மூன்று தலை முறை-56
By N Krishnamurthy
பஞ்சு குடும்பத்தார் பெண் பார்க்க ஆத்மநாதனுடைய வீட்டிற்கு உள்ளே செல்லு முன் உங்களிடம் ஜார்ஜ் டவுன் பற்றி நான் அறிந்த சில விஷயங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன்.
அறுபதுகளிலும் எழுபதுகளிலும் பலமுறை இங்கு நான் சென்றிருக்கிறேன்,
சில நாட்கள் தங்கியும் இருக்கிறேன். என்னுடைய அம்மா வழியில் நிறைய பந்துக்கள் இங்கு இருந்திருக்கிறார்கள். பவழக்கார தெரு
(இன்னும் இது பவழக்கார தெருவா அல்லது பழவக்கார தெருவா என்ற கேள்விக்கு என்னிடம் விடையில்லை),சைவ முத்தைய முதலி தெரு, ராமசாமி தெரு, தம்பு செட்டி தெரு, கிருஷ்ணன் கோயில் தெரு,பிடாரியார் கோவில் தெரு போன்ற தெருக்களில் அவர்கள் இருந்திருக்கின்றார்கள்.
அனைவரும் வேதவித்துக்கள். அப்போது ஜார்ஜ்டவுன் பிராமணர்கள் மிகவும் நிறைந்த இடமாக இருந்தது.பொதுவாக வாடகை மிகவும் குறைவாக இருக்கும். அதற்கேற்றால் போல் தான் வசதியும். நடந்து போகக்கூடிய தூரத்தில் ஸ்டான்லி ஹாஸ்பிட்டல், பீச் ஸ்டேஷன் இருந்தன.ஜனங்கள் கைரிக்ஷாக்களை பயன்படுத்தினார்கள்.50களுக்கு முன்னர் ட்ராம்களும் இருந்தனவாம். சாயங்காலம் ஹாயாக காற்று வாங்க வேண்டுமென்றால் 'ஹைகோர்ட் பீச்'சுக்கு செல்லலாம். ஒன்றுக்கொன்று இணையான தெருக்கள். தம்பு செட்டி தெரு சைனா பஜாரிலிருந்து
(அதாங்க இப்பொழுது உள்ள நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ் சாலை) ராயபுரம் செல்லும் பிரிட்ஜ் வரை நீண்டிருக்கும். ஒவ்வொரு தெருவிலும் ஒவ்வொன்று கிடைக்கும்.
பிராட்வே முழுவதும் சைகிள் மற்றும் கண் கண்ணாடி கடைகள், பந்தர் தெரு,குடோன் தெருக்களில் துணிக்கடைகள், கோவிந்தப்ப(நாயக்கன்) தெருவில் எலக்ட்ரிகள் சாமான் கடைகள் முதலியன சில உதாரணங்கள்.ராமசாமி தெருவில் உள்ள கறிகாய் மார்க்கெட்டில் கிடைக்காத ஐட்டங்களே கிடையாது.
இரண்டு கிலோ மீட்டரில் பெரும் காய்கறி கடையான கொத்தவால் சாவடி இருந்தது.அந்த காலத்தில் மெட்ராசில் கல்யாணங்கள் பெரும்பாலும் ஜார்ஜ் டவுன் ஏரியாவில்தான் நடக்கும்.
அத்தனை கல்யாண சத்திரங்கள். அருகருகில் இருக்கும் பிராட்வே மற்றும் பிரபாத் தியேட்டர்கள் மிகவும் பிரபலமானவை. முக்கியமான பள்ளிகளாக செய்ன்ட் கேபிரியல் ,செய்ன்ட் ஆன்ஸ் ,முத்தியால்பேட்டை ஸ்கூல்களை சொல்லலாம். இரவானால் மொட்டை மாடியில் படுக்க கடல் காற்று ஜில் ஜில்வென வீசும்.சுகமான தூக்கம் வரும்.பலருக்கு கனவுகளும் வருவதுண்டு.
ஆனால் விடியற்காலை பனி இருக்கும். அடிக்கடி கப்பலிலிருந்து சைரன் சத்தம் ஒலிக்கும்.அதை பொருட்படுத்தாது கொறட்டை விட்டு தூங்குபவர்கள் அனேகம் பேர். கோயில்களுக்கும் பஞ்சமில்லை. காளிகாம்பாள் கோவில், கச்சாலீஸ்வரர் கோவில், மல்லிகேஸ்வரர் கோவில் போன்றவை பிரபல கோவில்கள் இந்த ஏரியாவில் உண்டு.
வெளியூர்களுக்கு செல்லும் பஸ்கள் பிராட்வே பஸ் ஸ்டேண்டிலிருந்துதான் கிளம்பும்.
பல சென்னை வாசிகளுக்கு சென்னை ஜார்ஜ் டவுனோடு முடிந்து விடுவதாக எண்ணம். உண்மையில் ஜார்ஜ் டவுன் வட சென்னையின் நுழை வாயில்.80,90 களில் தஞ்சாவூர் ஜில்லாவில் உள்ள அக்ரஹாரங்களை வேற்று மதத்தினர் வாங்கியது போல ஜார்ஜ் டவுன் பகுதியிலும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதே மதத்தினர் குடி வந்து விட்டார்கள். சமீபத்தில் ஜார்ஜ் டவுனுக்கு ஏதோ வேலை விஷயமாக நான் சென்றபோது பழைய நினைவுகள் ஞாபகத்திற்கு வந்தன. இப்போது இருக்கும் நிலைமையை பார்த்த உடன் எனக்கு நெஞ்சு வலித்தது.எல்லாத் தெருவையும் லாரிகளில் அடைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. நகர இடமில்லை. ஏண்டா போனோம் என்று ஆகிவிட்டது. எங்கு காணினும் வாய்க்குடுமி தீக்ஷதர்கள்.
இனி விசுவின் பெண் பார்க்கும் படலத்தை பார்க்கலாம்.
டாக்ஸி சரியான விலாசத்தை அடைந்ததும் பஞ்சு டாக்சிக்கு உண்டான பணத்தை கொடுத்தார். வாசலில் ஆத்மநாதனும் சுந்தரியும் நின்றுகொண்டு அவர்களை வரவேற்றார்கள். எல்லோரும் உள்ளே சென்றார்கள். இரண்டு சோபாக்கள் போடப்பட்டு இருந்தன .ஒன்றில் பஞ்சு,விசாலி,விசு அமர, மற்றொன்றில் ஆத்மநாதன் தம்பதிகள் உட்கார்ந்தார்கள்.
சுந்தரியின் பின்னால் தாவணி அணிந்திருந்த ஆத்மநாதன் தம்பதிகளின் இரண்டாவது பெண்ணும்,பக்கத்தில் அவர்களுடைய பையனும் நின்று கொண்டு இருந்தார்கள். பரஸ்பரம் அறிமுகப்படலம் முடிந்ததும் பொதுவாக பேச ஆரம்பித்தார்கள். பத்து நிமிடம் போனது. ராமனாத சாஸ்திரிகள் உள்ளே நுழைய எல்லோரும் எழுந்திருந்து "வாங்க மாமா" என்றார்கள்.சுந்தரி "நான் போய் டிபன் எடுத்துண்டு வறேன்" என்று உள்ளே செல்ல ஆரம்பித்த போது, விசாலி "டிபன் இருக்கட்டும். முதலில் பொண்ணை வரச் சொல்லுங்கள்" என்றாள். சுந்தரி தன் சின்ன பெண்ணைப்பார்த்து "ராகினியை கூட்டிண்டு வா" என்றாள். சற்று நேரத்தில் ராகினி தங்கையுடன் மாடியிலிருந்து தேவதை போல் இறங்கி வந்தாள்.
