(திருப்புல்லாணி கண்டேனே!...)
பத்மா கோபால்
(பகுதி −1..)
இன்று எம்பெருமானின் சங்கல்பத்தினால், அடியேனுக்குத் திடீரென்று திருப்புல்லாணி ஶ்ரீஆதிஜெகந்நாதப்பெருமாளைச் சேவிக்கின்ற பாக்கியம் கிட்டியது..
ஏற்கனவே மூன்று நான்குமுறை இந்தத் திருத்தலத்து எம்பெருமானைச் சேவித்திருந்தாலும், ஒவ்வொருமுறை சேவிக்கும்போதும், அவன் ஒரு புது அனுபவத்தை அல்லவா நமக்குத் தருகிறான்!..
திருப்புல்லாணிக்குப் போகலாம் என்று தீர்மானித்ததுமே, அடியேனுக்கு முகநூல் சகோதரர் திரு.பாலாஜி திருப்புல்லாணியின் ஞாபகமே வந்தது!..
தொலைபேசியில் அடியேன் அவரைத் தொடர்பு கொண்டதுமே, மிகவும் சந்தோஷமாக, "கோயில சமீபிச்சதும் சொல்லுங்கோ....அடியேன் வந்துடறேன்!.." என்று வெகு சௌஜன்யமாகக் கூறினார்..
திவ்ய தம்பதிகளைச் சேவிக்கப்போகின்ற சந்தோஷம்...
ஶ்ரீமான் பாலாஜி திருப்புல்லாணியைப் போன்ற பாகவோத்தமரைத் தரிசிக்கப் போகின்ற சந்தோஷம்...
....என்று இரட்டிப்புச் சந்தோஷம் சேர்ந்து கொள்ள, ஏற்கனவே அங்கே சென்றுவிட்டிருந்த மனதைத் துரத்திக்கொண்டு அடியேன் அதிவேகமாய்ப் பின்தொடர்ந்தேன்...
இராமேஸ்வரத்திலிருந்து ஒன்றரை மணிநேரப் பயணத்தில், திருப்புல்லாணி திவ்ய தேசத்தை வந்தடைந்தபோது, முந்தைய தர்ஸன ஞாபகங்களில் மனம் சிலிர்த்துத்தான் போனது!..
திருப்புல்லாணி− இந்த அழகான தமிழ்ப் பெயரின்மீது அடியேனுக்கு எப்பொழுதுமே ஈர்ப்பு அதிகம்!..
திருப்புல் − இது நாம் அனைவரும் அறிந்தவாறே புனிதமான தர்ப்பையைக் குறிக்கின்ற சொல்தான்!
அந்தக் காலத்தில் இவ்விடம் வெறும் தர்ப்பைக் காடாக இருந்ததாம்..
அதனால் "புல்லாரண்யம்" என்றே இந்த க்ஷேத்திரம் அழைக்கப்பட்டிருக்கிறது!..
ஒவ்வொரு முறை அடியேன் இங்கு வரும்பொழுதும் இது நினைவில் வந்து செல்லத் தவறியதே இல்லை!..
அதே நினைவோடு, தற்பொழுதும் திருக்கோயிலை நிமிர்ந்து நோக்கினேன்.. பெருமானை ஓடிச்சென்று பார்த்துவிடவேண்டும் என்ற அவா உடனே எழுந்துவிட்டது!..
தற்போது நிலவுகின்ற தொற்றுநோய் கலவரத்தினால், எங்கும் அர்ச்சனைகள் செய்வதில்லை என்றுக் கேள்விப்பட்டிருந்தபடியால், திவ்யதம்பதிகள் ஸ்வீகரிக்க வெறும் கதலி(வாழை) பழங்களை மட்டும் வாங்கிக்கொண்டு உள்ளே ப்ரவேசித்தேன்..
கம்பீரமான துவஜஸ்தம்பம் உள்ளே எழுந்தருளியிருப்பவனின் காம்பீர்யத்துக்குக் கட்டியம் கூறுவது போல் இருந்தது!..
நமஸ்கரித்து எழுந்திருக்கும்போது, நம்மை அறியாமல் விழிகள் நனைந்துவிடுகின்றன!...
பாகவதர்மூலமே பகவானை அடைய முடியும் என்ற நியதிக்கேற்ப, திரு.பாலாஜியைக் கொண்டு திருமகளையும், அவள் கேள்வனையும் தரிசனம் செய்கின்ற அவாவினால், அவரைத் தொலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு அடியோங்களது வருகையைத் தெரியப்படுத்தினேன்.
அரைநொடிக்குள்ளாகவே, புன்சிரிப்போடு ஓடோடி வந்து நின்றார் சகோதரர் பாலாஜி...
அவரைத் தொடர்ந்து சென்று, முதலில் ஶ்ரீதேவி, பூதேவி ஸமேத திரு.ஆதிஜெகந்நாதப் பெருமாளின் சந்நிதி முன் நின்றேன்..
"இவன்தானே அன்று புல்லர், கன்வர், கலவர் ஆகிய மஹரிஷிகளின் கடும் தபசுக்கு இறங்கி வந்தவன்!" என்ற எண்ணம் மனதில் மின்னலாய்த் தோன்றி மறைந்தது..
கரியவனைக் கண்ட கண்கள்... மற்றொன்றினைக் காண மறுத்தவையாய்,
அவன்மீதே பொருந்தி நின்றன..
அழகாக தர்ப்பாசனத்தில், உபய நாச்சியார்களுடன் அமர்ந்த திருக்கோலம்..
வெறும் அழகோடு நின்றுவிடாமல் அனுக்ரஹமூர்த்திகளாகவும் இவர்கள் இருப்பதை, த்ரேதாயுகத்து தசரதன் அன்றே கண்டுபிடித்திருக்கிறான்!..
அதனாலேயே இந்தத் திருத்தலம்வந்து ஆதிஜெகந்நாதப் பெருமாளிடம் ப்ரார்த்தித்துக்கொண்டு, அவனையே புத்ரனாகப் பெறும் பாக்கியத்தையும் பெற்றிருக்கிறான்!...
அத்தோடு இந்த மூர்த்திகளின் ப்ரபாவம் நின்று விடவில்லை!..
பின்னாளில், இராமன் சமுத்திரத்தைக் கடந்து, சீதையை மீட்பதற்கு முன்பாக, இந்தத் திருத்தலத்து எம்பிரானின் அனுக்ரஹத்தை வரித்தே,
கடலைக் கடந்தானாம்!..
காரியம் முடித்தானாம்!..
....இந்த நாடகமெல்லாம் எதற்காக?..
....எல்லாம் நமக்குக் காட்டிக்கொடுக்கத்தான்!.
அவன் தாளைப் பற்றினால் உப்புக்கடலென்ன, உழலும் இந்த சம்சாரக்கடலையுமே கடந்துவிடலாம் என்று சூசகமாக, அவனே நமக்காக நேரில்வந்துத் தெரிவித்துச் சென்றிருக்கிறான்!..
அவனது இந்த அளப்பரிய காருண்யத்தை எண்ணும்பொழுது, கற்பாறையான அடியேன் நெஞ்சும் கொஞ்சம் கசியத்தான் செய்தது!...
(வளரும்..)
No comments:
Post a Comment