ரகோபதேஸம்_15

 #ரகோபதேஸம்

எழுதியது பாஸ்கர் சத்யா 

#ரகோபதேஸம்_15

அடுத்த சில தினங்களுக்கு பிறகு ஒரு நாள் மாலை ஏழு மணி அளவில் நிலவு வெளிச்சத்தில் ஆற்றங்கரை மணல் பரப்பில் நாங்கள் இருவரும் அமர்கிறோம்.

சிலு சிலு காற்று அங்காங்கே ஆற்றங்கரையில் இருக்கும் நீர்ப்பரப்பு களில் உள்ள குளுமையையும் சேர்த்துக்கொண்டு என் தேகத்தில் உள்ள வியர்வைகளை எடுத்துக்கொண்டு ஆனந்தமயமான குளிர்ச்சியை கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது. கண்களை மூடிக்கொண்டு சற்று அந்த ரம்யத்தை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

'இதேமாதிரிதான் பாஸு ஏப்ரல்-மே மாஸங்கள் வந்தாலே உங்க அப்பா ரங்கனும் நானும் இப்படி ஆத்தங்கரைல வந்து விஸ்ராந்தியா ஒக்காந்துடுவோம். ராத்திரி எட்டரைய தாண்டி எங்க பேச்சுக்கள் ஓடிண்டு இருக்கும். அந்த நாளெல்லாம் அலாதிதான் எங்களுக்கு. அவன் போய்ச் சேர்ந்து ரெண்டு வருஷத்துக்கு இந்த ஆத்தங்கரைய பார்த்தாலே அவனும் நானும் பேசினதெல்லாம் ஞாபகத்துக்கு வரும். சிரிக்க சிரிக்க பேசுவன். கேள்வி மேல கேள்வியா வக்கீல் மாதிரி கேப்டன். நீ என்கிட்ட துருவித்துருவி கேள்விகள் கேட்கறச்சே கூட சில சமயங்கள்ல ரங்கனே கேக்கற மாதிரிதான் நேக்கு இருக்கும்.'

'ஆரம்பிச்சுட்டேளா எங்கப்பா புராணத்த? கொஞ்ச நாள் முன்னாடி தானே அமைதியை பத்தி எனக்கு கிளாஸ் எடுத்தேள்.'

'ரங்கன் செத்துப் போன போது நீ கைக்குழந்தையா இருந்ததால அவனோடு பழகற வாய்ப்பு நோக்கு கிடைக்காம போயிடுத்து. இந்த திருப்பாற்கடல் தெருவுல ஒரு தடவ அவன் நடந்தான்னா வெச்சுக்கோ, கண்ணுல தென்படற தெருக்காரா எல்லாம் உங்க அப்பாவ சூழ்ந்துண்டுடுவா.'

என் குருநாதர் எப்போதுமே இப்படித்தான். என் தகப்பனார் பற்றி பேச ஆரம்பித்தால் அவர் பேச்சுக்களையும் வருத்தங்களையும் திசை திருப்புவது அவ்வளவு எளிதல்ல. பல சமயங்களில் அவராகவே வெளியே வந்தால்தான்.

'சரிடா பாஸு. அவன் பேச்சு நமக்கு இப்ப எதுக்கு? அவனை நினைச்சு நானும் கஷ்டப்பட்டுண்டு உன்னையும் எதுக்கு கஷ்டப்படுத்தணும்?'

அவர் தன்னுடைய அங்கவஸ்திரத்தினால் தன் முகத்தை துடைத்துக் கொண்டு நீண்ட பெருமூச்சு விடுகிறார். அந்தப் பெருமூச்சில் பல அர்த்தங்கள் இருந்ததை என்னால் உணர முடிகிறது. வருத்தம் ஏக்கம் தாபம் தாக்கம் கோபம் வெறுப்பு .... இப்படி இத்யாதி இத்யாதிகள்.'

'அமைதிக்கான மந்திரங்கள் எல்லாம் உங்களுக்கு தெரிஞ்சிருக்கு. ஆனாலும் ஏன் இப்படி வருத்தப்படறேள்?'

