Friday, May 29, 2020

இராம ஜென்ம பூமி முதல் கிருஷ்ண ஜென்ம பூமி வரை பகுதி 2

இராம ஜென்ம பூமி முதல் கிருஷ்ண ஜென்ம பூமி வரை பகுதி 2
கட்டுரை அவள்(மனைவி) பார்வையில் தொடர்கிறது
நான் அப்பவே சொன்னேன் நரசிம்ம ப்ரியால வர ஆட் பார்த்து ஊர் உலகம்லாம் போற மாதிரி டூர்ல புக் பண்ணுங்கன்னு ..கேட்டாதானே? சிக்கனம்கிற பேர்ல  பிரண்டோட போன  மாதிரி திவ்யமா தரிசனம் பண்ணி வைக்கறேன்னார். இப்ப கோயிலே தெறக்காதாமே என்ன பண்றதுனு கேக்கறார்? நான் சொல்லிட்டேன்...திவ்ய தேசம் ஸேவிக்காம ஊர் திரும்ப மாட்டேன்னு..ராத்திரி ஃபுல்லா இத்தனூண்டு மேப்ப வச்சிண்டு என்னன்னவோ கணக்கு போட்டு முதல்ல நைனிடால் அப்பறம் அயோத்திங்கறார்..கண்றாவி இந்த வயசில திவ்ய தேசம் போறோம்னுட்டு நைனிடால் போனோம்னா ஊர்ல சிரிக்க மாட்டா? 
அதெல்லாம் இல்லை போற வழின்னு என்னவோ கதை விடறார். சரி அங்கயும்தான் என்ன இருக்கு பாப்போமேன்னு தலையாட்டி வைக்கறேன்…
 இப்போதைக்கு கங்கை ஹோ வென்ற இரைச்சலோட ஓடறதை வேடிக்கை பார்க்கறேன்.பக்கத்துல ஸ்நானம் பண்ற வடக்கத்திக்காராள பராக்கு பார்த்திண்டிருக்கறவரை ஒரு நிமிண்டு நிமிண்டி சேர்ந்து முங்கி முழுக்கு போட கூட்டுண்டு போறேன். கங்கையின் இதமான குளிர்ச்சி உடம்பெங்கும் பரவ இவரோட பட்ட நாலு நாள் கஷ்டமும் கரைஞ்சு மனசெல்லாம் இனம் புரியாத தெய்வீக உணர்வு...ஓடி வர பூக்களோட சுழித்து ஓடும் அதன் நீரோட்டம் ஒடம்பையும் மனசையும் எங்கேயோ இழுத்துண்டு போறது. 
மனசை தேத்திண்டு கரைக்கு வந்தா நமநமன்னு பசி வயத்தை நிண்டறது. ஹும் தேவ நாதன் டூர்ல போயிருந்தா கரையில உக்கார வச்சி கமகமன்னு வத்தக்குழம்பும் கத்தரிக்கா கறமதும் ரெடியா இருக்கும்..தள்ளு வண்டில என்னவோ தாலியாம் (வட இந்திய சாப்பாடு)சாப்படலாம்னு கூப்புடறார். நான் கட்டிண்ட தாலிக்கு இதான் கொடுப்பினைன்னு முழுங்கி வைக்கிறேன். சப்பாத்தி தால்,கொஞ்சம் சாதம் ..ஆளுக்கு 20/- ல் மத்யான சாப்பாடு முடிஞ்சதில் இவருக்கு சந்தோஷம். சத்ரத்தில போய் நல்லா தூக்கம்…
மறுபடி சாய்ந்தரம் வந்து கங்கையோரம் காலார நடக்கறோம். ஆரத்தி 6. 00 மணிக்காம். எதோ தமிழ்நாட்டுக்காரான்னு பேசிண்டிருக்கார். நான் கங்கையையே பார்த்துண்டு அவ குதித்தோடற அழகை ரசிச்சுண்டு வரேன்.  சுட்ட அப்பளம் வாங்கி தரார். காரம்.  பத்து ரூபாய்க்கு எதோ ஸ்வீட் வாங்கித்தரார் அசட்டுத்தித்திப்பு..

ஸ்ரோதஸாமஸ்மி ஜாஹ்நவீ ( நதிகளுக்குள் கங்கா நதி நான்! )
கீதையில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்சொல்றார். 

விஸ்வ பாவினி மாதா
பிரபஞ்சத்தையே தூய்மையாக்கும் ‘விஸ்வ பாவினி’ என்றும், அனைவரின் பயங்களைப் போக்கும் ‘பய ஹாரிணி’ என்றும், அற்புதமான அங்கங்களைக் கொண்டிருக்கும் ‘சுப அங்கிணி; என்றும்,உலக மக்கள் அனைவரின் நதியாக ‘லோக நதி’ என்றும் போற்றித் துதிக்கப்படும் ஆயிரக்கணக்கான நாமங்களால் பூஜிக்கப்படுபவள் கங்கா மாதா!

ஹிந்துக்கள் போற்றும் நான்கு ‘க’காரங்கள் கங்கா, கீதா, காயத்ரி, கோ (பசு) ஆகும். மரணமடைந்த ஜீவனைப் பற்றி யமன் சர்ச்சை செய்யாமலிருக்க வேண்டுமா? ஆதி சங்கரர் அதற்கான எளிய உபாயத்தைக் கூறி இருக்கிறார்:

பகவத் கீதா கிஞ்சிததீதா கங்கா ஜல லவ கணிகா பீதா சக்ருதபி யேன முராரி சமர்ச்சா க்ரியதே தஸ்ய யமேன ந சர்ச்சா
-பஜ கோவிந்த்த்துல படிச்சிருக்கேன். 

