Sunday, June 25, 2023

மூன்று தலை முறை 76 - 77

 மூன்று தலை முறை -76

By N Krishnamurthy 

 வெள்ளிக்கிழமை காலை  வில்லியம்ஸ் குடும்பத்தினர் சரியாக ஐந்து மணிக்கு ஜான் காரை, டிரைவர் ஓட்டி வர விசுவின் வீட்டிற்கு வந்தார்கள்.அவர்களை பஞ்சு மற்றும் விசாலி வரவேற்றனர்.பஞ்சு வில்லியம்ஸுக்கு தன்னிடமிருந்த புதிய 9/5 வேஷ்டி,அங்கவஸ்தரத்தை கொடுத்து பஞ்சகச்சம் எப்படி கட்டிக்கொள்ளவேண்டும் என டெமோ செய்தார்.அதை அவர் சரியாக கட்டிக்கொள்ள உதவியும் செய்தார்.

அதே மாதிரியே லிண்டாவும்,மேகியும் விசாலி உதவியுடன் புடவை அணிந்தனர். தலையில் மல்லிகையும்,நெற்றியில் குங்குமமும் இட்டுக்கொண்டனர்.ஐந்தரை மணிக்கு ஆத்மனாதன் குடும்பத்துடன் ஒரு காரில் பஞ்சு வீட்டிற்கு வர,அதை தொடர்ந்து மூன்று கார்கள் வந்தன.ஆத்மனாதன் வில்லியம்ஸ் குடும்பத்தினரைப்பார்த்து"யூ பீபுள் லுக் க்ரேட்டு"  என்றார்.வில்லியம்ஸ் அவருக்கு நன்றி சொன்னார்.

பத்து நிமிஷத்தில் ராமனாத சாஸ்திரிகள் மனைவியுடனும், கனபாடிகள் மனைவியுடனும்  வந்தனர்.அந்த இரு தம்பதிகளுக்கும் வில்லியம்ஸ், லிண்டா,மேகி சாஷ்டாங்க நமஸ்காரம் செய்தனர்.(பெண்கள் எப்படி நமஸ்கரிக்க வேண்டும் என விசாலி அந்த இரு அமெரிக்க பெண்களுக்கு ட்ரைய்னிங்க் கொடுத்திருந்தாள்).

எல்லோருக்கும் அருமையான பில்டர் காப்பியை விசாலம் வழங்கினாள். யார் யார் எந்த காரில் போகலாம் என்ற ஆலோசனைக்கு பின் விசு,ராகினி, அவள்  தங்கை,தம்பி  ஒரு காரிலும், ஆத்மனாதன்,சுந்தரி,பஞ்சு,விசாலி இரண்டாவது காரிலும்,ராஜகோபால ஐயர்,மங்களம்,சுந்தரேச அய்யர், ஜானகி ஆகியோர் மூன்றாவது காரிலும்  சென்றமர்ந்தார்கள். நான்காவது காரில் ராமனாத சாஸ்திரிகளும்,மாத்ருபூத கனபாடிகளும் தத்தம் மனைவிகளுடன்  ஏறினார்கள்.

6:30 மணிக்கு கிளம்பிய கார்கள் 7:45 க்கு பூந்தமல்லியை அடைந்தது.ரோட்டோரம் இருந்த பூக்கடைகளைப் பார்த்த ராகினி பூ வாங்க ஆசைப்பட காரை நிறுத்தி எல்லோருக்கும் சேர்த்து ஜாதி மல்லிப்பூ வாங்கினான் விசு.

வில்லியம்ஸ்  அவருடைய காரின் டிரைவரைப் பார்த்து "Do you speak english" என்று கேட்டார்.அதற்கு அந்த டிரைவர் "யெஸ்.சார்.லிட்டில். லிட்டில்" என்றான்.பின்பு அவன் broken english ல் பேசியதை கோர்வையாக தமிழில் கீழே தருகிறேன்.அவன் "நான் ஒரு டூரிஸ்ட் டாக்ஸி கம்பெனியில் டிரைவராக இருக்கிறேன்.உங்களைப்போன்ற பல வெளி நாட்டுக்காரர்கள் அழைத்துக் கொண்டு தமிழ்நாடு முழுவதும் சுற்றி காட்டியிருக்கிறேன்.இதனால் பத்தாவதே படித்திருந்த எனக்கு ஆங்கிலத்தில்  பேசும் பழக்கம் வந்துவிட்டது"என்றான்.