'நான் ஏற்கனவே சொன்னதுதான் பாஸு. ஊருக்கெல்லாம் எவ்வளவு உபதேசம் செஞ்சாலும் நமக்குன்னு வரும்போது வருத்தங்களையும் கஷ்டங்களையும் அவ்வளவு லேஸுல கடந்து போக முடியறதுல்ல. அதுக்கு தான் சொல்றேன் இந்த சாந்தி மந்திரங்கள விடாம மனசுல நினைச்சுண்டு பகவான்கிட்ட பிராத்திச்சிண்டு அமைதிய தேடற வழிய பாக்கணும்.'

ஓம் சாந்தி! ஓம் சாந்தி!! ஓம் சாந்தி!!!

கண்களை மூடிக்கொண்டு பெருமூச்சோடு இதை சொல்கிறார். அவரை வருத்தத்தில் இருந்த மீட்டெடுக்க நான் ஒரு கேள்வியை அவர் முன் வைக்கிறேன்.

'ஓம் சாந்தி அப்படின்னு ஒரு தடவை சொன்னா போதாதா? ஏன் மூணு தடவ சொல்லணும் மாமா?'

'அதுவாடா பாஸு..... இந்து மதத்துல வேத மந்திரங்கள் எல்லாம் ப்ரணவ மந்திரமான ஓம் அப்படிங்கறதுல துவங்கி ஓம் சாந்தி என்ற வாழ்த்துடன் முடிவடையும். அந்த ஓம் சாந்தி என்ற சொல்லையும் மூணு தடவை சொல்லி நிறைவு செய்வா. அது மாத்திரம் இல்லை. 'லோகாஸ் ஸமஸ்தோ சுகினோ பவந்து' அப்படிங்கறத சேர்த்து சொல்லி முடிப்பா. லோகெங்கும் மக்கள் ஆனந்தத்தோட வாழணும் என்பதே அவர்களோட பிரார்த்தனை. இங்க சொல்லப்படற 'மக்கள்' அப்படிங்கிற வார்த்தை ஜனங்கள் மாத்திரமில்ல. எல்லா ஜீவராசிகளையும் உள்ளடக்கித்தான் பிரார்த்தனை. வேதம் ஏன் இப்படி உலக அமைதிக்காக பிரார்த்திக்கிறது? அதுவும் மூன்று முறை சாந்திக்காக ஏன் பிரார்த்திக்கிறோம்? இதன் தாத்பர்யம் என்ன?'

'எந்த மனுஷனும் முதலில் தனக்கு அமைதி இருந்தால்தான் குடும்பத்தில் அமைதியை உண்டாக்கமுடியும். குடும்பத்தில் அமைதி இருந்தால்தான் நாட்டிலும் உலகிலும் அமைதியை உண்டாக்கமுடியும். மூன்று முறை சாந்தி (அமைதி) சொல்லுவது தனக்கும், குடும்பத்திற்கும் உலகிற்கும் அமைதி உண்டாகவேண்டும் என்று பிரார்த்திக்கறதுக்கான ஒரு அடையாளம்.'

'ஒவ்வொரு மனிதனிலும் மனோ, வாக், காயம் அதாவது உள்ளம், சொல், உடல் இந்த மூன்றும் அமைதியாக இருக்கவும் ஓம் சாந்தி, ஓம் சாந்தி ஓம் சாந்தி என்று சொல்லுவது அவசியமாகறது.'

'மனுஷா நிம்மதியா வாழ அவனது சுற்றுப் புறம் அமைதியாக இருக்கணும். அப்பறம் அவனது குடும்பத்துல அமைதி இருக்கணும். இந்தக் கருத்தெல்லாம் வேத காலத்திலேயே இருந்ததைப் பாக்கும்போது அந்த காலத்து மனுஷாளோட அறிவு முதிர்ச்சி எந்த அளவுக்கு உயர்ந்ததா இருந்திருக்கு பாரு.'

