சுஜாதா

 🌺🌺

முகநூல் பதிவர் அனந்ந நாராயணன்

###############################################

சுஜாதா ... 

அமரர் சுஜாதாவின் பிறந்த தினம் 

###############################################

Note : 

---------------------

‘சுஜாதா’ ... 

"பேரைக் கேட்டாலே சும்மா அதிருதில்ல" ... இது 'சிவாஜி' படத்திற்கு சுஜாதா எழுதிய வசனம் தான் ... 

என் மானசீக ஆசான், Virtual Guru, spiritual liberal, scientific wiki, literary enigma, Engineer, creator, brain behind the EVM, story writer, screenplay writer, Cinema dialogue writer, poet, journalist, cinema producer and WHAT NOT WHAT NOT ...

மற்றவர்களின் நினைவு தினத்தில் 2 நிமிடம் மவுனமாக இருக்கவேண்டும் ... ஆனால் சுஜாதாவின் நினைவு தினத்தில் அவரைப்பற்றி எழுதிக்கொண்டே இருக்கவேண்டும் ... 

இதோ என்னுடைய ஹைக்கூ சமர்ப்பணம் : 

நிறைந்த சுவர் 

அழுத பெயிண்ட் 

frameல் Sujatha 

--------------------------

2007 ஆம் வருடம் ‘சிவாஜி’ பார்த்தவுடன், "அடுத்த வருடம் சென்னை போகும் போது இளையராஜா, சுஜாதா இவர்களைப் பார்த்து விடவேண்டும்" 

என்று  பிளான் செய்து வைத்திருந்தவன், 

2008 ஆம் வருடம் வேலை மாறி சான்டியாகோ சென்றதால் இந்தியா செல்வதை தள்ளிப் போட்டேன். சரி, அப்பாவின் சஷ்டியப்த பூர்த்திக்குச் செல்லும் போது தலைவரை பார்த்து விடலாம் என்று முடிவு செய்து வைத்திருந்தேன் 

கடைசி காலங்களில் ‘கற்றதும் பெற்றதும்’ பகுதியில் எழுதுவதை நிறுத்தி வைத்திருந்தார். வயதானால் என்னன்ன உபாதைகள் வரும், வாழ்வில் எந்த மாதிரி லட்சியம் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் போன்ற அவரின் வழக்கத்திற்கு மாறான பதிவுகள் எல்லாம் வந்து கொண்டிருந்தன. தசாவதாரம் பற்றி நிறைய எழுதி இருந்தார். மிக மிக ஆர்வமாய் எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருந்த படம் வந்த போது அவரில்லை ... 

இன்னும் ஞாபகம் இருக்கிறது, வேலை மாற்றலாகி, Feb 27 2008 காரை எடுத்துக் கொண்டு சான் ஹொசெவிலிருந்து சான் டியாகோ செல்ல எத்தனித்தேன் ... அண்ணா போன் செய்து "சுஜாதா போய்ட்டார்டடா" என்றான். உண்மையாகவே உடைந்து போனேன் ... ஒரு 25 வயது வாலிபன் ... வாழ்வில் பெரிய அனுபவம் ஒன்றும் இல்லை ... எனக்கும் அவருக்கும் ஸ்நான பிராப்தி கூட இல்லை ... பல்லாயிரம் கிலோமீட்டர் கடந்து அந்த செய்தி என்னை நிலைகுலைய வைத்து, சான்டியாகோ போவதை ஒரு நாள் தள்ளிப்போட்டேன் ... அது ஒரு கருப்பு தினம் தான் 

“ஒரு சரித்திரம் முடிந்தது; ஒரு சகாப்தம் விட பெற்றது” என்றெல்லாம் நியூஸில் சொன்னார்கள் ... அவர் இதையெல்லாம் கேட்டிருந்தால், "ஜல்லி" என்று சொல்லி இருப்பார். 

அவர் சிரஞ்சீவி ... அப்படி அவர் சரித்திரம் எல்லாம் அவ்வளவு சீக்கிரம், ஏன், என்றுமே முடிந்து விடாது ...

--------------------------

சுஜாதாவுடன் எனக்குண்டான பந்தம் DDயில் 'என் இனிய இயந்திரா' சீரியலில் ஆரம்பித்தது. 7 வயது சிறுவனுக்கு அந்த இயந்திரமும், அது பேசுவதும், பின்னாளில், ‘கற்றால் எலெக்ட்ரானிக்ஸ் தான் கற்க வேண்டும்’ என்கிற உந்துதலைத் தந்து நிறைவேற்றியது. 