 "உன் பெயர் என்ன" என்று கேட்டார் வில்லியம்ஸ். "என் பெயர் செபாஸ்டியன்.நான் ஒரு கிருஸ்டியன்"என்றான் டிரைவர்.

"நீங்கள் காஞ்சிபுரத்திற்கு மகா பெரியவரை பார்க்கத்தானே செல்கிறீர்கள்"என்று கேட்க "ஆமாம்.ஆமாம்" என்று உற்சாகமாக கூறிய வில்லியம்ஸ்

" நீ அவரை பார்த்து இருக்கிறாயா"என்று கேட்டார்.

 "சார் நான் அந்த மகானை பலமுறை பார்த்து இருக்கும் பாக்கியத்தை பெற்றவன்.அவர் கடவுளின் அவதாரம். நடமாடும்தெய்வம்.என்னைப் பொருத்தவரையில் அவரே தேவதூதன் ஜீசஸ். காஞ்சிபுரத்திற்கு  சென்னையிலிருந்து  யார் சென்றாலும்  பெரும்பாலும் சங்கரமடத்திற்குத்தான் செல்வார்கள்.நான் அவர்களுக்கு டிரைவராக இருந்திருக்கிறேன்.உள்ளே போய் அவரை பார்த்து, கூட்டத்தில் ஒருவனாக அமர்ந்து கொள்வேன்.

அவரது  முகத்தின் தேஜஸ்,அவரை பார்த்துக்கொண்டே இருக்கலாம் போன்று தோன்றும். ஏதேனும் கவலைகள் இருந்தால் அவர் எதிரில் உட்கார்ந்து கொண்டு கண்ணை மூடிக்கொண்டு இருந்தால் நம்முடைய கவலைகள் நம்மை விட்டு ஓடிப் போய்விடும் என்ற எண்ணம் ஏற்படும்.கிட்டத்தட்ட பதினோரு வயதிலேயே அவர் மடத்தின் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்று சன்னியாசியாக மாறிவிட்டார் என்று கூறுகிறார்கள்.

அவர் ஜாதி, மதம் பார்ப்பதில்லை. மிகவும் தவசீலர்.நீங்கள் சொன்னால் நம்ப மாட்டீர்கள்.நான் என்னுடைய பாக்கெட்டில் அவருடைய படத்தை எப்போதும்  வைத்திருக்கிறேன்" என்று கூறி பாக்கெட்டில் கையைவிட்டு மகாபெரியவரின்  ஒரு படத்தை எடுத்து காண்பித்தான் செபஸ்டியன். இதையெல்லாம் கேட்க கேட்க வில்லியம்ஸ்க்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.இப்படிப்பட்ட மகானை இன்று நாம் பார்க்க என்ன தவம் செய்தோமோ என்று அவர் லிண்டாவிடமும் மேகியிடமும் கூறினார். டிரைவர் அவரை பார்த்து "சார்.உங்களை போன்ற வெளிநாட்டுக்காரர்கள் அவரிடம் வந்து பலவிதமான சந்தேகங்களை கேள்விகளாக கேட்டு விளக்கம் பெற்று மன திருப்தியுடன் செல்வார்கள்.

நீங்கள் கூட வேண்டுமென்றால் அவரிடம் ஏதாவது கேள்வி கேட்கலாம்.அவரும் உங்களுக்கு திருப்தியாக பதில் சொல்வார் என்று கூறினான்."நிச்சயம் கேட்கத்தான் போகிறேன்" என்றார் வில்லியம்ஸ்.  அவர்களது கார் ஹைவேயிலிருந்து இடப்பக்கம் திரும்பி  காஞ்சிபுரம் செல்லும் சாலையில் நுழைந்தது. கோவில்களின் நெடிதுயர்ந்த கோபுரங்கள் கண்ணில் பிரம்மாண்டமாக காட்சி தந்தன.சும்மாவா சொன்னார்கள் "கோபுர தர்சனம் கோடி புண்யம்" என்று.