'ஏன் மூணு முறை சொல்றா? இந்துக்கள் எதையும் உறுதி செய்ய மூணு முறை செய்வது வழக்கம். கோவில் பிரகாரங்கள சுத்துவதாகட்டும் கோர்ட்டுகள்ல பெயர் சொல்லி அழைப்பதாகட்டும் .... எல்லாம் மூணு தடவை செய்கிறார்கள். ஏலம் போடும்போது கூட மூணு முறை அழைத்து உறுதிப் படுத்தி ஏலம் போடும் பொருளைக் கேட்டவருக்கே கொடுத்துடுவா.'

'யஜுர் வேதத்துல சில ஸாந்தி மந்திரங்கள் இருக்கு:

ஓம் த்யௌ: சாந்திரந்தரிக்ஷம் சாந்தி:

ப்ருத்வீ சாந்திராப: சாந்திரோஷதய: சாந்தி:.

வனஸ்பதய: சாந்திர்விச்ரவே தேவா: சாந்திர்ப்ரும்ம சாந்தி:,

ஸர்வேசாந்தி:, சாந்திரேவ சாந்தி:, ஸா மா சாந்திரேதி.

ஓம் சாந்தி: சாந்தி: சாந்தி:.

'இது ஆரம்ப மந்திரம்தான்.

'இதற்கான பொருள்.... வானம் அமைதி வழங்கட்டும் அதாவது நமக்கு.

பூமி அமைதி வழங்கட்டும்

காற்றுமண்டலம் அமைதி வழங்கட்டும்

கடல் அலைகள் அமைதி வழங்கட்டும்

மூலிகைகள் அமைதி வழங்கட்டும்

கடந்தகாலமும் எதிர்காலமும் அமைதி வழங்கட்டும்

எல்லாப் பொருட்களும் அமைதி வழங்கட்டும்.

இதற்குப் பின், எல்லா கடவுளரும், வான மண்டலத்தில் வலம் வரும் எல்லா கிரகங்களும் நட்சத்திரங்களும் அமைதி நல்க பிரார்த்திக்கப்படுகிறது.

பூமி நமக்கு அமைதியை நல்கும்

காற்றுமண்டலமும் வானமும் நமக்கு அமைதியை நல்கும்

தண்ணீர் நமக்கு அமைதியை நல்கும்

தாவரங்கள் நமக்கு அமைதியை நல்கும்

எல்லாக் கடவுளரும் நமக்கு அமைதியை நல்கும்

எங்கும் அமைதி நிலவட்டும்

பிரபஞ்சம் முழுதும் அமைதி நிலவட்டும்

நலங்கள் பெருகட்டும்.'

'ராஜா காலங்கள்ல இப்படி மந்திரம் சொல்லும் வைதீகாளுக்கு மன்னர்கள் பொன்னையும் பொருளையும் நிலத்தையும் கொடுத்து உதவினா. ஆக்கபூர்வமான எண்ணங்களை ஜனங்கள் கிட்ட பரப்பரதுக்காகவே அவர்களுக்கு இப்படி வாரி வழங்கப்பட்டது. உலகம் பூரா எல்லாரும் க்ஷேமமா வாழ வைதீகா அல்லும் பகலும் பிரார்த்தித்தனர். எல்லோரும் இப்படி செய்யமுடியாது அப்படிங்கறதால வைதீகாளுக்கும் வேதங்கள் படித்தவாளுக்கும் சமுதாயத்தை பிரார்த்தனைகளால் பாதுகாக்கும் பொறுப்பும் வழங்கப்பட்டது.'

'எப்போதும் ஆக்கபூர்வமான சொற்களைக் கேட்பதும் சொல்லுவதும் ஒருத்தரோட நம்பிக்கையை பலமுறை அதிகரிக்கறது. கஷ்ட காலங்களில் எதையும் தாங்கும் இதயத்தைக் கொடுக்கறது. மனநோய் அருகில் வராமல் காப்பத்தறது. கஷ்டங்களை தாங்கறதுக்கான மனோ வலிமையை கொடுக்கறது. கஷ்டங்களை மனவலிமையால எதிர்க்கக்கூடிய சக்தியும் பிறக்கறது. எந்நிலையிலும் சம நிலை தவறாமல் வாழ்க்கை என்னும் வண்டி ஓட வகை செய்யறது.'