நான் ஐந்தாம் வகுப்பு படித்துக்கொண்டிருக்கும் போது எங்கள் குரோம்பேட்டை பள்ளி ஸ்கூல் Annual day பங்க்ஷனில் சீனியர் ஆண்களும் பெண்களும் "ருக்குமணி ருக்குமணி" பாட்டிற்கு கை பிடித்துக்கொண்டு கட்டிப்பிடிப்பது போன்ற ஸ்டெப்ஸ் போட்டு ஆடியதைப் பார்த்த Chief guest சுஜாதா மேடையேறி, "என்ன கருமாந்திரம் இதெல்லாம். இதுக்கா என்னைக் கூப்பிட்டிங்க" என்று திட்ட , கரஸ்பாண்டண்ட் மிரண்டு போனார். பின்னர், கொஞ்சம் சாதுவான பாட்டுக்களுக்கு பிரம்மச்சரிய தாளம் வந்தவுடன் இலகுவாகி, ‘Fortran, dBase, COBOL’ என்று ஆரம்பித்தவர், பிற்காலத்தில் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்கொள்ளாமலே தகவல் பரிமாற்றம் செய்யலாம் என்றவுடன், எல்லாரும் சிரித்தனர். Truth of life today!!!

"சரி ... இவ்வளவு பூ அலங்காரம் எல்லாம் செஞ்சிருக்கீங்களே. யாராவது பூ பத்தி ஒரு கவிதை சொல்லுங்கோ பாப்போம்" என்று கழுத்தை வெட்டிக்கொண்டு, சிங்கப்பல் தெரிய அவருடைய மானரிஸத்தில் கேட்டார். 

ஆளாளுக்கு அள்ளி அள்ளி விட (கரஸ்பாண்டண்ட்டின் மகன் "பெண்ணல்ல பெண்ணல்ல ஊதாபூ" என்ற பாட்டைப் பாடி டபாய்த்தான்), 

You are in the bank of the river

And in a plastic cover 

I will not forget you ever 

that is your smelling power 

என்று நான் எழுந்து சொன்னதும் (இது அத்தனையும் 100% உண்மை, நம்பாதவர்களை, சுஜாதா சொல்வது போல, ‘பசித்த புலி தின்னட்டும்’). அதற்கு அவர் "இனி இங்கிலீஷும் மெல்ல செத்துடும். உன் பேரென்னப்பா" என்று கேட்டு, என் பதிலுக்குக் காத்திராமல் அடுத்த டாபிக் பேசச்சென்றார். 

அப்போது அவர் மீது அவ்வளவு கோபம் வந்தது. "ஒரு நாள் இவர் முன்னாடி இங்கிலிஷ் கவிதை எழுதி இவருக்கு போஸ்ட்ல அனுப்பனும்" என்று கோபம் கொண்டேன் ...  

ஆம் … 'கூடல் ஊடலில் தானே ஆரம்பிக்கும்' ... 

--------------------------

வாராவாரம்  பக்கத்து வீட்டு ரயில்வே மாமா படித்து கொடுத்து விட்ட விகடன், குமுதம் போன்றவற்றிலெல்லாம் ‘சுஜாதா’ என்று ஒவ்வொரு முறை பார்க்கும் போதும், "இனி இங்கிலீஷும் மெல்ல செத்துடும்" நினைவிற்கு வந்து கோபம் வரும். 

1996 ஆம் வருடம் இந்தியன் படம் வந்தது. கமலுக்கு மனீஷா மீது வந்த டெலிபோன் மணி காதலை விட, அதையும் தாண்டி Femto metre காதல் எனக்கு சுஜாதா மீது துளிர் விட ஆரம்பித்தது ... 

