ஶ்ரீராம யாத்திரை - 2

 

                          இரண்டாம் பாகம்                           

அவர் சொல்லிச் சென்றபடி வாலண்டியர்கள் அவரவர் குரூப்பில் உள்ள பயணிகளின்பெயர்கள்  பஸ் பெயர், சீட்நம்பர்  லிஸ்டை தந்தனர்..என்னுடைய பஸ் நம்பர் -5- (ஐந்து)  bus பெயர் மாருதி சீட்நம்பர் 23. சீட் நம்பர்கள் அவ்வப்போது மாறும் .பஸ் மாத்திரம் மாறாது.  என் பஸ்சின் வாலண்டியர்களில் ஒருவர் ஸ்ரீஎதிராஜன் மற்றவர் சதீஷ் .இருவருமே பாகவ தர்கள். எங்களுடன் யாத்திரையின்  இறுதி வரை நன்றாக பழகி. உதவினர்.  

ரயில்வண்டி வேகமாக போய்க் கொண்டிருந்தது எல்லோரும் பத்து மணிக்கு ஸ்லீபர் பலகையை  கொக்கிகளில் மாட்டிக்கொண்டு உறங்க ஆரம்பித்தோம். கம்பார்ட்மென்ட்களின்  வழிநடையில் மாத்திரம் நீல வண்ண ஜீரோ வாட்ஸ் பல்பு இரண்டு மூன்று எரிந்து கொண்டிருந்தது. எதோ ஒரு நிலாவொளியில் உறங்குவது போன்ற உணர்வை பெற்றேன். .இரவு 11-௦௦ மணிக்கு இட்டார்சி ஸ்டேஷன் ,12-௦௦ மணி வாக்கில் போபால்ஸ்டேஷன், விடிகாலை 4-3௦ மணிக்கு ஜான்சி ஸ்டேஷன் களில் வண்டி நின்று  போய்க் கொண்டிருந்ததை அந்தந்த ஸ்டேஷன்-களில் வண்டி நின்ற பிளாட்பாரங்களில் அந்த இரவிலும் சாயா காபி என்று கூப்பாடு போடுவோர் சப்தங்களில் இருந்தும் ரயில்வே கைடை பார்த்தும் அறிந்தேன். அதன்பின் ஒரு இரண்டு மணி நேரம் கொஞ்சம் கண் அயர்ந்து விழித்தபோது காலை மணி 6-3௦ சக யாத்ரிகர்கள் எழுந்து பல்விளக்கி முகங்களை வாஷ் பேசின்களில் அலம்பிக் கொண்டிருந்தார்கள்.அடியேன் அப்பர் பெர்த்தில் இருந்ததால் யாரும் எழுப்பவில்லை. சரியாக இருக்கும் இப்போது எழுந்தால் என்று நானும்  எழுந்து பல்தேய்த்து முகத்தை அலம்பி லேசாக திருமண் ஸ்ரீசூர்ணம் இட்டுக்கொண்டேன். ஒரு கப் பால்சர்க்கரைபோட்டு  என் டம்ளரிலேயே  வாங்கி ஸன்ரைஸ் காபி பௌடரை ஒரு ஸ்பூன் போட்டு  கலக்கி சூடாக சாப்பிட்டபோது தூக்கம் நன்றாக கலைந்து விட்டது. மணி ஏழாகி விட்டது. தோள்பைகளில் வைக்க வேண்டிய வேஷ்டி உத்திரியம் டவல் ,திருமண்பெட்டி ,  தட்டு, டம்ளர்,கொடிகயிறு போன்றவைகளை அவர் சொன்னபடியே செக் பண்ணி வைத்துக் கொண்டேன். மற்றவைகளை சூட்கேஸில்அடுக்கி வைத்து பூட்டினேன்.மணியை பார்த்தேன்காலை  7-3௦.                                       பக்கம் –பதிநான்கு

 பரவாயில்லை இன்னமும் ஒரு மணி காலம் உள்ளது. பயணிகள்  ஐந்து கம்பார்ட்மேண்டுகளிலும் ஹரே ராமா, ஹரே கிருஷ்ணா, ராம கிருஷ்ணா ஹரே ஹரே

என்றுஒருவர் சொல்ல மற்றவர்கள் கோரஸாக சொல்ல ஒரு இனிய  கோஷம் வலுத்துக் கொண்டிருந்தது. வேளுக்குடி சுவாமியும், திருப்புல்லாணி சுவாமியும் ஒரு வாகிங் மாதிரி

