புள்ளிமான் வேட்டை - 49

 புள்ளிமான் வேட்டை - 49

பகல் உணவு அருந்திய பிறகு கிருஷ்ணன் குடும்பத்தினர் வரதராஜன்,மீரா, ரோகிணி,புது மாப்பிள்ளை(அவன் பெயரை சொல்ல மறந்து விட்டேன்.அவன் பெயர் சித்தார்த்தாம்) ,தாரிணி அவள் அம்மா ஆகியோர்களிடம் விடைபெற்று கொண்டு

தாம்பூல பைகளை  வாங்கிக்கொண்டு ராமாபுரம் பயணித்தார்கள். அன்று இரவு சரசா, பாலகிருஷ்ணன், ஷைலஜா பிளான்படி பாண்டியனைப் பிடித்து காலையில் மதுரை போய் சேர்ந்தார்கள். கிருஷ்ணன் காரை கொண்டு போய் ஹரிஷ் வீட்டில் சேர்த்துவிட்டு,பைக்கை எடுத்துக்கொண்டு இரவு லேட்டாக ரூம் போய் சேர்ந்தான்.அந்த வாரம் சுநந்தா,கிருஷ்ணனைத்தவிர மீதி  எல்லோருக்கும் உப்பு சப்பில்லாமலே போய்க்கொண்டிருந்தது.சுநந்தா மட்டும் ஏக மூடில் இருந்தாள். தினந்தோறும் கிருஷ்ணனை கூப்பிட்டு பேசிக் கொண்டிருந்தாள்(அப்படி என்னதான் பேச இருக்குமோ?)

வெள்ளிக்கிழமையன்று பேசும்போது கிருஷ்ணன் "சாயங்காலம் வந்து பிக்கப் பண்ணி கிட்டுமா" என்று கேட்டான். "ஆமாம்" என்றாள் சுநந்தா.மாலை சுநந்தாவை பிக்கப் செய்து கொண்டு கிருஷ்ணன் ஐந்து மணிக்கு ஆபீஸை அடைந்தான். ஐந்தரைக்கு லெக்ச்சர் ஆரம்பித்தது. வழக்கம்போல கிருஷ்ணன் பேச ஆரம்பித்தான். 'வழக்கமா பேசறதுக்கு பதிலா சும்மா ஏதாவது பேசலாம்னு இருக்கேன்' என்றான். இதைக் கேட்ட அனைவரும் விழித்தார்கள்.  கிருஷ்ணன் இன்று "நான் பேச போகும் டாபிக் *"சும்மா"* என்பதை பற்றித்தான்" என்றான்.

"நம்ம எல்லாம் சின்ன குழந்தைகளா இருந்தபோது, வீட்ல அம்மா தீபாவளிக்கு பக்ஷணம் பண்ணி இருந்தா நம்ப போய் கேட்கும் போது 'சும்மா சும்மா' கேட்காதே என்பா. அதுக்கு அர்த்தம் அடிக்கடி கேட்காதே என்பதாகும். அதே மாதிரி நம்ம பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் பேசிண்டு இருக்கும்போது யாரோ ஒருத்தன் "சும்மா சொல்றான்" அப்படின்னா, பொய் சொல்றான் என்ற அர்த்தம் இல்லையா. இப்படி சும்மா என்ற வார்த்தைக்கு பலவிதமான அர்த்தம் இருக்கு. அந்தந்த இடத்துக்கு ஏத்த மாதிரி அர்த்தம் வரும். இதுல என்ன ஒரு வேடிக்கைன்னா இந்த வார்த்தையை படிச்சவா, படிக்காதவா எல்லாம் ரொம்ப சகஜமா பயன்படுத்தறா.

மெட்ராஸ் பாஷையில இத தான் 'கம்முனு கட' என்கிறார்கள்.

உங்களுக்கு தெரியுமா. *அஹம் பிரம்மாஸ்மி* மாதிரி *"சும்மா இரு"* அப்படிங்கறது ஒரு *மகா வாக்கியம்*. சும்மா இருந்த சங்க ஊதி கெடுத்தானாம்னு சொல்றோம். வெளிப்படையாக பார்க்கும் போது சலனம் இல்லாத சங்க  ஊதி பெருசா சத்தத்தை கெளப்பிட்டான் அப்படின்னு அர்த்தம் பண்ணிக்கிறோம். ஆனா அதுக்கு உண்மையான அர்த்தம் அது இல்ல. இங்கு சங்கு என்பது நம்ம மனசு. நம்ம மனசு வேற எதையும் பத்தி நினைக்காம சலனமே இல்லாம "சும்மா" இருக்கும்போது, நிறைய கெட்ட எண்ணங்கள் அதில ரொப்பி, அதாவது ஊதி,மனசை  கெடுத்துடறோம். இத பத்தி பெரிய பெரிய மகான்கள் எல்லாம் நிறைய பாடி இருக்கா. முருகப்பெருமான் முதல் முதலில் அருணகிரி நாதருக்கு காட்சி கொடுத்து "சும்மா இரு சொல்லற " என்று உபேதேசித்தானாம்.