'சமநிலை அப்படின்னு சொல்றச்சே பகவத் கீதைல இருக்கற ஒரு ஸ்லோகம் ஞாபகத்துக்கு வர்றது.'

“சுக துக்கே, சமே க்ருத்வா

லாபா லாபெள, ஜெயா ஜெயெள !”

சுகம், துக்கம், லாபம், நஷ்டம் , வெற்றி, தோல்வி என எல்லாமே ஒன்றுதான் என்று உணர்ந்தவரை இவைகள் பாதிப்பதில்லை அப்படிங்கறது தான் இதோட உட்பொருள்.'

'இந்துக்கள் எல்லா பூஜைகள், விழாக்கள், பண்டிகைகள், யாக யக்ஞங்கள் ஆகியவற்றை முடிக்கும்போது ‘காலே வர்ஷது பர்ஜன்ய:’ என்ற ஸ்லோகத்தையும், “ஸ்வஸ்தி ப்ரஜாப்ய பரிபாலயந்தாம்” என்ற ஸ்லோகத்தையும், சொல்லி நிறைவு செய்யறது வழக்கம்... ஏன் கடமைனு கூட சொல்லலாம்.'

ஸுமநஸ்’ என்பதோட நேர் அர்த்தம் ‘நல்ல மனம்’. நல்ல மன விசேஷம்தான் தேவ சக்தி. துஷ்ட மனஸ்தான் அஸுர சக்தி. புஷ்பத்துக்கும் ஸுமநஸ் என்று பேர் உண்டு. ஒரு செடி அல்லது கொடியின் நல்ல மனம் மாதிரி இருப்பது அதன் புஷ்பம். நல்ல மனஸுக்கு அடையாளம் என்ன? அதில் அன்பு ஊறிக் கொண்டு இருக்கறதுதான். கசப்பா கசக்கும் காய், பழம் கொண்ட தாவரவகைகள் எவ்வளவோ இருக்கில்லையா? ஆனால் அவைகள் கூட புஷ்பமா இருக்கறச்சே அதுல‌ ஊறற தேன் கசப்பா இருக்குமோ? ஒரு செடியிலோ அல்லது கொடியிலோ பாக்கவும் ரொம்ப அழகானது, ஸ்பர்சத்துக்கும் ரொம்ப மென்மையானது, வாஸனையும் அதிகம் கொண்டது, எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக அதனுடைய பரம மாதுர்ய ஸாரமான தேனை தருவது அதன் புஷ்பந்தான். அதனாலதான் மனசை புஷ்பத்துக்கு இணையாக 'ஸுமனஸ்' அப்படின்னு வேதங்கள் சொல்றது. மனிதத்தின் ரஸமான அன்பு அப்படிங்கற தேன் இயற்கையாகவே மனுஷாள் கிட்ட ஊறணும் அப்படிங்கறதுதான் தாத்பர்யம்.'

'எல்லார்கிட்டயும் அன்பா பழகு. யாரோட ஸாந்தியை கெடுக்குறதுக்கு நாம காரணமாக இருந்துடக் கூடாது அப்படிங்கறதுல கண்ணும் கருத்துமா இருக்கணும். அது மாத்திரமல்ல. லோகத்தில் உள்ள அத்தனை ஜீவராசிகளும் சௌக்கியமா அமைதியோட இருக்கணும் அப்படிங்கற பிரார்த்தனையையும் பகவான் கிட்ட முன்னிறுத்தணும். செய்வியா தினமும்?'

'கண்டிப்பா செய்வேன் மாமா.'

'இப்படி பிரார்த்திச்சிண்டு வந்தா நோக்கு ஒரு குறையும் வராது. சரி இத்தோட‌ நிறுத்திப்போம். இருட்டு ஆயுடுத்தேன்னு அம்மா கவலைப்பட போறா. எழுந்து பாவமா நமஸ்காரம் பண்ணிக்கோ போதும். சாஷ்டாங்கமாக பண்ணினா ஆத்தாங்கர மண்ணெல்லாம் ஒட்டிக்கும் இல்லையா?'

அவர் சொன்னபடியே bபாவமாக நமஸ்கரித்து விட்டு அவருடன் கிளம்புகிறேன்.

தொடரும்...