புள்ளிமான் வேட்டை -43
சனிக்கிழமை காலை ஏழு மணிக்கு கிருஷ்ணன் சுநந்தாவின் வீட்டிற்கு காரில் வந்து இறங்கினான்.வாசலிலுள்ள பவழமல்லி மரத்திலிருந்து பூக்களை பறித்துக்கொண்டிருந்த சுநந்தா "வாங்கோ.ஹரீஷ் கார் மாறி இருக்கு" என்றாள்."ஆமாம்.அப்பா,அம்மா கல்யாணத்துக்கு வராளோல்யோ.கார் இருந்தா சௌர்யமா இருக்குமேன்னு பாத்தேன்.ஹரீஷை கேட்டேன். இன்னிக்கும் நாளைக்கும் நேக்கு யூஸ் இல்லை.வந்து எடுத்துக் கோன்னான்.பைக்ல அவன் ஆத்துக்கு போய் பைக்கை அங்க விட்டூட்டு அவன் காரை எடுத்துண்டு வந்தேன்" என்றான். உள்ளே வந்தவனை சுப்ரமணியன், சம்யுக்தா இருவரும் வவேற்றார்கள்.அடுத்த ஐந்து நிமிடங்களில் சுநந்தா அவனுக்கு காபி கொடுத்தாள்.சமையல்
அறையில் இருந்து ஹாலுக்கு வந்த சம்யுக்தா"அப்பா, அம்மாவுக்கு என்ன கறிகாய் பிடிக்கும்" என்று கிருஷ்ணனை கேட்டாள். அதுக்கு கிருஷ்ணன்" ஒண்ணும் ஸ்பெஷலா வேணாம் மாமி. நார்மலா என்ன பண்றேளோ அதே பண்ணுங்க" என்றான்."எலைக்கு பருப்பு, வெண்டைக்காய் அரச்சுவுட்ட சாம்பார்,கீர மசியல்,குண்டு கத்தரிக்காய் எண்ண கறி,லெமன் ரசம் தான் இன்னிக்கு மெனு " என்றாள் சம்யுக்தா.
"இதுவே ரொம்ப அதிகம் மாமி" என்றான் கிருஷ்ணன். அப்போதுதான் தூக்கம் கலைந்து எழுந்து வந்த ராஜேஸ்வரி கிருஷ்ணனை பார்த்து "என்னடா கிருஷ்ணா. சரசாவும்,மாப்பிள்ளையும் வராப்ல இருக்கு" என்றாள். "ஆமாம் பாட்டி அப்பா ஃபிரண்டுனுடைய பொண்ணுக்கு கல்யாணமாம். கெளம்பி வரா" என்றான் கிருஷ்ணன்.
ராஜேஸ்வரி "ஷைலஜாவும் வராலோள்யோ" என்று கேட்க" ஆமாம் பாட்டி. அவ எப்படி தனியா இருப்போ அவளும் தான் வறாள்" என்றான் கிருஷ்ணன்.
சுப்பிரமணியன் கிருஷ்ணனிடம்" வைகை எத்தன மணிக்கு வரது" என்று வினவ "ரெண்டு பத்துக்கு மாம்பலம் வரது மாமா" என்றான் கிருஷ்ணன். "ஏண்டா அதுவரைக்கும் சாப்டாம இருப்பாளா" என்றாள் ராஜேஸ்வரி. "காலைல ப்ரேக்பாஸ்ட் கெடைச்சிடும் பாட்டி. எப்படி இருந்தாலும் மதுரையில ஆத்துல லீவு நாள்னா சாப்பிட ஒண்ர மணி ஆயிடும். இன்னிக்கு கொஞ்சம் லேட் ஆகும். அவ்வளவு தானே" என்றான் கிருஷ்ணன். சுப்பிரமணியன்"என்ன கிருஷ்ணா. உனக்கு பாரதி ரொம்ப பிடிக்குமோ" என்றான். "கொஞ்ச நஞ்சம் இல்ல மாமா. பாரதியார்னா நேக்கு உசுரு. சின்ன வயசுல பேச்சு போட்டியில் கலந்துண்டு வாங்கின பிரைஸ் எல்லாமே பாரதியுனுடைய கவிதையை பற்றி பேசி
தான் வாங்கியிருக்கேன்" என்றான் உணர்ச்சி பெருக்குடன். சுப்ரமணியன் மனதுக்குள் 'இன்ஜினியரிங் படிப்பில கோல்ட் மெடல், திருமூலர், மாணிக்க வாசகரும் தெரிஞ்சிருக்கு, பாரதீன்னா உருகறான். நம்பளுக்கு சொந்தம் வேற ஆயிடுட்டான். இவன் ஒண்டி நேக்கு மாப்பிள்ளையா வந்தான்னா எவ்வளவு நண்ணா இருக்கும்" என்று நினைத்து மனதுக்குள் "இவன் நேக்கு மாப்பிள்ளையா வரதுக்கு நீங்கதான் அனுக்கிரஹம் பண்ணனம்"ன்னு மகா பெரியவாளிடம் வேண்டிக்கொண்டான்.
