ரகோபதேஸம்_17

 #ரகோபதேஸம்

எழுதியது பாஸ்கர் சத்யா 

#ரகோபதேஸம்_17

அவர் சொன்ன கிழமை.  அவர் சொன்ன நேரம்.  மடத்திற்கு நான் வந்துவிடுகிறேன்.  நான் வரும்போது அவர் எதையோ படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.  அவர் படிக்கும்போது எப்போதுமே எக்ஸ் வடிவில் இருக்கும் ஒரு மர ஸ்டாண்டில் புத்தகத்தை வைத்துவிட்டு கீழே அமர்ந்து கொண்டுதான் படிப்பார்.  அந்த மர ஸ்டாண்ட் மீது எனக்கு எப்போதுமே ஒரு கண்.  நம் ஆத்தில் இல்லாததை வேறு ஒருவரிடம் பார்த்துவிட்டால் நமக்கு எப்போதும் ஒரு தனி கண் வருமே.  அதே கண் தான்.

எனக்கு ஒரு ஜாடை காட்டிவிட்டு அவர் படிப்பதை தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறார்.  எனக்குள் ஒரு ஆர்வம்.  அவர் என்னதான் படிக்கிறார் என்று.  அவருக்குப் பின்புறமாக சென்று எட்டிப் பார்க்கிறேன். என்னென்னவோ ஜாங்கிரி பிழிந்த வகையில் எழுத்துக்கள்.  அவர் படிக்கும் புத்தகத்தில் இருந்த எழுத்துக்கள் தமிழ் மாதிரியும் தெரியவில்லை.  சமஸ்கிருதம் மாதிரியும் தெரியவில்லை.

சில நிமிடங்கள் கழித்து படித்து முடித்த பக்கத்திற்கு அடையாளமாக எதையோ ஒன்றை வைத்துவிட்டு என்னை பார்க்கிறார்.

'படிச்சு முடிச்சுட்டேன்டா பாஸு.  மீதிய அப்புறம் படிச்சுக்கறேன்.  கொஞ்சம் இன்ட்ரஸ்டிங்கா இருந்ததால ஒன்ன உக்கார வெச்சுட்டேன்.'

'பரவாயில்லை மாமா.  நீங்க படிக்கிறதுன்னா படியுங்களேன்.  நான் அப்பறமா வேணா வரேன்.'

'வேண்டாம் வேண்டாம்.  ஆசையா வந்திருக்க.  ரெண்டு விஷயங்கள் நோக்கு சொல்லிக் கொடுத்துட்டு அப்பறம் படிச்சா போச்சு.  புஸ்தகம் எங்க போயிட போறது?'

'மாமா இப்ப படிச்சிண்டு இருந்தேளே ஒரு புக்கு.  அதுல லெட்டர்ஸ் எல்லாம் வித்தியாசமா இருந்ததே.  எந்த லாங்வேஜ் மாமா?'

'அதுவா டா.  அது கிரந்தம்.'

'கிரந்தமா?  அப்படின்னா?'

'அது ஒரு வகையான லிபி?'

'லிபியா?'

'ஓ.  லிபின்னா தெரியாதோ நோக்கு?  லிபின்னா ஸ்க்ரிப்ட் அப்படின்னு இங்கிலீஷ்ல சொல்லுவாளே.  அதான்.  எழுத்து வடிவங்களை லிபின்னு சொல்லுவா.'

'கிரந்தம் எல்லாம் தெரியுமா உங்களுக்கு?'

'ஓ.  பாடசாலைல எனக்கு பயிற்சி எல்லாம் கொடுத்து இருக்கார் எங்க வாத்தியார்.'

'எனக்கு இந்த கிரந்த மொழிய பத்தி சித்த சொல்றேளா?'