 மூன்று தலை முறை-77

8:45 மணிக்கு  எல்லா கார்களும்  காஞ்சிபுரம் சங்கர மடத்தை அடைந்தன. பஞ்சு,ஆத்மனாதன் குடும்பத்தின் ஆண்கள் பஞ்ச கச்சமும், இடுப்பில் அங்கவஸ்திரமும், பெண்கள் மடிசாரிலும் இருந்தார்கள்.

வில்லியம்ஸ் மடத்துக்கு  வந்ததும் மேலிருந்த ஜிப்பாவை கழட்டி விட்டு அங்கவஸ்திரத்தை இடுப்பில் கட்டிக் கொண்டார்.

அன்றும் மகா பெரியவா மடத்தில் இருந்தார்கள்.அரைமணியில் தரிசனம் செய்ய வாய்ப்பு கிடைத்தது.

எல்லோரும் மகாபெரியவாளுக்கு நமஸ்காரம் செய்தார்கள். அவர்களை ஆசிர்வாதம் செய்த மகாபெரியவா "வாங்கோ" என்று வரவேற்றார்.முதலில் சாஸ்திரிகள் மீதும்,கனபாடிகள் மீதும் அன்னாரது அருட்பார்வை பட்டது.வேத விற்பன்னர்களை பார்ப்பதும்,அவர்களுடன் அளவளாவுவதும்,அவர்களுக்கு சன்மானம் செய்வதும் மகா பெரியவருக்கு மிகவும் பிடித்தமானது.வேத சம்ரக்ஷணத்திற்கே பிறவி எடுத்த பரமேஸ்வரன் அல்லவா அவர்.அவர்களிடம் சொந்த ஊர், அவர்களது முன்னோர்கள்,அவர்கள் படித்த வேத பாடசாலை,படிப்பு ஆகிய விவரங்களை ஆர்வத்துடன் கேட்டு அறிந்தார். பின்னர் பஞ்சுவைப் பார்த்து "என்ன பஞ்சு. கல்யாணம் எல்லாம் அமோகமாக நடந்ததா" என்றார் ."ஆமாம்" என்று தலையாட்டினார் பஞ்சு.மகா பெரியவா சாஸ்திரிகள் கனபாடிகள் இருவரையும் காட்டி"இவாளப்போல வேதவித்துக்கள் கல்யாணத்தை பேஷா நடத்தியிருப்பா" என்றார்.

பின்பு பஞ்சுவை பார்த்து"என்ன நான் உன்னை எல்லோரும் கூப்பிடற மாதிரி பஞ்சுன்னு கூப்பிட்டேன்னு பாக்கறயா?பஞ்சாபகேசன் பேர் கொஞ்சம் ஹெவியா இருக்கு. அதனால் தான் பஞ்சுன்னு உன்  பேர லைட்டா சொன்னேன்.பஞ்சு அதாவது காட்டன் ரொம்ப லைட்தானே" என்றார்.மகா பெரியவரின் ஹாஸ்ய  உணர்ச்சி ஊர் அறிந்தது. பின்பு "எத்தனை நாள் கல்யாணம்" என்று கேட்டார் "மூணு நாள்  கல்யாணம் தான் பண்ண முடிந்தது" என்றார் ஆத்மநாதன். "பரவாயில்லை இப்பொழுதெல்லாம் இப்படித்தான் ஆகிவிட்டது. இன்னும் கொஞ்ச நாளில் இது சுருங்கி ஒன்றறை நாள் ஆனாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கு இல்லை" என்றார் மகா பெரியவா. விசுவை பார்த்து "என்னப்பா.நீ அமெரிக்காவில் பெரிய படிப்பு படித்து இருக்கேன்னு கேள்விப்பட்டேன். அங்கெல்லாம் ரிசர்ச்சுக்கு நல்ல வசதி இருக்கும். அதெல்லாம் விட்டுட்டு இங்க வந்து இருக்கயே. நீ இங்கேயே இருப்பியா? திரும்பி அமெரிக்கா போயிடுவியா?" என்றார். விசு "பெரிவா,நான் இங்கே இருக்க போறேன்" என்றான். இதற்கு மகாபெரியவா "பாக்கலாம்.பாக்கலாம். பிற்காலத்தில் என்ன நடக்கும்னு நம்மால் எப்படி சொல்ல முடியும்.எல்லாம் ஈஸ்வரன் சித்தம்" என்றார் அந்த த்ரிகாலம் உணர்ந்த ஞானி.அவர் கோடி காட்டி கூறியதின் பொருள் அப்போதைக்கு யாருடைய புத்தியிலும் உரைக்கவில்லை. மகா பெரியவர் வில்லியம்ஸ் குடும்பத்தினர்  மீது பார்வையை செலுத்தினார். பஞ்சு வாயில் கையை வைத்துக்கொண்டு "இவாள்ளாம் விசு அமெரிக்காவில் படித்தபோது பரிச்சயமான வா.இவர் வில்லியம்ஸ். வியட்னாம் சண்டைல ஒரே பையனை பறிகொடுத்துட்டார். விசு அவர் பிள்ளை மாதிரி இருக்றதனால என் பிள்ளை மேல் அவருக்கு அபார அபிமானம்.செலவை கூட பாக்காம குடும்பத்துடன் கல்யாணத்துக்கு  குடும்ப சகிதம் வந்துட்டார்.நம்ம கல்சரை பெரிசா மதிக்றா" என்று சொன்னார்.

