கோவிந்தனும்,வைஜுவும்-2

 கோவிந்தனும் வைஜுவும். 2

மறுநாள் மதியத்துக்குள் வந்தவேலை முடிந்தது.முதல் நாள் இரவே வடவெள்ளியில் இருக்கும் முதியோர் இல்லத்துக்கு போக முடிவு செய்துவிட்டேன்.விதி யாரை விட்டது?அவசியம் வைஜுவை பார்த்து விடவேண்டும். வைஜு எப்படி இருப்பாளோ?(அனேகமாக) நிச்சயம் மூக்கு கண்ணாடி அணிந்திருப்பாள்.அந்த நிலவு முகத்தில் சுருக்கங்கள் இருக்குமோ? இருந்து விட்டு போகட்டுமே.நிலவில் கறைகள் இல்லையா என்ன? என்னை பார்த்ததும் தெரிந்து கொள்வாளோ?  என்னை கண்டதும் அவள் ரியாக்ஷன் என்னவாக இருக்கும்?

சின்ன குழந்தை முதல் முதல் முதல் நடக்க முயலும் போது ஏற்படும் ஆவலான மன நிலையில் நானிருந்தேன் என்றால் மிகையாகாது.அதே சமயம் மனதில் வேறு ஒரு இடத்திலிருந்து "அடேய்.கிழம். என்னமோ பதினாறு வயது பையன் மாதிரி துள்ளுகிறாயே" என்ற குரல் கேட்டது. பதிலுக்கு நான்"ஏய்.சும்மா கெட.மனதுக்கு ஏதடா வயசு"என்றேன்.

இரண்டு மணிக்கு ஆர்.எஸ் புரத்திலிருந்து ஆட்டோ எடுத்துக்கொண்டேன். ஆட்டோ போகப்போக வைஜுவப்பார்க்கப் போகிறோம் என்ற ஆவல் கரை புரண்டு ஒடியது.மனதில் இனம் புரியாத சந்தோஷம்.நெஞ்சு படபடவென அடித்துக்கொண்டது.

முதியோர் இல்லத்துக்கு போய் சேர்ந்ததும் வைஜுவை பார்க்க மாத்திரம் போனதாக இருக்கக்கூடாது என ஏற்கனவே வேறு ஒரு கதை யோசித்து வைத்திருந்தேன். Care takerஐ சந்தித்தேன்.

"நான் சென்னையிலிருந்து வருகிறேன்.நானும் என் மனைவியும் இங்கேயே செட்டில் ஆகி விடலாம் என்று இருக்கிறோம்.உங்கள் இல்லத்தைப்பற்றி கேள்விப்படிருக்கிறேன்.ஒரு தரம் நேரில் பார்க்க வந்திருக்கிறேன்." என்றேன்." நல்லது சார்.நானே எங்கள் இல்லத்தைப்பற்றி சொல்வதை விட நீங்கள் பார்த்து தெரிந்து கொண்டால் நன்றாக இருக்கும். ஆமாம் வாடகைக்கு பார்க்கிறீர்களா, சொந்தமாக வாங்கப் போகிறீர்களா?"என்றார்."2 BHK கிடைத்தால் சொந்தமாக வாங்கிவிடுவேன்" என்றேன். "2 BHK இருக்கு சார்.சுற்றிப்பார்த்துவிட்டு வந்து அது பற்றி பேசலாம்"என்று கூறி எனக்கு முழு இடத்தையும் சுற்றிக் காண்பித்தார்.டைனிங் ஹாலில் நுழைந்தோம்.சூடான உருளை கிழங்கு போண்டா,டீ கிடைத்தது.போண்டா சூப்பராக இருந்தது. விசிட்டர்களை கவர ஸ்பெஷலாக தயாரிப்பார்களோ?

டீ குடித்து முடித்ததும் அவரைப்பார்த்து "இங்கு வைஜெயந்தி என்று யாராவது இருக்கிறார்களா" என்றேன். "ஆமாம். அவர்களைத் தெரியுமா"என்றார்.

"ஸ்கூல் படிக்கும் போது பார்த்தது "என்றேன்.

"உங்க அதிர்ஷ்டம்.அவங்களே டிபன் சாப்பிட வந்திருக்காங்க"என்றார்.அவர் காண்பித்த திசையில்,ஸ்டிக்கை ஊன்றிக்கொண்டு, கிட்டத்தட்ட நடிகை வைஜயந்தி மாலா இப்போதுள்ள வயதில் ஒரு லேடி வந்தாள்."சீ. சீ. உன் வைஜு இவளில்லை" என் உள்மனம் அடித்துக் கூறியது. கேர் டேக்கர் என்னை அவர்களிடம் அறிமுகம் செய்து வைத்தார்." என்ன வேண்டும்" என்றார் அந்த லேடி. "சாரி.நான்தேடுவது இன்னும் வயது குறைந்த வைஜெயந்தியை"என்றேன். "என் டயத்தை வீணடித்துவிட்டாயே"

என்ற பாவனையில் அந்த லேடி, கேர் டேகரிடம் "G.வைஜெயந்தியை கேக்கறாரோ என்னமோ"என்றாள்."ஓ" என்ற கேர்  டேகர்

அடுத்த வெடிகுண்டை வீசினார்.

" G.வைஜெயந்தி இறந்து போய் ஒரு மாசமாகிறது.அவர் இருந்த ரூம் இன்னும் பூட்டியே உள்ளது.வாங்க திறந்து காண்பிக்கிறேன்"என்றார்.B பிளாக்கில் எட்டாம் நெம்பர் ரூமை திறந்தார்.அங்குள்ள டேபிளின் மேல் வைஜெயந்தி திருமணத்தின் போது எடுத்த போட்டோ மாலை போட்டு  இருந்தது. அருகில் இருந்த அவள் கணவரின் உருவத்தை பார்த்ததும் எனக்கு பேச்சே வரவில்லை.தூக்கி வாரி போட்டது. திகைப்பின் விளிம்பிற்கு நான் போனேன்(தொடரும்)