ஐந்து பெட்டிகளையும் ஒரு தரம் வடக்கு தெற்காக  நடந்து பின் திரும்பி வந்து கொண்டிருந்தார்கள். அவர் முகம் சற்று புன்னகையை காட்டினாலும் ஒரு பொறுப்பு உணர்ச்சியையும் காண முடிந்தது. வண்டி நின்றதும் பொறுமையாகவும்  வரிசையாகவும் இறங்குங்கள்  வண்டி ஒரு பத்து நிமிஷம் நிற்கும். கார்டிடம் சொல்லியுள்ளேன். டி.ஸி.களிடமும் சொல்லி யுள்ளேன். அவசரம் காட்டி, பிடித்து தள்ளிக்கொண்டு இறங்க வேண்டாம் என்றெலாம் பொதுப்படையாக அங்கங்கு சற்று நின்று சொல்லிக்கொண்டே போனார்.அவர் எச்சரிக்கையில் பயணிகளுக்கு எந்தவித அசம்பாவிதமும் நேரிடக் கூடாது என்ற கவலை தெரிந்தது. வண்டி சரியாக கான்பூர் ஸ்டேஷனில் 8-3௦ மணிக்கு நுழைந்து கொண்டிருந்தது. அந்த பிளாட்பாரமே நம் யாத்திரிகர்களால் நிரம்பி இருந்தது. ஸ்டேஷன் மாஸ்டர், என்ஜின் டிரைவர், கார்ட் எல்லோருமே அவரவர் இடத்தில் இருந்து பொறுமையாக கையில் சிகப்பு கொடியை சுருட்டி காட்டிக்கொண்டு பச்சைக் கோடியை பிரித்து கையில் தொங்கவிட்டுக்கொண்டு  காத்திருந்தார்கள். சுமார் பத்து நிமிடமாகியது எல்லோரும் இறங்கியாகி விட்டாலும், சாப்பாட்டு அண்டாக்களும் கூடை கரண்டிகள், ,அகப்பை போன்ற அயிட்டங்களையும் எடுத்துக்கொண்டு இறுதியாக சமையற்காரர்கள் குரூப் இறங்கியவுடன் ஸ்வாமி ஸ்டேஷன் மாஸ்டரை பார்த்து கைகுவிக்க அவரும் சிக்னல் காட்ட, வண்டியும்   எங்களுக்கு விடை கொடுப்பது போல் மெதுவாக நகர்ந்தது. முழு வண்டியும் நடைமேடையை விட்டு நகர்ந்தவுடன் , அவரவர்கள் தங்கள் லக்கேஜ் களை சக்கரங்கள் பொருத்தி இருந்தபடியால் தள்ளிக்கொண்டு  படிகள் ஏறி மேற்குபக்கமாக  இறங்கி ஸ்டேஷனை விட்டு வெளியே வந்து பார்க்கையில் சுமார் பத்து பதினோரு VALVO PUSHBACK AIRBUS-கள் கம்பீரமாக நம்பர் பெயர் அட்டைகளுடன்  நின்று கொண்டிருந்தது..என்னுடைய 5-ம் நம்பர்  மாருதி பஸ்ஸை நோக்கி அடியேன் நகர்ந்தேன். என்னுடன் பயணிப்பவர்கள் 35-பேர்கள், அருகே சென்றதும் இரு  வாலண்டியர்களும்  எங்கள் சூட்கேஸ் களை வாங்கி பஸ் சைடு வாக்கில் இருந்த டிக்குகளில் உள்ளே அடுக்கி எங்களை பஸ் ஏறி எங்கள் சீட் நம்பரை பார்த்து அமரச் சொல்ல அப்படியே நடந்து கொண்டிருந்தது. சுவாமி பஸ்களின் முன்னாள் நின்று பாட்டரி சார்ஜ்  செய்திருந்த ஒலிபெருக்கி மூலம் வழிகாட்டிக் கொண்டிருந்தார். அங்கே சிலமும்பைக்காரர்கள் எதோ குழப்பம் விளைவிக்க,எல்லோருக்கும் ஒரே விதிதான் உங்களுக்கு குறிப்பிட்ட பஸ்சின் குறிபிட்டுள்ள சீட்களில் சென்று அமருங்கள் மணி ஒன்பதாகி விட்டது, நாங்கள் மும்பை யிலிருந்து வந்துள்ளோம் என்று எதோ கூற,அதற்கு ஸ்வாமி மும்பை   யாத்ரிகர்கள் தங்களுக்கு ஒரு கொம்பு முளைத்து விட்டதாக எண்ணிவிடக் கூடாது. என்று கொஞ்சம் கண்டிப்பாகவே சொல்லிக்கொண்டிருந்தார். ஆரம்பமே கண்டிப்பாக இல்லாவிடில் யாத்திரை சுமுகமாக போகாது என்று அவர்