ஆனால் அதனுடைய உண்மையான பொருளை நான் அப்போது அறிந்திருக்க வில்லையே என அங்கலாய்க்கிறார் அருணகிரி நாதர் தனது கந்தர் அனுபூதியில் எனக்கூறி

"செம்மான் மகளைத் திருடும் திருடன்,

பெம்மான் முருகன், பிறவான், இறவான்

சும்மா இரு, சொல் அற, என்றலுமே

அம்மா பொருள் ஒன்றும் அறிந்திலனே"

என்ற முழுப்பாடலையும் 

திரையில்  ப்ரொஜெக்ட்

செய்தான்.

ஒரு வேடிக்கையை பாருங்கள்.திருமூலர் மூலன் என்ற இடையன் உடலில் புகுந்து  திருமந்திரத்தை அருளினார்.அது போல அருணகிரி நாதர் கிளியின் உடலின் உள்ளே புகுந்து கந்தர் அனுபூதியை சொன்னார் என்கிறார்கள்.

ஜனகாதி முனிவர்களுக்கு சிவபெருமான் ஆல மரத்தின் அடியில் சின் முத்ரையை காட்டி அமர்ந்திருந்தாரே தவிர வாய் திறந்து ஏதும் உபதேசிக்கவில்லையாம். அமைதியாக இரு. உட்பொருள் உனக்கு  உள்ளே கண்டு ஞானம் காண் என்பதே இதன் விளக்கம்.

கவி காளமேகம் என்ற தமிழ் புலவர் சிலேடைக்கவி  எழுதுவதில் மன்னன் அவரை வேறு ஒரு கவிஞர் சீண்டியபோது வெகுண்டெழுந்து

"இம் என்னு முன்னே எழு நூறூம்,எண்ணூறும்

அம் என்றால் ஆயிரம் பாட்டு ஆகாதோ- *சும்மா* இருந்தால் இருந்தேன்.

எழுந்தேனே ஆயின் பெருங்காளமேகம் பி(ள்)ளாய்" என பாடினார்.இப்பாடலுக்கு 

"இம்" என்று சொல்வதற்குள் 700,800 பாடலும், "அம்" என்று சொல்வதற்குள் 1000 பாடலும் என்னால் பாட முடியும். சும்மா இருக்கிறேன். என்னை தூண்டி விடாதே. நான் வானத்திலிருந்து மழையாய் பொழியும் காள மேகம் போல கவி பாடுவேன்.நீ ஒரு சிறுவன் அதாவது பிள்ளாய்  என்று அர்த்தம் .

இந்த சும்மா இருக்கறத பத்தி பல இடங்களில் குறிப்பிடுகிறார் தாயுமானவ சுவாமிகள்.சும்மா இருக்கிறது ரொம்ப கஷ்டமான காரியம்.

நீங்க ஒரு அரை மணி நேரம் சும்மா இருக்க ட்ரை பண்ணி பாருங்க. அது எவ்வளவு கஷ்டம்னு  உங்களுக்கே புரியும்.

 சும்மா இருக்கிறதக்கு முதல் படி மௌனமா இருக்கறது. உங்களுக்கெல்லாம்1990 களில் சித்தியான காஞ்சி மகா சுவாமிகளைப் பத்தி தெரிஞ்சிருக்கும்

