Wednesday, February 5, 2020

கடவுளின் குரல்

"கடவுளின் குரல்" -  தொகுப்பு: காளிதாசன் 

11 /09 /2019  குமுதம் இதழிலிருந்து... 

""பரமாசாரியார் கேட்ட பச்சைக் கடலை!""

நடமாடும் தெய்வமாக நம்மிடையே வாழ்ந்த மகாபெரியவா நடத்திய அற்புதங்கள் எத்தனை எத்தனையோ!

அதில் பக்தர்களுக்கு அனுகிரஹிப்பதற்காக அவர் நிகழ்த்திய திருவிளையாடல்களைப் போலவே, தமது அனுஷ்டான பூஜைகளை கொஞ்சமும்  குறையில்லாமல் நடத்துவதற்காகவும் சில அதிசயங்களை அவர் செய்தது உண்டு. அந்தவகையில் அவர் நடத்திய அற்புதம் ஒன்றுதான் இது.

அது ஒரு புரட்டாசி மாதம்.   அப்போது ஒருநாள், அன்றாட அனுஷ்டானங்களைச் செய்து முடித்துவிட்டு பக்தர்களுக்கு தரிசனம் தர வந்து வழக்கமான இடத்தில் அமர்ந்தார், மகாபெரியவா.  பக்தர்கள் வரிசையாக வந்து, ஆசார்யரை நமஸ்கரித்து அனுகிரஹமும் ஆசியும் பெற்றுக் கொண்டு சென்றார்கள்.

அந்த சமயத்தில் யாரோ ஒரு பக்தர், யதேச்சையாக நவராத்திரி பற்றிப் பேச்செடுக்க, நவராத்திரியின் விசேஷங்களை பற்றி சொல்லத் தொடங்கினார், மகாபெரியவா.  நவராத்திரியின் ஒவ்வொரு நாளும் அம்பாளுக்கு என்னென்ன நிவேதனங்கள் செய்ய வேண்டும் என்று புராணங்களில் சொல்லப்பட்டிருக்கும் விஷயத்தையும் சொன்ன  அவர், நவராத்திரியில் அம்பாளுக்குக் கொண்டைக் கடலை நிவேதனம் செய்வது விசேஷம் என்று சொன்னதோடு, பக்கத்தில் அணுக்கத் தொண்டரிடம், "பச்சைக் கொண்டைக்கடலை கொஞ்சம் வாங்கி வை!" என்று சொன்னார்.

அந்த விஷயம் அதோடு முடிந்து போகவில்லை.  மறுநாளும் தொடரும் என்பது அப்போது யாருக்கும் தெரியவில்லை.

மகாபெரியவர் உத்தரவிட்டதுமே பச்சைக் கடலை வாங்கப் புறப்பட்ட அணுக்கத் தொண்டர், பல இடங்களிலும் சென்று அலைந்தும் பச்சைக் கொண்டைக் கடலை கிடைக்காமல், காய்ந்த வெள்ளைக் கடலையைக் கொஞ்சம் வாங்கி வந்து வைத்தார். இது அந்தத் தொண்டரைத் தவிர வேறு யாருக்கும் தெரியாது.

மறுநாள் காலை நேரம், மகாபெரியவா அன்றைய பூஜைகளைச் செய்துவிட்டு, வழக்கம் போல பக்தர்களுக்கு தரிசனம் தர வந்து அமர்ந்தார்.  பெரிய வரிசையில் நின்றிருந்த பக்தர்கூட்டம் மெதுவாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தது.  கொஞ்ச நேரம் கழித்து, தன் அருகில் இருந்த தொண்டரை அழைத்த மகான், "நேத்திக்கு பச்சைக் கொண்டைக் கடலை வாங்கிவைக்கச் சொன்னேனே, வாங்கி வைச்சியா? நாளைக்கு நவராத்திரி பூஜையில் அம்பாளுக்கு நைவேத்யம் பண்ணனும்!" என்றார்.

வெலவெலத்துப் போன தொண்டர், மெதுவாக, "பெரியவா, பச்சைக் கடலை கிடைக்காததால, இதை வாங்கி வைச்சிருக்கேன்..!"என்றபடியே, வெள்ளைக் கடலைப் பொட்டலத்தை எடுத்து வந்து மகான் முன் வைத்தார்.