                              பக்கம் பதினைந்து

அனுபவம் சொல்லியிருக்கும். இதையெல்லாம் எழுதணுமா என்று படிப்பவர்கள் நினைக்க வேண்டாம். நடந்த விஷயங்களை நடந்தபடி எழுதினால்தான் நாங்கள் இருந்த சூழ்நிலை புரியும் எவ்வளவு முன்யோசனையுடன் ஏற்பாடு செய்திருப்பினும்,அதை குலைக்கும் வகையில்ஒரு குருப் தங்களுக்குபிரத்தியோக உரிமைகளை கோருவதால்   என்னவெல்லாம் நடக்கும் என்று தெரிவிக்கவே எழுதியது. என் பஸ்சிலும் இதுமாதிரி ஒரு சிறிய குழப்பம்  நடக்க அதனால் அடியேனுக்கு மிகவும் ஆப்தராக ஒரு அன்பர் இன்றுவரை நட்புணர்வு தொடர அமைந்தது அந்தமாதிரி ஒரு கெட்டத்தில் தான். அதை பின் வருமிடத்தில் கூறுவேன்

.பஸ்களில் எல்லோரும் அமர்ந்து ஒன்றன்பின் ஒன்றாக பதினோரு பிரமாண்ட பஸ்கள்ஓடிக்கொண்டிருந்ததை பலரும் கொஞ்சம் வியப்புடன் பார்ப்பது மாதிரி தெரிந்தது. காரணம் நகரத்தை தாண்டி கொஞ்சம் கிராம புறமாக வண்டிகள் போய்க் கொண்டிருந்த படியால். சுமார் பத்து மணிக்கு கங்கை நதியின் கரை கண்ணுக்கு  தெரிந்தது. நாங்கள் ஸ்டேஷனில் ஏறி உட்கார்ந்தபோது கொஞ்சம் சுளீர் என்று வெட்பமாகவும் இருந்த சூழ்நிலைமாறி பஸ்கள் பிட்டூர்-ஐ நெருங்கிய சமயம் இருட்டிக்கொண்டு லேசாக தூறல் போட்டுக் கொண்டிருந்தது.வண்டிகளை மரங்களின் ஓரத்தில் நிறுத்தியவுடன் எல்லோரும் இங்கே இறங்கி ஸ்நானம் பண்ணலாம் என்று ஒலிபெருக்கியில் சுவாமி கூற வளண்டியர்கள் பஸ் கதவுகளை திறந்து பயணிகளை தோல்பைகளை மாத்திரம் எடுத்துக்கொண்டு குளித்து ஆடைகளை மாற்றிக்கொண்டு ஈரத் துணிகளை நன்றாக இறுக்கி பிழிந்து  ஒரு பிளாஸ்டிக் கவர் தந்து அதுனுள் போட்டுக்கொண்டு வருமாறும் தருமசாலை போனதும் கயிறு கட்டி காயப் போட்டுக்கொள்ளலாம் என்றும் தெரிவித்தனர்.

பிட்டூர் கங்கை நதிக்கரை. இது குளிக்கும் துறையாதலால் நதியின் அகலமும், ஆழமும், வேகமும் இருந்தது.போட்டோவில் புலப்படவில்லை. கொஞ்சம் உறைப்பாகவே மழை பெய்து கொண்டிருந்தது.ஒரே நேரத்தில் சுமார் நானூறு பேர் குளித்த படியால் அதன் வேகம் கொஞ்சம் தடைப்பட்டதால் நன்கு குளிக்க முடிந்தது. தண்ணீரின் ஓட்டம்உடம்பில் இருந்த அழுக்குகளை ஒரே நிமிடத்தில் சோப்பு போடாமலே அலம்பிவிட்டது

