புள்ளிமான் வேட்டை -59
நிச்சயதார்த்தத்துக்கு முதல் நாள் வைகையில் ஹரீஷ் குடும்பமும், சுப்பிரமணியன் குடும்பமும்,மதுரைக்குச் செல்வதாக ஏற்பாடாகி இருந்தது. கிருஷ்ணன் மூன்று நாட்களுக்கு முன்பே சென்று விட்டிருந்தான். சென்னையில் இருந்து வருபவர்களுக்காக பாலகிருஷ்ணன் வீட்டின் அருகிலுள்ள ஒரு லாட்ஜில் ரூம்கள் போட்டிருந்தார்.
கிருஷ்ணனுடைய பாஸ் சிவகுருநாதன் ஆபீஸ் வேலையாக வெளிநாடு போயிருந்ததால் நிச்சயதார்த்திற்கு வர முடியவில்லை. "கல்யாணத்திற்கு நிச்சயம் வருவேன் கிருஷ்ணா" என்று போனில் உறுதி அளித்திருந்தார்.பகல் 1:10 மணிக்கு சுப்பிரமணியம் குடும்பம் எக்மோர் சென்றடைந்தது. இன்னும் ஹரீஷ்,தாரிணி சுலோச்சனா வந்து சேரவில்லை. ஒன்று முப்பதுக்கு அவர்கள் மூவரும் ஒட்டமும் நடையுமாக வந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
கம்பார்ட்மெண்ட் வாசலிலேயே நின்று கொண்டிருந்த சுநந்தா தாரிணியைப் பார்த்து கை காட்டினாள். "என்ன லேட் "என்றாள் சுநந்தா. "நாங்க வந்த டாக்ஸி பிரேக் டவுன் ஆயிடுத்து. வேற டாக்ஸி பிடிச்சு வரதுக்குள்ள போறும் போறும்ன்னு ஆயிடுத்து" என்றாள் தாரிணி.சுனந்தாவும், தாரிணியும் ட்ரெயினில் அருகருகே உட்கார்ந்து கொண்டார்கள். "என்ன ஏதாவது விசேஷம் உண்டா" என்றாள் சுநந்தா. "ஆமாம். நாளைக்கு எங்கண்ணாக்கு நிச்சயதார்த்தம் என்றாள் " தாரிணி."சும்மா ஏதாவது சொல்லி மழுப்பாதே.நான் கேட்டது என்னான்னு நோக்கு தெரியும்"என்றாள் சுநந்தா.தாரிணியின் கன்னம் சிவந்தது. பிறகு மெல்ல சுநந்தாவின் காதில் "குளிச்சு 40 நாள் ஆச்சு. பொய்யோ மெய்யோன்னு இருக்கு. உங்க நிச்சயதார்த்தம் முடிஞ்சு வந்ததும்தான் டாக்டர் கிட்ட போகணும்" என்றாள் தாரிணி."அடி சக்கை"என்று கூறிய சுநந்தா "கங்கிராஜுலேஷன்" என்றாள். இதையெல்லாம் பார்த்தும், கேட்டுக்கொண்டும் எதிரில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த ஹரிஷ். இவர்களை பார்க்காத மாதிரி ஜன்னல் வழியாக தன் தன் பார்வையை திருப்பினான். விஷயத்தை யூகித்த அவனும் கொஞ்சம் கூச்சப்பட்ட மாதிரி தெரிந்தது. "மாமியாருக்கு தெரியுமா" என்றாள் சுநந்தா. "தெரிஞ்சிண்டிருப்பான்னு நெனக்கறேன்" என்றாள் தாரிணி.
