வங்கியின் அனுபவங்கள்

 🌹வங்கியின் அனுபவங்கள் 🌹

வங்கிகளுக்கு இப்போது சவாலாக இருப்பது வாராக்கடன். பல வங்கிகள் நஷ்டம் அடைவதற்கும், லாபம் குறைவதற்கும் காரணம் இந்த வாராக் கடன்கள் (NPA) தான்.

இது நடந்தது எட்டு வருடங்களுக்கு முன்பு. நான் அப்போது சேலம் டிவிஷனல் ஆபிஸில் இருந்தேன். அடிக்கடி பக்கத்து கிளைகளுக்கு, பணி நிமித்தமாக, டெபுடேஷன் போவது வழக்கம்.

அப்படி ஒரு கிளைக்கு ஒரு வாரம் Depute பண்ணியிருந்தார்கள். இரண்டு பஸ் மாற வேண்டி இருந்ததால், காரிலேயே போய் வந்து கொண்டிருந்தேன்.

சரி.  இரண்டு நாட்களாயிற்று. மேலாளர் ரொம்பவும் டென்ஷனாக இருந்தார். என்னுடைய மிக நெருங்கிய நண்பர். வாடா போடா நண்பர்கள். நான் என்னுடைய வேலயை பார்த்துகொண்டே இவரையும் கவனித்து கொண்டிருந்தேன். 

போன் செய்வதும், சத்தம் போடுவதும், பிறகு மற்றொரு போனில் கெஞ்சுவதும், நாள் முழுவதும் தொடர்ந்தது. இடையில் எங்கோ வெளியே போய்விட்டு டென்ஷனாக வந்தார். ஸ்டாப் யாரோடும் எதுவும் பேசவில்லை. இவர்களும் பேச தயங்கினார்கள். பதட்டமாக இருந்தது. 

சரி. சாயங்காலம், நான் மேலாளர் அறைக்கு சென்றேன்.

"என்ன பாஸ். என்ன டென்ஷன்?"  

"வா கண்ணா உட்காரு.  நானே உன்னை கூப்புடனும்னு நெனச்சேன்"

"சரி சொல்லு".

"இந்த ஸ்ரீராம் மில்ஸ் (பெயர் மாற்றப்பட்டு உள்ளது) பணம் கட்டவே மாட்டேங்கறான். இந்த வாரத்துக்குள்ள, பணம் கட்டலேன்னா பொஷசன் எடுக்கனுன்னு DO-ல சொல்றாங்க. இவங்ககிட்டே சொன்னா,  வேண்டாம், கட்டிடறோம்னு சொல்றாங்க. ஆனா கட்ட மாட்டேங்கறாங்க. அந்த மினிஸ்டர்க்கு ரிலேஷன் வேற. ஒன்னும் புரியல"

அட!  இந்த பார்ட்டியா? நான் கூட லிஸ்ட்ல பார்த்தேன்"

அப்போதெல்லாம் எந்த கிளைக்கு டெபுடேஷன் போகிறோமோ, அந்த கிளையின் வாராக்கடன்கள் லிஸ்ட்டை ஒரு காப்பி கொடுத்து, பாலோ பண்ண சொல்லி அனுப்புவார்கள்.  

வாராக்கடன் தொகை வட்டங்களில்.  லோன் தொகை கோடிகளில்.

"சரி பாஸ். என்ன தான் சொல்றாங்க?"

"அப்பா பணம் கட்டறேன்னு சொல்றாரு. மகன் கட்ட மாட்டேன்னு பிரச்சனை பண்றாரு. DO-விலிருந்து ஏகப்பட்ட பிரஷர். ஒரு மணி நேரத்துக்கு ஆள் மாத்தி ஆள், போன் பண்றாங்க" 

நான் சிரித்து விட்டேன்.

"இங்க டேபுடேஷன் வருவதற்கு முதல்நாள் வரைக்கும், நானும் உங்கிட்ட போன்ல இந்த பார்ட்டி பணம் கட்டியாச்சான்னு கேட்டு கொண்டிருந்தேன். DO-னா பாலோ பண்ணத்தான் பண்ணுவாங்க. பின்ன, அவங்களா வந்து பார்ட்டிய பார்த்து, பணம் கட்டுங்கன்னு கேட்பாங்க? " 

இப்படி சொன்னது தான் தாமதம். மேலாளர் "சரி. இப்ப நீ DO-லேந்து தானே வந்திருக்கே. வா. நாளைக்கு உன்னையும் கூட்டிட்டு போறேன்.

நீயே பார்ட்டி கூட பேசு. முடிஞ்சா பணம் வசூல் செஞ்சு கொடு பாக்கலாம்"

"ஏம்பா! இதென்ன வம்பாயிருக்கு?   உன்னை வசூல் பண்ண சொன்னா, நீ என்னை வசூல் பண்ண சொல்றியே"

"பரவாயில்ல. நா இப்ப AGM சார் கிட்ட பேசிடறேன். உன்னை கூட்டிட்டு போகப்போறேன்னு சொல்லிடறேன்"

உடனே AGM க்கு போன் பண்ணி விஷயத்தை சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்து சிரித்தார். 