                         பக்கம் பதினாறு

போன்ற ஒரு உணர்வு ஏற்பட்டது.. இது அநேகமாக எல்லோருமே உணர்ந்து சொன்னது. ஆளையே அடித்துப் போகும் வேகம். மழை வேறு பத்தே நிமிடத்தில் அனைவரும் கங்கையில் ஸ்நானம் பண்ணியாயிற்று. துரையின் இடையில் ஒரு சிறிய கோவில் சிகப்பும் பச்சையுமாக  தெரிகிறது பாருங்கள். அங்கே தான்  ஸ்ரீ வால்மீகிக்கு காட்சி கொடுத்த பிரம்மா நின்ற இடமாம். பிரம்மாவின் இரு திருவடிகள் அங்கே பாறையில் சேவையாகிறது. குளித்துவிட்டு கரையில் நிறைய சிறிய சிறிய அறைகள் உள்ளன. அங்கே வேஷ்டியை உடுத்திக்கொண்டு திருமண்காப்பு சாற்றிக்கொண்டு அந்த பிரம்மா கோயிலை ஒரு பிரதக்ஷனம் வந்தோம். ஈரத்துணிகளை நன்கு அலசி பிளாஸ்டிக் பையில் போட்டுக்கொண்டு மெதுவாக எங்கள் பஸ்சில். வந்து அமர்ந்தோம்.அநேகமாக எல்லோருக்கும் கொஞ்சம் பசி. மணி 11-3௦ இருக்கும்.மழை தூறல் சற்று நின்றிருந்தது.

சில ஸ்திரீகள் நனைத்த துணிகளை உதறி இரண்டு பக்கம் தள்ளி நின்றுபிடித்துக்கொண்டு  அந்த காற்றில் உலற்றி கட்டிக்கொண்டு கூட வந்து விட்டார்கள். அரைமணி காலத்தில்.பனிரெண்டு மணிக்கு பஸ்கள் அங்கிருந்த ஒரு தருமசாலையின் வாசலில் நிற்க அனைவரும் இறங்கினோம்

 இதுதான் நாங்கள் பிட்டூர் (கான்பூ ரில்) தங்கியிருந்த தர்மசாலை

 

அவரவர் சூட்கேஸ்களை பெற்றுக் கொண்டு ரூம்களிலும் ,வெராண்டாக்களிலும் படுத்துக்கொண்டு கொஞ்சம் ஒய்வு எடுத்துக்கொண்டோம். முதல் இரண்டு மாடியிலும், நிறைய ரூம்கள். கீழே முன்னூறு பேர்கள் உட்கார்ந்து சாப்பிட  வசதியாக பெரிய ஹால்.பெருக்கி சுத்தமாக இருந்தது. ஆனால்  மேசை, நாற்காலிகள் கிடையாது. தரையில் அமர்ந்தே   சாப்பிட வேண்டும்.மணி 1-௦௦ ஆகி விட்டது.சாப்பாடு ரெடியாக இருந்தது.தரையில் பந்திப்பாய் ஒன்றை நீட்டாக போட்டார்கள்   அந்த நாட்களில் உ.பி.,பீகார் போன்ற மாநிலங்களில் நிறைய கரென்ட் கட் உண்டாம்.அதை பிரத்யட்சமாக அனுபவித்தோம். அடிக்கடி மின்சாரம் போகுமாம். வர ரொம்ப நேரமும் ஆகுமாம். அதலால் FAN-கள் ஓடவில்லை. விளக்குகள் எரிய வில்லை. எப்படியோ பகல் வேலை, மழை பெய்து கொண்டிருந்தது, வெளிச்சம் இருந்தது, காற்றும் தேவைப்படவில்லை. உட்கார்ந்து அவரவர் கொண்டு வந்த தட்டை போட்டுக்கொண்டு சாப்பிட்டோம். நம் குரூப்பை சேர்ந்த சமையற்காரார்கள் ஒரு கறியமுது, பருப்பு குழம்பு, சாற்றுமுது , வடை, பாயசம் மோர், தும்பைபூ போன்ற சாதம்,   ஊறுகாய் என்று வாய்க்கு ருசியாக

 

                       பக்கம் –பதினேழு

பரிமாறினார்கள். போடப் போட திருப்தியாக சாப்பிட்டு எழுந்தோம். துணிகளை கயிற்றை கட்டி காயப் போட்டு ஒருமணி காலத்தில் உலர்ந்தவுடன் எடுத்து மடித்து வைத்துக் கொண்டோம்.மேலும் சிறிது நேரம் ரெஸ்ட். மாலை மூன்று மணிக்கு வரச் சொல்லி வாலண்டியர்களுக்கு அறிவிப்பு வர எல்லோரும் கிளம்பி சென்றோம். பஸ் இல்லை நடைதான்.