அவர் பல தரம்  "காஷ்ட மௌனம்" இருந்திருக்கா. மௌனமா இருக்கிறது என்றால் பேசாமல் இருப்பதுன்னு உங்களுக்கெல்லாம் தெரியும். இதுதான் மௌனத்தினுடைய முதல் படி. சில பேர் மௌனமா இருக்கும்போது பேச முடியாததால சொல்ல வந்ததை  ஜாடையா சொல்றா. அதுவுமில்லாமல் சில பேர் சொல்ல வந்ததை எழுதிக்காட்டறா. *இது எதுவுமே இல்லாம கட்டை மாதிரி மௌனமா இருக்கிறதுதான் காஷ்ட மௌனம்.* இப்படி காஷ்ட மௌனத்தை  நிறைய நாள் அவர் அனுசரித்தது எந்த நட்சத்திரத்தில தெரியுமா. மூலா நக்ஷத்தரம். அதுதான் சரஸ்வதியின் நக்ஷத்ரம். சரஸ்வதி நம் வாக்குக்கு எல்லாம் அதிபதி. அன்னிக்கு பேசாம இருந்தா நம்ப வாக்கை ரொம்ப கட்டுப்படுத்த முடியும்னு அர்த்தம்.மௌனமா இருக்குறது மூலம் மனுச அலைபாயாம வெச்சுகலாம்.மனசு ஒருமுகப்படும். அப்படி ஒரு முகமான மனச, பகவான்  பாதாரா விந்தங்களில்  வெச்சுட்டமானா அதுக்கப்புறம் அந்த பகவான் நம்ம இதய கமலத்தல அமர்ந்து விடுவானாம். இனிமே ஒவ்வொருத்தரும் யாராவது சும்மான்ற வார்த்தையை பயன்படுத்தினால், நான் சொன்னதெல்லாம் ஞாபகம் வெச்சுக்கோங்கோ. அப்பதான் அந்த வார்த்தையினுடைய மதிப்பு உங்களுக்கு எல்லாம் புரியும்" என்று கூறி முடித்தான்.

கிருஷ்ணன் முடித்ததும் ஹரீஷ் எழுந்து"கிருஷ்ணா. நீ ஏதோ "சும்மா" பேசுறேன்னு நெனைச்சேன். சும்மாவை வெச்சு சும்மா பின்னிட்ட" என்றான். இதை கேட்ட கிருஷ்ணன்"இதோ பாருங்க. இப்படி "சும்மா" பேசினதுக்கு, ஹரிஷ் சும்மா இருக்காம, சும்மா,சும்மா எதோதோ சொல்றான்" என்றான்.எழுந்த கைதட்டல் அந்த ரூமையே அதிரச்செய்தது.

எல்லோரும் வெளியே வந்தார்கள். கிருஷ்ணனை தனியாக அழைத்துக் கொண்டு சென்ற ஹரிஷ்"உன் கிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணுமே" என்றான். "சொல்லு" என்றான் கிருஷ்ணன். "இல்ல கிருஷ்ணா. விவரமா பேசணும். இன்னிக்கு ராத்திரி பேசலாமா" என்றான். அதற்கு கிருஷ்ணன் "நான் சுநந்தாவை கிண்டியில் கொண்டு போய் விடணமே" என்றான். "நான் ஒண்ணு  சொல்றேன். கேக்கறியா" என்றான் ஹரிஷ். " என் கார்ல நீ, நான், சுநந்தா மூணு பேரும் போகலாம். சுநந்தாவ ராமாபுரத்தில் அவ வீட்டில டிராப் பண்ணிட்டு நம்ப ரெண்டு பேரும்  எங்க வீட்டுக்கு போயிடலாம். ராத்திரி எங்க வீட்ல சாப்பிடலாம்.நான்  மாடி ரூம்லதான்  படுப்பேன்.நம்ப பேச வேண்டியதை  மாடி ரூமில் பேசிக்கலாம். காலைல நான்  மறுபடியும்  உன்ன சுநந்தா வீட்டில விட்டுடறேன்" என்றான். "சரிடா. இது நல்ல ஐடியாவா இருக்கு" என்றான் கிருஷ்ணன். பிறகு சுந்தாவை கூப்பிட்டுக்கொண்டு ஹரிஷ் காரில் ஏறினான்  கிருஷ்ணன். சுநந்தாவை அவள் வீட்டில் டிராப் செய்தார்கள். இறங்கும்போது ஹரிஷ் ஏதோ முக்கியமாக கிருஷ்ணனிடம் பேச போகிறான் என்று சுநந்தா புரிந்து கொண்டாள் பின்பு ஹரிஷும் கிருஷ்ணனும் ஹரிஷ் வீட்டுக்கு சென்றார்கள். ஹரிஷ் அம்மா கிருஷ்ணனைப் பார்த்து "கிருஷ்ணா வாப்பா" என்றாள். இருவரும் இருப்பதை நிரவி சாப்பிட்டார்கள்.மாடி ரூமுக்கு கிருஷ்ணனையும் அழைத்துக் கொண்டு சென்ற ஹரீஷ் "கிருஷ்ணா. இது ரொம்ப முக்கியமான விஷயம்.எப்படி ஆரம்பிக்கிறதுனு  தெரியல" என்றான்.