"AGM கிட்ட உன்னை கூட்டிண்டு, அந்த பார்ட்டிய பாக்க போறேன்னு சொன்னதும், பேஷா கூட்டிட்டு போ. அதற்காகத்தான், அவன அங்க அனுப்பி வச்சேன். முடிஞ்சா, வசூல் பண்ற வரைக்கும் கண்ணனை, அங்கேயே உட்கார வச்சுட்டு வந்துருனு சொல்றாரு". 

சரி போலாம். இப்ப நா கெளம்பறேன். 

மேலாளர் என்னுடன் கார் வரை பேசிக்கொண்டு வந்தவர், அப்போதுதான்

காரில் வக்கீல் சிம்பல் இருப்பதை கவனித்தார்.

"கண்ணா நீ வக்கீலா?"

"என்ன விளையாடறயா" "இல்லடா. கார்ல வக்கீல் சிம்பல்". "அதுவா அண்ணா வக்கீல். இது அவனோட கார்"

"அப்போ ஒன்னு செய்யலாம். நீ DO-ல இருந்து, பொஷசன் எடுப்பது சம்மந்தமா வந்தேன்னு பார்ட்டிகிட்ட சொல்லிடலாம்"

"ஏம்பா நீ வேற.  கூட வேண்ணா வரேன். ரெக்கவரி டீம்-னு சொல்லி ஏதும் சிக்கல் வந்துடப்போகுது. வேண்டாம்"

"ஒரு சிக்கலும் வராது. நிஜமாவே அந்த ரிக்கவரி டீம் இன்னும் வரல. ஏன்னு தெரியல.   நீ அங்க வந்து பேசி, வசூல் பண்ணி கொடுத்துட்டு போப்பா".

சரி. மறுநாள் நான், மேலாளர், ஆபிஸர் மூவரும் மில் விசிட். என்னுடைய காரில். பெரிய மில் தான். பெரிய கேட்டை கடந்ததும்,  செக்யூரிட்டி சல்யூட் அடித்து கார் எண்ணை குறித்து, அனுப்பி வைத்தார். MD ரூமிற்கு போனோம்.

PA டீடைல்ஸ் கேட்டு, உள்ளே சொல்ல, வரச்சொல்லி அழைப்பு வந்தது. 

போகும்போது மேலாளர் என் காதில் "நீ தான் ரெக்கவரி டீம். மறந்துறாதே " என்று கிசுகிசுத்தார். பெரிய ரூம்.

ஏசி குளிர் சில்லென்று இருந்தது. 

நடு நாயகமாக MD அமர்ந்து இருந்தார். பார்ப்பதற்கு, பாந்தமாக கம்பீரமாக இருந்தார். இப்போது அறிமுகம்.

மேலாளர் MDயிடம், "இவர்தான் எங்க ரெக்கவரி டீம். பொஷசன் சம்மந்தமா வந்திருக்கார். பொஷசன் எடுக்க எல்லா ஏற்பாடும் இவர் தான் செய்வார்"

"இருங்க. என் மகன் வந்துடுவான்" - MD. 

மகன் ஆரவாரமான வந்தார்.  பார்ப்பதற்கு திகிலை ஏற்படுத்தும் தோற்றம். ரெக்கவரி டீம் அறிமுகம் முடிந்தது. சிறிது நேரம் கனத்த மௌனம். என்ன பேசுவது?  எப்படி ஆரம்பிப்பது?  

சரி. வந்தது ரெக்கவரி விஷயமாக. தயக்கம் எதற்கு? பேசிவிட வேண்டியது தான். தாமதம் வேண்டாம்.

அதற்குள் டீ வந்தது.

"சார், டீ சாப்பிடுங்க. நம்ம கேன்டீன் டீ தான். நம்ம கோத்தகிரி எஸ்டேட் ஸ்பெஷல் டீத்தூள்" - MD.

யோசனையுடன் டீ சாப்பிட்டு விட்டு,  நேராக விஷயத்துக்கு வந்தேன். 

"சார் எப்ப பணம் கட்டப்போறீங்க?

நாலு தவண பாக்கியிருக்கு.

எட்டு லட்சம் கட்டணும்"

"கட்டிவிடுகிறேன். சேலத்துல பணம் ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கேன். வந்ததும் கட்டிடலாம் சார்" 

"சார்.  இப்படியே ரொம்ப நாளா சொல்லிகிட்டு இருக்கீங்க. ஆனா எதுவும் கட்டல. அதனால தான் நான் இன்னிக்கு வந்திருக்கேன். இன்னிக்கு கட்டலேனா பொஷசன் பிராசஸ் ஆரம்பிச்சிடுவேன்". 