ஒரு பர்லாங் தூரத்தில் ஸ்ரீ வால்மீகி ஆஷ்ரமம் இருந்தது.

இங்கு நாம் சேவிப்பது ஸ்ரீ வால்மீகி ஆஷ்ரமம் ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் சிலையுடன்  .இன்று கோவிலாக காணப்படுகிறது.                                                                                                                        ஆஷ்ரமத்தின் மற்றொரு தோற்றம்:  பக்கத்தில் காண்பது ஸ்ரீ வால்மீகி பகவன் சிலை ஸ்ரீ ராமபிரான் அனுப்பிய அஸ்வமேத குதிரையை லவ,குசர்கள் கட்டிப் போட்ட இடம்.

ஸ்ரீ ஹனுமனை லவகுச்சர்கள் கட்டிப்போட்ட இடம் /மரம் சீதையின்திருமடைபள்ளி ஹனுமனை கட்டிபோட்ட மரம் வட்டமிட்டு காட்டப்பட்டுள்ளது  

                       பக்கம் பதினெட்டு

இரண்டு யுகங்களுக்கு முன் நடந்தது ஸ்ரீ ராம அவதாரம். இந்த இடங்களை எந்த ஆராய்ச்சியும் செய்யாமல்.  மக்களின் நம்பிக்கையை நாம் ஏற்று வணங்குவோம்.                                                                                                                                                    

சீதை தனக்கு பிறந்த லவகுசர்களோடு தங்கியிருக்கையில் ஸ்ரீ வால்மீகி  ஸ்ரீ ராமாயணத்தை இயற்றி ஸ்ரீ ராமர் திருக்குமாரர்கட்கு அந்த இதிகாசத்தை முதன் முதலாக கேட்கப் பண்ண ஸ்ரீ ராமன்முன்னிலையிலேயே பாடவும் செய்தவர். ஆக, இங்கே நிறைய சேவிக்க வேண்டிய ஸ்தலங்கள் உண்டு. முதலில் சீதை, லவ  ,குசலர்கள்  சந்நிதியை சேவித்தோம். எல்லாம் சலவைக்கல் சிலைகள். அடுத்து நூறு அடி தூரத்திற்குள் ஸ்ரீ வால்மீகி ஆஷ்ரமம். அங்கே ஸ்ரீ வால்மீகி சிலை. 24-மணி நேரமும் பூட்டப் படுவதில்லை.இங்குள்ள ஒரு கிழவருக்கு 11௦-வயது ஆகிறதாம் எலும்பும் தோலுமாக காணப்பட்டார். கண்பார்வை தீட்சண்யமாக இருந்தது..தன் இளமைக் காலத்திலிருந்து ஸ்ரீ வால்மீகி ராமாயணத்தை பாராயணம் பண்ணிக்கொண்டு இருக்கிறாராம். பல சாதுக்கள் நீண்ட வெள்ளைத்தாடியுடன்  மாற்றி மாற்றி ஸ்ரீ ராமாயண பாராயணம் பண்ணிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.குத்து விளக்குஇரவும் பகலும் எரிந்து கொண்டே இருக்குமாம். வெள்ளை வஸ்த்ரம் தான் ஆனால் ரிஷிகள் மாதிரியே வெந் தாடிகளுடன் பலர்  காணப் படுகிறார்கள். சிலர் ராம் ராம என்று ஜபித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்.உள்ளே சென்று ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானை சேவித்து விட்டு பிரதக்ஷணமாக வருகையில் ஒரு குதிரை சிலை உள்ளது. இந்த இடத்தில்தான் ஸ்ரீ ராமர் அஸ்வமேதயாகம் செய்வதற்காக ஒரு குதிரையை பல ராஜ்யங்களுக்கு அனுப்புகையில் அந்த படையை அழித்து அந்த குதிரையை லவ, குசலர்கள் கட்டிப் போட்ட இடமாம்.பின்னர் அதை மீட்க ஹனுமான் வர அவனையும் யாரென்று அறியாமல் ஒரு மரத்திலே குரங்கு என்று நினைத்து கட்டிப் போட்டு விட்டனர். அதற்கு பக்கத்தில் சீதை சமையல் செய்து சாப்பிட்ட இடம். வெளியே வந்த சீதை  ஹனுமானைப் பார்த்து ஓடி வந்து யார் கட்டிப் போட்டது என்று விசாரிக்க அவன் லவ,குச்சலர்களை காட்டி இவர்கள் ஸ்ரீ ராமபிரானின் திருக்குமாரர்கள் என்று அறிவேன் அதனால் அவர்கள் திருக்கரங்களினால் கட்டுப் பட பாக்கியம் செய்தேன் என்று சொல்லி மகிழ சீதை சிறுவர்களை அழைத்து அவிழ்க்க சொல்ல அவர்களும் அப்படியே செய்தனர். அந்த ஹனுமான் திருப்பாத தூளி பட்ட பூமியை அனைவரும் வணங்கினோம்..அந்த மரம் பலமுறை பட்டுப் போய் உள்ளதாம். ஆனால் மீண்டும் அது துளிர் விட்டு பெரிய மரமாக வளருமாம். சிலர் மரத்தடியில் உள்ள மண்ணை அனுமன் திருவடிகள் பட்ட மண் என்று சிரசில் தரித்து  ஒரு சிட்டிகை  பொட்டணம் கட்டி எடுத்துப் போயினர்.  சீதை சமைய பண்ணிய திருமடைப் பள்ளி,ஹனுமான் கட்டுண்டிருந்த மரம், குதிரை கட்டுப்பட்டு இருந்த ஸ்தலம் ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் அர்ச்சை திருமேனி  எல்லாவற்றையும் நீங்கள் கான்பூர் ஸ்ரீ வால்மீகி ஆஷ்ரம் என்று கூகூளில் தட்டினால் சேவிக்கலாம். சிலவற்றை இங்கேயும் காட்டியுள்ளேன்  சேவித்தவுடன் அங்கேயே எல்லோருக்கும் ஹாட் கேனில் காபி கொண்டுவரப் பட்டு மரங்களின் அடிவார  நிழலில் எல்லோருக்கும் அவரவர் டம்ளர்களில் காபி  கொடுக்கப் பட்டது. பருகிவிட்டு அங்கிருந்த முற்றவெளியில் யாத்ரிகர்கள் மற்றும் அங்கு தங்கியுள்ள சாதுக்களின் உபயோகத்திற்கான குழாய்களில் கழுவிக் கொண்டு துடைத்து கைப்பைகளில் வைத்துக்கொண்டோம். மாலை மணி  4-௦௦.  எல்லோரும்