விசுவை விட மூன்று இன்ச் குறைவான உயரம். மாநிறத்துக்குகொஞ்சம் கூடின வெளுப்பு. தலை நிறைய முடி.சுண்டி இழுக்கும் கண்கள்.மயில் கழுத்து.மொத்தத்தில் ராகினி பார்த்தவுடன் ஓகே சொல்லும்படியான பெண்ணாக இருந்தாள்.
ஒரு முறை பார்த்தால் மறு முறையும் பார்க்கத் தோன்றும் வனப்பு.
ரவி வர்மா பார்த்திருந்தால் ராகினையை ஓவியமாக தீட்டியிருக்கக்கூடும்.
சாஸ்திரிகள் "எல்லோருக்கும் நமஸ்காரம் பண்ணிக்கோம்மா" என்றார்.
ராகினி எல்லோரையும் நமஸ்கரித்து எழுந்து நின்றாள்.அதற்குள் சுந்தரி உள்ளேயிருந்து சுட சுட ரவா கேசரியையும் பஜ்ஜியையும் கொண்டு வந்து எல்லோருக்கும் கொடுத்தாள்.
விசாலி ராகினியை பார்த்து "நீ என்ன படிச்சிண்டு இருக்கே" என்று கேட்டாள். ராகினி
"நான் பிஎஸ்சி பாட்டனி படிச்சுண்டு இருக்கேன்"என்றாள்.
'பாட்டு பாடுவியோ' என்று விசாலி கேட்டதற்கு "ஏதோ சுமாராக பாடுவேன்' என்று கூறினாள் ராகினி. "ஒரு பாட்டு பாடேன் கேக்கலாம்" என்று விசாலி கேட்க இதற்கென்றே காத்துக்கொண்டிருந்த மாதிரி ராகினி "ஆறுமோ ஆவல். ஆறுமுகனை நேரில் நிதம் நேரில் காணாமல்"என்று விசுவை ஒரக்கண்ணால் பார்த்துக்கொண்டு பாடினாள்.
'ஆறுமுகனை' என்ற இடத்தில் கொஞ்சம் அழுத்திப்பாடியதாக விசாலிக்கு பட்டது.(ஆறுமுகனுக்கு கார்த்திகேயன் என்ற பெயரும் உண்டு.
விசுவும் கார்த்திகேயன் தான்) குரல் விசாலி அளவு இல்லாவிட்டாலும் ஓரளவுக்கு பரவாயில்லை. அடுத்து விசாலி"நோக்கு சமைக்கத்தெரியுமா" என ராகினியை கேட்க ராகினி பதில் சொல்வதற்கு முன் சுந்தரி "காலேஜ் பைனல் இயர் படிக்கறதுனால டைமே கிடைக்கிறதில்ல.சனி,ஞாயிறுகளில் சமையல் கத்துகறா" என்றாள்.
பின்பு எழுந்து கொண்ட ராகினி எல்லோருக்கும் காப்பியை எடுத்து கொடுத்தாள்.விசுவுக்கு காபி கொடுக்கும் போது அவனை அவள் ஓரக்கண்ணால் பார்க்க முயல, விசு தலை குனிந்தான். விசாலியை பார்த்து சுந்தரி "வாங்க மாமி வீட்டை சுற்றி பார்க்கலாம்"என்று அழைத்துக் கொண்டு வீட்டைச் சுற்றிக் காண்பித்தாள்.
வீடு மிக நேர்த்தியாக வைக்கப்பட்டிருந்தது. வாடகை வீடாக இருந்தாலும் அழகாக வைத்திருந்தார்கள்.
சுந்தரி பெருமையாக எல்லாம் ராகினியின் கைவண்ணம் தான். அவளுக்கு எல்லாமே அழகாக இருக்க வேண்டுமென்று கூறினாள்.பின் இருவரும் ஹாலுக்கு வந்தார்கள். ஆத்மநாதன் பஞ்சு பார்த்து "உங்க பையனுக்கு அவிப்பிராயம் என்னன்னு தெரிஞ்சுகலாமா" என்று கேட்டார்.வெட்கத்தில் நெளிந்தான் விசு.இதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ராகினி நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்து கொண்டிருந்தாள். "கொஞ்சம் வாங்கோ" என்று சாஸ்திரிகள் பஞ்சு,விசு,விசா noலியை வாசலில் இருந்த திண்ணைக்கு அழைத்துச் சென்றார். "நோக்கு பொண்ணு பிடிச்சிருக்கா" என்று விசுவைக்கேட்டார் சாஸ்திரிகள்.
உடனே விசு விசாலியைப்பார்த்து "அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் பிடித்திருந்தால் நேக்கு பிடித்த மாரிதான்"என்றான்.விசாலி பஞ்சுவைப் பார்த்து 'நேக்கு பரிபூரண சம்மதம். நீங்க என்ன சொல்றேள்"என்று கேட்க, பஞ்சு "நேக்கும் ஓ.கே"என்றார். நால்வரும் திரும்ப கூடத்திற்கு வந்தார்கள். என்ன பதில் வருமோ என்று சஸ்பென்ஸில் ஆத்மநாதனும்,சுந்தரியும் காத்திருக்க சாஸ்திரிகள் மௌனத்தை கலைத்து
" ஆத்மநாத அய்யர்வாள். உங்கள் குழந்தையை எல்லோருக்கும் பிடிச்சிருக்கு. முகூர்த்தத்துக்கு நீங்கள் தேதி பார்க்க வேண்டியதுதான் பாக்கி. இவாத்துக்கு நடுவுல ஒரு நாள் வந்துட்டேங்கன்னா மீதி விஷயத்தை பேசிக்கலாம்" என்றார். கிட்டத்தட்ட நான்கரை மணிக்கு பெண்பார்க்கும் படலம் முடிந்தது.
கிளம்புவதற்கு முன் விசு விசாலியின் காதில் ஏதோ கூற விசாலி ஞாபகம் வந்தவளாக சுந்தரியைப்பார்த்து'ராகினியின் போட்டோ கிடைக்குமா.மாமியார் பாக்கணம்னாள்" என்றாள்.
"அதுக்கென்ன தந்தா போச்சு" என்ற சுந்தரி சமீபத்தில் எடுத்த ராகினியின் போட்டோவை விசாலியிடம் தர,விசாலி அதை விசுவிடம் தந்தாள்.
விசு அதை தன் சட்டை ஜோபியில் பத்திரப்படுத்திக்கொண்டான்.
இதைப்பார்த்த ராகினி தான் விசுவின் இதயத்தில் இருப்பதாக கற்பனையில் மிதந்தாள்.விசு ராமனாத சாஸ்திரிகளை பார்த்து 'மாமா.நீங்க டாக்சியில போயுடுங்கோ. நான் பஸ்ஸில் வந்தூட்றேன்" என்று கூறினான். சாஸ்திரிகள் "நேக்கு சீசன் டிக்கெட் இருக்கு. நான் மாம்பலத்துக்கு ட்ரையினில் போயிடுவேன்.நீங்க எல்லாம் போய் சேருங்கள்" என்று கூறி விடைபெற்றுக் கிளம்பினார்.
