Wednesday, October 24, 2018

இமயத்தின் 😎மடியில் இல்லாளுடன் பகுதி 8

இமயத்தின் 😎மடியில் இல்லாளுடன் பகுதி 8
🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺
லிஞ்சௌலி( லிஞ்செட்டி அல்ல) என்பது உத்தரகாண்ட் டூரிஸம் கட்டுப்பாட்டில் கேதாருக்கு 5 கிமீ கீழே ஒரு மலையின் சம வெளிப்பகுதியில் அமைக்கப்பட்ட கேம்ப்.அது தான் தற்போது எங்களுக்கு நம்பிக்கை தந்து மேலே ஏற வைக்கிறது.வெகு தூரத்திற்க்கு ஒன்றாய் மின் விளக்குகள் அழுது வடிய இருளில் கொடிய விலங்குகள் வருமோ என்ற பயம் . ஒரு ஓநாயின் அலறல் கேட்பதாய் ப்ரமை.👿👿 

திடீரென நடக்கும் பாதையில் ஒரு குதிரை 🦌விழுந்து கிடக்க விலங்குகளை இப்படி கொடுமை படுத்துவது பற்றி வருந்தி குதிரையில் வராதது நல்லதே என நினைத்தேன். அது பிணம் எனில் மோப்பம் பிடித்து விலங்குகள்  வருமோ என பயம்.😩குறுக்கே ஒரு ஐஸ் ஓடை வேறு.எப்படியோ தடுமாறி கேம்ப் வாயிலை அடைந்தோம் .லக்கேஜுடன் மனைவியை உட்கார வைத்து இரவு தங்க இடம் ரிஜிஸ்டர் செய்யும் இடம் தேடி ஓடினேன்.

அங்கு நீண்ட க்யூவில் id  உடன் கூட்டம் அலைமோதியது.என் ID மனைவியிடம்.போனும்  இல்லை. பயத்தில் நாக்கு உலர தண்ணீர் பாட்டிலும் மனைவியிடம் இருப்பது நினைவு வந்தது .அதற்குள்  ஒருவன் அரை கிமீ மேலே 500/ க்கு பக்கா ரூம் வருகிறீர்களா என கூப்பிட அரை கிமீ கீழே போய் மனைவியுடன் ஒரு கிமீ மேலே ஏற உடலில் தெம்பு இல்லை.அதற்குள் க்யூ அதிகமாகி கட்டுப்பாடு உடைய , கவுண்டர் மூடப்பட்டது.😨

வேறொரு இடத்தில் புதிய க்யூ. அதிலும் நம்பிக்கை இன்றி முண்டியடித்து இடம் பிடித்தேன். நல்ல வேளையாக ஒருவன் 20 பேர் கொண்ட குழு எனில் தான் தனி டெண்ட் ஏற்பாடு செய்வதாக சொல்ல நிறைய பேரை அழைத்து வந்த குழுவினர் அவன் பின்னால்  சென்றார்கள்.12 பேர் கொண்ட ஒரு பெண்ணின் குழுவுடன் எங்களை சேர்க்க சொல்லி அரைகுறை இந்தியில் கெஞ்சி அவன் பின்னால் சென்றோம்(.blackல்இடம் கிடைத்து) மனைவியையும் அங்கு  அழைத்து வந்து 500/- தந்து தரையில் சாக்குகள் விரிக்கப்பட்ட டெண்ட் உள்ளே ஒவ்வொருவரும்  ஜிப் வைத்த நாம் உள்ளே புகக்கூடிய ஒரு பெரிய  பிளாஸ்டிக் ஷீட்டில்  உறங்க வேண்டும்.😄இடம் கிடைத்தபின் பயம் நீங்கி பசி தலைகாட்டியது.அன்று முழுதும் சாப்பிட்டது ஒரே பராத்தா.நேரம் இரவு 10 காண்டீன் பார்த்த நினைவு வர மனைவியை பத்திரமாக இருக்க சொல்லி காண்டீன் வந்தேன்🤑 

உணவு தீர்ந்து கடைசி தாலி மீல்ஸ் 150/ வாங்கினேன்.சாதம் கொஞ்சம் கூட்டு 4 பூரி. அதை பார்சல் செய்ய இயலாது.சாதத்தையும்  குழம்பு பொறியலையும் அவசரமாக விழுங்கி ( மனைவி அதை தொடக்கூட மாட்டாள் மசாலா காரம்)பூரியை மட்டும் சுருட்டி காம்ப் வந்தேன் .வழியில் டென்ட் கிடைக்காத (செங்கல்பட்டு ) குழுவில் வந்து தனியாக பிரிந்து விட்ட  நண்பரை பிளாக் மார்க்கெட் காரனிடம் அறிமுகப்படுத்தி இடம் வாங்கித்தந்து என் காம்ப் வந்தேன்.உள்ளே மனைவி இருந்த இடத்தில் யாரோ.😂அனைவரும் உறங்க மனைவி  பெயர் சொல்லி கூவினேன்.எரிச்சலுடன் எழுந்தவர்களிடம் மேரா பத்னி,இன்னி பூரா பட்டினி என அலற அவர்கள் உன்னை சட்டினி ஆக்குவேன் என்பது போல் ஏதோ கத்த பக்கத்து டென்டிலும் இதே அனுபவம்.😩

மனம் உடைந்து மனைவி பெயர் சொல்லி மலை முகடுகள் எதிரொலிக்க ஓவென அலற என்ன சத்தம் என பின் காம்பிலிருந்து ( நான் வருவதற்குள் ஒரு புதிய காம்ப் எங்கள் காம்ப் முன்னால்  முளைத்து இருந்தது.) மனைவி. நின்றிருந்தாள். ஆவலுடன் அவளிடம்  ஓடி பூரிகளை காட்ட அவள் நீங்கள்? என்றாள்.சாதம் என்றேன்.உங்களுக்கு சுடச்சுட சாதம் எனக்கு காய்ந்து போன பூரியா என்றாள்.என் உணர்வுகள் கிளர்ந்தெழுந்து இமயத்து உச்சியில்  போர் வெடிக்கும் அபாயம்.? ?இருவரும் டென்டை விட்டு வெளியேற்றப்படலாம் என்று அமைதியாக மூலையில் பைக்குள் புதையுண்டேன்.

20 பேர் இருக்க வேண்டிய  டென்டில் தற்போது 30பேரு  க்கு மேல்.🌲11000 அடி உயர மலையில் ஆக்ஸிஜன் குறையும் என எப்போதோ  படித்தது .இப்போது மூடிய டென்டில் அதை 30 பேர் பங்கிட்டு கார்பன் டை ஆக்ஸைடு வெளியானால் காலையில் எத்தனை பேர் உயிருடன்  என்ற கேள்வி என்னை தூங்க விடாமல் செய்ய மூச்சை யாரோ அமுக்குவது போல் உணர்வு . புதிய காம்ப் அடிக்கும் சத்தம்.மனைவி உட்பட அனைவரிடமும் குறட்டை ஒலி😤😤
    திகில் தொடரும்

No comments:

Post a Comment