               பக்கம் –பத்தொன்பது                               

 

முற்றத்தில் இருந்த ஷெட்டில் அமர்ந்தோம். அங்கே ஸ்ரீமான்கள் திருப்புல்லாணி சுவாமியும், வேளுக்குடி சுவாமியும் பத்ரி நாராயண பட்டர் சுவாமியும்,காஞ்சி ஸ்ரீநிதி சுவாமியும் சேர்ந்து ஸ்ரீ வால்மீகி ராமாயணத்தில் பால காண்டம் முதலிரண்டு சர்க்கங்களை சேவிக்க, கலந்துகொண்ட யாத்ரீகர்களும் ஸ்ரீ இராமாயண ஸ்ரீகோசம் வாங்கிக் கொண்டு வந்தவர்களும் மற்றவர்களும் புத்தகம் உள்ளவர்களுடன் சேர்ந்து உட்கார்ந்து சேவிக்கவோ அல்லது செவி மடுக்கவோ வேண்டியது என்ற திட்டப்படி  ,கூடவே சேவித்தனர். அடியேனும் ஒரு தமிழ் வால்மீகி இராமாயண  ஸ்லோக புத்தகம் வாங்கி வந்திருந்தபடியால் மாப்பிள்ளையுடன் சேர்ந்து சேவித்தேன். அதன் சுருக்கம் ஏற்கனவே ஸ்ரீ திருப்புல்லாணி சுவாமி ட்ரெயினில் சொன்னதே.அதனால்அந்தகதை பகுதியை இங்கே மீண்டும் எடுத்து சொல்லப்படவில்லை.