*மூன்று தலைமுறை -57*
அன்றிரவு கணேசன் விசுவுக்கு போன் செய்து
"என்னடா விசு. போன காரியம் என்ன ஆச்சு" என்றான். அவனிடம் மெல்லிய குரலில் விசு"ஓகே சொல்லிட்டேன்" என்றான்.
"கன்கிராஜுலேஷன்ஸ்" என்று கணேசன் சொல்ல விசு
"உன்னோட கல்யாண விஷயம் எந்தமட்ல இருக்கு"
என்று கேட்டான். அதுக்கு "அதை ஏன் கேக்கற.அம்மா தினமும் அதைப்பத்தி பேசி தொல்ல கொடுக்கறா. இப்போ உன் மேட்டரை சொன்னா போறும். தொண தொணப்பு அதிகமாய்டும்.
நானும் கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்க வேண்டியதுதான்னு நினைக்கிறேன். பாக்கலாம்"என்றான் கணேசன்.இதைக் கேட்ட விசு சிரித்துக்கொண்டே "சுபஸ்ய சீக்கிரம்" என்று சொல்லி போனை வைத்து விட்டான். இரண்டு நாள் கழித்து ஆத்மநாதன் போன் செய்தார்.ஞாயிறு காலை தம்பதி
சமேதராக வீட்டிற்கு வருவதாகவும் எல்லா விஷயங்கள் பேசி முடிவு செய்துவிடலாம் என்றும் கூறினார். பஞ்சு
"அவசியம் வாங்கோ.பேசி முடிச்சதும் நம்மாத்துலே சாப்டூட்டு போகலாம் "என்றார்.ராமனாத சாஸ்திரிகள் ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை வழக்கம்போல காபி குடிக்க வந்தார். காபி குடித்து விட்டு அவர் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கும் போது சுந்தரியும் ஆத்மநாதனும் உள்ளே நுழைந்தார்கள்.
பஞ்சுவும் விசாலியும் அவர்களை எதிர்கொண்டு "வாங்கோ" என்று அழைத்து பத்தமடை பட்டுப்பாய் போட்டு அமரச் சொன்னார்கள். கல்யாணத்துக்காக மற்ற விஷயங்களை பற்றி பேச ஆரம்பித்தார்கள். அப்போது சுந்தரி விசாலியைப் பார்த்து "புருஷாள்ளாம் லவ்கீக விஷயம் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது நம்ப கல்யாணத்துக்கு வேண்டிய புடவை,நகை நட்டு,பாத்திரம் பண்டங்கள் பத்தி பேசலாமா"என்று கேட்டாள்.மேலும் அவள் "எங்காத்துல இதுதான் முதல் பொண்ணு கல்யாணம்.நீங்கதான் என்னை கொஞ்சம் கய்டு பண்ணனும்" என்றாள். விசாலி. "ஆகா. அதுக்கென்ன பண்ணா போச்சு.
என்ன விட என் மாமியார் தான் உங்களுக்கு நிறைய இது விஷயமாக சொல்லமுடியும்" என்று கூறினாள்.இருவரும் மங்களத்தை பார்க்க உள்ளே சென்றார்கள். ஆத்மநாதன் பஞ்சுவை தயக்கத்துடன் பார்த்து
" கையில் என்ன எதிர்பார்க்கிறீர்கள்? தெரிஞ்சிக்கலமா" என்று கேட்டார்.(இங்கு கையில் என்பது வரதட்சிணை) பஞ்சு சொன்னார்
"கையில் எதுவும் வேண்டாம்.மத்தபடி நீங்கள் என்ன செய்ய முடியுமா அதெல்லாம் செய்யுங்கள். எங்களுக்கு என்று பெருசா எதிர்பார்ப்பு ஒண்ணுமில்லை. கல்யாணம் விமரிசையாக நடக்கணம். உறவுக்காறாள்லாம் நல்லா பாத்துகோங்கோ.சாப்பாடு நண்ணா இருக்கணம். அவ்வளவுதான்" என்றார்.இதைக் கேட்டுஉள்ளம் குளிர்ந்த ஆத்மநாதன்"பேஷா பண்ணிட்றேன். நம்ப ஏரியாவில ரெண்டு மூணு பெரிய சத்திரம் இருக்கு.அதுல ஒண்ணை பிக்ஸ் பண்ணணிட்றேன்.சாப்பாடு,பக்ஷணங்களுக்கு கும்பகோணம் ராஜாவய்யரை ஏற்பாடு செஞ்சூட்றேன்"என்றார். அந்த காலத்தில் கும்பகோணம் ராஜாவைய்யர் கல்யாண சமையலில் மிகவும் பிரபலம். கல்யாணத்துக்கு போவதா வேண்டாமா என்று நினைத்துக் கொண்டிருப்பவர்கள் கூட ராஜாவய்யர் சமையல் என்று சொன்னால் நிச்சயம் கல்யாணத்துக்கு புறப்பட்டு வந்து விடுவார்கள்.அந்த அளவுக்கு அவருக்கு கியாதி இருந்தது. மாப்பிள்ளைக்கு செய்யவிருந்த மீதி விஷயத்தை பற்றி ஆத்மநாதன் பேசினார். "மாப்பிள்ளைக்கு கைக்கு மோதிரம், கழுத்துக்கு செயின் போடறோம்.
இதைத்தவிர நிச்சயதார்த்தத்துக்கு அவருடைய ட்ரஸுக்காக 3000 ரூபாய் கொடுத்துட்றோம். அவர் வேண்டிய மாதிரி வாங்கிண்டுடட்டம்.கையில் கட்டிக்கொள்ள HMT ஆட்டமாடிக் வாட்ச் வாங்கிடறேன்" என்றார்.
மற்றபடி சிறு சிறு விஷயங்களை இருவரும் பேசி ராமநாதன் சாஸ்திரிகள் முன்னிலையில் முடிவு செய்தார்கள்.
பின்பு கல்யாணத்துக்கு நாள் குறிக்க வேண்டும் என்று சாஸ்திரிகளை ஆத்மநாதன் கேட்டுக்கொண்டார்.பாம்பு பஞ்சாங்த்தை சாஸ்திரிகளிடம் பஞ்சு தர அவர் அதைப்பார்த்து அடுத்த தை மாதத்தில் 9,16,19 தேதிகள் நல்ல முகூர்த்த நாளாக இருப்பதாக கூறினார். ஆத்மநாதன் தன் மனைவியை கேட்ட பின் இந்த மூன்று தேதிகளில் ஒன்றை முடிவு செய்வதாக கூறினார்.பின்பு ஆத்மநாதன்"உங்க சைடுலிருந்து கல்யாணத்துக்கு சுமாராக எவ்வளவு பேர் வருவா.சமையலுக்கு தெரியணும்" என்றார்.அதற்கு பஞ்சு "ஐம்பதிலிருந்து எழுபது பேர் வரை வரக்கூடும்" என்றார்.
