கங்கை கொண்டான்

 74. கங்கை கொண்டான் (சிசீ 8) #ganeshamarkalam

கிளம்பிட்டேன். பேரப்பசங்களை அழைச்சிண்டு. “லீவு தாத்தா”னானுவ. “கிளம்புங்கடா!” அவா அப்பா அம்மாவை தயார் செய்யர வேலையை அவா பாத்துப்பா. 

போட்டு நச்சரிச்சு மாப்பிள்ளையை 4நா லீவு போட வச்சாச்சு. பொண்ணுக்கு மட்டும் நாங்க மூணு பேரும் ஏதோ பெரீசா ப்ளான் போடரோம்னு பட்டிருக்கும். எங்கே போனாலும் நன்னாப் பொழுது போகும்னு கேட்டுக்கல. இன்னோவா ஏற்பாடு செஞ்சிண்டு கார்த்தால 4:30க்கு ஆத்தை விட்டு கிளம்பியாச்சு. வழீல சாப்பிட பாட்டி முளகாப்பொடி இட்லி, பூரிக்கிழங்கெல்லாம் பண்ணி பேக் செஞ்சுண்டுட்டா. மாப்பிள்ளை கும்மோணம் மதனம் இன்னில் ரெண்டு ஸ்வீட் புக் செஞ்சுட்டர். இன்னொவாவுல ஒரு செளரியம், மாப்பிள்ளயை முன் சீட்டில். எங்காத்து மாமியும் பொண்ணும் நடு சீட்டில் தாராளமா உக்காந்துக்கட்டும்னு. நான், ரெண்டு பேரப் பசங்களும் பின்னாடி எதிரும் பூதிருமா இருக்குமே அந்த சீட்டில். நடூல ஸ்டூல வச்சு ஏதாவது விளையாட்டு ஓடிண்டிருக்கும். பசங்க கண்ணுக்கு எதிரே இருந்தா அசெளக்கர்யமெல்லாம் கண்டுக்க மாட்டேன். எங்களுக்குள் ஜாலியா பேசிண்டே போவம்.

எங்கேயாவது நிறுத்திட்டா ம்யூசிகல் சேர் போல சீட் மாத்தி உக்காந்துப்பம்.

ட்ரைவரை எப்பவும் போர வழீல போகாம விருதாச்சலம் சிவன் கோவில் பாத்துட்டு சித்தே சுத்தீண்டு ஸ்ரீமுஷ்ணம் குழந்தைகளுக்குக் காமிக்கலாம்னு. வராகப் பெருமாளை இவா தெரிஞ்சுக்க வேண்டாமா? வயல் தோட்டங்கள் இருக்காப்போல் அழைச்சிண்டு போலாம். ஹோட்டலுக்கு 12க்கு மின்னாடி போய் என்னாப்போரதுன்னு.

ஸ்ரீமுஷ்ணத்துலேந்து தெற்கே ஜெயம்கொண்டான் அப்பரம் கிழக்கே போலாம்னுட்டு. நான்தான் பின் சீட்டுலேந்து நேவிகேட்டர். இந்தப் பக்கமெல்லாம் பழக்கம். என் கார்லேயே சுத்தியிருக்கேன். இங்கேதான் முந்திரித் தோட்டங்கள் காணக் கிடைக்கும், பதனிடும் தொழிற்சாலைகளும். பசங்களுக்கு தாவரங்களை காமிக்கலாம். எனக்கு கேஸரி மேலே 3 முந்திரி பொன்முறுவலா வறுத்து வச்சா பிடிக்கும். இவளை பெண் பாக்கப் போனப்போ. அவளைப் பாப்பனா, முந்திரியப் பாப்பேனான்னு குழப்பத்தில் எதையும் சரியாப் பாக்காம பிடிச்சிருக்குன்னு சொல்லிட்டமான்னு டவுட். அப்பரம் இவளும் அவள் பாட்டி செய்யராப்போல் கேஸரி கிளறினான்னு சகஜமாயிட்டேன்.

கும்மோணம் பக்கத்தில் எங்க குலதெய்வக் கோவில். அங்கேல்லாம் போனா சென்னையில் காணாத ஜீவராசிகளுமாய் குழந்தைகளுக்கு கொண்டாட்டாம். ஆட்டுக்குட்டி, மயில், வாங்கோழி, முயல், பல விஷயங்களை இயல்பா கத்துக்க முடியும். பசங்க என்னையும் அவா பாட்டிக்கூடவும் ஒட்டிண்டு 4நா சுத்தரப்போ பொண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளைக்கும் பெரீய ரிலீஃப். அவாளும் என்னத்தை பாக்கக் கொள்ளன்னு போக முடியறது? இவாள பல க்ஷெத்திரங்களுக்கு அழைச்சிண்டு போன புண்யமும்.

