இராம ஜென்ம பூமி முதல் கிருஷ்ண ஜென்ம பூமி வரை பகுதி 4

இராம ஜென்ம பூமி முதல் கிருஷ்ண ஜென்ம பூமி வரை பகுதி 4

(Sujatha &Venkatesan 6381369319)

அன்று மாலை மீண்டும் கங்கை நீராடிய பின் ரூம் சென்று உடை மாற்றி கங்கா ஆரத்தி பார்க்க புறப்பட்டோம். தமிழ் பேசும் ஒரு (திருவண்ணாமலையாம்)சாமியாரிடம் பேச்சுக்கொடுத்து ஊர் வரலாறு வாழ்க்கை முறைகள் பற்றி கேட்டுக்கொள்கிறேன். 

பாகீரதன், சூரியவம்ச அரசனான சாகரின் (இராமரின் மூதாதையர்) கொள்ளுப்பேரன் ஆவார்.. இவர் சத்ய யுகத்தில் கபில முனிவரின் சாபத்திலிருந்து தனது மூதாதையர்கள் 60,000 பேரை சாபவிமோசனமடையச் செய்வதற்காக தனது வருடக் கணக்கிலான தவத்தின் மூலமாக சொர்க்கத்திலிருந்து கங்கை நதியைக் கொண்டுவந்தார். இதுவே ஆழ்ந்தப் பற்றுடைய இந்துக்கள், இறந்து போன தங்கள் குடும்பத்தினர் மோட்சமடைவதற்காக அவர்களின் சாம்பலை (அஸ்தியை) இங்கு கொண்டு வந்து கரைப்பது ஒரு மரபாகவே தொடரப்படுகின்றது] பகவான் விஷ்ணு தனது காலடிச் சுவடை ஹர்-கி-பாவ்ரி மேற்சுவற்றின் மீது அமைந்துள்ள கல்மீது பதித்துவிட்டுச் சென்ற இடத்தை, புனித கங்கை நதியானது எல்லா நேரமும் தொட்டு விட்டுச் செல்கிறது.

பீம்கோடா ஏரி    

ஹர்-கி-பாவ்ரியிலிருந்து இந்த ஏரி சுமார் ஒரு கி.மீ. தூரத்திலுள்ளது. பாண்டவர்கள் இமயமலைக்கு ஹரித்வார் வழியாகச் செல்லும் போது இளவல் பீமன் நிலத்தின் மீது தனது முழங்கால் மூட்டினால் உதைத்து பாறைகளிலிருந்து நீரை வரவழைத்ததாகக் கூறப்படுகிறது.

 அன்றைய இரவு கங்கையின் கரைவழிப்பாதையின் பல்வேறு மாநில இந்திய முகங்களின் கலவையான மனிதர்களின் ,மொழிகளின், இந்திய பண்பாட்டை அறைகூவி அழைக்கிறது. இமயத்தையும் கங்கையையும் தரிசிக்காத தென்னிந்தியர்கள் வாழ்க்கையின் சுவாரஸ்யத்தினை இழப்பதை நினைத்து வருத்தம் ஏற்பட்டது. 

கங்கையைப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பதே மகத்தான ஞானத் தவம். அதன் புண்ணிய வரலாற்றில், பாரதத்தின் பண்டைய கலாசாரத்தையும், நாகரிகப் பெருமைகளையும், ஆன்மிகப் பண்பு களையும் அறியலாம். அதன் ஓட்டத்தில் புராதன நிகழ்ச்சிகளையும், புராணக் காட்சிகளையும் காணலாம்.

கங்கையின் தூய நீரில், மகரிஷிகளின் தூய உள்ளங்களைத் தரிசிக்கலாம். அதன் ஆழத்தில், ஞானிகளின் சலனமற்ற மன நிலையை உணரலாம். அதன் வேகத்தில், கவிஞனின் கற்பனாசக்தியை அளவிடலாம். அதன் சலசலப்பில், கலைஞனின் இதயத் துடிப்பைக் கேட்கலாம்!