ஆத்மநாதன் "கல்யாணத்துக்கு முதல்நாள் சாயங்காலம் எங்க ஆபீலிருந்து சிலபேர் வர சொல்லுவேன். உங்களுக்கும் அதுபோல் யாராவது இருந்தால் அன்றே நீங்கள் வரச் சொல்லி விடலாம்" என்றார்.
"எங்கள் ஆபீஸில் அப்படி யாரும் அதிகம் வர வாய்ப்பில்லை"என்றார் பஞ்சு.
"மாப்பிள்ளை அவரது நண்பர்களையும், ஐ.ஐ.டி ஸ்டாப்களையும் கூப்பிடுவார்னு நினைக்கிறேன்" என்றார் ஆத்மநாதன்.
"ஆமாம்.நா அத மறந்துட்டேன்.விசுவிடம் கேட்டுட்டு அப்புறம் சொல்றேன்" என்றார் பஞ்சு. சுந்தரி, விசாலி மங்களம் மூவரும் சேர்ந்து என்னென்ன புடவை வாங்க வேண்டும்,மற்றவை என்னென்ன வாங்கவேண்டும் என்றெல்லாம் தீர்மானம் செய்து கொள்ள,சுந்தரி அவற்றையெல்லாம் எழுதிக் கொண்டாள். புடவை வாங்க காஞ்சிபுரம் போகப் போவதாகவும் விசாலியும்,மங்களமும் கூட இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று சுந்தரி கேட்டுக்கொண்டாள்.
மங்களம் "நேக்கு முன்ன போல உடம்பு இல்ல. அசக்தமாஇருக்கு.
நீங்க ரெண்டு பேரும் போய்ட்டு வாங்கோ" என்றாள். "காஞ்சிபுரம் என்றால் நல்லது.காமாக்ஷி அம்மன் தரிசனம் பண்ணீட்டு அப்படியே புடவைகளையும் வாங்கிண்டு வந்துடலாம் .
மடத்துக்கும் போலாம் இல்லையோ" என்றாள் விசாலி. "நிச்சயம்"என்றாள் சுந்தரி.தாலிக்கொடி டிசைன் பற்றி விசாலி சுந்தரியிடம் கூறினாள். தங்கள் வழக்கப்படி தாலிக்கான தங்கம் வாங்குவது தங்களை சேர்ந்தது என்றாள் விசாலி. பின்பு ஹாலில் இலை போடப்பட்டது ஆத்மநாதன்,சுந்தரி பஞ்சு, ராமநாத சாஸ்திரிகள்,விசு ஆகியோர் உட்கார்ந்தார்கள். ராஜகோபால அய்யரைப்பார்த்து "மாமா நீங்கள் சாப்பிடலையா" என்றார் ஆத்மநாதன்.
ராஜகோபாலய்யர் "நேக்கு இன்னும் செத்த நாழி ஆகும்.நீங்க சாப்பிடுங்கோ" என்றார். விசாலி பறிமாறினாள்.மங்களம் பாட்டி கூடமாட ஒத்தாசை செய்தாள்
விசாலியின் கைப்பக்குவம் சொல்லவே வேண்டாம்.
அது அன்று இன்னும் கொஞ்சம் தூக்கலாக இருந்தது.பாதாம்கீர் செய்திருந்தாள். வெள்ளை பூசனிக்காய் தான் போட்டு மோர் குழம்பு. கொத்தவரங்காய் பருப்பு உசிலி கறி, மற்றும் பருப்பு ரசம்.ஆத்துல பண்ண எலுமிச்சை ஊறுகாய். சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் ஆத்மநாதன் விசாலியை பார்த்து "சாப்பாடு ரொம்ப நன்னா இருந்தது" என்று கூறினார்.இருவரும் விடைபெற்றுச் சென்றார்கள். பின்பு ராமநாத சாஸ்திரிகள் பஞ்சுவை பார்த்து
"பஞ்சு சார்.உங்களுக்கு ரொம்ப பெரிய மனசு. உங்க பையனை போல இருக்கிறவளாக்கு இந்த காலத்துல 20 லிருந்து 25 வரை கையில கேக்றா. காஞ்சிப் பெரியவா சொன்னபடி நீங்க வரதட்சிணை வேண்டான்னு சொன்னபோது நேக்கு மெய் சிலித்துது.என்ன பண்ணுறது.அவர் சொன்ன எல்லாத்தையும் நம்ப பாலோ பண்ண முடியல. இந்த காலத்துல கல்யாணத்தில வைதீக கர்மாக்கள் குறைந்து , லவ்கீகம் அதிகமாய்ட்டுது.அத நம்மளால குறைக்க முடியல. "என்ற கூறி விடைபெற்றுச் சென்றார்.
*மூன்று தலைமுறை-58*
அடுத்து இரண்டு, மூன்று நாட்கள் சாதாரணமாக கழிந்தன.அன்று வெள்ளிக்கிழமை. மதியம் 2 மணிக்கு கிளாஸ் முடித்துவிட்டு ரூமில் வந்து அமர்ந்து கொண்டிருந்தான் விசு. அவன் டேபிள் மேல் இருந்த டெலிபோன் மணி ஒலித்தது. டெலிபோனை எடுத்து "ஹலோ" என்றான் விசு. அந்தப் பக்கத்தில் ஒரு பெண்குரல் "ஹலோ" என்றது. விசு "யார் பேசுவது" என்று கேட்டான்.
"நான் தான் பேசறேன்" என்றாள் அந்தப் பெண் .
"நான்தான் என்றால் யார் தெரியவில்லையே"என்றான் விசு.
"நான்தான் ராகினி பேசறேன்" என்றாள்.
"ஓ அப்படியா .என் நம்பர் எப்படி கிடச்சுது?" என்றான்.
"உங்க நம்பர் என்ன உலகமகா அதிசயமா? ஐ.ஐ.டி க்கு போன் செய்து எலக்ட்ரிகல் டிபார்மெண்ட்டில் இருக்கும் உங்கள் பெயரைச் சொல்லி அவருடைய எக்ஸ்டென்ஷன் வேண்டுமென்றால் கனக்ஷன் கொடுத்துவிட்டு போகிறார்கள்" என்றாள்.இந்த பெண் பெரிய ஆளாக இருப்பாள் போலிருக்கே என்று நினைத்த விசு "சரி சொல்லு. என்ன விஷயம். இன்னிக்கு காலேஜ் கட்டா?" என்று கேட்டான். "ஆமாம். காலேஜ் லீவு போட்டுட்டேன். கல்யாணம் நிச்சயமானதும் தம்பு செட்டித் தெருவில் இருக்கிற காளிகாம்பாள் கோவிலுக்கு சென்று அபிஷேகம் செய்வதாக அப்பா வேண்டிக் கொண்டிருந்தார். இன்னிக்கு வெள்ளிக்கிழமை எல்லோரும் காளிகாம்பாள் கோவிலுக்கு போய் வேண்டுதலை நிறைவேற்றினோம்" என்றாள்.
"காலேஜ் மத்தியானம் போயிருக்கலாமே" என்றான் விசு .
"கோவிலிலிருந்து வெளியில் வரும்போது கிட்டத்தட்ட 12 மணி ஆகிவிட்டது. எல்லோரும் வெளியில் சென்று சாப்பிட்டு விட்டு திரும்பி வீட்டுக்கு சென்றோம்" என்றாள். "அப்புறம் வேற என்ன?". இது விசு .