ஜெயம்கொண்டான்லேந்து கிழக்கே திரும்பி வந்தா பெரீய ஏரி. இந்த வருஷம் நல்ல மழையா சோழகங்கம் ஏரிக்கு குறுக்கால ரோட்டில் போனது ரம்யமா இருக்கவே மெய்மறந்து உக்காந்திருந்தம். அப்போதான் மாப்பிள்ளை “என்ன மாமா எங்கே அழைச்சிண்டு வந்துட்டேள் அதோ பாருங்கோ தஞ்சாவூர் பிரகதீஸ்வரர் கோவில் தென்பட்டுடுத்து”. “அப்படியா! எங்கே?” எல்லாரும் கழுத்தை நெளிச்சுண்டு பாக்க எங்காத்து மாமியும் “ஆமாம் அதோ தெரியறதே, இப்படிப் பாருடீ ஜானகீ.” காமிக்க சூர்ய ஒளியில் கண் கூசித்து. அப்போ புரிஞ்சிண்டேன் இவா பாக்கரது இதுவரைக்கும் இவாளுக்கு நான் காமிச்சுக் கொடுக்காததை, தஞ்சைப் பெரீய கோவில் மாதிரியே இராஜேந்திர சோழன் கட்டின பெருவுடையார் ஆலயம் கங்கைகொண்ட சோழபுரம் வரதுன்னு. ட்ரைவரை கோவில் முன்னாடி நிக்கச் சொல்ரேன்.

“ஆமாம், இது அது இல்லை, கிட்டக்க வந்ததும் வித்யாசமான்னா இருக்கு!” மாப்பிள்ளை. குழந்தைகள் 2பேரும் பெரீய கோவீலையும் பாத்ததில்லை, இதுவே வியப்பா இருக்கவே எங்களுக்கு மின்னாடி ஓடிப் போய் நந்திகேஸ்வரர் கிட்டக்க நின்னுண்டுட்டா.

கோவில் அழகுன்னா அழகு. அந்தக் காலத்தில் இங்கே ஒரு பெரீய நகரமே இருந்ததாம். 2வது தலைநகரமா இதை வச்சிண்டிருக்கா. மேலை, கீழைச் சாளுக்கிய தேசங்களிலும் ஈழம் பாண்டிய சேர தேசங்களை வெற்றிக் கொண்ட இராஜேந்திர சோழன் 1019இல் கங்கை வரை படையெடுத்து சென்று வெற்றி பாத்திருக்கான். அதனால் இன்னொரு தலைநகரம் தேவைன்னு எழுப்பினது. கோவில்தான் பிரதானம், அதைச் சுத்தி அரண்மனையும் நகரமும் செழிப்பா இருந்திருக்கணும். இப்போ அரியலூர் மாவட்டத்திலொரு சிற்றூராகக் கருதப்படுவது ஆச்சர்யம். கோவில வலம் வந்துண்டே பல விஷயங்களை பாத்து மலைச்சுப் போரம். எத்தனை பிரம்மாண்டமான சிற்பங்கள். துல்லியமா டீடைல்களோட.

ஆர்கியலாஜி டிப்பார்ட்மென்ட் எடுத்துப் பராமரிப்பதால் ரெம்ப நன்னா வச்சிருக்கா. வேளா வேளைக்கு பூஜைகளும் நடந்துண்டு. நந்தியைத் தாண்டி கோவிலுக்குள் போனா சன்னிதி. வெளிப் பிரகாரத்தில் அர்தநாரீஸ்வரர், நடராஜர்,  பிரம்மா, துர்கை, திருமால், சரஸ்வதின்னு. ஒவ்வொண்ணா காமிச்சுக் கொடுக்கரேன் பசங்களுக்கு. எங்காத்து மாமிக்கு இதிலெல்லாம் ஈடுபாடில்லை. “உங்கப்பா ஆரம்பிச்சர்னா முடிக்க மாட்டாடீ!” பொண்கிட்டே குசுகுசுன்னு சொல்லிக் காட்ரா. என் காதுல விழாத மாதிரி பேசிண்டே எனக்கு ஸ்பஷ்டமா கேட்டுடணும்னு செய்ய அவளுக்கு கோயமுத்தூர்லேந்து ட்ரெயின் பண்ணி அனுப்பியிருக்கா. நான் கண்டுக்கலை.