பிறகு கொஞ்ச நேரம் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். மணி ஒன்று அடித்ததும் கிருஷ்ணன் சுப்பிரமணியனிடம் "நான் ஸ்டேஷன் போயிட்டு வந்துடறேன் மாமா" என்றான்.சுநந்தா அப்பாவிடம் வந்து "நானும் போயிட்டு வந்துடறேன் அப்பா" என்றாள். சுப்பிரமணியன்"சரிம்மா. போய்ட்டு வா. நானும் வரலாம்னு நெனச்சேன். நான் யார்கிட்ட பர்மிஷன் கேக்றதூன்னு தெரியல' என்று சொல்லி சிரித்தான்.பின்பு சுப்பிரமணியன், சுநந்தா, கிருஷ்ணன் மூவரும் காரில் ஏறி சரசாவையும் மாப்பிள்ளையும் ரிசீவ் செய்ய மாம்பலம் ஸ்டேஷனுக்கு விரைந்தார்கள். வைகை எக்ஸ்பிரஸ் மாம்பலம் ஸ்டேஷனுக்கு சரியாக இரண்டு பத்துக்கு வந்து நின்றது. சரசாவும்,பாலகிருஷ்ணனும்,ஷைலஜாவும் இறங்கினார்கள். பின்பு சுப்ரமணியன், கிருஷ்ணன்,சுநந்தா மூவரையும் வரவேற்றார்கள். "என்ன அத்தை பிரயாணம். பிரயாணம் எல்லாம் எப்படி இருந்தது.ஏய் ஷைலு குட்டி" என்றாள் சுநந்தா. "வாங்க மாப்பிள்ளை"என்றான் சுப்ரமணியன் பாலகிருஷ்ணனை பார்த்து. பின்பு எல்லோரும் காரில் ஏற அரை மணியில் கார் ராமாபுரத்தை அடைந்தது. சம்யுக்தா வாசலுக்கே வந்து அவர்களை வரவேற்றாள்.ராஜேஸ்வரி "வாடி சரசா" என்று அவளை வரவேற்ற பின் பாலகிருஷ்ணனைப்பார்த்து"வாங்க மாப்பிள்ளை"என்றாள்.
ஷைலஜாவை பார்த்த ராஜேஸ்வரி "போன தரம் பாத்ததுக்கு இவ ஏகத்துக்கும் வளர்திருக்கா" என்றாள்.அதற்கு ஷைலஜா " போங்க பாட்டி.எப்ப பாத்தாலும் இதயே சொல்றேள்"என்றாள்.
இலை போடப்பட்டது. சுப்பிரமணியன்,சரசா, பாலகிருஷ்ணன்,ஷைலஜா, கிருஷ்ணன் ஆகியவர்கள் சாப்பிட உட்கார்ந்தார்கள்.
ராஜேஸ்வரி ஏற்கனவே சாப்பிட்டிருந்தாள். சுநந்தா அம்மாவுக்கு உதவியாக பரிமாறினாள். முதலில் இலையில் சிறிது சேமியா பாயசத்தை பரிமாறினாள் சம்யுக்தா.