"என்ன குழந்தை பிறக்கணம்னு நெனைக்கிற நீ" என்றாள் சுனந்தா. அதற்கு தாரணி"முதல்ல கன்ஃபார்ம் ஆகட்டும். அப்புறம் பாக்கலாம்" என்றாள்."நேக்கு என்னமோ கன்ஃபார்ம் ஆயிடும்ன்னு தான் தோண்றது" என்றாள் சுநந்தா. பின்பு அவள் "இரண்டாவதும் நோக்கு பொண்தான் நெனைக்கிறேன்" என்றவள் தொடர்ந்து "பொண் பொறந்தா *"ஹரிணி"* ன்னு பேர் வெச்சுடு"என்றாள்."உம் பேரும் ஹரிஷ் பேரும் சேந்த மாரி இருக்கும்" என்றாள். "ஆம்பளையா பொறந்தா என்ன பேர் வைக்கிறது மன்னி " என்றாள் தாரிணி. "இருக்கவே இருக்கு. *"ஹரிகிருஷ்ணன்"* ன்ற பேர்"என்றாள் சுநந்தா. வண்டி விழுப்பரம் அடைந்ததும் பிளாட்பாரத்தில் சூடான உப்புமா கிடைக்க ஹரீஷ் அதை வாங்கிக்கொண்டு வந்து எல்லோருக்கும் கொடுத்தான்(விழுப்பரம் உப்புமா பேமஸ்.சென்னை- திருச்சி ட்ரெயினில் பயணிப்பவர்களில் பலர் விழுப்பரம் உப்புமாவுக்காக நாக்கை தொங்க போட்டுக்கொண்டு காத்திருப்பதை நான் அறிவேன்)
சுநந்தாவிடம் ஹரீஷ்"ஆபீஸ் வேலையெல்லாம் எப்டி போறது" என்றான்."கொஞ்சம் Tough ஆதான் இருக்கு.நெறய கத்துக்க வேண்டியிருக்கு" என்றாள்."எங்க ஆபீஸ்ல கூட ரெக்ரூட்மெண்ட் போயிண்டிருக்கு.நீ அப்ளை பண்ணலமே"என்றான்.
"தெரியும்.ஆனால் அவர் அப்ளை பண்ண வேணாம்ன்னு சொல்லீட்டார்" என்றாள் சுநந்தா. தாரிணி,சுநந்தா அரட்டை மேலும் தொடர்ந்தது.எட்டு மணிக்கு திண்டுக்கல் அடைந்ததும்,சுலோச்சனா தான் கொண்டு வந்திருந்த இட்லியையும்,தக்காளி சட்னியையும் எல்லோருக்கும் வினியோகித்தாள்.
தாரிணி கூடமாட ஒத்தாசையாக இருந்தாள்.இட்லி முடிந்ததும், சம்யுக்தா தான் கொண்டு வந்திருந்த தயிர் சாதத்தையும், மாஇஞ்சி ஊறுகாயையும் எல்லோருக்கும் தந்தாள்.தயிர் சாதத்தை
சாப்பிட்ட தாரிணி" என்ன மாமி.சாதம் கொஞ்சம் கூட புளிக்கலயே.சூப்பரா இருக்கே"என்றாள்.
ராஜேஸ்வரி"பிசயச்சே கொஞ்சம் பால் விட்டு பிசஞ்சா தயிர் சாதம் புளிக்காது" என்றாள்.
எட்டரை மணிக்கு சோழவந்தானை அடைந்த ட்ரைன், மதுரைக்கு 9:40 க்கு போனது.கிருஷ்ணன் ஷ்டேஷனுக்கு வந்திருந்தான்.ஏற்கனவே ஏற்பாடு பண்ணியிருந்த இன்னோவாவில் ஏறி லாட்ஜை அடைந்த கொஞ்ச நேரத்தில் கிருஷ்ணன் விடை பெற்று சென்றான்.ஏற்கனவே தாரிணியின் அம்மா கோயம்புத்தூரிலிருந்து வந்து விட்டிருந்தாள்.
பாட்டியை பார்த்ததும் குழந்தை ஓடி வந்து கட்டிக்கொண்டாள்.பாட்டி குழந்தையின் மேல் முத்தமழை பொழிந்தாள். இதைப்பார்த்த எனக்கு ஒரு மேலை நாட்டு கவிஞன் கூறிய வினோதமான வாக்கியங்கள் நினைவுக்கு வருகிறது.When I experience the love between me and my grand children,I wish God had given me grand children first,
bypassing my kids.நடைமுறையில் சாத்தியமே இல்லாது போனாலும்,இது தாத்தா பாட்டிகளுக்கும் பேரக்குழந்தைகளுக்கும் இடையே உள்ள நேசத்தின் ஆழத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. கண்ணதாசன் " அனுபவித்தால் தான் தெரியும்" என்று சொன்னபடி இதை அனுபவித்தவர்களுக்கு மட்டும்தான் இந்த பேரானந்தம் தெரியும்.அதில் அடியேனும் ஒருவன்.
No comments:
Post a Comment