தமிழில் பேசச் சொன்ன மகாபெரியவர்

 கடவுளின் குரல் - தொகுப்பு:  சுவாமிநாதன்        

14 /10 /2020  குமுதம் இதழிலிருந்து...

"" தமிழில் பேசச் சொன்ன மகாபெரியவர் !""

மகாபெரியவரை தரிசிக்க எத்தனை எத்தனையோ பேர் எங்கிருந்தெல்லாமோ வருவார்கள். அப்படி வருவோரில் சிலரிடம் அவர்களது பரம்பரையில் முன்னோர்களைச் சொல்லி அவர்களைப் பற்றியெல்லாம் கேட்டு உரையாடுவார் மகான்.

அவர்களில் சிலருக்குத் தங்களின் முன்னோர்களைப் பற்றி பெரியவா சொல்வதைக் கேட்பது பரமானந்தமாக இருக்கும். சிலருக்கு அவர் சொல்லும் விஷயங்கள் அதுவரை கேள்விப்படாத புதுவிஷயமாக இருக்கும். மேலும் சிலருக்கு அந்த சம்பவம் நடந்ததின் பின்னணியாக இருந்த விஷயம் பெரியவர் சொல்லும்போது தான் தெரியவரும்.

பல வருடங்களுக்கு முன்னால்  தன்னை ஏதோ ஓர் ஊரில் தரிசிக்க வந்து அதன் பிறகு இப்போது மீண்டும் தரிசிக்க வரும் பக்தர்களிடம் அப்போது நடந்த சம்பவங்களைச் சொல்லி,  ஆச்சரியத்தில் சிலிர்க்கச் செய்வதும் பரமாசார்யாளின் பரிவான லீலைகளுள் ஒன்று. வந்திருப்பவர்கள் தங்களை அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டதுமே அவர்களுடைய கோத்திரம் முதல், அவர்களது பூர்வீகம் வரை அத்தனையையும் சொல்வதும், முதல் முறையாக அப்போதுதான் மகானை தரிசிக்கவே வந்திருக்கும் அவர்கள் அதையெல்லாம் கேட்டு ஆச்சரியத்தில் திளைப்பதும், ஆசார்யாளின் அணுக்கத் தொண்டர்கள் அடிக்கடி பார்த்து மகிழும் திருவிளையாடல்கள்.

அப்படி ஒரு சமயம் மகான் நடத்திய சிலிர்க்க வைக்கும் அனுபவம்தான் இது. அதோடு, தமிழுக்கும் தாய்மொழிக்கும் மகான் எத்தனை முக்கியத்துவம் தந்தார் என்பதையும் உணரவைக்கும் சம்பவம்.

ஒரு சமயம் மகானை தரிசிக்க வந்திருந்தவர்களில், ஒரு பணக்காரத் தம்பதியரும் இருந்தார்கள். கூடவே ஆறு, ஏழு வயதில் ஆணும், பெண்ணுமாக இரு குழந்தைகளையும் கூட்டிக் கொண்டு வந்திருந்தார்கள்.

பெரியவர்கள் அமைதியாக வரிசையில் நின்றிருந்தாலும், குழந்தைகள் அவர்களுக்கே உரிய குறும்புத் தனத்துடன் அங்கும் இங்கும் ஓடுவதும், சில சமயம் ஏதோ கேள்வி பதில் போல பேசி விளையாடுவதுமாக இருந்தார்கள்.

அவர்களது விளையாட்டைவிட, அவர்களது பேச்சுதான் பலரையும் திரும்பிப் பார்க்க வைத்தது. காரணம், அந்தக் குழந்தைகளின் பேச்சில் ஆங்கிலம்தான் தூக்கலாக இருந்தது. 

அந்த இடத்துக்கு அது கொஞ்சம் பொருத்தம் இல்லாததாக இருந்தாலும், அவர்கள் அப்படிச் சரளமாக ஆங்கிலம் பேசியது, பலரையும் ஆச்சரியப்பட வைத்தது.

கூட்டம் நகர்ந்து அந்தத் தம்பதியர், குழந்தைகளோடு பரமாசார்யா முன்சென்று நின்றார்கள். அவர்களை வாத்சல்யத்தோடு பார்த்த மகான், அந்தக் குழந்தைகளிடம் பேசத் தொடங்கினார். 

"என்ன அப்பா அம்மாவோட, நீங்களும் இந்தத் தாத்தாவைப் பார்க்க வந்திருக்கேளா?"

"எஸ்!"  கோரஸாக குழந்தைகள் சொல்ல, அடுத்த கேள்வியைக் கேட்டார். 

