இசைவிழாவில் சீதாப்பாட்டி.
(சென்னையில் இசைவிழா களை கட்டத் தொடங்கி விட்டது. சீதாப் பாட்டியால் சும்மா இருக்க முடியுமா? ஒரு ஜாலியான கற்பனை)
ஒரு வாரமாவே தாத்தாவுக்கு சரியான தலைவலி. பாட்டுக் கத்துக்கறேன் பேர்வழின்னு சீதா பாட்டி ஒரே அசுர சாதகமா பண்ணிண்டிருக்கா. இந்த வருஷம் இசை விழாவுல பா.மு.க சார்பில நாலு கச்சேரி ஏற்பாடாகி இருக்காம். அதுல முதல் கச்சேரி சீதா பாட்டியினுடையது. அதுவும் கவர்னர் முன்னால பாடியாகணுமாம்.
சீதாப் பாட்டிக்கு இருப்பே கொள்ளல. “எப்பேர்பட்ட சந்தர்ப்பம் இது? நழுவ விடலாமா? கவர்னர் பாராட்டற மாதிரி பாடிடணும். அப்பிடியே அவர் கிட்ட சொல்லி ஒரு பத்மஸ்ரீக்கும் ஏற்பாடு பண்ணிக்கணும்”
பொண்ணு பார்க்க அப்புசாமி தாத்தா வந்த போது பாடினதுதான். அதுக்கப்பறமா அந்த தம்புராவை தொட்டதே இல்லை பாட்டி. நல்ல வேளையா ரசகுண்டு மத்யானமா வந்தான். அரை டம்ளர் சர்க்கரை இல்லாத காபியை அவனுக்குக் கொடுத்துட்டு, பரண் மேல கும்பகர்ணத் தூக்கத்துல இருந்த தம்புராவை கீழ இறக்கியாச்சி. நாலு மணி நேரம் செலவு பண்ணி ஒரு மில்லி மீட்டர் விடாம துடச்சிட்டா சீதாபாட்டி. அதுக்கப்பறம் தேங்காயெண்ணை, நல்லெண்ணை, விளக்கெண்ணை மூணையும் சரி விகிதத்துல எடுத்து ஒண்ணா ஊத்திக் குலுக்கி ஒரு பாட்டில்ல ஊத்தி வச்சி ஒரு புது மாதிரி எண்ணையா பண்ணிண்டா. ஒரு துண்டை அந்த எண்ணையில நனைச்சி எடுத்துண்டு ஆசை ஆசையா ஒவ்வொரு கம்பியா குழந்தையை வருடறாப்ல அந்த கம்பிகளை நீவி நீவி துடைச்சி விட்டா. இந்த சிஷ்ரூஷை சரியா நாற்பத்தி எட்டு மணி நேரம் எடுத்துண்டது.
காஞ்சனா பார்ட் 3 பாத்துட்டு வயிறு ரொம்ப சாப்பிட்டுட்டு மத்யானம் தூக்கத்துல தாத்தா இருந்த போது, மெதுவா அந்த தம்புராவை ஸ்ருதி சேர்க்க ஆரம்பிச்சா பாட்டி. முதல் இழுப்புக்கே அது கதவு சந்துல மாட்டிண்ட பெருச்சாளி மாதிரி வீறிட்டது. அலறி அடிச்சிண்டு எழுந்துட்டார் தாத்தா. ரெண்டு காதையும் பொத்திண்டு, “அடியே சீதா” என்று தெருவே கேட்கும் படி கத்தினார்.
“வாட் ஹாப்ப்ண்ட் நவ்? வொய் ஆர் யூ ஷவுட்டிங் லைக்க ரெட் மங்கி?” என்று சீதாப் பாட்டி திருப்பிக் கத்தினதும் கப்சிப் ஆனார் தாத்தா.
“நான் எவ்வளோ இம்பார்டென்டான ஒரு வேலை பண்ணிண்டிருக்கேன். எதுக்கு இப்பிடி ஷவுட் பண்ணனும் நீங்க? ஒரு நிமிஷம் இங்க வாங்கோ” என்று சூடு குறையாமலே விளித்தாள். தாத்தா பேஸ்தடிச்ச மாதிரி அரைகுறை தூக்கத்துல வந்தார்.
“டூ யு நோ வாட் இஸ் திஸ்?” என்று தம்புராவைக் காட்டி கேட்டாள். தாத்தா ஒரு நிமிஷம் விழித்தார். அடுத்த நிமிஷத்துலயே அவர் முகம் ஆதார் கார்டை மின்சார கணக்கோடு இணைத்து விட்ட குடும்பஸ்தன் மாதிரி மலர்ந்தது.
