ஒரு சங்கமத்தைத். தேடி-
வாஸந்தி
அத்யாயம் 12
அவன் சில விநாடிகள் நம்ப முடியாத திகைப்புடன் நின்றான். அவளுடைய மிருதுவான ஸ்பரிசம் ரத்த நாளங்களின் வழியாக பயணித்து இதயத்தைத் தொட்டது. அவனுள் ஏற்படுத்திவிட்ட கிளுகிளுப்பை உணராதவள் போல் அவள் சரளமாய்ச் சிரித்தாள். எத்தனை அழகாகச் சிரிக்கிறாள்! "இப்படி ஒரு கெட்டிக்காரத்தனத்தை உள்ளே வெச்சுண்டு எப்படி ஒரு சாதுப் பிள்ளை மாதிரி நடிக்கிறே?" அவன் மெள்ள யதார்த்தத்துக்கு இறங்கினான், கூச்சத்துடன் தன் கைகளை விடுவித்துக் கொண்டு. தான் அவளுடன் அந்த மாதிரி நின்றதை யாராவது பார்த்திருப்பார்களோ என்று அவசரமாக ஒரு நோட்டம் விட்டு, "தாங்க்யூ" என்றான். "நான் நடிக்கவுமில்லே, சாதுவும் இல்லே." அவள் அவனைத் தீர்க்கமாகப் பார்த்தாள். அவளது சுபாவத்தில் இல்லாத தீவிரத்துடன் சொன்னாள்: "நீ என்னன்னு எனக்குப் புரியல்லே. ஆனா மத்த பையன்களுக்கும் உனக்கும் நிறைய வித்தியாசம் இருக்கு. அவங்களுடைய ஹம்பக் உங்கிட்ட இல்லே. அதனாலேதான் உன்னை எனக்குப் பிடிக்கிறது." ஜிவுஜிவு என்று உஷ்ணம் அதிகரித்து நரம்புகள் புடைத்தன. அவன் தன் சங்கோஜத்தை மறைக்கச் சிரத்தைச் சற்றுத் தாழ்த்தி "தாங்க்யூ!" என்று சிரித்தான். "இதைப் பார், ஏற்கெனவே ரிசல்டைப்பத்தி நீ சொன்னதை கேட்டு ஒரு மயக்கத்திலே இருக்கேன். இன்னும் எதையெல்லாமோ சொல்லி என் ப்ளட் பிரஷரை ஏத்தாதே!" அவள் சிரித்தாள். "சரி இறக்கிடறேன்!" என்று விளையாட்டாக அவன் தலையை ஒரு தட்டுத் தட்டினாள். அவன் சரேலென்று விலகி நடந்து கொண்டே சொன்னான்: "உன்னால் முடியாது, நான்தான் பத்தியமா இருக்கணும்!" "ஓ பாய்!" என்று அவள் பின்னால் சிரிப்பது அவனுக்குக் கேட்டது. மார்பு வெகு வேகமாகப் படபடத்தது. இனம் புரியாத இன்ப போதையில் மனசு மிதந்தது. என்ன பெண் இவள்! இவளுடைய பலவித வேலைகளையும் விட்டு விட்டு நம்மை ஏன் தொடருகிறாள்! இவளுடைய வார்த்தைகள் யோசனை இல்லாமல் நுனி நாக்கிலிருந்து வருபவையா, ஆத்மார்த்தமாக வருபவையா? ஒரு ஜட வஸ்துவைப் ‘பிடிக்கிறது' என்று சொல்கிற மாதிரிதான் அவனைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் "ஐ லைக் யூ" என்கிறாளோ? 'ஐ லைக் ஐஸ்கிரீம்' 'ஐ லைக் காஃபீ’ என்கிற ரீதியில்? இல்லாவிட்டால் அவளுக்கும் அவனுக்கும் என்ன சம்பந்தம்? இத்தனை கேள்விகளுக்கும் ஒட்டாமல் மனசு தனித்து நின்றது. தலைக்கேறிவிட்ட போதையிலிருந்து விழித்துக் கொள்ள மறுத்தது. 'எனக்கும் அவளைப் பிடிக்கிறதே' என்றது. தட் இஸ் இட்! நானும் அவளை விரும்புகிறேன் - அவளை நேசிக்கிறேன்! "ஹல்லோ கார்த்திக்! கங்க்ராட்ஸ்!" அவன் சரேலென்று தரைக்கு வந்தான் ஆஃபீஸ் அறையின் வாயிலில் ஒரு சின்னக் கும்பல் நின்றிருந்தது அவனுடைய வகுப்புத் தோழர்கள், ப்ரொபஸர்கள். அலுவாலியா ஓடிவந்து அவனை அணைத்துக் கொண்டான். "கமால் கர்தியா யார்!" எல்லாருடைய கை குலுக்கல்களையும், வாழ்த்துகளையும், புகழ்ச்சியையும் ஏற்றுக்கொள்ளும் வகை தெரியாமல் திணறினான். பிரின்ஸிபால் அவனைக் கூப்பிட்டனுப்பினார். கருணையுடன் நகைத்து அழுத்தமாகக் கை குலுக்கினார். "இந்தக் கல்லூரிக்கு உன்னால் பெருமை இன்றைக்குத்தான் நியூஸ் உறுதியாகி வந்தது. நீ யூனிவர்ஸிடியில் மூன்றாவது ராங்க் என்று. ஐ ஆம் வெரி ஹாப்பி, மேலே படிக்கப் போறியா, வேலை பார்க்கப் போறியா?" "மேலே படிக்க வீட்டில் வசதியில்லை. வேலைதான் தேட வேண்டும்." "லார்ஸன் அண்ட் ட்யூப்ரோவில் ஒரு வேலை இருக்கிறது தயாராய். அவர்கள் உன்னைப்பற்றி விசாரித்தார்கள். இதைப்பார் விளம்பரம். அப்ளை பண்ணு உடனே. நல்ல சம்பளம் ஆரம்பமே."
No comments:
Post a Comment