"மத்த நாட்டுல எல்லாம் கடமையை மீறத்தான் லஞ்சம் வாங்கறாங்க ... இங்க கடமையை செய்யவே " 

"புத்திக்கு தெரியறது ... மனசுக்கு தெரியலையே " 

"பொண்டாட்டி சொல்லாததை டெலிபோன் சொல்லிடுச்சு " 

"அவனுக்கு வலிக்கும்னு மீசையை எடுத்த சேனாபதி, இன்னைக்கு அவனையே கொல்லத் துணிஞ்சுட்டேன் "

"யோவ் ... நாயைப் பாருய்யா " 

போன்ற அற்புதமான வசனங்கள் ... எப்படி ஒரு மனிதரால் யதார்த்தம், நகைச்சுவை, அரசியல் என்று அத்தனையும் 2.5 மணி நேரப் படத்தில் கொண்டு வர முடிந்தது என்று ஆச்சரியமான ஆச்சரியம். அவரைப் பற்றிய ந்யூட்ராலான கண்ணோட்டம் உருவாக ஆரம்பித்த அற்புதத்  தருணம் ... 

--------------------------

பின்னர் நிகழ்ந்ததெல்லாம் ... கரையெல்லாம் செண்பகப்பூ, ஆ, ஊஞ்சல், ரத்தம் ஒரே நிறம், நைலான் கயிறு, அனிதா இளம் மனைவி, காயத்ரி, நிர்வாண நகரம், 24 ரூபாய் தீவு என்று எத்தனை எத்தனை வித்தியாசமான அனுபவங்கள். இங்கு நான் சொல்லாமல் விட்டவை எத்தனை எத்தனை ... சொல்வதற்கு இடமும் இல்லை, அதை எல்லாம் பேச ஆரம்பித்தால் அடுத்த leap year வந்து விடும் ... 

இவற்றை எல்லாம் படித்து, அவர் மீதான ஆச்சரியம் ஆர்வமாகி, ஆர்வம் காதலாகி, காதல் மரியாதை ஆகி, மரியாதை கடைசியில் பக்தியானது ... மதுரகவிக்கு நம்மாழ்வார் மீது வந்தது போல, "அன்னையாய் அத்தனாய் என்னை ஆண்டிடும் தன்மையான்" என்று என்னை அவர் ஆட்கொண்டார் . 

சென்னை, அமெரிக்கா, பெங்களுர் என்று நான் எங்கு சென்றாலும், அங்கு ஒரு சுஜாதா என்னுடன் இருப்பார் அவர் புத்தக ரூபமாய் 

--------------------------

நாலாயிர திவ்யப்ரபந்தத்தையும் (உளன் எனில் உளன்) Heisenberg uncertainty theorem ல் சொன்ன wave/particle நிலையாத்தன்மையை அவர் விளக்கியதைச் சொல்லவா? 

மெக்சிகோ சலவைக்காரி போன்ற அவரின் நையாண்டி பக்கத்தை சொல்லவா? 

சராசரி மனிதனுக்குப் புரியும்படி கணினி சமாச்சாரங்களை விளக்கி வெற்றி பெற்றதைச் சொல்லவா? ("Compiler, interpreter என்ன வித்தியாசம்"). 

பூக்குட்டி எழுதிய குழந்தை மனதைச் சொல்லவா? 

கடவுளை ஒரு பிரபஞ்ச கம்யூட்டர் என்று சொன்னதை வியக்கவா? 

கணேஷ் வசந்த் என்னும் வித்தியாசமான காம்போ வித்தையைச் சொல்லவா? 

இளம் கல்வியார்களை ஊக்குவிக்கும் படி nano devices, robot, chips போன்றவற்றை எளிமையாக அறிமுகப்படுத்தியதைச் சொல்லவா 

ஆழ்வார்கள் பற்றி அனுபவித்து எழுதியதைச் சொல்லவா? 

இளையராஜாவின் திருவாசகத்திற்கு அப்படி ஒரு உரையை 'கற்றதும் பெற்றதும்' பகுதியில் எழுதியதைச் சொல்லவா? 

திமலா என்னும் சிறுகதையின் அபார Sci-fi கற்பனையைச் சொல்லவா? 

'கடவுள் இருக்கிறாரா' புத்தகத்தில் 'Extended Gravity', 'Anthoropic' பற்றி எழுதியைச் சொல்லவா 

எனக்குப் பிடித்த ஹைக்கூ பகுதியில் 

புறாக்களை வளர்க்கும் சுதந்திரத்தை 

என்னிடமிருந்து பறிக்கிறார் 

பூனை வளர்க்கும் எதிர்வீட்டுக்காரர் 

போன்ற ஹைக்கூக்களை (இது அவர் எழுதியதல்ல) தமிழர்களுக்கு புதுமைப் படுத்தியத்தைச் சொல்லவா ?

