மூன்று தலை முறை -38

 மூன்று தலை முறை -38

By N Krishnamurthy 

ஒரு வாரம் கழித்து ஒரு கால் வந்தது.

டெலபோனுக்கு அருகில் நின்று கொண்டிருந்த ராஜ கோபாலய்யர் ரிசீவரை எடுத்து"ஹலோ"என்றார்.எதிர் முனையில் ஏதோ அமெரிக்கன் என்று ஒரு பெண் கூற,அவர் "டே.விசு. அமெரிக்காவிலிருந்து போன்" என்றார்.

விசு ஓடி வந்து "ஹலோ" என்றான்.

"Is it Mr.Panchabakesan Karthikeyan "என்றது பெண் குரல்.விசு

" Yes" என்றவுடன் "Calling from USIS Madras.Hold on.Mr.Srikanth wants to talk to you" என்று அப்பெண் சிணிங்கினாள்.பின் லைனில் வந்த ஸ்ரீகாந்த் "Congrats Karthikeyan.We have posted your visa yesterday.

Best of luck "என்றார்.பின்னர் தமிழில் "போனை எடுத்தது யார்" என்றார்.

விசு" Thanks for the good news sir.அது என் தாத்தா" என்றான்.

ஸ்ரீகாந்த் "உன் தாத்தாவுக்கு என் நமஸ்காரத்தை சொல்லு" என்றார்.

"Sure Sir" என்றான் விசு.

மறு  நாள் முதல் போஸ்ட்டில்  விசுவுக்கு விசா கிடைத்தது. இதெல்லாம் இப்படி நடந்து கொண்டிருக்க விசாலிக்கு மட்டும் மனம் மிகவும் கனத்துப் போயிருந்தது.விசு அங்கே எப்படி இருப்பானோ. இவனை விட்டு நாம் எப்படி தனியாக இருப்போம் என்றெல்லாம் யோசித்து யோசித்து தனிமையில் கண்ணீர் சிந்தினாள். விசு விசா இன்டர்வியூ, துணிமணிகள் மற்றும் அவனுக்கு வேண்டிய சாமான்கள் வாங்க என்று கிட்டத்தட்ட தினந்தோறும் வெளியில் சென்று கொண்டிருந்தான்.

அவளுடன் அருகில் கூட அவனால் இருக்க முடியவில்லை. இது வேறு அவள் கவலையை அதிகமாக்கியது.விசு கிளம்ப வேண்டிய நாள் நெருங்க நெருங்க விசாலி சரியாக சாப்பிடுவதில்லை.

சரியாக தூங்குவதும் இல்லை.மொத்தத்தில் நடைப்பிணமாக இருந்தாள்.பஞ்சுவுக்கு இதை பார்க்க பாவமாக இருந்தது.தான் அவள் நிலமையை தெரிந்த மாதிரி காண்பித்துக் கொண்டாள் இன்னும் மனம் உடைந்து போய்விடுவாள் என நினைத்து அவளை பார்க்காதது மாதிரி நடித்தார்.

விசு ஒரு நாள் ஜனாப் மீர் ஷபீர் ஹுசைன் சாரை பார்த்து விஷயத்தை கூறி அவரது ஆசிகளைப் பெற்றான்.

அடுத்த நாள் C.E.G சென்று பிரின்சிபால் மற்றும் Faculty members களையும் சந்தித்து விடை பெற்றான்.அவனுடைய ப்ரொபசர் தனது அண்ணன் மகன் ராமலிங்கம் விசுவை Newyork  ஏர்போர்ட்டில் சந்தித்து அவனுடன் கேம்பிரிட்ஜில் உள்ள M.I.T வளாகத்திற்கு அழைத்து செல்வான் என உறுதி அளித்தார்.அவன் கிளம்ப ஐந்து நாட்கள் முன் நல்லூரிலிருந்து சுந்தரேசய்யரும் ஜானகியும் மெட்ராஸ் வந்திருந்தார்கள்.

கடைசி ஐந்து நாட்களை விசு வீட்டிலேயே கழித்தான். மேலே படிக்கப்போகிறோம், அமெரிக்காவுக்கு போகப்போகிறோம் என்ற சந்தோஷம் இருந்தாலும் தான் அம்மாவை விட்டு எப்படி பிரிந்திருப்போம்,அதை விட அம்மா தன்னை விட்டு எப்படி பிரிந்திருப்பாள் என்ற எண்ணம் விசுவை வாட்டி எடுத்தது.

ஆனால் விசு தன்னுடைய கவலையை வெளியே காட்டிக்கொள்ளவில்லை.விசு அமெரிக்காவில் சமைத்து சாப்பிட வாய்ப்பிருந்ததாக அறிந்த விசாலி மங்களம் மற்றும் ஜானகியுடன் சேர்ந்து விசுவுக்கு எலுமிச்சை ஊறுகாய், ஆவக்காய்ஊறுகாய்,பருப்பு பொடி,எள்ளு பொடி,புளியோதரை பொடி,மிளகாய் பொடி,கொத்தமல்லி பொடி,உளுந்து/அரிசி அப்பளாம்,குழம்பு வடாம், ஜவ்வரிசி வடாம்,வெங்காய வடாம்,முறுக்கு,உப்பு சீடை,வெல்ல சீடை,தேங்காய் பர்பி மற்றும் பல ஐட்டங்களைப் பண்ணி பேக் செய்தாள்.மீதி ஐட்டங்களை விட சாப்பாட்டு ஐட்டங்களே அதிகமாக இருந்தது.(அந்த காலங்களில் இதையெல்லாம் கடையில் வாங்க முடியாது.கடையில் கிடைத்தாலும் வாங்க மாட்டார்கள்.இப்போதுள்ள NRI generation மற்றும் அவர்களது பெற்றோர்க்கும் அம்பிகா அப்பளாம்,அடையார் Grand Sweets,அடையார் ஆனந்த பவன் போன்ற கடைகள் இருப்பது மிகவும் சௌகர்யமாக உள்ளது)

பஞ்சு அவனது லக்கேஜ்களை அருகிலுள்ள மளிகை கடையில் எடை போட்டு ஏர் லைன்ஸ் அனுமதித்த எடைக்குள் அடங்குகிறதா என பார்த்தார்.இரண்டு கிலோ கூட இருந்ததால் சில சமையல் ஐட்டங்கள் அவனது லக்கேஜிலிருந்து நீக்கப்பட்டன.எல்லா பெட்டிகள் மேலும் அவனுடைய அமெரிக்கா மற்றும் இந்தியா அட்ரஸ் எழுதப்பட்ட பேப்பர்கள் ஒட்டப்பட்டன. 

விசு அமெரிக்கா போவதற்கு முதல் நாள் காலையில் விசாலிக்கு எழுந்திருக்கவே பிடிக்கவில்லை.

--------------------------------------------------------

எனதருமை நண்பன் ராகவன், USISல் ஸ்ரீகாந்த் பணியாற்றியபோது அவரது பெயர் வெங்ட்ராமன் என்றும், சினிமாவுக்காக ஸ்ரீகாந்த் எனப்பெயர் மாற்றப்பட்டது என்றும் கூறுகிறார்.I stand corrected.