'இன்னன்ன ஒலிக்கு இது அடையாளம் அதாவது எழுத்து வடிவம் வரி வடிவம் அப்படின்னு காட்டறதுக்குத்தான் பல எழுத்துக்களைக் கொண்ட வெவ்வேறு லிபிகள் தோன்றியிருக்கு.  இங்கிலீஷ் முதலான பாஷைகளின் ‘ஆல்ஃபபெட்’டை ரோமன் லிபி அதாவது ரோமன் ஸ்க்ரிப்ட் அப்படிங்கறோம்.   அதேமாதிரி நம்ம நாட்டுல பிராம்மி அப்படிங்கற ஒரு லிபி பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னாடி இருந்துது. அசோக சக்கரவர்த்தி சாஸனங்கள் கூட அதுல  எழுதியதா சொல்றா. அதிலிருந்துதான் இப்போது ஸம்ஸ்கிருதத்துக்கு வழங்குகிற க்ரந்த லிபியும், தேவநாகரி லிபியும், மற்றும் தமிழ் முதலான அநேக இந்திய லிபிகளும் உருவாயிருக்கு.'

'பிராம்மி லிபியின் இரண்டு விதமான பிரிவுகள்ல தக்ஷிணத்தில் வழங்கி வந்த பல்லவ-க்ரந்தம் என்பதிலிருந்து தான் திராவிட பாஷைகளின் லிபிகள் ஏற்பட்டுள்ளதா சொல்றா.'

'எல்லா லிபிகளுக்கும் தெலுங்கு லிபிக்கு ஒரு விசேஷ வித்யாசம் உண்டு. மற்ற லிபிகளிலெல்லாம் தக்ஷிணாவர்த்தமாக, அதாவது வலது பக்கம் சுழித்து எழுத்துக்கள் எழுதப்படுகின்றன.  ஆனா தெலுங்குல மட்டும் வாமாவர்த்தமாக அதாவது இடது பக்கம் சுழித்து எழுத்துக்கள் இருக்கின்றன.'

'நம்ம ஊர்கள்ல இருக்கற புராதன கோவில்கள்ல  இருக்கிற சில கல்வெட்டுக்கள் ஆரம்பகால எழுத்து வடிவங்கள நமக்கு உணர்த்தறது.  அந்த மாதிரி எழுதப்பட்ட ஆரம்ப நிலை எழுத்துகள்தான் பிற்காலத்துல மாற்றங்கள் அடஞ்சு எளிமை அடஞ்சுருக்கு.'

'நாங்க வேத பாடசாலையில படிக்கிறச்சே எங்க வாத்தியார் எங்களை எல்லாரையும் கோவில்களுக்கு அழைச்சுண்டு போய் அங்கு உள்ள கல்வெட்டுகள காமிச்சு லிபிகளைப் பத்தி விவரமா சொல்லிக் கொடுப்பார்.  அதுல எனக்கு ஆர்வம் அதிகமாகி கிரந்த எழுத்துகள்ல படிக்கிறதுல எனக்கு பிரத்தியேக ஆர்வம் எப்போதுமே இருக்கும்.  ஆனா என்ன ஒண்ணு, தற்போதெல்லாம் கிரந்த புத்தகங்கள் கிடைக்கிறது கூட அபூர்வமா போயிண்டு இருக்கு.  இதை பத்தி பேசிண்டு போனா நிறைய பேசிண்டே போலாம்.  நீ ஆர்வமா கேட்டதால ஏதோ எனக்கு தெரிஞ்சத சொல்லிக்கொடுத்தேன்னு வெச்சுக்கோயேன்.'

'மாமா இதானே வேண்டாங்கறது.  ஒரு நிமிஷத்திலேயே எனக்கே இந்த லிபிகள் பத்தின ஆர்வம் வந்துட்டுது.  உண்மையா சொல்லணும்னா ஏதேதோ புதுசு புதுசா  நீங்க சொல்ல சொல்ல எனக்கு சில சமயம் இங்கேயே இருந்துட மாட்டோமான்னு இருக்கும்.'