WHAT A MAN … WHAT A PHENOMENON … ONE OF ITS KIND 

--------------------------

என்னைப்பொறுத்தவரை 'மால்குடி டேஸிற்கு' கொஞ்சமும் சளைக்காத காவியம் ஸ்ரீரங்கத்து தேவதைகள். அதில் ஒரு அத்தியாயத்தில், "ஆமாண்டா, அவசரத்துக்கு ஒரு வாட்டி குண்டு ரமணியையே ... " என்று ஆரம்பித்து ஒரு வரி சொல்லி இருப்பார். ஒரு முறை ஒரு ரயில் பயணத்தில் அதைப்படித்து விழுந்து விழுந்து சிரித்திருக்கிறேன். 

ஸ்ரீரங்கத்தில் கே.வீ யுடன் ஆடிய அந்த கிரிக்கட்  ஆட்டத்தைப் பற்றி என்ன அருமையாக வர்ணித்திருப்பார் . க்ளாஸ்க்கோவின் புதையல், ஆல்மோஸ்ட் ஜீனியஸ் எல்லாம் என்ன ஒரு கலந்த நிஜக்கதைகள் . 

நான் எழுத ஆரம்பித்த சமயத்தில், எங்காவது நின்று விட்டால் சுஜாதா தான் உந்துகோல். 'குருப்ரசாத்தின் கடைசி தினம்' கதையின் ஆர்வத்தில் உருவானது தான் '8:33'. அதே போல ‘பாலம்’ கதையைப் படித்து, தனி மனித மிருக குணம், வக்கிரம் என்று நிறைய யோசித்து எழுதிய கதை தான் 'மறுபடியும்'. 

இங்கு சம்பந்தமே இல்லாமல் நான் எழுதிய கதைகளை சொல்வதற்கு காரணம் (சுயபுராணம் எல்லாம் இல்லை), இப்படி 90 களுக்குப் பிறகு என்னைப்போல எழுத ஆரம்பித்த ஒவ்வொரு எழுத்தாளனின் நடையிலும் சுஜாதா எங்கோ தெரிவார் என்று சொல்வதற்குத்தான். 

‘ஊஞ்சல் கதை’ அவ்வளவாக ப்ரஸித்தமாகாத கதை. ஆனால் retire ஆகி obsolete ஆன ஒரு மேதையின் குமுறல், தாழ்வு மனப்பான்மையை அப்படி தத்ரூபமாய் சொல்லி இருப்பார். Unique attempt ...

--------------------------

2011ல் எனக்கு ஒரு பெண்ணுடன் பேசி நிச்சயம் செய்து, இந்தியா வந்து, பெண் பார்த்து, இன்னும் 2 நாளில் நிச்சயதார்த்தம் என்னும் போது, அவள் வீட்டில் நிச்சயதார்த்தத்தை நிறுத்தி விட, ஏனென்று கேட்டதற்கு சரியான பதில் சொல்லவில்லை. 

'நான் அமெரிக்காவில் இருந்த போது சாட்டில், கான்பரன்ஸில் அப்படி நன்றாகப் பேசியவள், பாடியவள் ஏன் திடீரென்று வேண்டாமென்றாள்' என்ற குழப்பம் தீராமலேயே திரும்பவும் சிங்கிளாக விமானத்தில் செல்லும் போது, ‘பிரிவோம் சிந்திப்போம் முதல் பாகம்’ படிக்க, அதில் மதுமிதா கதாநாயகனை இப்படித்தான் குழப்பிக் கொண்டே இருந்து, அவனை ரிஜெக்ட் செய்து விடுவாள். ரகு அழுததைப் படித்தவுடன் என்னுடன் correlate செய்து கொண்டேன். 

அவளுடைய அத்திம்பேரின் பொறாமையில் கல்யாணம் நின்றது என்று தெரிந்தது. பின்னர் அதே பெண்ணை அமெரிக்காவில் சோகமான நிலையில், அந்தக்கதையின் இரண்டாம் பாகத்தில்  வரும் மதுமிதாவைப் போல பார்த்ததும் , அன்றிரவு தூக்கம் வரவில்லை ... அதே ரகுவின் நிலை தான் 

அதே போல, கனவுத் தொழிற்சாலையில், ரயிலில் செல்லும் போது இறந்து போகும் தர்மராஜனின் குழந்தையைப் பற்றி இலகுவாய் சொல்லி இருப்பார். பின்னாளில், அது தனக்குப் பிறந்த தங்கை இறந்ததை வைத்து எழுதியது என்று, 'பிரிவோம் சிந்திப்போம்' பகுதியில் சொல்லியிருந்தார்  … என் அண்ணன் அகால மரணம் அடைந்த போது என்னால் அதனுடன் associate செய்து கொள்ள முடிந்தது. 