கண்காணா இடத்தில் பிறந்து, காண முடியாத இடங்களிலெல்லாம் பாய்ந்தோடி, கரை காணா கடலில் கலக்கும் அதன் புனிதப் பயணத்தை நினைக்க நினைக்க, பார்க்கப் பார்க்க, கேட்கக் கேட்க, கோடி சிறுகதைகள் இணைந்து கோலமிகு தொடர்கதையாக அது வளர்வதையும், புண்ணிய பாரதத்தின் ஜீவ நாடியாக அது திகழ்வதை யும், நம் ஆத்ம கீதத்தின் ஆதார சுருதியாக இயங்குவதையும் உணர முடியும்.''

இமாலயத்தில் நாம் உயரே போகப் போக, ஹரித்துவாரத்திலும் ரிஷிகேசத்திலும் நம்முடன் பழகிப் பேசிய கங்கை, மெள்ள மெள்ள ஒதுங்கி, பதுங்கி ஓடத் தொடங்குகிறாள். பள்ளத்தாக்கு களில் பாறைகளுக்கிடையே நுழைந்தும், மரங்களுக்கிடையே மறைந்தும் அவள் பாய்ந்து வரும் காட்சி, சிறுமிகள் கண்ணாமூச்சி ஆட்டம் ஆடுவதை நினைவுபடுத்தும்.

மானுடரின் பாவங்களைக் கரைத்து, விமோசனம் தந்தருள வானுலகிலிருந்து கீழிறங்கி வந்து, தன்னலம் கருதாது, கைம்மாறு எதிர்பாராது, கருணையுடன் கடமையாற்றி, ஓய்ச்சல் ஒழிவின்றி ஓடி, மூலை முடுக்குகளில் எல்லாம் தேடித்தேடி தன் மக்களைக் கரையேற்றுவதாலேயே அவள் புனித கங்கை ஆகின்றாளோ! நாடு முழுவதும் பாய்ந்தோடும் நதிகளிலெல்லாம் அவள் கலந்திருப்பதால், இது புண்ணிய பாரதம் ஆகின்றதோ!

பெரியாழ்வார் சொல்வதை கேட்போம்…

நலம் திகழ் சடையான் முடிக்கொன்றை மலரும்

நாரணன் பாதத்துழாயும்

கலந்து இழிபுனலால் புகர்படு கங்கை’

- என பாகீரதி- அலகநந்தா நதிகளின் சங்கமத்தின் தத்துவத்தைக் கவிநயத்துடன் அனுபவிக்கிறார். சிவபெருமானின் சிரசை அலங்கரிக்கும் கொன்றை மலரும், நாராயண மூர்த்தியின் திருவடிகளில் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட துளசியும் அங்கு கலக்கிறதாம். அந்தப் புண்ணியத் தின் பிரவாகம் எழில்மிகு கங்கையாகப் பாய்கிறதாம். சரி! கங்கையின் வேகம் எப்படி? அதைப் பெரியாழ்வார் திருமொழியிலேயே கேட்போம்.

'தடவரை அதிரத் தரணி விண்டு இடியத்

தலைப்பற்றிக் கரைமரம் சாடிக்

கடலினைக் கலங்கக் கருத்து இழிகங்கை’

அப்பப்பா... அது என்ன வேகம்!

அது என்ன முரட்டுப் பிரவாகம்!

அதன் ஓட்டத்தைக் கண்டு, பெரிய பெரிய மலைகளெல்லாம் நடுங்குகின்றனவாம்; பூமியே பிளந்து உள்ளே விழுகிறதாம்; கரையிலுள்ள மரங்களெல்லாம் வேரோடு பெயர்ந்து, நீரில் அடித்துக் கொண்டு போகின்றனவாம்; கடலையும் குழம்பச் செய்யும் வேகத்துடன் கங்கை ஓடி வருகிறதாம்.

மறுநாள் அமாவாசை …

கங்கைக்கரை பண்டாவிடம் மந்திரம் கேட்டு பித்ரு கடனை முடித்து முழுக்கு போட்டு கங்கையிடம் பிரியா விடை கேட்டு ரூமை காலி செய்து இலக்கில்லா பயணத்தின் தொடக்கமாக நைனிடால் செல்ல ஆயத்தமாகிறோம்

         

             தொடரும்