முகநூல் நண்பர் பாஸ்கர் கௌசிகன் எழுதும் அஸ்ஸாம் மாநில புகழ் பெற்ற சக்திபீடம் ‘காமாக்யா’ தொடர் ஆரம்பம் ...
காமாக்யா
வழக்கமான டூராக தொடங்கிய பயணத்தின் ஆரம்பம் தூத்துக்குடி ஏர்போர்ட்டில் தொடங்கியது! தூத்துக்குடி ஏர்போர்ட் இது வரை போனதில்லை, ஆரம்பித்த உடனே முடிந்துவிட்டது அந்த ஏர்போர்ட் கட்டடம், லக்கேஜ் செக் இன் செய்தோம்...
வந்திருப்போர் என்னையும் சேர்த்து ஒன்பது நபர்கள், என்னைத்தவிர மற்றோர் யாருக்கும் உடன் பயணிக்கும் அடுத்தவரை பெரிதாய் அறிமுகம் இல்லை! பலவேசக்குமார் அவர்களை இப்போ தான் நானே பார்க்கிறேன்...
புரிதல் உள்ள நபர்களை கூட்டிப்போனாலே பஞ்சாயத்துகள் வரும், என்ன நடக்கப்போகிறதோ என்ற பயம் உள்ளே... ஒருவழியாக உள்ளே சென்றோம் போன உடனேயே வெள்ளை கலர் அங்கி மாட்டப்பட்டது வயதான ப்ரயாணிகளுக்கு அந்த அங்கியை மாட்டிய உடன் நம்மவர்கள் ஏதோ டாக்ட்டர்கள் போல காட்சி அளித்தனர்...
பெரிய சைஸ் கோக் பாட்டில் போல காட்சி அளித்தது அந்த சின்ன விமானம்... பூபதி மாமாவிற்கு உயரம் ஆகாது! முதல் முதலில் ப்ளைட் பயணம் செய்கிறார்... அவர் குலதெய்வத்தை நான் வேண்டிக்கொண்டேன்....
சென்னை வர 1 மணி நேரப்பயணம்... எங்கள் வழக்கமான கலாட்டாக்களால் மொத்த ப்ளைட்டில் உள்ளோரும் எங்களை கவனிக்கத்தொடங்கினர்! என் பக்கத்து சீட்டில் அமர்ந்தவர் ஒரு பணக்கார நபராய் இருத்தல் வேண்டும்... அவர் தன் இமேஜ் காரணமாக என்னிடம் அவர் பேசாமல் ஒரு வித கெத்தோடு அமர்ந்திருந்தார்... நம் அலப்பரை தாங்காமல் அவரே சிரிக்கத்தொடங்கி இருந்தார்... அப்பறம் நிறைய பேசினார்...
நம் பலமே அது தான்... எதிரியாக இருந்தாலும் நம்மை அவர்களால் தவிர்க்க இயலாது..
பின் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த சங்கர் அண்ணா ஏர் ஹோஸ்ட்டர்சிடம் தங்க்லீசில் பேசி அவர்களை வயிறு வலிக்கச்செய்திருந்தார்...
பேங்க்ளூர் மாமா ஏறிய உடன் ஹெட் செட் மாட்டியவர், அநேகமாக அவர் மாமியிடமிருந்து விடுதலை பெற்ற உற்சாகத்தில் இருந்திருக்க வேண்டும்!
சென்னை வந்து சேர்ந்தோம்...
அவரவர் செலவு அவரவர்க்கு...
ஒரு டீ குடிக்கக்கூட தனித்தனியாக காசு கொடுக்கப்பட்டது, ஏனெனில் ஸ்ட்ரிக்டா சொல்லி இருந்தோம், சில பல சமோசாக்களையும் டீயையும் உள்ளே தள்ளினோம்... ஒரு டீ சமோசாவுக்கு இருநூறு காலியானது...ஏர்போட் நடத்தறேளா கொள்ளை கம்பேனி நடத்தறேளா!?
அடுத்த ப்ளைட் ஏறத்தயார் ஆனோம், ப்ளைட்டில் ஏறத்தயார் ஆனவரை ஜாலியாக இருந்த மனநிலை... போகும் இடத்தை நினைக்கத்தொடங்கி இருந்தது, நாளை வெள்ளிக்கிழமை அவளை தரிசனம் செய்தாக வேண்டும், உறுதியாய் தெறியும் இந்த வாழ்வின் மிக முக்கியமான பயணம் இது என...
ஶ்ரீ மாத்ரே நம: என மனதில் சொல்லிக்கொண்டேன்....
வடகிழக்கு இந்தியாவின் நுழைவாயில் நோக்கி விமானம் பறக்கிறது... இந்த விமானம் பறக்கும் ஒட்டுமொத்த நிலமும் என் நாடு... கீழே எத்தனையோ சக்தி பீடங்கள், சிவாலயங்கள், பெருமாள் ஆலயங்கள், தீர்த்தங்கள்...
அசாம் என்ற மாநிலம் பற்றி எனக்கும் நண்பர்களுக்கும் தெறிந்திருந்த அதிக பட்ச விஷயம், அசாம் ஒரு நக்சல் பகுதி என்பது மட்டும்தான்....
நாமா இவ்வளவு பயணம் செய்து சாமி கும்பிடப்போறோம்!? இந்த கேள்வியை கேட்காத பயணிகளே இல்லை எங்கள் குழுவில்....
எது எங்களை அழைத்துச் செல்கிறது!?
அவளின் அருள் மட்டுமே அழைத்துச்செல்கிறது....
நினைத்தவனெல்லாம் அவளை தரிசித்து விட இயலாது...
நாங்கள் அவளுக்கு வேண்டப்பட்டவர்கள் ....
தொடரும்
No comments:
Post a Comment