காஞ்சி ஸ்ரீ மடத்தில் வழக்கமாக பக்தர்கள் தரிசனம் கண்ட பிறகு மஹாபெரியவா தன்னுடைய உணவை உண்ணுவார். ஒரு நாள் வழக்கமான சாப்பாடு பந்தி முடிந்தவடன் எச்சில் இலைகளை வாசலில் கொண்டு போட்டுவிட்டார்கள்.
மஹாபெரியவா பிட்க்ஷை பண்ணவேண்டிய இலையில் கைப்பிடி அளவு நேந்திரம்பழ மாவு கொஞ்சம் பொரி இவற்றை வைத்து மஹாபெரியவா உணவு அருந்த வேண்டி பெரியவா முன் வைத்திருந்தார்கள்.மஹாபெரியவா இலையில் கை வைக்கும் பொழுது நாய்கள் குறைக்கும் சப்தம் கேட்டது. தெரு நாய்கள் தங்களுக்குள் போட்டுக்கொள்ளும் சண்டையை தவிர அந்த நாய்களை விரட்டும் மனிதர்களிடமும் சண்டை போட்டுக்கொண்டிருந்தது.
நாய்கள் குறைக்கும் அபரிமிதமான சப்தத்தால் பெரியவா மிகவும் மனம் கலங்கினார். . நாய்களும் நம்மைப்போல் ஒரு உயிர் தானே.அதற்கும் வயிறு என்று ஒன்று இருக்கிறது. நமக்கு பசி வந்தால் எப்படி தாங்கமாட்டோமோ அப்படித்தானே நாயும். ஒரு உயிர் பசியால் வாடும் பொழுது ஒன்னொரு உயிர் சாப்பிடலாமா? அதுவும் நான் ஒரு சன்யாசி. நான் சாப்பிடுவது முறையல்ல என்று முடிவுக்கு வந்து தான் சாப்பிடாமலேயே எழுந்துவிட்டார்.
மடத்தின் ஸ்ரீகார்ய மனுஷாள் பத பதைத்து விட்டார்கள். மஹாபெரியவாளிடம் நீங்கள் சாப்பிடவேண்டும் என்று கெஞ்சினார்கள். ஆனால் மஹாபெரியவா மற்றவர்கள் புத்தியில் உறைக்கும்படி சொல்லிவிட்டார். சொன்னது இதுதான் “ஒரு உயிர் பட்டினியால் வாடும் பொழுது நான் எப்படிடா சாப்படமுடியும். எனக்கு இன்னைக்கு சாப்பாடு கிடையாது என்று சொல்லி அன்று முழுவதும் பட்டினியாகவே இருந்தார்.
இதற்குபிறகு ஸ்ரீகார்ய மனுஷாளுக்கு எப்படி சாப்பிட தோணும்.அவர்களும் பட்டினி. ஆனால் மறுநாள் மஹாபெரியவா பிட்க்ஷை (சாப்பிடும்) செய்யும் பொழுது எந்த நாயும் குறைக்கும் சப்தம் இல்லை. ஏனென்றால் மஹாபெரியவா தான் ஒரு நாள் பட்டினி கிடந்து மற்றவர்களுக்கு புரியவைத்துவிட்டார்கள்.ஆகவே பெரியவா பிக்ஷைக்கு முன்பாகவே நாய்களுக்கு எல்லாம் உணவளித்துவிட்டுத்தான் மஹாபெரியவா பிக்ஷைக்கு உணவு பரிமாறினார்கள். .
No comments:
Post a Comment