அவர்களது ஒவ்வொருடைய பெயரையும் கேட்டார் மகா பெரியவர். பின்பு வில்லியம்ஸ்  விசுவின் காலில் முணுமுணுத்தார். மகாபெரியவர் "என்ன கேட்கிறார்" என்று கேட்டார். விசுவிடம் "அவரையே கேட்க சொல்லு.எனக்கு  இங்கிலீஷ் தெரியும்" என்றார். வில்லியம்ஸ்  பேச ஆரம்பித்தார். அப்போது அவரது குரல் தழுதழுத்தது. 

"என்னுடைய மகன் இறந்தவுடன் நாங்கள் வாழ்க்கையில் பற்றில்லாமல் தான் இருந்தோம். விசுவை பார்த்ததும் தான் எங்களுக்கு மீண்டும் வாழ வேண்டும் என்று தோன்றியது.உங்களைப் பார்க்கும்போது மனம் மிகவும் நிம்மதி அடைகிறது. விசுவின் கல்யாணத்தை மிக மிக கவனமாக பார்த்தோம்.செய்து வைத்த சாஸ்திரிகள் எங்களுக்கு கல்யாணத்தின் எல்லா  சடங்குககளின் முக்கியத்துவத்தையும்  கூறினார்கள்.இதை எல்லாம் கேட்கும் போது இங்கு உள்ள பெரியவர்கள் எப்படி இது போன்ற சடங்குகளை யோசித்து  வைத்திருப்பார்கள் என்று எங்களுக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது.

ஏற்கனவே இந்திய  கலாச்சாரத்தின் மீது எங்களுக்கு ஒரு பிடிப்பு இருந்தது. இப்போது அது பல மடங்கு அதிகிமாகிவிட்டது. நாங்களெல்லாம் எங்கள் மதத்தை விட்டு இந்து மதத்தில் சேர வேண்டும் என்று விரும்புகிறோம். இதற்கு தாங்கள் தான் ஒரு வழி சொல்ல வேண்டும்" என்றார்.மஹா பெரிவா இதைக் கேட்டு லேசாக புன்முறுவல் செய்தார் "உன் மனசு நேக்கு புரியர்து. ஆனா இதுக்காக உங்க மதத்தைவிட்டு இந்து மதத்துக்கு வரது எதுக்குன்னு எனக்கு புரியல. உங்க மதத்தில் நிறைய நல்ல விஷயங்கள் இருக்கு.அதெல்லாம் நீங்க  உதாசீனப்படுத்தி கடந்து வந்திருப்பதால் தான் உங்க மனசு இப்படி நினைக்றது.

மதத்தில் பிடிப்பு இருக்கணம். ஆனா மதம் பிடிக்கப்படாது.நீங்க உங்க மதத்திலேயே இருந்துண்டு நிறைய நல்ல விஷயங்களை செய்யலாம். ஏழைகளுக்கு உதவி பண்ணலாம். கஷ்டப்படற ஜனங்களுக்கு படிப்புக்கு ஏதாவது கொடுக்கலாம். இந்தியாவில் நிறைய கோயில்கள் ஒரு நாள் பூஜைக்கு கூட வழி இல்லாம இருக்கு.இது போன்ற கோவிலுக்கு உங்களுக்கு மனசுக்கு சரின்னு பட்டால்   பணம் கொடுத்து உதவி பண்ணலாம்.

