சேவை_வரி

அம்மா கணக்கு😔

#சேவை_வரி!

வந்த குறுஞ்செய்தியை பார்த்த, சீனிவாசனின் முகத்தில், சந்தோஷமும், சோகமும் கலந்த புன்னகை பூத்தது.

''லட்சுமி... உம் புள்ளையாண்டான், 6,000 ரூபா அனுப்பியிருக்கான்... அது தான், 10 சதவீதம், பி.எஸ்.டி.,'' என்றார், கொஞ்சம் கிண்டலாக.

''அனுப்பிட்டானா... சந்தோஷம்,'' என, சமையல் அறையில், ரசத்தை தாளித்துக் கொண்டிருந்த, லட்சுமியின் வார்த்தைகளில் இருந்தது, என்ன உணர்ச்சி என்பதை, சீனிவாசனால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. 

வாழ்க்கையின் பெரும் பகுதியை ஒரு சாதாரண குமாஸ்தாவாக கழித்தவர், சீனிவாசன். மாதா மாதம் பட்ஜெட் போட்டு, 'போனஸ்' வந்தால் தான், தீபாவளி என்ற வாழ்க்கைக்கு பழகினார். இ.எம்.ஐ., கட்டத் தவறிய போதெல்லாம், 'டென்ஷன்' ஆகி, மாத சீட்டில், பெரிய செலவுகளை சமாளிக்கும் நடுத்தர வர்க்கம்.

வாயையும், வயிறையும் கட்டி, தன் ஒரே பிள்ளை கோகுலை, இன்ஜினியரிங் படிக்க வைத்து, ஒரு வேலை வாங்கிக் கொடுப்பதற்குள், நாக்கு தள்ளி விட்டது. எப்படி இது சாத்தியமானது என்று, இப்போது நினைத்தாலும் மலைப்பாக இருந்தது.

தன் முதல் மாத சம்பளம், 10 ஆயிரம் ரூபாயை, கவரில் போட்டு, அம்மாவிடம், கோகுல் கொடுத்தபோது வந்த சந்தோஷம், நீண்ட நாட்கள் நிலைக்காது என்பதை, அவர் அப்போது அறிந்திருக்கவில்லை. 

கோகுலின் வேலை, தன் வாழ்க்கையில் எந்த ஒரு பெரிய மாற்றத்தையும் ஏற்படுத்தப் போவதில்லை என்ற நிதர்சனம், சில ஆண்டுகளில் புரிய ஆரம்பிக்க, அந்த ஒளி, 'ஜீரோ வாட் பல்பு' ஆக, மங்கிப் போனது. 

வங்கிக் கணக்கின் மூலம் சம்பளப் பட்டுவாடா ஆரம்பித்தபோது, கோகுல் தனக்கென ஒரு தொகையை வைத்து, மீதியை, சீனிவாசனின் வங்கிக் கணக்கிற்கு மாற்றி வந்தான். சம்பள உயர்வுக்காக, பல கம்பெனிகள் மாறி, இப்போது மாதம், 60 ஆயிரம் சம்பளத்தில், பெங்களூரில் வேலை செய்கிறான்.

'ஹோம்மேக்கர்' மனைவி, 5 வயது பெண், 'லோன்' போட்டு வாங்கிய இரண்டு படுக்கையறை, 'அப்பார்ட்மென்ட்' என்று, ஒரு அக்மார்க் குடும்பஸ்தன் ஆகியிருந்தான்.

கோகுலின் சம்பளம் ஆண்டுதோறும் கூடினாலும், சீனிவாசனின் வங்கிக் கணக்கில் போடும் தொகையோ, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குறைந்து கொண்டே வந்தது. சில மாதங்களில், கோகுலின் செலவுகள் அதிகரிக்கும்போது, சீனிவாசனின் மாதக் கோட்டா அடி வாங்கியது. 

ஓய்வுப்பெற்ற போது கிடைத்த தொகையை, 'சீனியர் சிட்டிசன்' நிரந்தர வைப்பு நிதியில் போட்டார், சீனிவாசன். அதிலிருந்து வரும் சொற்ப வட்டியையும், அவ்வப்போது சமயலறையில் சிறு டப்பாக்களில், லட்சுமி சேர்த்து வைத்திருக்கும் சில்லரையையும் வைத்து, இருவரும் சிக்கன வாழ்க்கையை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தனர்.

சில கடைகளில் கணக்கு எழுதி சீனிவாசன், அதில் கிடைக்கும் வருமானத்தை வைத்து ஓரளவு தேவைகளை சரி கட்ட முயன்றார். இருப்பினும், நாளுக்கு நாள் ஏறும் விலைவாசியில், செலவை சமாளிப்பது பிரம்மப் பிரயத்தனமாக இருந்தது. 

ஐந்து மாதங்களுக்கு முன், குடும்பத்தோடு விடுமுறையில் வந்திருந்தான், கோகுல். அப்போது, 'பணம் கொஞ்சம் அதிகமாக அனுப்ப முடியுமா...' என்று, அவனிடம் கேட்டார், சீனிவாசன். 