"வேறு ஒண்ணுமில்லை. என்னுடைய பிரண்ட்ஸெல்லாம் உங்க போட்டோவை பாக்கணம்றா" என்றாள் ராகினி. "உன் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் எப்படியும் கல்யாணத்துக்கு வர போறா.அப்போ நேரில் பாத்து டலாமே.போட்டோ எதுக்கு" என்றான் விசு. "அவாளுக்கு கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி உங்க போட்டோவை பாக்கணம்னு ஒரு ஆர்வம் இருக்கு. உங்க அம்மாவைவை கேட்டுண்டு போட்டோவை தர வேண்டுமா" என்றாள் ராகினி. "ஏன் அப்படி சொல்கிறாய்" என்றான் விசு. "உங்களை அம்மாவுக்கு அடங்கிய பிள்ளை என்று சொல்றா. அதனால் தான் கேட்டேன்" என்றாள்.விசுவுக்கு கொஞ்சம் கோபம் வந்தது. இருந்தாலும் அதை அடக்கிக் கொண்டு "யார் எப்படி சொன்னா" என்று கேட்டான்.ராகினிக்கு தான் பேசியது தவறு என்று உறைத்தது. "இல்லை. இல்லை. யாரும் சொல்லவில்லை.நீங்க பெண் பார்க்க வந்தபோது அம்மா பக்கத்தில் உட்காந்துண்டு அம்மாவிடம் பேசிக் கொண்டிருந்ததை பார்த்து நான் தான் அப்படி முடிவு செய்தேன். மன்னிச்சுக்கோங்கோ" என்றாள் தழு தழுத்த குரலில்.அழுது விடப்போகிறாளே என்ற கவலையில் விசு
"ஆமாம்.நான் அம்மா பிள்ளை தான்.அம்மா அம்மா கிட்ட கேட்டு தான் கிட்டத்தட்ட எல்லா வேலையும் செய்வேன்" என்றான். "இப்போ நான் பண்ணின விஷயத்தையும் அம்மா கிட்ட சொல்லிடுவேளா" என்று கேட்டாள் ராகினி. "சொல்லலாமா வேணாமான்னு நீயே சொல்லிடு. அதன்படி செய்யலாம்" என்றான் விசு."அது உங்க இஷ்டம்" என்றாள் அவள். ராகினி "போனை வைத்துவிடட்டமா" என்றாள் .
"இரு ஒரு நிமிஷம். என் போட்டோவை நான் உன் வீட்டு அட்ரசுக்கு அனுப்பி வைக்கிறேன். Bye சுப்புலக்ஷ்மி" என்றான் விசு.இதைக்கேட்ட ராகினி "என்ன சொன்னேள். சுப்புக்ஷ்மியா.அந்த பேர் உங்களுக்கு எப்படி தெரிந்தது' என்றாள்.
பதிலுக்கு விசு "இது என்ன பிரமாதம்.நீ என் டெலபோன் நெம்பரை கண்டுபிடிச்ச மாரி நான் உன் பேரை கண்டுபிடிச்சேன்" என்றான்.
"ப்ளீஸ். அந்த பேர் கர்னாடகமாக இருக்கு.
தயவு பண்ணி என்னை அந்த பேரால் கூப்டாதேங்கோ.போட்டா அனுப்றேன்னு சொன்னதுக்கு தேங்ஸ்" என்று கூறி லைனை துண்டித்தாள். இரவு வீட்டுக்கு போனதும் விசாலியிடம் தனியாக ராகினி போன் செய்ததையும், போட்டோ கேட்டது(மட்டும்) கூறினான். அதுதான் விசு. "ஃப்ரெண்ட்களுக்கு காமிக்கணும்னு அவ ஆசைபடறா. போட்டோ அனுப்பேண்டா" என்றாள் விசாலி. "சரிம்மா. நாளைக்கே அனுப்பிட்றேன்" என்றான் விசு. அடுத்த திங்கட்கிழமை மாலை இரண்டு மணி இருக்கும். மறுபடியும் விசுவுக்கு போன் வந்தது.
ராகினிதான் பண்றா போல இருக்கு என்று எண்ணிய விசு போனை எடுத்து "ஹலோ" என்றான். மறுமுனையில் கணேசன். "என்னடா. எப்படி இருக்க?" என்றான் கணேசன். "கணேசா.என்ன திடீர்னு இந்த டயத்துக்கு போன் பண்றே" என்றான் விசு. "ஒண்ணுமில்லை.என் நண்பன் ஒத்தன் பெங்களூரிலிலிருந்து வந்திருக்கான். அவன USIS க்கு அழச்சுண்டு கொண்டு போணம்.அங்கே விட்டால் போறும். நீ இங்கே வந்தயானா டிரைவின் உட்லேண்ட்ஸ்ல டிபன் சாப்டூட்டு என் ஸ்கூட்டர்ல வீட்டுக்கு போயிடலாம்னு நான் நினைச்சேன் " என்றான். " சரி. வரேன்" என்று சொன்ன விசு அருகில் இருந்த மற்றொரு லெக்சரரிடம் "நான் கொஞ்சம் அவசரமாக வெளியே போக வேண்டி இருக்கிறது.ப்ரொபசர் கேட்டால் சொல்லி விடுங்கள்"என்று கூறிவிட்டு பஸ் பிடித்து ஜெமினியில் இறங்கி டிரைவ்-இன் உட்லண்ட்ஸ் வரை நடந்தான். அவன் உள்ளே போய் உட்கார்ந்த பத்தாவது நிமிடம் கணேசன் வந்துவிட்டான். டிபனுக்கு ஆர்டர் கொடுத்தார்கள். திடீரென்று பக்கத்தில் உள்ள ஸ்டெல்லா மேரீஸ் கல்லூரியில் இருந்து மூன்று பெண்கள் சிரித்துக் கொண்டே வந்தார்கள். விசுவுக்கு அவர்களை பார்த்தவுடன் அதில் ஒன்று ராகினி என தெரிந்தது.ராகினியும் அவனை பார்த்துவிட்டாள். நண்பிகளிடம் ஏதோ சொல்லிவிட்டு அவள் விசுவின் அருகில் வந்து "என்ன இந்த பக்கம்" என்றாள். "சும்மாதான்" என்று கூறிய விசு கணேசனை காண்பித்து "இவன் என் நண்பன் கணேசன்" என்றான். ராகனியை எப்படி அறிமுகப்படுத்துவது என்ற ஒரு பயமும், தயக்கமும் விசுவுக்கு இருந்தது ."கணேசா. இதுதான் என்னுடைய வுட்பீ ராகினி" என்றான்.
"ஓ.அப்படியா" என்ற கணேசன் கரம் கூப்பி வணக்கம் சொன்னான். அதன்பிறகு ராகினி கூப்பிட அவளுடைய தோழிகள் இரண்டு பேரும் விசுவின் அந்த டேபிள் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தார்கள். விசுவை அவர்களுக்கு ராகினி அறிமுகப் படுத்தினாள்.
