புதிய திசைகள்

 #ஒரு பக்க கதை..

#புதிய திசைகள் இணைய தளத்தில் நேற்று வெளிவந்தது.. 

#வீடே அமளியில்.. 

சின்ன மச்சினருக்கு போன் போட்டு பேசியாச்சு.. விசா கிடைச்சதும் வர்றேன்னு சொல்லி நாளாச்சு.. 

கையில மாசக்கடைசி..வங்கி கணக்கில பாக்கி 500 ரூபாய்  தான் இருக்கு.. 

இனிமே தனியா இருக்க வேண்டாமென சொல்லி எப்படியோ ஒரு வழியா மாமனாரை ஆஸ்பத்திரியிலிருந்து வீட்டுக்கு கொண்டு வந்தாயிற்று.. திடீரென மூச்சுத் திணறல் ஏற்பட்டு.. வலிப்பு வந்து.. இடது பக்கம் செயலிழந்து விட்டது.. 

மூன்று மாதமா.. மூணு பேரா தூக்கி குளிப்பாட்டி.. மலம் கழிக்க  பாத்திரம் வைச்சு.. மூத்திரத்திற்கு பேட் கட்டி எல்லாமே படுக்கையில.. ஓரளவுக்கு மேலசெய்ய முடியல.. ஓயாத வேலைகள்.. 

இரண்டு குழந்தைகள்.. ஒன்னும் தெரியாத வாயே திறக்காத மாமியார்.. இன்னும் நிரந்தர வருமானமில்லாத கணவன்.. என்னோட கணினில பார்க்குற பகுதி நேர வேலைய வெச்சு தான் 

எப்படியோ வாழ்க்கை கழியுது.. 

மாமியார பார்த்தா பாவமா இருக்கும்.. 

கிழிஞ்ச நாரா.. கிடக்கா.. நெஞ்சுக்குள்ள எத்தனை வேதனையோ.. 

என்னோட வேலை பளுவில் ஆதரவா பேச கூட முடியலையேன்னு நினைச்சுப்பேன்.. 

சரின்னு ஒரு நாள் பேசினேன்.. அம்மா.. கவலை படாதீங்க.. அப்பா சரியாயிடுவார்..

தைரியமா இருங்கன்னேன்.. மாமியார் சொன்ன பதிலில் அதிர்ந்து போனேன். . 

"இவன் ஆடிய ஆட்டத்துக்கு..என்ன படுத்திய பாட்டிற்கு.. .. இவனுக்கு போய் இதெல்லாம் அள்ள வேண்டியிருக்கே.. என் பூவும் பொட்டும் போனாலும் பரவாயில்லை.. 

இவன் செத்தா தான் நிம்மதி.." என்றாளே பார்க்கலாம்.. எத்தனை வருடத்து குமுறலோ.. 

ஓ.. ஒரு தென்றல் புயலாகி வருதே பாடல் 

நினைவுக்கு வந்தது..

(கை கால் நல்லாருக்கும் போது மனிதர்களை சம்பாதிப்போம்.. ) 

by சாரதா சந்தோஷ் 

ஐதராபாத்