கலகல கொல்கத்தா

 #பொது பயணங்கள்

கலகல கொல்கத்தா

ஊரின் வாசத்தை உணர்வதற்கு முன்னால் கொல்கத்தாவின் ஓசைகள் தான் முதலில் கேட்கும். அம்பாசிடர் கார்களின் ஹாரன், கடமுடாவென்று சாமான்களை அள்ளிப் போட்டுச் செல்லும் வண்டிகள், கிழண்டு போய் கிடுகிடுக்கும் ட்ராம், வீடுகளின் பால்கனி வழி வரும் ஓங்கிய சர்ச்சைகள், எங்கும் நிறைந்திருக்கும் ஆராவாரப் பேச்சுச் சத்தம் - ஒரு ரயில்வே ஸ்டேஷனில் நிற்கிறோமோ என்று தோன்றிக் கொண்டே இருக்கும். வென்று திரும்பிய கால்பந்து வீரர் அணி ஒரு முறை எங்கள் விமானத்தில் வந்திறங்கியது. ஒரு மூன்று மணி நேரம் ஊர்ந்தபடி தெருக்களை கடந்த போது கேட்ட ஆரவாரங்கள் பல நாட்கள் காதில் ஒலித்தன. 

எதிலும் நுனிப்புல் மேய்வதே பிடிக்காத மனிதர்கள் இவர்கள் என்று தான் பெங்காலிகளுடன் பழகினால் தோன்றும்.விளையாட்டா, எகனாமிக்ஸா, புத்தகமா, கவிதையா, சங்கீதமா, லா பாயின்டா, அரசியலா, அத்தனை விஷயங்களிலும் ஈடுபாடும் விட்டுக் கொடுக்காமல் விவாதிக்கும் சுபாவமுமாக மிக சுவாரஸ்யமான மனிதர்கள். அலுவலக காரியமாக பயணம் செய்யும்படியான மிக முக்கியமான நகரம் என்பதால் பல முறை பயணித்திருக்கிறேன். 

கொல்கத்தா போவதென்றால் சோர்வும் உற்சாகமும் சேர்ந்தே வரும். மற்ற நகரங்களைப் போல ஒரே நாளில் திரும்பி வந்துவிட முடியாது. மும்பயிலிருந்து இரண்டே முக்கால் மணி நேரம் விமானப் பயணத்திற்கும், இரண்டு மணி நேரம் கொல்கத்தா ஏர்ப்போர்ட்டை ட்ராபிக்கில் நீந்தித் தத்தளித்து சமயத்தில் அடைவதற்கும் ஒதுக்கிவிட்டால் வேலைகளுக்கு நேரமேது? மறுநாள் தான் வருவேன் என்றாலும் வீட்டில் அத்தனை பேருக்கும் கொல்கத்தா என்றால் உற்சாகம் தான். கட்டிக் கொண்டு வரும் விஷயங்கள் அப்படி! 

அதிகாலை ஐந்து மணிக்குத் திறந்துவிடும் டெரட்டி பஜார் மோமாவைப் போல உலகத்திலேயே வேறொன்றும் இல்லை எனலாம். பல நூற்றாண்டுகளாக சீனாவிலிருந்து குடிபெயர்ந்தவர்கள் கொல்கத்தாவில் அழகாக உருவாக்கியது தான் இந்தோ-சைனீஸ் சமையல். மிக ருசிகரம். அப்படியே ட்ராமில் ஏறி கோல்பார்க் போனால் சுடச்சுட லுச்சியும் சனார் தால் மற்றும் ஆலூர் தம் சாப்பிடலாம் (பூரி+சனா+உருளை). எந்த ஊருக்குப் போனாலும் அங்கே வாழ்பவர்களுடன் அவர்கள் எல்லோரும் சாப்பிடும் உணவகங்களைத்  தான் தேடிப் போக வேண்டும். டூரிஸ்ட்கள் சாப்பிடும் இடங்களை அறவே தவிர்த்துவிட வேண்டும். காளிக்கு ஒரு கும்படு போட்டுவிட்டு ஆபீஸ் போக மணி ஒன்பதாகிவிடும். 

வேலை செய்யாத விஷயங்கள் பல கொல்கத்தாவில். டிராபிக் லைட், கட்டடங்களின் லிப்ட் இத்யாதி அந்தப் பட்டியலில் நிரந்தரம். நான் உள்ளே நுழையும் போது தான் பெருக்கிக் கொண்டிருப்பவர், இத்தனை சீக்கரம் வந்துவிட்டீர்களே என்று பார்ப்பார். எந்த மீட்டிங்கும் நேரத்திற்கு ஆரம்பிக்காது. ஆரம்பித்தாலும் முக்கிய விஷயத்துக்குள் சம்பாஷணையை இழுத்துக் கொண்டுவருவது கஷ்டம். 