சுத்திப் பாத்துட்டு செல்ஃபீ எடுத்துண்டு கிளம்பினம். இப்படீக்கா போனா அணைக்கரைக்கிட்டே கொள்ளிடம் பாலம் வரும், குழந்தைகளுக்கு கல்லணை காட்டலாம். திருப்பணந்தாள் 11க்குள் போயிட்டம்மா அங்கேயும் சிவன் கோவில். பாத்துட்டு கும்மோணம் போயிடலாம்னு பிளான். கார் கிளம்பலை பெரியவன் கேக்கரான் “யார் தாத்தா கட்டினா இந்த கோவில?”

“ராஜராஜசோழன்னு ஒரு கிங் இருந்தா தஞ்சாவூரில். அவர் பெரீய கோவில் கட்டினா. சிவன் கோவில். அவருக்கு அப்பரம் அரசாண்ட ராஜேந்திர சோழன் அப்பா கட்டினாப் போலவே கட்டணும்னு இதைக் கட்டினான்”. “எப்போவாம்? கேளுடா!” எங்காத்து மாமி. பதில் தெரியறதான்னு செக் செய்யராளாம். “சரியா 998 வருஷம் மின்னாடிடா குழந்தை. ராஜேந்திர சோழன் பட்டம் ஏத்துண்டப்பரம் வடக்கே கங்கை வரை போய் எல்லாரையும் சண்டைல ஜெயிச்சு வந்ததாலே அவனுக்கு ‘கங்கை கொண்டான்’னு பட்டம் கிடெச்சதாம். வரப்போ கூடவே கங்கை நதிலேந்து ரைட் ராயலா யாரண்டையும் கெட்டுட்டு எடுத்துக்க வேண்டிய அவசியமில்லாததால் எடுத்துண்டு வந்து இங்கே கோவிலுக்குள் பாத்தமே அந்த கிணத்துலேயும் ஒரு லேக் கிராஸ் செஞ்சமே அதுலேயும் விட்டுட்டான். அந்த ஏரி சோழகங்கம்னு இன்னைக்கும். நாம கோவில் பாத்த ஊர் கங்கைகொண்ட சோழபுரம். வழீல ஜெயம்கொண்டான்னு ஊரும்.”

இதுவும் சொன்னேன். “சோழர்கள் அந்த காலகட்டத்தில் மிகப் பெரீய சாம்ராஜியமா பரந்து விரிந்து ஆட்சி செஞ்சுண்டு வேற யாரும் தலை தூக்கமுடியாம. ராஜேந்திரன் இங்கேந்து போய் லங்கா அப்பரம் இந்தண்டை ஜாவா சுமத்ரான்னும் வெற்றிகொண்டு பிரபலமா அதீத பராக்கிரமத்தோட வாழ்ந்தான். மிகப் பெரீய சிவபக்தன் அப்பாவப் போலவே. அப்பா செஞ்ச கைங்கர்யத்தை விட தான் அதிகமா செய்யக் கூடியவன்னு காட்டிக்க ரெம்பவே பிரயாசைப் பட்டான். வெற்றி வாகை சூடி வந்ததும் தனக்கு இங்கேயும் ஒரு தலைநகரம் இருந்தாத் தேவலன்னு இந்தக் கோவில கட்ட ஆரம்பிக்க அப்பா செஞ்சது போலவே ஆரம்பிச்சு அப்பரம் பாதீல அதைவிட பிரம்மாண்டமா நாம செஞ்சா அது அப்பாவ அவமதிப்பதா ஆகிடும்னு சுறுக்கிண்டானு சொல்லுவா. ஆனா உள்ளே பாத்தமே ஆவுடையார் அது தஞ்சாவூர் லிங்கத்தை விட கொஞ்சம் பெரீசா வச்சு தன் ஆசையை பூர்த்தி செஞ்சுண்டானாம். நாம பாக்க முடியாதது அவன் கட்டின அரண்மனை கோவிலச் சுத்தி அமைந்த நகரமும். இப்போ இல்லை. இவா பலமிழந்து போனதும் படை எடுத்து வந்த பாண்டிய மன்னர்கள் இன்னும் வடக்கேலேந்து வந்தவா அதையெல்லம் அழிச்சுட்டதா சொல்ரா. தோண்டத் தோண்ட சிலது மண்ணுக்குள்ளேந்து வெளிப்படறதாம்”.

