சகோதத்(தத்)துவம்

 சகோதத்(தத்)துவம் 

நீயா நானா 

"உங்களுக்கு அவ தான் உசத்தி. அவளைத்தான் பிடிக்கும். அவ என்ன கேட்டாலும் வாங்கிக்கொடுக்கறீங்க. நான் எது கேட்டாலும் செய்யறதில்லை", பன்னிரண்டு வயதான கேசவ் கோபத்திலும் அழுகையிலும் கத்தினான்.

"அய்ய... இதென்ன அச்சுபிச்சுன்னு பேசறே! முதல்ல அழுகையை நிறுத்து. அப்புறம் இப்படி எட்டூருக்கு கேட்கறது மாதிரி கத்தறதை நிறுத்து", அம்மா மைதிலி மகனை சமாதானப்படுத்த முயன்றார்.

அடுத்த பக்கம் பாட்டி நாராயணி, "கண்ணா, நீங்க ரெண்டு பேருமே எங்களுக்கு செல்லங்கள் தான்பா. ஏன் இப்படி எல்லாம் பேசறே? என் கண்ணு ஆச்சே நீயி", பேரனின் தாடையை தடவி திருஷ்டி கழிக்கப்பார்த்தார்.

விறைப்பாக பாட்டியிடம் இருந்து நகர்ந்து, "இதுக்கு ஒன்னும் குறைச்சல் இல்லை. நான் கேட்கறதை வாங்கிக்கொடுக்கறீங்களா?", என்று முறைத்தான்.

அடுத்த பக்கம் தாத்தா ராமசாமி, "இப்போ நீ என்ன கேட்டு வாங்கிக்கொடுக்கலை? ஆறு மாசம் முன்ன டென்னிஸ் பேட் கேட்டேன்னு உங்கப்பா வாங்கிக்கொடுத்தானே"

"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்... அது டென்னிஸ் பேட் இல்லை, ராக்கெட்", தாத்தா எதிர்பார்த்தது போலவே பேரன் சட்டென்று அவரை திருத்தினான். 

"ஏதோ ஒண்ணு. வாங்கிக்கொடுத்தான் இல்லையா. டென்னிஸ் பிராக்டிஸ் சேரணும்னு சொன்னேன்னு நிலையும் சேர்த்து விட்டிருக்கான். போதாதா?"

"நல்லா கேளுங்கம்மா. ஆறுமாசம் முன்னால டென்னிஸ் கத்துக்கணும்னு குதியா குதிச்சான்னு சேர்த்துவிட்டாச்சு. இப்போ கிரிக்கெட் பிராக்டிஸ்சுக்கு சேரணுமாம். அதான் இத்தனை ஆகாத்தியம் பண்ணறான். விடுங்க, ரெண்டு நாள் திருப்பிட்டு உட்காருவான். தன்னால கோபம் தணியட்டும்"

"ஏன், நான் கிரிக்கெட் பிராக்டிஸ்சுக்கு சேர்ந்தா என்ன?"

ஏற்கனவே வாரத்துல ரெண்டு நாள் டென்னிஸ், ஒரு நாள் செஸ் பிராக்டிஸ்சுன்னு போயிடறது. இதுல கிரிக்கெட் வேற எதுக்கு சேரணும்?

"வாரத்துல இன்னும் நாலு நாள் இருக்கே, ஃபிரீயா தானே இருக்கேன். அப்புறம் என்ன?"

"கண்ணா! படிப்புன்னு ஒன்னு இருக்கு, ஸ்கூல்னு ஒண்ணு இருக்கு. ஞாபகம் இருக்கா?", அக்கா சுவாதி இடையில் புகுந்தாள் நக்கலாக.

இத்தனை நேரம் அக்காவுடனான கம்பரிசனை மறந்திருந்த கேசவ் மீண்டும் அது ஞாபகம் வர ஆக்ரோஷமாக எழுந்தான். 

"இவளுக்கு மட்டும் போன மாசம் நெக்லஸ் வாங்கினீங்க. இதோ நாளைக்கு ஏதோ வளையல் வாங்கப்போகிறதாக பேசறீங்க... அவளை மட்டும் தானே உங்களுக்கு புடிச்சிருக்கு. என்னையும் புடிச்சிருந்தால் எனக்கும் வாங்கிக்கொடுத்திருப்பீங்க இல்லையா?"

"போன மாசம் எங்க வாங்கினோம்? அது போன வருஷம். அதுவும் போன வருஷம் அக்ஷய திரிதியைக்கு வாங்கினோம். இப்போ தீபாவளி கூட இந்த வருஷம் முடிஞ்சு போச்சு. கிட்டத்தட்ட வருஷக்கடைசி வந்தாச்சு. இப்போவும் பேசிக்கொண்டு தானே இருக்கோம்", மைதிலி தேதிவாரியாக பட்டியல் போட்டு அவனது கோபத்தை குறைக்க முயன்றார்.