'சரிதான்.  இங்கேயே பழியா கிடந்தா உங்க அம்மா உன்ன மடத்து பக்கமே அனுப்ப மாட்டா.  எங்க காலம்லாம் வேற டா.  நீங்கல்லாம் நன்னா படிச்சு நல்ல உத்தியோகத்துல உக்காந்து எல்லாருக்கும் நல்லது பண்ணிண்டு இருங்கோ.'

'சரி டா பாஸு.  போன கிளாஸ்ல பூஜைகளை பத்தியும் பூஜை முறைகளைப் பத்தியும் தான பேசிண்டு இருந்தோம்?'

'ஆமாம் மாமா.  பதினாறு வகையான உபசாரங்களை பத்தி சொல்லிக் கொடுத்தேள்.'

'சரி.  இப்ப இன்னிக்கு சின்னதா ஒரு பிரார்த்தனை ஸ்லோகம் சொல்லிக் கொடுக்கிறேன்.'

'பக்தி சிரத்தையுடன் பூஜைகள் நீ பண்ணும்போது பகவான் சந்தோஷத்துல  உன் பக்கத்துலேயே வந்து உக்கார்ந்துடுவார் இல்லையா?  அந்த சமயத்துல நாம மறக்காம ஒரு பிரார்த்தனையை வைக்கணும்.  அது எனக்கு படிப்ப கொடு செல்வத்த கொடு அதைக் கொடு இதைக் கொடு என்பதையெல்லாம் தாண்டி லோக க்ஷேமத்த முன்னிறுத்தி பிரார்த்தனையை வைக்கணும்.  பிராமணாளா பிறந்ததற்கான நோக்கமே லோக க்ஷேம சிந்தனைகளை பரப்பறதுக்காகத் தான்.  நம்மைச் சுற்றியுள்ள ஜனங்களும் இயற்கை வளங்களும் நல்லா இருந்தாத்தான நாம நன்னா இருக்க முடியும்?  அப்படின்னா பிரார்த்தனைல எது மையமாகறது?  உன்னோட மனசு வாக்கு செயல்கள் எல்லாமே லோக நலன்கள் கருதி இருக்கணும்.  அந்த லோகநல சிந்தனை நம்மள விட்டு போகாம எப்போதும் இருக்கணும் அப்படின்னா நீ அனுதினமும் பகவானிடம் வைக்கக்கூடிய பிரார்த்தனைகள்ல அதையும் சேர்த்துக்கணும்.  அது உன்னை மேல மேல அதை நோக்கி உயர்த்தும்.  சிந்தனைகள் நம்பிக்கைகளா உருவெடுப்பதற்கு பூஜை சமயங்களை விட வேற ஒசத்தியான ஒண்ணு அமஞ்சுடுமா என்ன?  அதனாலதான் பூஜை செய்யறச்சே சேர்த்துக்க சொல்லறேன்.'

'சரி அது என்ன ஸ்லோகம் மாமா?'

'வரேன்.  இப்படி அவசர படறயே?

'ஸர்வே பவந்து ஸுகின:

ஸர்வே ஸந்து நிராமயா :!

ஸர்வே பத்ராணி பஸ்யந்து

மா கச்சித் துக்கபாத் பவேத்!!

'இது தாண்டா அந்த ஸ்லோகம்.  சின்ன ஸ்லோகமா இருக்கறதால சுலபமா மனப்பாடம் ஆயிடும் தானே?'

'இதுக்கு என்ன பொருள்?'

'எல்லோரும் சுகமாக வாழ்வார்களாக !

எல்லோரும் நோய் நொடியில்லாமல் வாழ்வார்களாக !

எல்லோருக்கும் மங்களம் உண்டாவதாக !

ஒருவரும் துன்புராது இன்புற்று இருப்பார்களாக ! '

'நம்மளோட கலாச்சாரத்துல ஒரு சிறப்பான அம்சம் இருக்கு. பதிநாலு புவனங்களும் அதாவது ஈரேழு பதினாலு லோகங்களையும் சேர்த்து ஒரே பகவத் சொரூபமாக பார்ப்பது தான் அது.   இது மிக அத்புதமான விஷயம் இல்லையா?  இதை விட ஒரு சிறந்த தரிசனம் இருக்க முடியுமோ?  இந்த கருத்தை ஒவ்வொருத்தரும் நினைவில வெச்சுக்கணும். ஏன்னா இறைவனுக்குன்னு ஒரு உலகம் இல்லை. உலகங்கள் அனைத்தும் பகவானுடையது இல்லையா?  இந்த பாவனையை கெட்டியா புடிச்சுக்கணும்.'