தினந்தோறும் குறஞ்சது ஐந்து நிமிஷம் தனிமையில் பிடிச்ச கடவுளை மனசுல நினைச்சுண்டு தியானம் பண்ணு.ஒரு நாளைக்கு பத்து நிமிஷமாவது மௌனமா இருக்க பழகிக்கோ  " என்று அறிவுரை கூறினார். வில்லியம்ஸ் அவரிடம் "உங்கள் ஞாபகார்த்தமாக எங்களுக்கு ஏதாவது தரவேண்டும் "என்று கேட்டார்.அதற்கு மகா பெரியவர் "நான் மடாதிபதி என்பதால் ஒரு ராஜாவுக்கு உண்டான அந்தஸ்து நேக்கு இருக்குன்னு எல்லாம் எண்ணின்டிருக்கா.

உண்மையை சொல்லப்போனா நான் ஒரு சன்யாசி.உனக்கு தர்றக்கு எங்கிட்ட என்ன இருக்கு"என்றவர் பக்கத்தில் இருந்தவரிடம் காதில் ஏதோ சொன்னார்.அதைக் கேட்டதும் அவர் விரைந்து சென்று மடத்தில் உள்ள ஒரு கடையில் இருந்த பெரியவாளுடைய பிரேம் போட்ட போட்டோவை வாங்கிக்கொண்டு வந்தார். மகாபெரியவர் அதன் மேல் சிறிது குங்குமம், அட்சதை வைத்து வில்லியம்ஸ் இடம் கொடுத்தார்.வில்லியம்ஸ் அதை பய பக்தியுடன்  வாங்கிக் கொண்டு குடும்பத்துடன் பெரியவருக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நமஸ்காரம் செய்தார். 

பின்னர் வில்லியம்ஸ் மேகியின் காதில் ஏதோ கூறினார். மேகி  பெரியவரை மீண்டும் நமஸ்கரித்தாள்.

மகா பெரியவர் "சீக்ரமேவ மாங்கல்ய பிராப்திரஸ்து" என்று ஆசிர்வாதம் செய்தார். அவர் ஆசீர்வாதம் செய்ததின் பொருளை விசு அவருக்கு எடுத்துச் சொன்னதும்  வில்லியம்ஸ் புளகாங்கிதம் அடைந்தார். அவருக்கு மயிர்க்கூச்சல் எடுத்தது.

"எல்லாம் க்ஷேமமாகா இருங்கோ. ஜாக்ரதையாக போய்ட்டு வாங்கோ"என்றார் அந்த மகா புருஷர். பின்பு மடத்தை விட்டு  வெளியில் வந்து காமக்ஷி அம்மன் கோவிலில் அம்பாளை தரிசனம் செய்தார்கள். மதிய உணவு   ராஜாஸ் கேப்பில் தான்.லிண்டாவும்

,மேகியும் பட்டுப்புடவைகள் வாங்க விரும்பியதால் அவர்களுடன் விசாலியும்,ராகினியும் புடவை கடைக்கு சென்று அவர்கள் செலக்ஷன் செய்ய உதவினார்கள்.மாலையில் ஏகாம்பரேஸ்வரரை தர்சனம் செய்து விட்டு இரவு 10 மணி அளவில் சென்னை திரும்பினார்கள்.

வரும் வழியில் சுங்குவார் சத்திரத்தில் 'நரசிம்ம பவனில்'ஆத்மனாதன் மற்றும் பஞ்சு குடும்பத்தினர்   இரவு டிபன் சாப்பிட்டார்கள்.

சாஸ்திரிகள்,கனபாடிகள்,அவர்களது மனைவிகள்,விசுவின் இரு தாத்தா, பாட்டிகள் வெறும் பாலையும் வெளியிலிருந்த கடையில் வாழைப்பழத்தையும் சாப்பிட்டார்கள்.

எல்லோருக்கும் காஞ்சிபுரம் சென்று வந்ததில் மனம் நிறைந்திருந்தது. இருக்காதா பின்னே.மனுஷ்ய ரூபத்தில் இருக்கும் தெய்வத்தை தர்சித்து அனுக்கிரஹம் பெற்றவர்களாயிற்றே.

No comments:

Post a Comment