எதற்கு இந்த மூன்றையும் சொல்கிறேனென்றால், என் ஆசானின் எழுத்து, நகைச்சுவைக்கு, தகவலுக்கு மட்டுமல்ல, அறிவுக்கு, ஆன்மீகத்துக்கு மட்டுமல்லாமல், எமோஷன் சார்ந்த சங்கதியிலும் என்னுடன் பயணித்தது. அவர் ஒரு முழு எழுத்தாளர்

--------------------------

அத்தனை தமிழ் இலக்கியம் தெரிந்திருந்தவர் "ஐகாரக் குறுக்கம் எல்லாம் தமிழ் எம்.ஏ தமிழ் இலக்கியத்தில் கேட்கிறார்கள், நான் கண்டிப்பாக பெயில் ஆகி விடுவேன்" என்று அடக்கமாகச் சொன்னார் . 

அவர் சொன்னார் என்பதற்காகவே தேடிப்படித்த கதைகள், நாவல்கள் ஏராளம் (புதுமைப்பித்தன், The moon and sixpence, The Razor's edge etc) 

சுஜாதா மீது எனக்கு 2 கோபங்கள் உண்டு. 

1) சிறுவயதில் கொஞ்சம் சிகரெட்டைக் குறைத்து நிறுத்தி இருந்திருக்கலாம். பிற்காலத்தில் சர்க்கரை நோயால் ரொம்பவும் பாதிக்கப்பட்டார் என்று தெரிந்த போது, ஒரு வேளை புகைப்பழக்கம் இருந்திருக்காவிட்டால், இன்னும் 10 வருடம் அதிகம் இருந்திருக்க மாட்டாரோ என்ற ஆதங்கம் உண்டு 

2) குமுதம், விகடன், குங்குமம் என்று ஒரு ஜனரஞ்சக வலையில் விழாமல் இருந்திருந்தால் (அதில் வந்த அவர் கதைகள் எல்லாம் அருமை தான் ... இருந்தாலும் ), 'கரையெல்லாம் செண்பகப்பூ', 'காந்தளூர் வசந்தகுமாரன் கதை' போல நிறைய நாவல்களும், 'ஆ' போன்ற த்ரில்லர்களும் வந்திருக்கும் ... 

--------------------------

சூர்யா - இஷா டியோள் காட்சிகள், மாதவன் - மீரா காட்சிகள், சித்தார்த் - த்ரிஷா காட்சிகள் என்று ஒரே படத்தில் 3 விதமான காதல்களுக்கு 3 விதமான அந்யோனியமான வசனங்கள் ... அதை எழுதும் போது அவருக்கு 68 வயது ... கடைசி வரை அவர் எழுத்திற்கு வயதாகவில்லை 

கொஞ்சமும் பொறாமை இல்லாமல் அடுத்த தலைமுறை எழுத்தாளர்களை ஊக்குவித்ததெல்லாம் அளப்பரிய குணம். 

'நகரம்', 'மாஞ்சு' போன்ற கதைகளை படித்து முடித்த வுடன் ஒரு விதமான சோகம் அப்பிக்கொள்ளும். 

அவருடைய ‘மத்தியமர்’ கதைகளும், 'தூண்டில்' கதைகளும் மிகவும் வித்தியாசமான யாரும் தொடாத எளிய கோணங்கள். 

எந்த சப்ஜக்டிலும் நுனிப்புல் மேய்ந்ததே இல்லை. 'கணையாழியின் கடைசி பக்கங்கள்' புத்தகத்தில், புறநானூறைப் பற்றி பேசும் போது, 'சிற்றில் நற்றூண்' என்று அதன் வரிகளையும் இயல்பையும் வியந்திருப்பார். 'இந்த மனிதருக்கு இத்தனை குறிப்பு எங்கிருந்து வருகிறது' என்று ஆச்சரியம் கலந்த வாசகத்தனம். 