அவ பர்த்டேக்கு கொலுசு வாங்கிக் கொடுத்தீங்களே", விட்டுப்போனதை மறக்காமல் ஞாபகப்படுத்தினான்.

சுவாதி மறுபடியும் கேலியாக, "நீயும் வேணா கொலுசு போட்டுக்கோ, யார் வேண்டாம்னாங்க இப்போ"

மீண்டும் வேதாளம் முருங்கை மரத்தில் ஏறப்போவதற்கு அறிகுறியாக முறுக்கிக்கொள்ள ஆரம்பிக்க, "சுவாதி, சும்மா இரு", என்று பெரியவளை அடக்கி விட்டு, "அதுவும் இதுவும் ஒண்ணாப்பா? நாளைக்கே அவளுக்கு கல்யாணம் என்றால் நகை நட்டு என்று போடணும். அதனால், கொஞ்சம் கொஞ்சமா சேர்த்து வைக்கிறோம்", பாட்டி பேரனுக்கு பொறுமையாக விளக்கினார். 

"ஹ்ம்ம்... இந்த உம்மணாம்மூஞ்சியை யார் கல்யாணம் பண்ணிப்பாங்க. சிடுசிடு சுந்தரி"

"போடா போ! இத்தனை நேரம் தையா தக்கான்னு குதிச்சது நீயா நானா?", அலட்சியமாக எடுத்தெறிந்து பேசினாள் பதினெட்டு வயதான சுவாதி.

பெரியவர்கள் யாரும் குறுக்கே பேசுவதற்கு முன்னால், இரண்டு பேரும் ஒருவர் மற்றவரின் (இருக்கின்ற & இல்லாத) குற்றம் குறைகளை பட்டியல் போட்டு மட்டம் தட்டிக்கொண்டிருந்தனர். 

வழக்கமாக இதில் உள்ளே நுழைந்து மத்யஸ்தம் செய்துவைக்கும் பெரியவர்களும் இவர்களே அடித்துக் கொள்ளட்டும் என்று மெள்ள எழுந்து அந்தர்தியானம் ஆகிவிட்டனர். ஒரு வழியாக கேஸவ்வின் கோபம் & சண்டை திசை திரும்பிவிட்டதே. மீண்டும் கெடுத்துக்கொல்லுவானேன் என்று. 

கேஸவ்வின் எப்படிப்பட்ட சண்டையையும் அவன் அக்கா சுவாதி சமாளித்து விடுவாள். அதனால், அவளுக்கு சப்போர்ட்டுக்கு நிற்கவேண்டியதில்லை.

++++++++++++++++

"கேசவ்! தோசை இன்னும் ஒண்ணு போட்டுக்கறியா?"

"இல்லம்மா வேண்டாம். சுவாதி போன் பண்ணினாளா?"

"இல்லியே, மெஸ்ஸேஜ் தான் பண்ணினாள்"

"அறிவே இல்ல அவளுக்கு. வாரத்துக்கு ஒரு தடவை போன் பண்ணி பேசினால் என்ன? அவ குரல் கேட்டு ஒரு மாசத்துக்கு மேல ஆகுது"

"சே, அநியாயமா சொல்லாதே. நாலு நாள் முன்ன போன் பண்ணினாளே"

"ஆமா, அத்தை எல்லாரும் வீட்டுல இருந்தாங்க. இவளோட என்னத்தை பேசறது?"

"அதுக்கும் முன்னால பொன்னியின் செல்வன் பார்த்துட்டு வந்திட்டு பேசினாளே"

"நான் அப்போ வீட்டுல இல்லை, நீங்க தான் விஷயம் சொன்னீங்க"

"உடனே கூப்பிட்டேன், தூங்கு மூஞ்சி தூங்கப்போயிட்டா"

"பதினோரு மணிக்கு தூங்காம என்ன செய்வாங்க கேசவ்"

"............"

"சரி, இப்போ உனக்கு அவகிட்ட என்ன விஷயம் முக்கியமா பேசணும்னு துடிக்கறே?"

"விஷயம் இருந்தா தானா? அந்த எருமையோட குரலைக்கேட்டு ஒரு மாசம் ஆச்சு. அவளுக்கு கொஞ்சமாவது பாசம் இருக்கா? எருமை எருமை!"

சின்ன வயசுல தொட்டத்துக்கெல்லாம் அவளோடு அடிச்சிட்டதென்ன, இப்போ குரலைக் கேட்கலைன்னு அழாக்குறையா ஏங்கறதென்ன! என்று நெகிழ்ச்சியாக நினைத்துக்கொண்டவராக வேலையைப் பார்க்கப் போனார் மைதிலி

*******************************