிட்டபோ ஒரு நர்ஸா வந்துதான்  

உதவினேன்.உன் அம்மாவா இல்லை"  

வேகமாக வெளியேறினாள் அலமேலு.விக்கித்து நின்றார்கள்  

ரமணியும் பூஜாவும்.  

தான் எடுத்த முடிவை நிச்சயம் ராமசாமி பாராட்டுவார் என்று நம்பினாள் அலமேலு.