அதன் பிறகு ஸ்ரீ வேளுக்குடி சுவாமி இந்த ஸ்தலத்தின் பெருமையை ஒருவாறு விவரித்துச் சொன்னார்.. அதன் சாராம்சம். இந்த வால்மீகி ஆஸ்ரமத்தில்தான் ஸ்ரீ நாரதராலும், ஸ்ரீ பிரம்மாவாலும் ஸ்ரீ வால்மீகிக்கு ஸ்ரீ இராமாயண இதிஹாசத்தை இயற்ற

அனுகிரஹிக்கப்பட்டது. இராமயணத்தை இயற்றுகையில் நடந்த நிகழ்ச்சிகளை அவர் தன்

உள்மனதில் காண்பார் என்றும் பிரம்ம சொல்லிச் சென்றார். ஆக, ஸ்ரீ இராமாயணம் ஆரம்பித்த ஸ்தலம் இதுவே. ஸ்ரீ இராமாயண கடைசி உத்திரகாண்டத்தின் வரும் ஸ்தலமும் இதுவே. ஸ்ரீ ராம பிரானின் திருக்குமாரர்களான லவ,குசர்களுக்கு இந்த ஸ்ரீ ராமாயண ஸ்லோகங்களை சொல்லி கொடுத்து அவைகள் ஸ்ரீ அயோத்தியில் ஸ்ரீ ராமபிரான் திருச்செவி சாத்தும்படி  செய்த ஸ்தலம். ஆக ஆரம்பமும் முடிவும் கலந்த இடம் என்று சொல்லி அடுத்து நாம் விரைவாக ஐந்து  மணிக்குள் கிளம்பி அயோத்தி செல்கிறோம்.ராத்திரி பத்து மணிக்குள் சென்று விடலாம். நாஷனல் ஹைவே 27 லக்னௌ வழியாக ஐந்து மணி நேரப் பயணம்.அயோத்தியில்  பிர்லா தர்மசாலையில் தங்குகிறோம். அவரவர்களுக்கு ஒரு அறையில் நான்கைந்து நபர்கள் தங்கும்படி ஒதுக்கியுள்ள அறைகளை வாலண்டியர்கள் காட்டுவார்கள்.எல்லா அறைகளிலும் பாத் attached வசதி உண்டு..நாளை காலை அமாவாசை. தர்ப்பனாதிகள் செய்ய வேண்டியவர்கள் கையில் தர்ப்பை, எள், தர்ப்பன புத்தகம் கொண்டு வந்திருப்பீர்கள்.ஏற்கனவே சென்னையில் நடந்த கலந்தாய்வு கூட்டத்தில் சொல்லியுள்ளது.அன்னவர்கள் காலை ஆறேழு மணிக்கு இதே வீதியில் ஒரு பர்லாங்கு தூரத்தில் உள்ள சரயு நதிக்கு சென்று அங்கேயே நீராடி தர்ப்பணத்தை செய்துவிட்டு வரலாம். பித்ருக்களுக்கு ரொம்ப விசேஷமும்கூட. முடியாதவர்கள் தங்கள் ரூமை அடுத்துள்ள வேராந்தாக்களில் செய்யலாம். அதன்பிறகு ஏழு--எட்டு  மணிக்குள் காபி,இட்லி பலகாரம் முடித்துக் கொண்டு நம் தர்மசாலை வீதியில் இருந்தே ஸ்ரீ ராம ஜன்ம பூமியை சேவிக்கப் போகும் வரிசையில்  சேர்ந்து கொண்டு சென்று சேவித்து வரலாம் கையில் ஒன்றும் கொண்டுபோகக் கூடாது மணிபர்ஸ் தவிர மிலிடரி செக்யூரிட்டி.தயவு தாட்சண்யம் பார்க்க மாட்டார்கள். பேனா,செல்போன் எதைக் கொண்டு போனாலும் பிடுங்கி போட்டு விடுவார்கள். மூக்கு கண்ணாடி அணிந்தவர்கள் ஜாக்கிரதை. குரங்குகள் இங்கு அதிகம்.  