கணேசனும் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டான். அவர்களுக்கும் சேர்த்து கணேசன் ஆர்டன் செய்தான். என்னதான் அமெரிக்காவில் படித்து இருந்தாலும் விசுவுக்கு இதெல்லாம் புது மாதிரியாக இருந்தது. கிட்டத்தட்ட அரைமணி நேரம் பேசிய பிறகு அவர்களிடமிருந்து விடைபெற்ற விசுவும் கணேசனும் மாம்பலம் சேர்ந்தார்கள்.
அன்று இரவு விசுவின் கனவில் ராகினி வந்தாள்.கொஞ்ச நேரம் கழித்து அவனும்,ராகினியும்,மேகியும் உட்லண்ட்ஸில் டிபன் சாப்பிடுவதாக கனவு கண்டான்.
*மூன்று தலைமுறை 59*
விசாலி ஒரு நாள் பஞ்சுவிடம் "கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி குலதெய்வத்துக்கு அபிஷேகம் பண்ணிட்டு அப்படியே ஊருக்கு போய் ஒரு எட்டு பாத்துட்டு வந்துடலாம்" என்றாள். "நல்லூருக்கும் போயிட்டு எங்க அப்பா அம்மாவுக்கு விசுவுக்கு நிச்சயமாயிருக்கற விஷயத்தை சொல்ல வேண்டாமா?" என்று விசாலி கேட்டாள். "அப்போ ஒண்ணு பண்ணுவோம்.வர சனி,ஞாயிறு போயிட்டு வந்துடுவோம்" என்றார் பஞ்சு. இந்த விஷயத்தை ராஜகோபால ஐயரிடமும் மங்களமிடமும் சொன்னபோது ராஜகோபல ஐயர் "நீங்க மூணு பேரும் போயிட்டு வாங்கோ. நாங்க இங்கே இருக்கிறோம். எங்களால முன்ன போல முடியல" என்றார். "தனியாக சாப்பாட்டுக்கு என்ன பண்ணுவீங்க"என்று பஞ்சு கேட்க "மங்களம் ரெண்டு நாள் தானேடா. விசாலி ஆத்துல வேண்டியதுக்கு பொடி பண்ணி வைச்சிருக்கா.கொஞ்சம் சாதம் ஒண்டி வடிச்சிண்டா போச்சு. நாங்க ஏதாவது சமைத்து சாப்பிடுகிறோம். அதை பத்தி நீ கவலை படாதே நீங்க பத்திரமா போயிட்டு வாங்க" என்றாள். வெள்ளிக்கிழமை அன்று இரவு பஞ்சு, விசாலி மற்றும் விசு எக்மோரில் ட்ரெயினை பிடித்து மறுநாள் காலை வைதீஸ்வரன் கோவில் சென்று இறங்கினார்கள். கோவில் அருகில் உள்ள ஒரு லாட்ஜில் தங்கி குளித்து விட்டு பின்பு கோவிலுக்கு சென்று அபிஷேகம் செய்து சுவாமி தரிசனம் செய்தார்கள்.மேற்கு சன்னதி தெருவிலிருந்த தையல்நாயகி பவனில் சாப்பிட்டார்கள்
(நான் இந்த இடத்தில் குறுக்கிடுவதற்காக மன்னிக்க வேண்டும். வைத்தீஸ்வரன் கோயில் தையல்நாயகி பவன் என்றவுடன் எனக்கு இதை சொல்லியே ஆக வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது.இந்த ஹோட்டலில் இரண்டுமுறை நான் உணவருந்தி இருக்கிறேன். அருமையான சாப்பாடு.
வீட்டு சாப்பாட்டை விட ஒரு படி மேல். மேற்கு சன்னதித் தெருவில் இருந்த ஓட்டல், பிற்பாடு தெற்கு சன்னதி தெருவில் மாற்றப்பட்டிருந்தது. இப்பொழுது இந்த ஓட்டல் இருக்கிறதா என்று எனக்கு தெரியவில்லை. அடுத்து யாராவது வைத்தீஸ்வரன் கோவில் சென்றால் தெற்கு சன்னதி தெருவில் தையல்நாயகி பவன் இருக்கிறதா என்று பார்த்து, சாப்பிட்டுவிட்டு உங்கள் அவிப்ராயத்தை தவறாமல் எனக்கு கூறுங்கள்)
அங்கிருந்து சொந்த ஊருக்கு வாடகைகார் ஏற்பாடு செய்துகொண்டு சென்றார்கள். சொந்த ஊரில் அன்று இரவு தங்கிவிட்டு மறுநாள் காலை நல்லூர் சென்றார்கள். இவர்களை பார்த்த ஜானகியும், சுந்தரேச ஐயரும் உற்சாகமாக வரவேற்றார்கள்.
விசு அமெரிக்காவிலிருந்து திரும்பி வந்ததும் இப்போதுதான் முதன்முறையாக அவனை பார்க்கிறார்கள்.
"விசு. எப்படி இருந்தது உன் படிப்பெல்லாம்' என்று கேட்டார் சுந்தரேச ஐயர். இருவரையும் நிற்க வைத்து நமஸ்காரம் செய்த விசு "ரொம்ப நன்னா இருந்தது தாத்தா. நான் இந்தியா வந்ததுக்கப்புறம் மெட்ராஸ் ஐ.ஐ.டி யில் லெக்சரரா சேந்துட்டேன் என்றான். " "இதெல்லாம் கேக்கறதுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்குடா" என்றார் சுந்தரேச
ஐயர்.அப்போது விசாலி "அதைவிட ரொம்ப சந்தோஷமான விஷயம் ஒன்னு சொல்ல வந்திருக்கேம்பா" என்றாள். சுந்தரேசன் "சொல்லுமா.சீக்கிரம் சொல்லு அதை விட சந்தோஷம் என்ன" என்று கேட்டார்.
"உங்க பேரனுக்கு கல்யாணம் நிச்சயமாய் இருக்குப்பா" என்றாள். "இதை நீ தெரியப்படுத்தவே இல்லையே" என்றார் வருத்தத்துடன்.
"எப்படி சொல்றது? உங்களுக்கு லெட்டர் போட்டு இருக்கலாம்.ஆனால் நேரில சொல்றது போல ஆகுமா?" என்றாள்". "பேரன் ஆம்படையா வறது ரொம்ப சந்தோஷம்மா" என்றார் சுந்தரேச ஐயர். அவர் விசு தலைமேல் தனது இரண்டு கையைவைத்து "சகல சௌபாக்யங்களையும் அடைஞ்சு தீர்க்காயுச இருக்கணம்டா குழந்தை" என்றார். அன்று அவர்கள் அங்கே சாப்பிட்டார்கள்.பின்பு பஞ்சு தன் மாமனாரை தனியாக சந்தித்து ஒரு மஞ்சள் பையை எடுத்து அவரிடம் கொடுத்தார்.
"என்ன இது" என்று கேட்டார் சுந்தரேச ஐயர்.
"விசு அமெரிக்கா போறதுக்கு முன்னாடி நீங்க கொடுத்ததை நான் இப்போது திருப்பி கொடுக்றேன்" என்றார் பஞ்சு. "இது ரொம்ப தப்பு. இது என்னை அவமானப் படுத்துற மாதிரி இருக்கு.
இந்த பணத்தை கொடுத்து என்னை அன்னியனாக்க வேண்டாம் மாப்பிள்ளை.இதை நான் வாங்கிக்க மாட்டேன்" என்றார் சுந்தரேச ஐயர். எவ்வளவு வற்புறுத்தியும் சுந்தரேச ஐயர் அந்த பணத்தை கையால் தொட்டு கூட பார்க்கவில்லை.
