பெரியவாளுடைய பரம பக்தை பொள்ளாச்சியை சேர்ந்த ஸ்ரீமதி ஜயலக்ஷ்மி.
பெரியவாளை கண்கண்ட தெய்வமாக பலகோடி பக்தர்கள் கொண்டாடினாலும், பெரியவா என்றுமே தன்னை ஒரு ஸாமான்ய மனிதனாக மட்டுமே எண்ணுவார்.
ஆனால், அடர்ந்த காடுகளில் ஸூர்யனின் ஒளியை, பெரிய பெரிய மரங்களின் இலைகளும், கிளைகளும் மறைந்தாலும், நடுநடுவே அவனுடைய ஒளி ப்ரகடனமாக தெரியத்தானே செய்கிறது?
அது போல, பெரியவா தன்னை, நம்மைப்போல ஸாமான்ய மனிதனாக எண்ணினாலும், அல்லது ஆகாஶம் போல் பரந்த அந்த பேரறிவை, நம்முடைய கடுகு மூளையோடு நாம் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தாலும், எது, எப்படியோ, பெரியவாளுடைய தெய்வீக ப்ரபாவம் அவரையும் மீறி, பல ஸமயங்களில் ப்ரவாஹமாக பெருக்கெடுத்து வந்திருக்கிறது.
அப்படியொரு ப்ரவாஹத்தில் மூழ்கி அனுபவிக்கும் பேறு பெற்ற பாக்யவதி ஸ்ரீமதிஜயலக்ஷ்மி.
ஒரு ஸமயம் பெரியவா திருவானைக்காவில் முகாம்.
ஜயலக்ஷ்மி தம்பதி பெரியவாளை தர்ஶனம் செய்துவிட்டு, உடனேயே தஞ்சாவூர் திரும்பவேண்டிய நிர்பந்தம்.
ஏனென்றால், மறுநாள் அமாவாஸையும் ஸோமவாரமும் [திங்கட்கிழமை] சேர்ந்த புண்யகாலம்!
இந்த புண்ய தினத்தில், அஶ்வத்த [அரசமரம்] ப்ரதக்ஷிணம்[வலம் வருவது] செய்தால், பெண்களின் ஸௌமாங்கல்யம் நீடிக்கும், ஜாதகப்படி மாங்கல்யபலம் குறைவாக உள்ளபெண்கள் இந்த அமா-ஸோம அரசமர ப்ரதக்ஷிணத்தை செய்தால், நீண்ட ஆயுள்கொண்ட கணவனை அடைவாள், என்று நம்முடைய ஶாஸ்த்ரம் சொல்கிறது!
ஸ்ரீமதி ஜயலக்ஷ்மிக்கு மறுநாள் தஞ்சாவூர் சென்று அங்கு கோவிலில் உள்ளஅரசமரத்தை 108 தடவை, அமாஸோம அஶ்வத்த ப்ரதக்ஷிணம் செய்ய வேண்டும்!
எனவே பெரியவாளை தர்ஶனம் செய்துவிட்டு, உத்தரவு வாங்கிக்கொண்டு ஊருக்கு கிளம்ப நினைத்தார்கள்.
வரிசையில் நின்று இவர்களுடைய முறைவந்ததும், பெரியவா "கனகார்யமாக" எழுந்து உள்ளே போய்விட்டார்! கொஞ்ச நேரத்துக்கு வெளியே வரவேயில்லை!
தம்பதி இருவரும் வரிசையை விட்டு கொஞ்சம் தள்ளிப்போய் உட்கார்ந்ததும், பெரியவா வெளியே வந்து மற்ற பக்தர்களுடன் பேசிக்ஷேம-லாபங்களை விசாரித்து, ப்ரஸாதமும் அனுக்ரஹம் பண்ணுவார்.
தம்பதி இருவரும் பெரியவா முன்னால் போய்நின்று கொண்டு, ஊருக்கு செல்ல வேண்டும் என்று விஞ்ஞாபனம் பண்ணும் போது, காதில் விழாத மாதிரி 'acting' பண்ணி, வேறுயாரிடமாவது, எதையாவது பேச ஆரம்பித்தார்.
பாவம்! கணவன்-மனைவி இருவருக்கும் வருத்தம்!
ஜயலக்ஷ்மிக்கு பெரியவா மேல் கோபமே வந்துவிட்டது!
ஆனாலும், ப்ரஸாதம் பெற்றுக்கொள்ளாமல், கிளம்ப முடியாது என்பதால், அன்று திருவானைக்காவில் தங்கினார்கள்.
மறுநாள் விடிகாலை விஶ்வரூப தர்ஶனம்பெறும் பரம பாக்யத்தை பெற்றார்கள். பெரியவா காலை எப்போதும் போல், ஒருமணிநேர ஜபத்துக்கு உட்காரும் முன்னால், கார்வாரை [மானேஜர்] அழைத்தார்.....
"நா... ஜபத்துக்கு ஒக்காந்துண்டதும், முக்காமணிநேரம் கழிச்சு, என்னை அப்டியே...மேனாவோட [பல்லாக்கு] தூக்கிண்டு போயி, காவேரி கொள்ளிடக்கரைல வெச்சிடுங்கோ!..."
மேனாவுக்குள் உட்கார்ந்து கொண்டு கதவைசாத்திக் கொண்டுவிட்டார்.
கார்வாரும் பெரியவா சொன்னபடி முக்கால்மணிநேரம் கழித்து, பெரியவாளை அப்படியே மேனாவோடு தூக்கிக்கொண்டுபோய் அலுங்காமல் நலுங்காமல் கொள்ளிடக்கரையில் வைத்து விட்டார்கள்.