'இதனையே விஷ்ணு சஹஸ்ரநாம த்யான ஸ்லோகத்தில் கூட படிக்கிறோம்.  நம் கலாச்சாரத்தில் இறைவனுக்கான விளக்கம் இதுதான் அப்படின்னு தெளிவாகும்.'

“பூ பாதௌ யஸ்ய நாபிர் வியத சுரநிலஸ் சந்த்ர சூர்யௌ ச நேத்ரே

கர்ணா வாசா: சிரோ த்யௌர் முகமபி தஹனோ யஸ்ய வாஸ்தேயமப்தி:

அந்தஸ்தம் யஸ்ய விஸ்வம் சுரநர கககோ போகி கந்தர்வ தைத்யை:

சித்ரம் ரம் ரம் யதே தம் த்ரிபுனவபுஷம் விஷ்ணு மீசம் நமாமி !!”

இந்த வரிகள் ஏற்கனவே எனக்கு அத்துப்படியாக இருந்ததால் நானும் அவருடன் சேர்ந்தே சொல்கிறேன்.

'பாஸு, இந்த வரிகளை இது விராட் புருஷ வர்ணனை அப்படின்னு சொல்லுவா.   இதில் பூமி முதல் அந்தரிக்ஷம் வரை அனைத்தும் சேர்ந்து ஒரே இறைவடிவமாக பார்க்கப்படுகிறது.  மனிதன், விலங்கு, பறவை, மரம், செடி கொடிகள் முதற்கொண்டு நட்சத்திரங்கள் கிரகங்கள் அனைத்தையும் கூட பகவான் எனப்படும் விஸ்வரூபத்தில் அல்லது விஸ்வரூபமான இறைவனிடத்தில் உறுப்புகளாக இருப்பதாக ஸ்லோகம் சொல்றது.'

'நம் உடலில் எந்த ஒரு எந்த உறுப்புக்குத் தீங்கு ஏற்பட்டாலும் நமக்குத் தீங்கு நேரிட்டாப் போலத்தான். அதே விதமாக சமுதாயத்தில் யார் ஒருவருக்கு வருத்தம் ஏற்படுத்தினாலும் பரம புருஷோத்தமனுக்கு வருத்தம் விளைவித்தாற் போலத்தான் என்ற பாவனை இங்க காட்டப்படறது.'

'மாமா.  கல்கி தியேட்டர்ல வீர அபிமன்யு படத்தைப் பார்த்தேன்.  அதில் கூட இந்த விஸ்வரூப தரிசனத்த காட்டுவா.  நீங்க சொல்ற மாதிரி கிருஷ்ணன் உடம்பிலேந்து மரம் செடி கொடி பூமி உருண்டைகள் எல்லாம் போற மாதிரி காண்பிப்பா.  பயமாவும் இருந்தது ஆச்சரியமாவும் இருந்தது மாமா அப்போ எனக்கு.'

'ஓ.  அப்படியா!!  இப்ப புரிஞ்சுதா நான் சொன்ன விஷ்ணு சகஸ்ரநாமத்துல வர ஸ்லோகத்தோட அர்த்தத்தை.  விஸ்வரூப தரிசனத்தை படத்துல நீ பார்த்த மாதிரி உன்னோட ஹ்ருதய கமலத்தின் மூலமாவும் நோக்கு அந்த தரிசனம் கிடைக்கணும்.  நம்பிக்கையோட த்யானத்தின் மூலமா முயற்சி செய்.'