"உங்க பேர் என்ன?"

"மை நேம் இஸ்..!"  "மை நேம் இஸ்..!" இரண்டுபேரும் தங்கள் பெயர்களைச் சொன்னார்கள். எல்லோரும் பெரியவர் குழந்தைகளோடு பேசுவதையே பார்க்க, பெற்றவர்கள் மனதில் பெருமிதம். பெரியவா தங்கள் குழந்தைகளோடு பேசுகிறார் என்பதோடு, அவரிடம் ஆங்கிலத்திலேயே தங்கள் குழந்தைகள் பேசுகிறார்கள் என்று கொஞ்சம் கர்வமும் தெரிந்தது அவர்கள் முகத்தில்!

தொடர்ந்து எங்கே படிக்கிறார்கள்? எந்த வகுப்பு? என்றெல்லாம் அவர்களிடம் கேட்ட பெரியவா, தன்னருகே இருந்த பழத்தட்டு ஒன்றைக் காட்டி, அவர்களை எந்தப் பழம் பிடிக்கிறதோ அதை எடுத்துக் கொள்ளச் சொன்னார். 

ரொம்பவே சந்தோஷமாக குழந்தைகள் ஆளுக்கு ஒரு பழத்தை எடுத்துக் கொண்டார்கள்.  கனி எடுத்துக் கொண்ட குழந்தைகளை கனிவோடு பார்த்த காஞ்சி மகான், "குழந்தைகளா, நான் ஒரு விஷயம் உங்க கிட்டே சொன்னா, அதைக் கேட்பீர்களா?" கேட்டார். 

"ஓ எஸ், ஷ்யூர்!" ஆங்கிலத்திலேயே பதில் வந்தது.

"நீங்க ரெண்டுபேரும் ரொம்ப நன்னா, இங்கிலீஷ்ல  பேசறேள். ஆங்கில அறிவு நமக்கு அவஸ்யம்தான்.  ஆனா, அதை எங்கே உபயோகிக்கணுமோ அங்கேதான் உபயோகிக்கணும். உங்க பூர்வீகத்துல எல்லோருமே தமிழாதான். அதனால, நீங்க பொது இடங்கள், இந்த மாதிரியான மடத்துக்கு வரும் சமயங்கள்,  கோயிலுக்குப் போகற இடங்கள்னு எல்லா இடத்திலேயும் தமிழ்லயே பேசுங்கோ.  யாருக்கு தமிழ் தெரியாதோ அவாகிட்டே ஆங்கிலத்துல பேசலாம். தப்பில்லை. பள்ளிக்கூடம், வேலைபார்க்கற இடம், அந்நிய மொழி பேசறவாளோட பேசற சந்தர்ப்பங்கள் வர்ற சமயத்துல இங்கிலீஷ்ல பேசலாம்.  மத்தபடி எல்லா சந்தர்ப்பத்துலேயும் இப்படி அந்நியமொழி பேசறது கூடாது. எப்பவுமே ஒவ்வொருத்தரும் தங்களோட தாய்மொழிக்கு முக்கியத்துவம் தரணும். குறிப்பா சொன்னா, தமிழர்கள்கிட்டேதான் ஆங்கிலம் தெரியும்ங்கறதை வெளிப்படுத்திக்கறது பெருமையா இருக்கு. அதை மாத்திக்கணும். நம்ம மொழியைப் பேசறதுதான் நமக்குப் பெருமைங்கறதை புரிஞ்சுக்கணும்..!"   அன்பாகச் சொன்ன மகான் கொஞ்சம் நிறுத்திவிட்டு, பிறகு குழந்தைகள் கையில் கல்கண்டைக் கொடுத்தார். 

"இனிமே நீங்க இங்கிலீஷ்ல பேசறத்தைக் குறைச்சுண்டு, தமிழ்ல பேசுவீங்களா?" இப்போது மகான் கேட்ட கேள்விக்கு, "நிச்சயமா தமிழ்பேசுவோம்!"  திக்கித் திணறி தமிழிலேயே குழந்தைகள் பதில் சொன்னார்கள் என்றாலும் அதுவே அங்கிருந்த எல்லோருக்கும், தாய்மொழியின் உயர்வையும் தமிழின் சிறப்பையும் சொல்லும் பாடமாக அமைந்தது.         

ஹர ஹர சங்கர! ஜய ஜய சங்கர!

காஞ்சி சங்கர! காமகோடி சங்கர! காமாட்சி சங்கர!!

ஓம் ஸ்ரீ மகாபெரியவா சரணம்!! குருவே சரணம்!!