“பகவத் கீதையைச் சிறிது படித்தாலோ கங்கை ஜலத்தில் துளியை உட்கொண்டாலோ கிருஷ்ண நாமத்தை ஒரு முறையேனும் உச்சரித்தாலோ அப்படிப்பட்டவரைப் பற்றி யமன் விவாதிக்கவே மாட்டான்” என்று ஆணித்தரமாக ஆதி சங்கரர் பஜ கோவிந்தத்தில் அருளும் உரையைப் படிக்கும் போது கங்கா, கீதா, கிருஷ்ணா பற்றிய மஹிமையை உணர்கிறோம்; மலர்கிறோம்.

கங்கா ஜலத்தின் ஒரு சிறு துளி யமனையும் சற்று விலகி இருக்கச் செய்யும்!

இப்படில்லாம் நெனச்சுண்டு அம்மா தாயேன்னு எல்லாரும் வெளக்கு வாங்கி விடுறதைப்பார்த்து நாமளும் விடலாம்னு சொல்றேன். தூய்மையான கங்கையை pollute பண்ணாதேனுடறார்.  வரிசை வரிசையா ஜகஜோதியா கங்கையின் உடம்பில் தீபங்களின் நிழலாட்டத்தில் மாலையும் இரவும் கலந்த மயக்கும் பொழுதில் மனம் ஆழ்கிறது...

 ஹரித்வார் பஜார் போறோம் ..ஜிலேபி பிழிஞ்சுண்டு இருக்கான் ..கசோடின்னு என்னவோ ஒன்னு வாங்கிதரார். ராத்திரி சாப்பாடாம். தேவநாதன் டூர்ல என்ன என்ன போடுவார்னு  நாத்தனார் சொன்னது நெழலாடறது..சத்திரத்துக்குப்போய் தூங்கறோம். கனவுல கங்கா மாதா வடிவத்துல செத்துப்போன எங்கம்மா தனக்குள்ளே இழுத்துக்கறா மாதிரி கனா..

திடுக்கிட்டு முழிச்சிக்கறேன்..அவரையும் எழுப்பி டீ வாங்கிண்டு வர சொல்லி டம்ளரை தரேன். திரும்ப ஸ்நானம் பண்ண கங்கைக்கு போறோம். கரைக்கு வந்தா இவரோட செருப்பைக்காணோம்னு அங்கயும் இங்கயும் ஓடறார். போன தடவை பிரெண்டோட போகறச்சேயும் உட்டுட்டு வந்தேர்..எல்லாத்துக்கும் சுஷ்கம் பண்ணா இப்படித்தான் ஆகும்னு சமாதானப்படுத்தி மானசா தேவி கோயிலுக்கு போறோம். அதிசயமா 20/- கொடுத்து விஞ்ச் ல போலாம்கிறார்.
பில்வ பர்வத்தின் மீது அமைந்திருக்கும் மன்சா தேவியின் இக் கோயில் சரி நேராக ஆசைகளை நிறைவேற்றும் ஸ்வாமின்னு படிச்சிருக்கேன்.  இவர பண்ணிண்டதுக்கப்புறம் ஆசைன்னு ஒன்னு இருந்தாதானே?

 12/- கொடுத்து ஆசையா(?) லஸ்ஸி வாங்கித்தரார். தனக்கு 95/- ரூபா கொடுத்து புது செருப்பு வாங்கிக்கறார். 

அங்கேர்ந்து சண்டி தேவி கோயில் போறோம்..ஞாபகமா செருப்பு ஜோடிய பிரிச்சு தனித்தனியா போடறார். 

கங்கை நதியின் கிழக்குக் கரையில் 'நீல் பர்வத்தின்' மீது அமர்ந்திருக்கும் சாண்டி தேவிக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. இது கி.பி 1929 ஆம் ஆண்டில் காஷ்மீர அரசர் சுசாத் சிங்கினால் கட்டப்பட்டதாம். . ஸ்கந்த புராணம் ஒரு புராணக் கதையை சொல்றது. , அதில் உள்ளூர் அரக்க அரசர்களான ஷும்ப் மற்றும் நிஷும்ப் ஆகியோரின் படைத் தளபதியான சண்ட-முண்ட என்பவன் சாண்டி தேவியால் கொல்லப்பட்டதால் அதன் பொருட்டு இப்பகுதி சாண்டி தேவி எனும் பெயர் பெற்றதாம். முதன்மைச் சிலை ஆதி சங்கரரால் கி.பி 8 ஆம் நூற்றாண்டில் நிறுவப்பட்டதாக நம்பறாங்க…

தரிசனம் முடிஞ்சு வெளியே வந்தோம்..
இவரோட ஒரு செருப்ப காணம். தூரத்தில நாய் எடுத்துண்டு போய் குதறிப்போட்டுருக்கு..உள்ளூர சிரிப்பு வந்தாலும் சமாதானப்படுத்தி டேராடூன்  பஸ் ஏறரோம்.  
          தொடரும்

No comments:

Post a Comment