'பாக்கறேன்ப்பா...' என்று, ஒற்றை வரியில் முடித்துக் கொண்டான். 

அன்று இரவு -

'உங்கப்பா, பைசா அதிகமா வேணும்ன்னு கேட்டார் போல...'

'ஆமா... பாவம், அவங்க ரொம்ப கஷ்டப் படறாங்க...'

'ஏன்... நாம கஷ்டப்படலயா... வீடு மற்றும் கார் கடன், பாப்பா, 'ஸ்கூல் பீஸ்' எல்லாம் போக, நம் கைல நிக்கறதே கொஞ்சம். அதுலயும் இப்போ, ஐ.டி., இருக்கற நிலைமையில, எப்போ வேலை போகுமோன்னு வேற பயமா இருக்கு... இப்பவே கொஞ்சம் சேத்து வச்சாதான நல்லது...' 

'இருந்தாலும், நம்மள விட்டா யாரு இருக்கா, அவங்கள, 'சப்போர்ட்' பண்ண?'

'சப்போர்ட் பண்ண வேண்டாம்ன்னு சொல்லல... கொஞ்சம் பாத்து செய்யுங்கன்னுதான சொல்றேன். அவங்களுக்கு சொந்த வீடு இருக்கு... கடன் கிடன் ஏதும் இல்ல... ரெண்டு பேருக்கும் என்ன பெரிசா செலவு ஆயிடப்போகுது?'

'அதனால?'

'நான் என்ன சொல்றேன்னா... உங்க சம்பளத்துல, 10 சதவீதம் அனுப்புங்க... மிச்சத்தை, அவங்கள, 'மேனேஜ்' பண்ணிக்க சொல்லுங்க...'

'அது என்ன, 10 சதவீதம், ஜி.எஸ்.டி., மாதிரி...'

'ஜி.எஸ்.டி., இல்ல, 'பேரன்ட்ஸ் சர்வீஸ் டாக்ஸ்' - பி.எஸ்.டி.,ன்னு வெச்சுக்கலாம்...'

கோகுல் ஊருக்கு சென்றதும், அவனுக்கும், அவன் மனைவிக்கும் இடையே நடந்த சம்பாஷணையைப் பற்றி, லட்சுமியிடம் சொன்னார், சீனிவாசன். 

லட்சுமி வருத்தப்படுவாள் என்று எதிர்பார்த்தவருக்கு, கோகுலின் பக்கம் பரிந்து பேசியது ஆச்சரியமாக இருந்தது.

''ஏங்க... நாம தான் கஷ்டத்தோடயே வாழ்ந்து பழகிட்டோம்... பாவம், புள்ளையாச்சும் நல்லபடியா இருக்கட்டுமே,'' என்று சாதாரணமாக சொல்லி, தன் வேலையை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள். 

இருந்தாலும், ஒவ்வொரு முறை, சீனிவாசன் பணத்திற்காக அல்லாடும் போது, லட்சுமிக்கு ஏதாவது செய்து, இந்த கஷ்டத்தில் இருந்து வெளிவர வேண்டும் என்ற சிந்தனை ஊறத் துவங்கும்.

'இன்சூரன்ஸ் ஏஜன்ட்' வேலை பார்க்கலாமா... 'மல்டி லெவல் மார்க்கெட்டிங்'கில் சேரலாமா அல்லது தையல் கற்று, துணி தைக்கலாமா என்று பலவித யோசனைகள், தினமும் அவள் மனதில் வந்த வண்ணம் இருந்தன. 

ஒருநாள், பக்கத்து வீட்டு, கவுரி மாமி, ஏதோ பேச்சுவாக்கில், ''உனக்கு தெரிஞ்ச சமையல்காரம்மா யாராச்சும் இருந்தா சொல்லேன். என்னால சுத்தமா முடியல. பிராமணாளாத்தான் இருக்கணும்ன்னு இல்ல, சைவம் சமைக்கணும், சுத்தமா இருக்கணும். அவ்வளவு தான்,'' என்றதும், லட்சுமிக்கு சட்டென்று அந்த யோசனை தோன்றியது.

கவுரி மாமியும், மாமாவும் வயதான தம்பதியர். அமெரிக்காவில், 'செட்டில்' ஆகிவிட்ட, என்.ஆர்.ஐ., குழந்தைகளை பற்றி வெளியே பெருமை பேசி, இங்கே அன்றாட காரியங்களுக்கு அல்லாடும் பலரை போல, இவர்களும் ஒரு தனிமை பெற்றோர்.

''ஏன் மாமி சமையலுக்கு ஆள் தேடறேள்... நானே, தெனமும் சமைச்சு தந்துடறேனே.''

''என்ன... உன்ன போய் எப்படி சமையல்காரியா?'' என்று தயங்கினாள், கவுரி மாமி.

''என்னை சமையல்காரியா வச்சுக்க வேண்டாம். தெனமும் எங்களுக்கு சமைக்கும்போது, ஒரு கைப்பிடி அதிகமா போட்டா போச்சு... வேளா வேளைக்கு, உங்களுக்கு ஒரு டிபன் பாக்சில் போட்டு தந்துடறேன். தினமும் என்ன சமைக்கணும்ன்னு சொல்லிடுங்கோ, அதுமாதிரியே சமைச்சு தந்துடறேன்.''