--------------------------

அவருடைய one-liners அத்தனையும் அருமை 

"சுனாமியை விட, அதைப்பற்றி வரும் கவிதைகள் இன்னும் கொடுமை" 

"எதிர்காலத்தில் தீவிரவாதிகளுக்கு வேலை கிடைத்தால் துப்பாக்கியை விட்டுவிட்டு , வேலையில் பிசியாகி விடுவார்கள்" 

"சுட்டும் விழிச் சுடரே" பாட்டை சிலாகித்து விட்டு, அது "கீரவாணி" என்று போகிற போக்கில் சொல்லி இருப்பார். ஆம் கர்நாடக சங்கீதத்தையும் விட்டு வைக்கவில்லை. 

MITயில் இருந்த போது, டெல்லியில் இருந்த போது, பெங்களூரில் இருந்த போது, அப்துல் கலாமுடன் இருந்த போது என்று அவர் எழுதியதைப் படிக்கும் போதே, நாமும் டைம் டிராவல் செய்து அவருடனே  இருந்ததைப் போன்ற பிம்பத்தை ஏற்படுத்திய சாமர்த்திய நாஸ்டால்ஜிக் எழுத்து. 

எத்தனை கடினமான விஷயத்தையும் இலகுவாகச் சொல்வார். ஒரு முறை Palindrome பற்றி எழுதும் போது "யாமாமா நீ யாமாமா யாழி காமா காணாகா காணா காமா காழீயா மாமாயா நீ மாமாயா " என்று மேற்கோள் காட்டினார். 

நான் திருச்சி RECக்கு ஒரு செமினாருக்குச் சென்ற போதும், MITக்கு ஒரு பேப்பர் ப்ரசண்டேஷனுக்குச் சென்ற போதும், ஒவ்வொரு முறை ஸ்ரீரங்கம் சொல்லும்போதும், இப்போது பெங்களூரில் இருக்கும் போதும் எனக்கு  அவர் நினைவுகள் வராத நாளில்லை. இது சாத்தியமான உண்மை 

--------------------------

அவருடைய கதைகளை வைத்தே அவரை வர்ணிக்கிறேன் 

அவர் 'பிரிந்தார்', ஆனால் மனத்தால் 'சந்திக்கிறார்' 

கலைவாணியின் 'கணையாழியின் முதல் பக்கம்' 

அவரிடமிருந்து 'கற்றதும் பெற்றதும்' ஏராளம் 

'எப்படியும் வாழலாம்' என இல்லாமல் வ்யாபித்த 

அவர் எழுத்து ஒரு 'கனவுத் தொழிற்சாலை' 

நவீன தமிழ் இலக்கியத்தின் "தலைமை செயலகம்" 

'ஆ' என ஆச்சரியப்படவைத்த 'ஜன்னல் மலர்' 

'என்றாவது ஒரு நாள் 'மீண்டும் ஜீனோ' போல 

மீண்டும் சுஜாதா வரவேண்டும்

'என் இனிய இயந்திர' எழுத்தாளர் 

'ஆல்மோஸ்ட் ஜீனியஸ்' 

'ஸ்ரீரங்கத்து ஆண் தேவதை' 

(அவர் இருந்து இந்தக் கவிதையைப் படித்தால் "அடாசு" என்று சொல்லி திட்டி இருப்பார்)

அவர் கடைசியாக, Desikan Narayanan அவர்களுடன் ஸ்ரீரங்கத்திற்குச் சென்ற போது, "எப்படியோ ரங்கன் கிட்ட என்னை கொண்டு விட்டு சேர்த்துட்டப்பா" என்று சொன்னது எத்தனை நிதர்சனமான உண்மை. 

காலம் முழுக்க ஸ்ரீரங்கநாதனை சிலாகித்த சுஜாதா என்னும் ரங்கராஜனை, அந்த ரங்கன் ஆட்கொண்டு விட்டான். 

அவர் ஸ்டைலில் சொல்வதானால், "அந்த ஆன்மா அடுத்த ஜென்மத்திலும் இன்னொரு சுஜாதாவாகப் பிறக்க வேண்டும்’ என்று ரங்கனைப் பிரார்த்திக்கிறேன்"

"அவர் நிரந்தரமானவர் அழிவதில்லை 

எந்த நிலையிலும் 

அவரின் எழுத்திற்கொரு மரணமில்லை ... "

அது தான் சுஜாதா ... 

"பேரைக் கேட்டாலே சும்மா அதிருதில்ல"  

-------------------------

Anantha Narayanan