மாலையில் கல்யாணசுந்தரேஸ்வரர்,கிரி சுந்தரி தரிசனம் ய்துகொண்டு வந்தார்கள். அஷ்டபுஜகாளியம்மனையும் விடவில்லை.நல்லூரை விட்டு கிளம்புவதற்கு முன் விசாலி ஜானகியிடம் "அம்மா வர வெள்ளிக்கிழமை சுமங்கலிப் பிரார்த்தனை வச்சுக்கலாம்னு பாக்கறேன் நீ அப்பாவை அழைச்சுண்டு வந்துடு" என்றாள். "எங்க கூட இப்பவே வந்துடலாமே" என்றார் பஞ்சு. சுந்தேரச ஐயர்
"இல்லை. இல்லை போட்டது போட்டபடி கெளம்ப முடியாது. கொஞ்சம் இங்க ரெண்டு நாள் வேலை இருக்கு. அதை முடிச்சுண்டு செவ்வாய் கிளம்பி புதன்கிழமை ரெண்டு பேரும் வந்துட்றோம்"என்று சொன்னார்.பஞ்சு அவர்கள் இருவரையும் பார்த்து" சரி.அப்ப ஒண்ணு பண்ணுங்கோ.கல்யணம் வரை இருந்துட்டு போற மாறி வந்துருங்கோ" என்றார்.
"பாக்கலாம்" என்ற சுந்தரேச ஐயரிடம் விசு உரிமையாக"என்ன தாத்தா பாக்கலாம்னு சொல்ற.நிச்சயம் வந்தூடணம்" என்றான்.
அவன் கைகளை பிடித்துக்கொண்ட சுந்தரேச ஐயர்" நிச்சயம் வந்தூட்ரேண்டா செல்லம்" என்றார் வாத்சல்யுத்துடன். கிளம்பு முன் மூவரும் இருவருக்கும் நமஸ்காரம் செய்தார்கள்." சௌக்யமா இருங்கோ" ஆசிர்வதித்தார்கள் சுந்தரேச ஐயரும் மங்களமும்.பிற்பாடு ஒரு பஸ்ஸை பிடித்து கும்பகோணம் போய் அங்கிருந்து சென்னைக்கு ட்ரெயின் பிடித்தார்கள். ராத்திரி சாப்பட்டுக்கு ஜானகி இட்லியும் வெங்காய சட்னியும் எவர்சில்வர் சம்படத்தில் போட்டு கொடுத்திருந்தாள்.
அதை சாப்பிட்ட பஞ்சுவுக்கும்,விசுவுக்கும் விசாலிக்கு அப்படி ஒரு கைப்பக்குவம் எப்படி வந்தது என புரிந்தது. திங்கட்கிழமை காலை சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்தார்கள். விசாலி மங்களத்திடம் வெள்ளிக்கிழமை சுமங்கலி பிரார்த்தனை வைச்சுகலாம்னு பாக்றேன் என்றவுடன் மங்களம் "நானே சொல்லணும்னு இருந்தேன்.பேஷா பண்ணிடலாம்" என்றாள்.
புதன் கிழமை காலை சுந்தரேச ஐயர் ஜானகி சகிதம் வந்து சேர்ந்தார்.
*மூன்று தலை முறை-60*
நேற்று சுந்தரேச ஐயர் விசாலியிடம் "பேத்தி ஆம்படையா வறது ரொம்ப சந்தோஷம்மா" என்று கூறியிருந்தார். அவருக்கு ஐந்து வருஷங்களுக்கு அப்புறம் பேரனை பார்த்தது முதல் சந்தோஷம். அவனுக்கு கல்யாணம் நிச்சயம் ஆகி இருக்கும் சேதி அடுத்த சந்தோஷம்.
அதனால் அவருக்கு தலைகால் புரியவில்லை. உற்சாக மிகுதியில் வாய்ப்பிசகாக பேரன் ஆம்படையாளை பேத்தி ஆம்படையாளாக மாற்றி சொல்லிவிட்டார்.
பலரும் இந்த தவறை உணர்ந்ததாக தெரியவில்லை அல்லது தெரிந்திருந்தும்"சுந்தரேஸ்வர ஐயர் பாவம் வயசானவர்.வாய் தவறி சொல்லிவிட்டார் " என்று பெருந்தன்மையாக இருந்திருக்கிறார்கள்.
ஆனால் கதையை கண்களில் விளக்கெண்ணையை ஊற்றி படிக்கும் சில நக்கீர நண்பர்கள் என்னை பிலு பிலுவென்று பிடித்துக்கொண்டார்கள். "என்னப்பா.பாத்து எழுதப்படாதா. எழுதியதுக்குப்புறம் ஒரு முறை படித்து பார்ப்பதில்லையா" என்றெல்லாம் கமண்ட்ஸ் வந்தது.
(கதை எழுதுவதை காட்டிலும் குற்றம் கண்டுபிடிப்பது சுலபமோ?)
ஆனால் எனக்கு ஒரு மனத்திருப்தி.நம் கதையையும் சிலர் ஊன்றி படிக்கிறார்கள் என்று! சுந்தரேஸ்வர ஐயர் சார்பில் நான் மன்னிப்பு கோருகிறேன். இனி கதை தொடர்கிறது.
-----------------------------
சுமங்கலி ப்ரார்த்தனை பிராமண குடும்பங்களில் கல்யாணம்,உபநயனம் போன்ற விஷேசங்களுக்கு முன்பாக நடத்தப்படும் விசேஷமாகும்.
குடும்பங்களில் இறந்துபோன சுமங்கலிகளை ப்ரார்தித்து மேற்கொண்டு நடக்கப்போகும் சுப நிகழ்ச்சி அவர்கள் ஆசீர்வாதத்துடன் விக்னம்
(தடை) இன்றி நடக்கவேண்டும் என்பதற்காக செய்யப்படுவது சுமங்கலி ப்ரார்த்தனை. நிறைய குடும்பங்களில் பையன் கல்யாணத்திற்கு முன்பும்,சில குடும்பங்களில் பையன் கல்யாணத்திற்கு பின்பும்(அதாவது மாட்டுப்பெண் வந்த பிறகு) சுமங்கலி ப்ரார்த்தனை நடைபெறும்.நார்த் ஆர்காட்,
தஞ்சாவூர், திருநெல்வேலி, பாலக்காடு சேர்ந்தவர்கள் அவர் அவர்களுக்கு உண்டான பந்ததி படி நடத்துவார்கள். அதனால் இதுதான் சரி,
இது தவறு என்ற கேள்விக்கே இடமில்லை.
-----------------------------------
“ஸுமங்கலீரியம் வதூரிமாம் ஸமேத பச்யத |ஸௌபாக்யமஸ்யை தத்வா யா தாஸ்தம் விபரேதன ||”
என்கிற வேத மந்த்ர ஆசீர்வாதத்தில் க்ருஹிணீயான கல்யாணமான பெண்ணிற்கு சுமங்கலி எனும் அந்தஸ்தையும் அனைத்து ஸௌபாக்யங்களை (மங்கலங்களை)யும் கொடுக்குமாறு தேவர்களைப் ப்ரார்த்திக்கிறது.