ஆனால் வேலை சடார் என்று முடிந்துவிடும் அதிசயம் எப்பவும் உண்டு. உண்டு இல்லை என்று உடனே சொல்லி, சொல்லியபடி நடந்தும் விடுவார்கள். டீயும் பிஸ்கட்டும் வந்த வண்ணம் இருக்கும். வேலை வேலை என்று கவலைப்படாமல் அவர்களது பேச்சில் சுவாரஸ்யம் காட்டினால் வேலை தானே முடிந்துவிடும். சட்டென்று கோபப்படுவதும் உடனே சமாதானம் ஆகிவிடுவதும் நடக்கும். கற்றுக் கொள்ள பல விஷயங்கள். 

இளமாலை நேரத்தில் இரண்டு மணி நேரம் gap கிடைக்கும். சட்டென்று பாரா பஜார் சென்று புடவைகள் வாங்கிவிடுவது தான் வேலை. பெங்கால் காட்டன் மட்டுமல்ல, சில அழகான பங்களாக்களிலிருந்து நடத்தும் பொடீக்களில் மிக அழகான பிரின்டட் பட்டுகளும் கிடைக்கும். பல வருடங்களாக கொல்கத்தா வாழ் மார்வாடிச் சீமாட்டிகள் பார்த்து வளர்த்து வைத்த வியாபாரங்கள். தெருவில் கிடைக்கும் சோர் கரம், புச்கா, ஜால்முரி வகையறாவை மூடு மற்றும் நேரத்திற்கு ஏற்றபடி ரசிப்பது தான். டீ மீட்டிங் என்றால் Flury’s - பிஸ்கட் கேக் நொறுக்குத் தீனி பிரிட்டிஷ் ஸ்டைலில். பார்சல் குழந்தைகளுக்கு. தீனிக்குத் தனிப் பதிவு வேணும். 

மீண்டும் டின்னர் மீட்டிங்களுக்குத் திரும்பும் போது  டிரைவரிடம் பட்டியல் சமர்ப்பிக்கப்படும். கொல்கத்தாவிற்கு மட்டும் check in bag உண்டு. அதில் காலி air tight boxes சகிதம் தான் வருவேன். மண்பானையில் கிடைக்கும் குலோப்ஜாமூன் (அந்த அற்புதமான ரெசிபி பின்னொரு நாள்) ரஸகுல்லா, மிஷ்டி எல்லாம் மும்பய் திரும்பும். எங்கள் வீட்டில் பாரத விலாஸ் மாதிரி அத்தனை சமையலும் உண்டு. தினம் ஒரு பிரதேச ஸ்பெஷல் தான். எல்லாவற்றையும் ஆர்வமாகச் சமைப்பேன். பெரியவர் சிறியவர் விருந்தினர் அனைவரும் வெவ்வேறு உணவுக் கலாச்சாரங்களை அறிந்து பாராட்ட வேண்டிம் என்ற கொள்கை தான். ஆனப்பட்ட அப்பாவே ரசித்துச் சாப்பிட்டது தான் சர்டிபிகேட். 

குளிர்கால கொல்கத்தாவின் Nolen Gud ரசிக்க வேண்டிய விஷயம். நாம் பனை மரத்திலிருந்து வெல்லம் இறக்குவது போல பெங்காலிகள் date palm மரத்திலிருந்து வடித்து எடுத்து காய்ச்சும் வெல்லம் இது. Govind Bhog அரிசியை பாலில் வேக வைத்து இந்த வெல்லத்தைப் போட்டு வைக்கும் பாயசம் மிக அருமை. மாமனாருக்கு மிகப் பிடிக்கும். டிரைவரின் லிஸ்டில் இப்படி பல விஷயங்கள் இருக்கும். அவரே சரியாக வாங்கி, டப்பாக்களில் போட்டு பெட்டியில் வைத்துவிடுவார். 

மீன் சாப்பிடாத என்னைப் பரிதாபத்துடன் தான் டின்னரில் பார்ப்பார்கள். நான் வாழைப்பூ கறியிலும், கத்தரிக்காய் பாஜாவிலும், பஞ்ச்மேல் தாலிலும் பிஸியாக இருப்பேன். வேலைகள் முடிந்து இரவு வண்டியை கங்கைக் கரைக்கு விடச் சொல்வேன். வெள்ளை வெளேர் என்று விக்டோரியாவின் அழகைத் தாண்டி கொல்கத்தா பாலத்தின் சரவிளக்கும் கங்கையும் மனதிற்கு மிக மகிழ்ச்சி. முன் போல இறங்கி சாதாரணமாக நடக்க முடியாமல் கொல்கத்தா முழுவதும் குப்பையும் கூளமுமாக ஆகிவிட்டது மிக வருத்தம். 

சில சமயம் மாலைகளில் வேலை இல்லாத போது ரபீந்திர சங்கீத் நிகழச்சிக்குப் போய்விடுவேன். மனதைக் கரைக்கும் சங்கீதம். பெங்காலிப் பெண்களின் அழகான கண்களும், கலை நிறைந்த வாழ்க்கையும், கணவனுடன் சரிசமமாக நிற்கும் தைரியமும் செருக்கும் பிரமிக்கச் செய்யும். பாஷை தெரிந்துவிட்டால் இன்னும் ரசிக்கலாம். கேட்டுக் கொண்டே இருக்கும்படியான பாஷை. கொஞ்சம் தாழ்ந்த குரலில் பேசினால் தான் என்னவாம்?