சின்னவன் அவன் பங்குக்கு கேக்கணுமா வேண்டமா? “தாத்தா அந்த காலத்துல ராஜாக்கள் எல்லாம் ஏன் சொச்ச ராஜாவையெல்லாம் போய் வம்பிக் கிழுத்து சண்டைக்கு கூப்பிட்டு ஜெயிக்கணும்? சும்மா அவா பாட்டுக்கு அவா கட்டின அரண்மனையில் ஜாலியா இருந்துட்டு போப் பிடாதா?: எம்பொண்ணுக்கு தாத்தா வசமா மாட்டிண்டுட்டான்னு பட்டிருக்கும். நான் பதில் சொல்ரத்துக்குள் மாமி “எல்லாத்துக்கும் பதில் வச்சிண்டிருப்பா உங்க தாத்தா, கூகிளில் படிச்சுட்டு காரேறியிருப்பா”. எங்காத்து மாப்பிள்ளை தங்கக்கட்டி. “கூகிளில் விக்கீபீடியாவுல படிச்சா என்ன தப்பு? எங்கேயாவது படிச்சுத்தானே வரலாறு தெரிஞ்சுக்கணும்? நாமேன்ன சோழர்காலத்தில் வாழரோமா என்ன? படிச்சதை ஞாபகம் வச்சிண்டு சொல்வதே திறமைதான். நிங்க சும்மா இருங்கோ மாமி.” அட்ரா சக்கைன்னு பட்டது. இதுக்குத்தான் பொண்களுக்கு கல்யாணம் செஞ்சுக் கொடுக்கணும். நம்ப பக்கம் பேச மாப்பிள்ளைகள் கிடைப்பாளே!

“ராஜான்னா எல்லாரையும் பாதுகாப்பா வச்சுண்டு பரிபாலனம் செய்யணும்டா குழந்தை. ஏன்னா அந்த ராஜாவை நம்பித்தான் எல்லா பிரஜையும். எல்லாருக்கும் வாழ வழிசெஞ்சு தந்து, ஜோலி தந்து சம்பாதிக்க வச்சு எல்லாம் செய்வா. பாதுகாப்பா வாழ ஊரச் சுத்தி கோட்டை மாதிரி கட்டி. இருந்தாலும் வெளிநாட்டு ராஜா வந்து தொல்லை தரலாம் அவன் பகமையா இருக்கான்னு தெரிஞ்சா அவன் சுதாரிக்கறத்துக்குள் நாம போய் அவாள அடிச்சுப் போட்டுட்டு அடக்கி வச்சுட்டு வருவது வழக்கம். அதுக்காகவே சைன்யங்களையும் ஆயுதங்களையும் வச்சிண்டு பாத்துப்பா, ராஜேந்திரன் அத்தனை தூரம் படையெடுத்துப் போய் வெற்றிவாகை சூடினதுக்கு முக்கிய காரணம் அதுவாத்தான் இருக்கும். இன்னொண்ணும், சோழநாட்டில் விளையும் சமாச்சாரங்களை அங்கே கொடுத்து அங்கே கிடைப்பதை இங்கே தர வைக்கணும்னும் இதெல்லாம் நடந்திருக்கு. தென் தமிழ்நாட்டில் அமோகமா ராஜ்ஜியம் செஞ்ச சோழர்கள் தங்களை சுத்தி எதிரியே தலைதூக்கப் பிடாதுன்னு எல்லாம் செஞ்சதா வரலாறு. அதுல நம்ப ராஜெந்திரன் கில்லி.” சின்னவனுக்கு புரிஞ்சதோயில்லையோ சந்தோஷமா தலையாட்டிட்டான்.

இன்னும் சொல்லிண்டே போரேன். “ரஜேந்திரனின் காலம் சோழாஸ் கோல்டன் இரா. இவன் ஆட்சி செய்த பகுதிகள் தென் இந்தியாவின் தற்போதைய தமிழ்நாடு, ஆந்திர பிரதேசம், கர்நாடகா, கேரளம், தெலுங்கானா, சத்தீஸ்கர், ஒரிசா, மேற்கு வங்காளம் ஆகிய பகுதிகளும், தென் கிழக்கு ஆசியா நாடுகள் அனைத்தும் இவர் ஆட்சி காலத்தில் இருந்தது. இவரபத்தி எந்த பாட புஸ்த்தகத்துலேயும் இல்லை. கஜினி முஹம்மது, ஷாஜஹான்னு நாட்டை சூரையாடினவாள பத்தி நம்மாத்து குழந்தைகள் படிக்க வேண்டியிருக்கு. பேச்சு வாக்கில் என் குமுறலையும் சொல்லிண்டாச்சு