"ஊஹூம்...இது ஆகாது...பச்சைக் கடலைதான் வேணும்!" மகான் சொல்ல, "இல்லை பெரியவா..இது எங்கேயும் கிடைக்கலை...அதான்...!" என்று இழுத்தார், தொண்டர்.

ஒரு விநாடி யோசித்த மகான், "பச்சைக் கடலை கிடைக்கலேன்னா சொன்னே? ஒண்ணு பண்ணு...வந்திருக்கறவாள்ல ஐ. ஏ. எஸ். ஆபீசர் சுவாமிநாதன் இருக்காரான்னு பார்..! இருந்தா அவரைக் கூட்டிண்டு வா!" என்றார்.

அப்படியே சென்று பார்த்தார், தொண்டர். அப்போதுதான் ஸ்ரீமடத்தின் வாசலில் வந்து இறங்கினார், அந்த அலுவலர்.  மகாபெரியவாளின் பரம பக்தரான அவர் மகானை தரிசிக்க அடிக்கடி வருபவர் என்பதால், அவரை அடையாளம் தெரிந்து கொண்ட தொண்டர், உடனடியாக அழைத்துவந்தார்.

மகான் முன் வந்து நின்று பணிந்த  அலுவலர், "பெரியவா இதை ஏத்துக்கணும்!" என்று சொல்லி சிறிய மஞ்சள் பை மூட்டை ஒன்றை மகான் திருவடி முன் வைத்தார்.

"என்ன இது?" மொழியால் அன்றி விழியால் கேட்டார், மகான்.

"டில்லியில் இருந்து சென்னை வருவதற்காக நேற்று புறப்பட்டேன்.  அப்போது வழியில் அரசு செயலரைச் சந்தித்தேன். பேச்சுவாக்கில் சென்னை வந்ததும், அங்கேயிருந்து இங்கே வந்து உங்களை தரிசிக்க நினைத்திருப்பதாக அவரிடம் சொன்னேன்.  உடனே தன் தோட்டத்துக்கு என்னை அழைத்துப்போன அவர், அங்கே விளைந்திருந்த பச்சைக் கொண்டைக் கடலையைப் பறித்து, மூட்டையாகக் கட்டி, உங்களிடம் சேர்ப்பிக்கச் சொல்ல்லிக் கொடுத்தனுப்பினார். அதுதான்...!" வார்த்தைகளை முடிக்காமல் நிறுத்தினார், ஐ. ஏ. எஸ். ஆபீசர். 

அதை ஏற்றுக் கொண்டதற்கு அடையாளமாக அதன் மீது சிறிது தீர்த்தத்தைத் தெளித்தார், மகான். மாதுளை ஒன்றைத் தந்து ஆசிர்வதித்தார். 

பரம சந்தோஷமாகப் புறப்பட்ட அலுவலரை மெதுவாக அணுகிய தொண்டர், "நேத்திக்கு நீங்க டில்லியில இருந்து புறப்பட்டப்போ மணி என்ன இருக்கும்? மெல்லிய குரலில் கேட்டார்.

"கரெக்ட்டா பகல் பதினோரு மணிக்குப் புறப்பட்டேன்.  ஆனால், விமானம் புறப்படத் தாமதமானதால நேத்து ராத்திரிதான் சென்னை வந்தேன்.  அங்கே இருந்து விடிகாலைல புறப்பட்டு இப்போ வந்தேன்!" சொல்லிவிட்டுப் புறப்பட்டார் அலுவலர்.

நேற்று பகல் பதினோரு மணி...மகான் தன்னிடம் பச்சை கொண்டைக் கடலை வேண்டும் என்று கேட்ட சரியான அதே நேரம்!

"அப்படியானால்... பூஜைக்குத் தேவையான கடலை கிடைக்கப்போவதில்லை என்று அப்போதே தெரிந்து கொண்டு அதை டில்லியில் இருந்து வரவழைத்துக் கொள்ள அப்போதே ஏற்பாடு செய்திருக்கிறார் மகான்...! நினைவு உள்ளுக்குள் சிலிர்க்க, அப்படியே பரவசத்தில் உறைந்துபோனார் அந்தத் தொண்டர்!

ஜய ஜய சங்கர! ஹர ஹர சங்கர! காஞ்சி சங்கர! காமகோடி சங்கர!

மகாபெரியவா சரணம்!! குருவே சரணம்!!

ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம்🙏🙏

No comments:

Post a Comment