“இது தெரியாதா எனக்கு? திஸ் இஸ் வீணை” என்று அவளருகில் வந்து வெற்றிகரமாக அமர்ந்தார். தலையிலடித்துக் கொண்டாள் சீதா பாட்டி.
“யு…யு….திஸ் இஸ் நாட் வீணை. திஸ் இஸ் கால்ட் தம்புரா” என்றாள்.
“ஏய் பெரிசா பீத்தாதடி. தமிழ்ல வீணை. சமஸ்க்ருதத்துல தம்புரா. அவ்வளவுதானே?”
“ஆஹா தாத்தாவுக்கு எஷ்டு ஞானா?” என்று கை தட்டியபடியே வந்தான் பீமராவ். அவனை கண்களாலேயே எரித்தாள் பாட்டி. அவன் பாட்டிக்குத் தெரியாமல் அப்புசாமியைப் பார்த்து கண்ணடித்துக் கண்களாலேயே சில கேள்விகளைக் கேட்டான். எப்படியாவது பாட்டியை ஏமாத்தி விட்டு சன்னிலியோன் படத்துக்குப் போவதாக அவர்கள் திட்டம் போட்டிருந்தார்கள். ரசகுண்டு ஏற்கனவே போய் டிக்கெட் வாங்க வரிசையில் நின்றிருப்பான்.
“தாத்தா,நீவு எஷ்டு தொட்ட மனுஷரு நீவே பாசி தோர்சி.” என்று தன் ஏக்கத்தை வெளிப்படுத்தினான் பீமாராவ்.
தன் சிஷ்யனின் புகழாரத்தால் புளகாங்கிதம் அடைந்த அப்புசாமி உடனே கண்களில் ஆனந்த கண்ணீரோடு தம்புராவைக் கையில் ஏந்திக் கொண்டார். உஸ் உஸ் என்று நாகப் பாம்பு மாதிரி பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டே அவரை முறைத்துப் பார்த்தாள் பாட்டி.
“சும்மா முறைக்காம பாடு சீதே. ஒழுங்கா பாடினேன்னா நானே கவர்னர் கிட்ட ரெகமன்ட் பண்றேன்” என்று சொன்ன தாத்தா கொசுபேட்டால் கொசு அடிப்பதைப் போல தொப் தொப்பென்று தம்புரா கம்பிகளைத் தட்டலானார். தம்புராவில் ஸ்ருதி தாறுமாறாக மேலும் கீழுமாக எகிறிக் கொண்டிருந்தது.
என்று உச்சஸ்தாயியில் கத்த ஆரம்பித்தாள் பாட்டி.
பீமாராவுக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி “கன்னட பாட்டு பாடறாளே பாட்டி !!” ஆஹா ஓஹோ என்று தலையை ஆட்டிக் கொண்டான். “சன்னாயிதே, தொம்ப சன்னாயிதே” என்று அடிக்கடி பாராட்டுப் பத்திரமும் வாசித்தான்.
“ஸ்டாப் இட் ஸ்டாப் இட்” என்று பாட்டி கத்தின பிறகுதான் தம்புராவை கீழே வைத்தார் தாத்தா. “என்ஃப் இஸ் எனஃப். கெட் லாஸ்ட்” என்று பாட்டி கத்தவும், இனிமே நம்ப பப்பு வேகாது என்று எழுந்தார் தாத்தா.
சரி, சினிமாவுக்குக் கிளம்பி விடலாம் என்ற ஆசையில் எழுந்தான் பீமாராவ். வெயிலில் வந்த களைப்பால் தாகம் அடிக்கவே பாட்டிலில் இருந்த திரவத்தை எடுத்து மடக் மடக் என்று குடித்தான். அதன் டேஸ்ட் அவனை என்னவோ செய்தது.
“ஏனு இதி? நீலு இல்லுவா?” என்று அவன் கேட்டு முடிக்கும் முன்பே குபுக்கென்று வாந்தி எடுக்க ஆரம்பித்தான். அவன் குடித்தது தேங்காயெண்ணை, நல்லெண்ணை, விளக்கெண்ணை கலந்த கலவை. கேட்க வேண்டுமா?
“தாத்தா ஆசனா ஹோகித்து. ஆசனா ஹோகித்து” என்று கத்திக் கொண்டே டாய்லெட்டை நோக்கி ஐந்து நிமிடங்களுக்கொரு முறை போவதும் வருவதுமாக ஓடிக் கொண்டிருந்தான்..
“அடாடா, சன்னிலியோனை பாக்க முடியாது போல இருக்கே” என்று தாத்தா உச்சகட்ட பரபரப்பில் பரிதவித்தார். புண்பட்ட மனதை ஆற்றிக் கொள்ள அழுக்கு ஜிப்பா பாக்கெட்டில் இருந்து தனது ஆஸ்தான பொடி டப்பாவை எடுத்தார்.
No comments:
Post a Comment