அந்த யோசனை நல்லதாகத்தான் பட்டது. சமையலுக்கு ஆளை வைத்து மேய்ப்பதற்கு இது பரவாயில்லை என்று தோன்றியது. அது மட்டுமின்றி, லட்சுமியின் கைப்பக்குவத்தை பற்றி, கவுரிக்கு நன்கு தெரியும். அவள் கொடுக்கும் பதார்த்தங்களுக்காகவே, பண்டிகை ஏதாவது வராதா என்று எதிர்பார்க்கும் அளவு, அவ்வளவு ருசி. 

முதலில் ஒரு சில சிரமங்கள் இருந்தாலும், ஒரே வாரத்தில், லட்சுமிக்கும், கவுரி மாமிக்கும் இந்த ஏற்பாடு பிடித்து விட்டது. கவுரி மாமியின் தயவால், லட்சுமியின் கைப்பக்குவம் பற்றிய செய்தி, அக்கம் பக்க வீடுகளில் வேகமாகப் பரவ, மேலும் பலர், சாப்பாடு செய்து தரமுடியுமா என்று கேட்கத் துவங்கினர். 

இந்த நான்கு மாதத்தில், ஐ.டி.,யில் வேலை பார்க்கும் ஒன்டிக்கட்டைகள், வயதான தனிமை தம்பதியர், சமையல் செய்ய சோம்பல் படும், 'ஸ்விகி ஜெனரேஷன்' குடும்பங்கள் என்று, லட்சுமியின், 'கேட்டரிங் சர்வீசு'க்கு, அநேகம் பேர் வாடிக்கையாளர்களாகி இருந்தனர். 

லட்சுமி, சமையலை கவனித்துக்கொள்ள, சீனிவாசன், கணக்கு வழக்கு மற்றும் சாப்பாடு விநியோக உரிமையை எடுத்துக் கொண்டார். காய்கறி நறுக்க, பாத்திரம் கழுவ ஒரு உதவியாளர், சாப்பாடு விநியோகத்திற்கு ஒரு பையன் என்று, இரண்டு ஆட்களை வேலைக்கு அமர்த்தி, இப்போது ஒரு முதலாளி ஆகிவிட்டிருந்தாள், லட்சுமி. 

ஆரம்பத்தில் இருந்த சிரமங்களைத் தாண்டி, தங்கள் உழைப்பின் பலனை கண்கூடாகப் பார்க்கும்போது, லட்சுமிக்கும் - சீனிவாசனுக்கும் மனது நிறைவாக இருந்தது. அன்று, மாதக் கணக்கை பார்த்த, சீனிவாசனுக்கு சந்தோஷம் தாளவில்லை. 

''லட்சுமி, உன்னோட கைராசி, இந்த மாசம் நம் வருமானம், 40 ஆயிரம் ரூபாய்.''

''அட... பரவாயில்லையே... உங்க உழைப்பும்தான அதுல இருக்கு,'' என்ற லட்சுமியின் முகம், பெருமையில் ஜொலித்தது.

''இப்போதான் நமக்கு நல்லா வருமானம் வருதே. அடுத்த மாசத்துல இருந்து கோகுல்கிட்ட, 10 சதவீதம், பி.எஸ்.டி., - 'பேரன்ட்ஸ் சர்வீஸ் டாக்ஸ்' அனுப்ப வேண்டாம்ன்னு சொல்லிடலாமா?'' என்று சிரித்தார், சீனிவாசன்.

''வேண்டாம் வேண்டாம்... அவன் அனுப்பறது அனுப்பட்டும்,'' என்று இடைமறித்தாள், லட்சுமி. 

''நீதான சொன்னே... புள்ளைக்கு கஷ்டம் கொடுக்கக் கூடாதுன்னு.''

''அவன் அனுப்பற பணத்த, அவன் பேர்லையே, ஆர்.டி.,ல போட்டுட்டு வாங்க. கடைசி காலத்துல, நம்ல மாதிரி அவன் கஷ்டப்படாம இருக்க, அவனுக்குத் தேவைப்படும்.''

'தனக்கு ஏன் இது தோன்றவில்லை...' என்று, சட்டென்று கண்கள் பனித்தன, சீனிவாசனுக்கு. என்ன இருந்தாலும் தாயின் அன்பு, பெரியது தான்.

''அப்பறம் இன்னொரு விஷயம்... அதோட சேர்த்து இன்னொரு, 4,000 ரூபாய் போட்டுடுங்க... நம் லாபத்துல, 10 சதவீதம், இதுவும், பி.எஸ்.டி., தான்... அதாவது, 'பிள்ளை சேப்டி டாக்ஸ்' ஆக இருக்கட்டும்,'' என்றாள், லட்சுமி.

பகிர்வு

நன்றி

🙏🙏🙏👇

#எஸ்_சிவா