"இன்னிக்கி... அஶ்வத்த [அரசமரம்]ப்ரதக்ஷிணம் பண்ணியே ஆகணும்! ஆனா, பெரியவா உத்தரவு குடுக்காம ஊருக்கும்போக முடியாது. பெரியவாளையாவது ப்ரதக்ஷிணம் பண்ணுவோம்"......
இப்படியாக நினைத்துக் கொண்டு, ஜயலக்ஷ்மி "அஶ்வத்த" ப்ரதக்ஷிணத்தை, "அஶ்வத்த நாராயண" ப்ரதக்ஷிணமாகபண்ண ஆரம்பித்தாள். பண்ணிக்கொண்டே இருந்தாள். கொஞ்ச நேரம் கழித்து, பெரியவா ஜபம் முடித்துவிட்டு கொள்ளிடத்தில் ஸ்நானம்செய்தார். பக்தர்கள் எல்லாருமே அதில்ஸ்நானம் செய்தார்கள்.
அங்கு ஒரு இடத்தில் பெரியவா அநுஷ்டானத்துக்கு அமர்ந்தார்.
"ஜயலக்ஷ்மி....! "
பெரியவா திருவாக்கால் அழைத்ததும், பெரியவாளிடம் விழுந்தடித்துக் கொண்டு ஓடினாள்.
"எவ்ளோ ப்ரதக்ஷிணம் பண்ணினே?..."
"90..... பண்ணினேன்"
"மிச்சத்தை பூர்த்தி பண்ணு!..."
ஜயலக்ஷ்மியின் ப்ரமிப்பு அடங்கவேயில்லை!
ஏனென்றால், அவள் ப்ரதக்ஷிணம் செய்ததை, மேனாவுக்குள்ளிருந்து பெரியவா பார்த்திருக்க துளிகூட வாய்ப்பே இல்லை!
அதோடு, மறுபடியும் தன்னையே ப்ரதக்ஷிணம் பண்ணி, 108 எண்ணிக்கையை முடிக்கச்சொல்லி, பெரியவா சொன்னதும், ஆனந்தத்தில் பறந்து கொண்டே.... மீதி ப்ரதக்ஷிணத்தை முடித்துவிட்டு, பெரியவாளை வந்து நமஸ்காரம் பண்ணினாள்.
"என்ன ஸ்லோகம் சொல்லி... ப்ரதக்ஷிணம் பண்ணினே?.."
"குருர் ப்ரஹ்மா குருர் விஷ்ணு: குருர் தேவோமஹேஶ்வர:...
குருர் ஸாக்ஷாத் பரப்ரஹ்மா தஸ்மை ஸ்ரீகுரவே நமஹ...ன்னு சொன்னேன் பெரியவா!.."
"அஶ்வத்த [அரசமரம்] ப்ரதக்ஷிணம் பண்றச்சே.... என்ன சொல்லுவே?...."
"மூலதோ ப்ரஹ்மரூபாய,
மத்யதோ விஷ்ணு ரூபிணே,
அக்ரத: ஶிவ ரூபாய,
வ்ருக்ஷராஜாய தே நமஹ"...."
ஓரு அழகிய புன்னகையோடு.... தெய்வம்...தன்னை ப்ரகடனப்படுத்தி கொண்டது....
"அப்றம் என்ன?... ப்ரஹ்மா, விஷ்ணு, ஶிவன்-னு அரசமரத்ல மும்மூர்த்திகளும் வாஸம்பண்ணறா..ன்னா, [தன்னைக்காட்டி] இங்கியும் அதேதானே?..."
என்ன ஒரு காருண்ய ப்ரகடனம்!
அன்றிலிருந்து, ஸ்ரீமதி ஜயலக்ஷ்மி"அமாஸோமவாரத்தன்று அஶ்வத்தப்ரதக்ஷிணம்" என்றால், பெரியவாளையே ப்ரதக்ஷிணம் பண்ண ஆரம்பித்தாள்.
எல்லாரும் முடிந்தவரை கோவில்களில் உள்ளஅரசமரத்தை 108 முறை [முடிந்தால்]ப்ரதக்ஷிணம் செய்யும்படி வேண்டிக் கொள்கிறேன். இது ஶாஸ்த்ரத்தில் சொல்லியிருப்பது, எனவே பெரியவா போன்ற மஹான்களால் போற்றப்பட்டது. எப்போதெல்லாம் திங்கட்கிழமைகளில் அமாவாஸை வருகிறதோ
அன்று இந்த அமா-ஸோம அஶ்வத்த ப்ரதக்ஷிணத்தை செய்யலாம்.
கோவில்களுக்கோ, அரசமர ப்ரதக்ஷிணத்துக்கோ போக முடியாதவர்கள், வீடுகளில் விளக்கேற்றி, உள்ளன்போடு தங்கள் இஷ்ட தெய்வத்தின் படத்தை நடுவில் வைத்து, முடிந்தவரை ப்ரதக்ஷிணம் செய்து, தீர்க்க ஸௌமாங்கல்யத்தையும், ஜாதக தோஷம் உள்ள கன்னிகைகள், அந்த தோஷம் நிவ்ருத்தி அடைந்து, நல்ல குணமுள்ள கணவனை அடைய நம் பெரியவா அனுக்ரஹம் செய்வார்.
குறிப்பு:-
*நாளை அமாவாசையும் திங்கட்கிழமையும் சேர்ந்த புண்ய காலம், அதோடு இல்லாமல் மஹாளய அமாவாசை வருவது இன்னும் சிறப்பு தவற விடாதீர்கள்*
ஜெய ஜெய சங்கர
ஹர ஹர சங்கர...