--------------------------------
“சுமங்கலி ப்ரார்த்தனை” வைதிக கர்மா இல்லை. வ்ரதமும் இல்லை. பண்டிகையுமில்லை. பின் எவ்வாறு அழைக்கலாம்? பெண்களால் பெண்களுக்காக நடத்தப்படும் பெண்களின் ஸமாராதனை (ஒரு விசேஷமான விசேஷம்) . சுமங்கலி ப்ரார்த்தனை செய்வதால், உண்டாகும் நன்மைகள்--
இல்லத்தில் செல்வம் பெருகும். துன்பம் நீங்கி இன்பம் உண்டாகும்.
தோஷங்கள் நீங்கும். குலவிருத்தி உண்டாகும்.
களத்திர தோஷம் நீங்கி, திருமணம் விரைவில் நடைபெறும்.
சுமங்கலி ப்ரார்த்தனையை மிகவும் பிரமாண்டமாகத்தான் நடத்தவேண்டும் என்கிற அவசியம் இல்லை. தங்கள் வசதிக்குத் தகுந்தவாறு செய்யலாம். முழுமையான சிரத்தையோடு செய்தால் போதுமானது. பூஜை நடத்துபவர்களின் இல்லங்கள் மட்டுமின்றி, பங்கேற்பவர்களின் இல்லங்களிலும் சகல ஐஸ்வர்யங்களும் உண்டாகும்.முடிந்தவரை வெள்ளிக்கிழமைகளில் இது நடத்தப்படும். இதில் பிரத்யேயமாக பூஜை ஒன்றும் கிடையாது.
இது முற்றிலும் பெண்களுக்குண்டான விசேஷம். ஒரே வருடத்தில் இரண்டு முறை சுமங்கலி பிரார்த்தனை செய்வதில்லை.
சுமங்கலி பிரார்த்தனையை விசேஷங்களுக்கு முன் செய்யும் நாந்திக்கு ஒப்பிடலாம். பொண்டுகள் ஒற்றைப் படையில் இருப்பது அவசியம்.
பிரதமை,அஷ்டமி, நவமி, ஏகாதசி ஆகிய திதிகளிலும் கிருத்திகை,பரணி கேட்டை நக்ஷத்திர நாட்களிலும்,கரி நாட்களிலும் சுமங்கலி பிரார்த்தனை செய்வதில்லை.
சுமங்கலி பிரார்த்தனைக்கு என்று மளிகை சாமான்களை தனியாக வாங்க வேண்டும். வீட்டில் இருக்கும் மளிகை சாமான்களை பயன்படுத்தக்கூடாது.மாறாக சுமங்கலி பிரார்த்தனைக்கு வாங்கிய மளிகை சாமான்களில் மீதி இருப்பதை பிற்பாடு வீட்டு தினசரி உபயோகத்திற்கு வைத்துக்கொள்ளலாம். சுமங்கலி பொண்டுகளைத் தவிர பருவமடையாத இரண்டு கன்யா பொண்டுகளும் இருப்பது அவசியம்.
கருவுற்ற தாய்மார்கள் ஐந்து மாதத்துக்கு அப்புறமும் குழந்தை பிறந்து ஐந்து மாதத்துக்குள்ளும் இருந்தால் பொண்டுகளாக உட்கார முடியாது.
திருமணமான ஆத்துப்பெண் இருந்தால் அவள் அவசியம் பொண்டுகளாக இருக்கணம். மொத்தம் ஐந்து பொண்டுகள் (ஸ்வாமி இலையை சேர்த்து) மற்றும் இரண்டு கன்யா பொண்டுகள் என விசாலி,அம்மா ஜானகி, மாமியார் மங்களம் தீர்மானம் செய்தனர். ஜானகி ஓரு பொண்டுகளாக கருதி மீதி மூன்று பொண்டுகள் வேண்டும் என்ற நிலை வந்தது.
ராமனாத சாஸ்திரிகள் மனைவியும், மாத்ருபூத கனபாடிகளின் மனைவியும் இரண்டு பொண்டுகளாக அழைக்கலாம் என்று தீர்மானம் ஆயிற்று.மீதி ஒரு பொண்டுகளுக்கு ராமனாத சாஸ்திரிகள் மனைவிக்கு தெரிந்தவர்கள் இருந்தால் கேட்கலாம் என விசாலி நினைத்தாள். விசாலி
ராமனாத சாஸ்திரிகள் வீட்டிற்கு சென்று விஷயத்தை கூற அவளும்" ரொம்ப சந்தோஷண்டியம்மா.நிச்சயம் வந்தூட்றேன். கனபாடிகளின் ஆத்துகாரியையும் கூப்டுண்டு வந்துடறேன்.
கனபாடிகளின் மாட்டுப்பெண்ணும் நாலாவது பொண்டுகளாக வெச்சிக்கலாம்.
ஆமாம் கன்யா பொண்ணுக்கு என்ன பண்ணுவே" என்றாள்.
"அதான் தெரியலை மாமி. முழுச்சிண்டிருக்கேன்." என்றாள் விசாலி.
"வெண்ணையை கைல வெச்சுண்டு நெய்க்கு அலயறயே.
உங்கிட்ட ஸ்லோகம்,பாட்டு சொல்லிக்க வர குட்டிகளை கூப்டப்படதா" என்றாள் சாஸ்திரிகள் மனைவி. "சமயத்தல புத்தி மழுங்கிடறது மாமி.
வனஜா,கிரிஜான்னு ரெட்ட குழந்தைகள் பாட்டு சொல்லிக்கிறா.அவளையே கன்யா பொண்டுகாளாக வைச்சிக்காலம்" என்றாள் விசாலி.
பின்பு அந்த குழந்தைகள் வீட்டுக்கு போய் குழந்தைகளின் அம்மாவிடம் கேட்க "வெள்ளிக்கிழமை இவாளுக்கு சாதாரணமாக ஸ்கூல் இருந்திருக்கும். ஆனா இந்த வெள்ளி Founders day ன்னு லீவு வுட்டூட்டா.
முழு நாளும் இதுகளை வீட்டில எப்டி சமாளிக்க போறமோன்னு பயந்திண்டிருந்தேன்.
நல்ல வேளை என்னை காப்பாத்தினேங்கோ " என்றாள் குழந்தையின் தாயார்.கவலை தீர்ந்தவளாக வீடு வந்த விசாலி மத்தியானம் மங்களத்துடன் கிளம்பி புது மாம்பலத்துக்கு போய் சுமங்கலி பிரார்த்தனைக்கு வேண்டிய புடவை,ரவிக்கை பிட், குழந்தைகளுக்கு பாவாடை,தாவணி வாங்கி வந்தாள்.
வனஜா,கிரிஜா அம்மா பொண்டுகளாக இல்லாத போதும் அவளுக்கும் வைத்து கொடுக்கு புடவை,ரவிக்கை பிட்டை விசாலி வாங்க மறக்கவில்லை.
எதிலும் கருப்பு கலர் கலக்காதவாறு வாங்கப்பட்டது.
மளிகை மற்றும் காய்கறி,இலை ஆகியவற்றை விசுவும்,பஞ்சுவும் கவனித்துக்கொள்வதாக கூறிவிட்டார்கள்.