சரசா சம்யுக்தாவிடம்"எதுக்கு மன்னி பாயசமெல்லாம் பண்ணி இருக்கேள்" என்றாள். "ரொம்ப நாள் கழிச்சு நீயும் மாப்பிள்ளையும் வந்துருக்கேளே, அதுக்கு தான்" என்றாள் சம்யுக்தா. பின்பு சரசா"மன்னி. சுநந்தாவுக்கு பரிமாற கத்துக் கொடுக்கறேள் போல இருக்கு"என்றாள். அதுக்கு சம்யுக்தா"ஆமா. கண்ண மூடி கண்ணை திறக்கறதுக்குள்ள அவளுக்கு கல்யாணம் ஆயிடித்தானா அவ இதெயெல்லாம் தெரிஞ்சிக்க வேணாமா" என்றாள். சுநந்தா வெட்கத்தில் நெளிந்தாள். இவர்கள் சாப்பிட்டு முடித்த உடன் சுனந்தாவும், சம்யுக்தாவும் சாப்பிட உட்கார்ந்தார்கள். சரசா அவர்கள் இருவருக்கும் பரிமாறினாள். சரசா சுநந்தாவை பார்த்து "என்னம்மா.இவ்ளோ கம்மியா சாப்பிடுற. கல்யாணம் கார்த்தி ஆறதுக்கு முன்னாடி உடம்பை நண்ணா வச்சுக்கணும்" என்றாள். "இல்ல அத்தை நான் எப்பவும் சாப்பிடுவது அவ்வளவுதான்" என்றாள் சுநந்தா . சாப்பாடு முடிந்த கையோட எல்லோரும் ஹாலில் அமர்ந்தார்கள். "ஆமாம் கல்யாணத்துக்கு நீங்க எப்ப கிளம்பணம்"என்றான் சுப்ரமணியன். "ரிசப்ஷன் ஏழரை மணிக்கு. இங்க இருந்து ஒரு மணி ஆகுமா" என்றாள் சரசா. "ஆமாம்மா.ஒரு மணி ஆகும். ஆறரை மணிக்கு கெளம்பினா சரியா இருக்கும்" என்றான் கிருஷ்ணன். சிறிது நேரம் பொதுவாக பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். திடீரென்று சரசா "என்னண்ணா. சுந்தாவுக்கு எப்ப பாக்க போறேள்" என்றாள். "படிப்பு முடிக்கணம்மா. முடிஞ்சதுக்கு அப்புறம் ஒரு வருஷமாவது வேலைக்கு போகட்டும். அதுக்கப்புறம் பார்க்கலாம் என்று இருக்கேன்" என்றான் சுப்ரமணியன். பின்பு பேச்சு மறுபடியும் வேறு திசையில் சென்றது. ஐந்து நிமிடம் கழித்து சுப்ரமணியன் சரசாவை பார்த்து "கிருஷ்ணனுக்கு நீ பாத்திண்டிருக்கயா" என்றான்.
" அவன் பிடி குடுக்க மாட்டேன்றானே அண்ணா " என்றாள் சரசா. இதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த ராஜேஸ்வரி. "ரொம்ப வேடிக்கயா இருக்கு நீங் ரெண்டு பேரும் எதுக்கு இப்படி பூடகமா பேசறேங்களோ. ரெண்டு பேரும் நேரடியா கேட்டுகறதானே. தன்மானம் தடுக்றதாக்கம். சரசா. நீ அவன பாத்து சுநந்தாவை எப்ப நீ எங் காத்துக்கு மாட்டு பொண்ணா அனுப்ப போறேன்னு கேக்கணும். அல்லது அவன் "என் பொண்ண உன் பையனுக்கு கல்யாணம் பண்ணிக்க இஷ்டமான்னு" கேக்கணும். இப்படி கேட்காம வேணும்னே சுத்தி வளைச்சி பேசிக்கொண்டே இருக்கேள்" என்று பட பட வென்று பேசினாள்.
No comments:
Post a Comment