MD-யிடம் திரும்பி, "பேப்பர்ஸ் எல்லாம் ரெடியா இருக்கு.  உங்களுக்கு பொஷசன் நோட்டீஸ் இஷ்யூ பண்ணி ஒரு மாசம் ஆச்சு. இது வரை பணம் கட்டலை. லீகல் proceeding பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டா, அப்புறம் எங்க மேல வருத்தப்பட்டு பிரயோஜனம் இல்ல.  நல்லா யோசனை பண்ணிக்குங்க. முன்னமாதிரி இப்ப இல்ல. RBI-க்கு  நாங்க என்ன ஆக்சன் எடுத்தோம்னு ரிப்போர்ட் பண்ணனும்". 

"இதோ, இந்த மேலாளர் பதில் சொல்லனும். நான் பதில் சொல்லனும்.

இந்த வங்கி எந்த ஆக்சனும் எடுக்காது! எப்பவும் போல சும்மா கேட்டுட்டு போயிடுவாங்கன்னு நினைச்சுக்க வேண்டாம். நிலைமை மாறிடிச்சு"

கொஞ்சம் கடுமையாகவும், அதேசமயம் அனுசரணையாகவும் பேசினேன்.

"இந்த மில்லின் சொத்தோட மதிப்பை, கம்பேர் பண்ணினா,  நீங்க கட்ட வேண்டிய பணம் சாதரணம். எனக்கே இங்க வந்து பாத்ததுக்கு அப்புறம், பொஷசன் போறதுக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு. நான் ஒரு நல்ல நண்பணாக சொல்கிறேன். பணத்தை கட்டி விடுங்கள். கொஞ்சம் டைம் வேண்டுமானாலும் நான் கேட்டு வாங்கி தர்றேன். வீணாக, லீகல் ஆக்சன் அது இதுன்னு, எதுவும் வேண்டாம் சார்"

இப்போது என் காலை யாரோ மிதித்தார்கள். மேலாளர் தான்.  

மகன் முகத்தில் மாற்றம். எழுந்து வெளியில் போனார். என் காரின் பக்கத்தில் நின்று, யாரிடமோ போனில் அரைமணி நேரம் பேசினார். திரும்பி  வந்து, அந்த ஊர் அமைச்சர் மற்றும் உறவினரிடம் பேசுனதாக சொன்னார். 

"பணம் எப்ப கட்டுவீர்கள்?"

"சார். ஏற்பாடு பண்ணிட்டேன். இன்னிக்கு  கொஞ்சம் கட்டிடறோம். பேலன்ஸ் திங்கள்கிழமை அன்னிக்கு  கட்டிடறோம்".

மீண்டும் காலை மிதித்தார் மேலாளர்.

"இன்னிக்கு எவ்வளவு கட்ட போறீங்க?" 

"நாலு லட்சம் கட்டிடலாம் சார். மீதி திங்ககிழமை கட்டிடலாம்."

"சரி. நாலு லட்சம் இன்னிக்கு கட்டிட்டு, மீதி நாலு லட்சம் திங்கள்கிழமை கட்டிடறோம்னு ஒரு லெட்டர் கொடுத்துடுங்க. நான் 

DO- க்கு ரிப்போர்ட் பண்ணனும்" 

"சரி. லெட்டர் கொடுத்து விடுகிறோம்."

MD-யிடமும் அவரது மகனிடமும் நன்றி கூறி விடை பெற்றோம். கார் வரை வந்து அவர் மகன் வழியனுப்பி வைத்தார்.

மேலாளருக்கு நடப்பது கனவா நனவா என்று தெரியவில்லை. வரும்போது மேலாளர் என்னிடம்,"கண்ணா. நீ சரியான ரூட்ல போனதால நான் இடையில பேசவேயில்லை. மகன் தான் ஒரு அதிரடியான ஆளு. பரவாயில்ல. எப்படியோ சமாளிசுட்டோம்"

"சரி. அதெல்லாம் இருக்கட்டும். என் கால, ஏன் அந்த மிதி மிதிச்சே? காலே வீங்கி போச்சு. எனக்கு ஸ்ட்ராங்கா பில்டர்  காப்பி வாங்கி கொடுத்துடு"  

சொன்னாமாதிரி நாலு லட்சம் பணம் கட்டிவிட்டு, லெட்டர் கொடுத்துவிட்டு போனார்கள். நான் போனில், MDயிடமும் அவர் மகனிடமும், மனமார்ந்த நன்றி சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன். 

காரில் இருந்த வக்கீல் சிம்பல், என்னை பார்த்து சிரித்து கொண்டிருந்தது. 

நிஜமாகவே மறக்க முடியாத அனுபவம். 

படித்ததற்கு நன்றி 🌹