'சரி இப்ப அந்த ஸ்லோகத்துக்கான அர்த்தத்தை சுருக்கமா சொல்றேன்.  கேட்டுக்கோ.'

'பூமி, பெருமானின் திருவடிகள், ஆகாயம் அவனது நாபி; வாயு பிராணன்; சந்திரனும் சூரியனும் திருக்கண்கள்; திக்குகள் திருச்செவிகள்; தேவலோகம் திருமுடி; அக்கினி திருமுகம்; சமுத்திரம் வயிறு; தேவர், மனிதர், பறவைகள், மிருகங்கள், நாகர், கந்தருவர், அசுரர் எனப்பலரும் உள்ள உலகங்கள் அவனுள் ஆடிக் களிக்கின்றன.   உலகங்களும் அவனது திருமேனியாக உள்ளன. அனைத்தையும் காப்பவனான இப்படிப்பட்ட விஷ்ணுவை வணங்குகிறேன்.

'விஸ்வரூப தரிசனம் எனக்கெல்லாம் கிடைக்குமா மாமா?'

'ஏன் கிடைக்காது?  நீ தெனமும் இந்த விஷ்ணு சகஸ்ரநாம தியான ஸ்லோகம் சொல்றச்சே கண்ண மூடிண்டு நான் இப்ப சொன்னேனே வர்ணனைகள் அவைகள மனசுல இருத்திண்டு பகவானோட பொருத்தி கொண்டு வா.  பரிபூரண நம்பிக்கையோட இத செஞ்சுண்டு வந்தேன்னா என்னிக்காவது ஒரு நாள் அவன் க்ருபை கிடைக்காம போய்டுமா என்ன?  நானும் முயற்சி செஞ்சிண்டு இருக்கேன் தெரியுமா?  நம்மளோட விடாமுயற்சிகள்ல அவன் கருணை பட்டுடுத்துன்னா நாமதான பாக்கியசாலி.'

அவர் சொல்லும்போது எனக்கு சிரிப்பு வந்தது.  ஆனால் அந்த சிரிப்பு அவர் கொடுக்கும் நம்பிக்கையின் வெளிப்பாடாக மட்டும் இல்லாமல் ஆனந்தமான நம்பிக்கையூட்டும் சிரிப்பாகத்தான் இருந்தது.  விடாமுயற்சிக்கான வைராக்கியம் கிடைத்ததோ இல்லையோ வைராக்கியத்துக்கான உத்வேகத்தை அவர் உபதேசம் அடித்தளமிட்டது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.

'சரிடா பாஸு.   இன்னைக்கு இதோட போதும்.  இப்ப நாம பேசினத ஆழமா உன் மனசுல வெச்சுக்கோ.  குறிப்பா கடவுள் கிட்ட பிரார்த்தனைகள் வைக்கும்போது லோக நலன் சார்ந்த பிரார்த்தனையையும் கண்டிப்பா சேர்த்துக்கணும்.  எல்லாரும் நன்னா இருக்கணும் எல்லாம் க்ஷேமமா இருக்கணும் அப்படிங்கற பிரார்த்தனையை சேர்த்துக்கறதுல என்ன கஷ்டம் இருக்கப்போறது?  இத சேர்த்துக்கறதால நாம கொறஞ்சு போகப்போறதும் இல்ல.  நான் சொல்லிக் கொடுத்த பிரத்தியேக பிரார்த்தனை ஸ்லோகத்தை தனியா ஒரு பேப்பர்ல நேரம் கிடைக்கும்போது எழுதி வைக்கிறேன்.  அடுத்த கிளாஸுக்கு நீ வரும் போது தரேன்.  மனப்பாடம் செஞ்சு அதை சொல்லிண்டே வா.  ஜம்முனு ராஜாவா வருவ.'

வழக்கம்போல என் நமஸ்காரம் அவர் ஆசீர்வாதம்.

விடைபெற்றுக்கொண்டு கிளம்பினாலும் சிந்தனைகள் என்னவோ விஸ்வரூப தரிசனத்தை பற்றியே.

தொடரும்...