பெரியவன் சும்மா இல்லாம “கடைசீயா ஒரு டவுட் தாத்தா”. “என்னடா?” “இத்தனை பெரிய ராஜா சிவபக்தன்கரேள், கோவிலெல்லாம் கட்டி அதுக்கு நிலம் டெடிகேட் செஞ்சு புஜை நடக்கச் செய்தவன் ஏன் அடிக்கடி இன்னொருத்தரோட சண்டை பிடிக்கன்னு போணம்? என்னதான் சப்பைக்கட்டு கட்டினாலும் சண்டைன்னு வந்தா இவா பக்கமும் அவா பக்கமும் பலபேர் செத்துப் போவாளே? இப்போ மாதிறி துப்பாகியால சுட்டுண்டு செத்தாலும் பரவாயிலை, யானையை விட்டு மிதிக்க வச்சு, கத்தியால் வயித்தில் சொறுகி எல்லாரும் துடிதுடிச்சுன்னா சண்டையில் செத்திருப்பா. அப்பரம் திரும்பி வந்ததும் கோவிலென்ன வேண்டிக் கிடக்கு? ரெண்டும் ஒத்துப் போலையே. எல்லா ராஜாவும் இதையே செஞ்சிருக்கான்னு வேற சொல்ரேள்”

அவன் பாட்டி “சபாஷ்டா செல்லம்!” இவன் வசமா வாயக் குடுத்து தன் செல்லப் பேரனிடம் மாட்டிண்டுட்டான் இப்ப தவிப்பான் பதில் தெரியாம. அவளுக்கு உத்சாகம் பொங்கி வழியறது. என் பொண்ணுக்கும் மாப்பிள்ளைக்கும் நான் எப்படி இதை சமாளிப்பேன்னு. சின்னவன் ஆவலா என் முகத்தையே பாத்தூண்டு. அவனுக்கு அவன் தாத்தா தோத்துப்போனா அழுகை வந்திடும். அத்தனை செல்லம். நான் என்னத்தைன்னு சொல்ல. இதெல்லாம்தான் அந்த காலத்தில் ராஜேந்திர சோழன் செஞ்சிருக்கான். இப்போ அவன் செய்கைக்கு 1000 வருஷம் கழிச்சு என்னை விளக்கம் சொல்லச் சொன்னா?

“ராஜான்னா ஒரு பவர் ஸ்ட்ரக்சர். அது தன் பிரபாவத்தை, அதிகாரத்தை வெளிப்படுத்திக்கராப்போல் எதாவது செஞ்சுண்டே இருக்கணும். அப்படிச் செய்யரப்போ உயிர் சேதம் ஆரதேன்னு அவாளுக்கும் புரியாம இல்லை. எல்லாத்துக்கும் ப்ராயச்சித்தமாத்தான், ஊர் நன்மைக்காக எடுத்த நல்ல, கெட்ட முடிவுகள் பொதுப் பலனா நிறைவா காணப்பட்டாலும் அதன் எதிர்மறை விளைவுகள் தங்கள் குடும்பத்தையோ வம்சத்தையோ ஏன் பிரஜைகளையோ பாதிச்சுடப் பிடாதுன்னுதான் தெய்வ நம்பிக்கை வழிபாடு ஆலயம் எழுப்புதல்னு வச்சிண்டிருந்தா. இன்னொண்ணும் முக்கியமா கவனிக்கணும்”. “என்ன?”

“ராஜேந்திரன் செஞ்ச பல விஷயங்கள், வென்ற தேசங்கள், அள்ளீண்டு வந்த பொன்னும் பொருளும் எதுவும் அவன் வச்சுக்க முடியலை, இந்த பெருவுடையார் கோவில் மட்டுமே நிலைச்சு நின்னுண்டு ராஜேந்திரன்னு ஒரு அரசன் இருந்தான்னு 1000 வருஷங்களுக்கு அப்பரமும் இருக்குன்னா பாத்துக்கலாம் எது செய்யணும் எது பிடாதுன்னு. இறைப்பணியே சாஸ்வதம். அது மட்டுமே அவனுக்கும் பிரத்தியாருக்கும் ஏன் இப்போ நமக்கும் பயன் பட்டுண்டு இருக்கு”.

இப்படி நிறைய பேசினம் 4 நாட்களுக்கு ஊர் ஊராப்போய். இன்னொருநா பாப்பம்