                                                                    பக்கம் –இருபது

 

பிடுங்கி கொண்டு போய் விடும். கையில் தின்பண்டங்களை வைத்துக்கொண்டு போனாலும் அதேகதி தான். ஒரு மணி காலத்திற்குள் க்யூவில் சென்று சேவித்து வாருங்கள் வாலண்டியர்கள் உங்களுடன் வர மாட்டார்கள். எல்லோரும் பத்து மணிக்குள் இந்த காரியங்களை முடித்துக் கொண்டு  பிர்லா தர்ம சாலைக்குள் தங்கியுள்ள இடத்தில் ஆஜராக வேண்டும். அதன் பின் அயோத்தியில் நிறைய பார்க்க வேண்டிய இடங்கள் உள்ளது. அந்த இடங்களுக்கு நாங்கள் அழைத்துப் போவோம்.  அவை நாளை காலை பத்து மணிக்கு சொல்லப்படும். இப்போது நம் பஸ்கள் ரெடியாக உள்ளன பெட்டிகளை கொடுத்துவிட்டு பஸ்ஸில் அமருங்கள், அயோத்தி நோக்கி கிளம்புகிறோம்.அவரவர் நம்பர்

பஸ்கள் அதே சீட்டில் அமர்ந்து பயணம் செய்யலாம்.மாற்ற வேண்டாம்.ஷர்ட் ,போர்வைகளுடன் பஸ்ஸில் அமருங்கள் சில சமயம் குளிரும் ஏ-ஸி பஸ். ராத்திரி பத்து மணிக்குள் சென்று விடுவோம்.சுமார் ஐந்து மணி நேர பயணம். அங்கு பொங்கல் கொத்ஸு சித்தப்படுத்தி இருப்பார்கள். நாம் செல்லும் சமயம் சரியாக இருக்கும். சாப்பிட்டுவிட்டு உறங்கப் போகலாம்.என்று கூறி முடித்தார்.

அதன் பிரகாரம், நாங்கள் எல்லோரும் கைப்பையை எடுத்துக்கொண்டு பெட்டிகளை பஸ்ஸில் வைத்துப் பூட்டி தங்கள் அமர்ந்து வந்த சீட்டுகளிலேயே அமர்ந்து அயோத்தி நோக்கி பிரயாணப் பட்டோம்,.ஒரு கப் காபியும் மிக்ஸர் பொட்டனமும் கொடுக்க வாங்கிப் பருகிவிட்டு காராபூந்தியை வாயில் போட்டு மென்றுகொண்டே பிரயாணப்பட்டோம். மத்தியானம் ஒரு மணிக்கு சாப்பிட்டது. இரவு இன்னும் ஐந்து  மணி நேரத்தில் அயோத்தியில் இரவு பலகாரம். அதனால் கொஞ்சம் காலி வயிராகவே பிரயானப்பட்டது. நீண்ட பயணம் வழியடைவில் யாருக்கும் எந்த சிரமும் இல்லாமல் தூங்கிக் கொண்டே போக சௌகரியப்படும் வகையில் சிறிது ஸ்நாக்ஸ்-ம் இரண்டு காபியும் வழங்கப் பட்டது.

 

இப்போதெல்லாம் பஸ் கிளம்புகையில் ஹரே கிருஷ்ணா , ஹரே ராமா கோஷங்களுடன் கிளம்புவதும், இறங்கும் இடம் வருகையில் அதையே சொல்லுவதும், திவ்ய பிரபந்தம், ஸ்தோத்திரங்கள், பஜனை போன்றவைகளை ஒரொரு பஸ்சில் உள்ளோர் ஒவ்வொரு விதமாக ராம நாமத்துடன் ஐக்கியமாவதும் ஒரு பழக்கமாகி வந்து கொண்டிருந்தது.

பஸ் நேஷனல் ஹைவே 27- ல் பயணமாகி சென்று கொண்டிருந்தது. மணி ஐந்தரை. பயண தூரம் சுமார் 23௦ கிலோ மீட்டர்கள். பயண நேரம் ஐந்து  மணி நேரம்.ஸ்வாமி  பத்து என்று சொன்னது சரியே. ஆனால் பஸ் அயோத்தியை அடைந்தபோது மணி பதினொன்றை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. இறங்கியதும் பெட்டிகளை வாங்கிக்கொண்டு அவரவர் ரூம்களில் போட்டுவிட்டு பொங்கல் சாப்பிட விரைந்தோம். எல்லோருக்கும் நல்ல பசி.,சூடான நெய் நிறைந்த பொங்கலும் கொத்ஸும் தேவாமிருதமாய் இருந்தது.  பிறகு படுத்தாயிற்று. தூக்கம் பஸ்சிலேயே நிறைய நேரம் தூங்கி விட்டதால் அவ்வளவு சீக்கிரம் வரவில்லை.

இரண்டாம் பாகம் முற்றுகிறது.