#திமுக கட்சியில் இருந்த நடிகர் திலகம் #சிவாஜி_கணேசன்
ஒருமுறை #திருப்பதி சென்று பெருமாளை வழிபட்டு வந்தார்.
திருப்பதி போனதற்காக சிவாஜியைக் குறிவைத்துக் தாக்கினர் தி.மு.க. வினர். அவருடைய போஸ்டரில் சாணி அடித்தார்கள், அவருடைய கார்மீது கல்லெறிந்தார்கள்.
அது பற்றி சிவாஜி கணேசன் கூறியது உங்களுக்காக...
(எனது சுயசரிதை – சிவாஜி கணேசன் / பக்கம் 130 -136)
"நான் திராவிடக் கழகத்திலோ, முன்னேற்றக் கழகத்திலோ எந்தக் காலத்திலும் சந்தா கட்டி உறுப்பினராக இருந்ததில்லை.
பெரியாருடைய கொள்கைகளையும் அண்ணாவுடைய கொள்கைகளையும் ஏற்றுக்கொண்டேன். ஆகையால் அதைப் பிரசாரம் செய்தேன்.
அந்தக் கொள்கைகளை நான் ஒத்துக்கொண்டேனே தவிர, கட்சியில் நான் உறுப்பினராக இருந்ததில்லை.
எனது குடும்பம் #தேசபக்தி உள்ள குடும்பம். நாங்கள் எல்லாம் தேசியவாதிகள்.
அதோடு நாங்கள் #இந்து_தர்மத்தைக் கடைப்பிடிக்கும் குடும்பத்தினர்.
மேலும் குடும்பத்தில் எல்லோரும் #பக்தி_மிகுந்தவர்கள்.
இவை அனைத்தையும் நான் உதறித்தள்ளிவிடவில்லை.
சில பகுத்தறிவுக்கொள்கைகள் எனக்குச் சரியெனப்பட்டது.
அந்தக் கருத்துக்களை படங்கள் மூலம் சொன்னேன். அவ்வளவுதான்.
’புயல் நிவாரணத்துக்காக எல்லோரும் பணம் வசூல் செய்து தாருங்கள்’ என்று #அறிஞர்_அண்ணா அவர்கள் கூறினார்கள் (1956).
அப்போது நானும் சென்று வசூல் செய்தேன். அதைக் கட்சிக்குக் கொடுத்துவிட்டு சேலத்தில் படப்பிடிப்புக்காக நான் சென்றுவிட்டேன். ஷூட்டிங் நடந்து கொண்டிருந்தது.
அப்போது அண்ணா அவர்கள் #அதிகமாகப்புயல்நிவாரண_நிதி வசூலித்தவர்களுக்கு ஒரு பாராட்டு விழா வைத்தார்.
நான் சேலத்திலிருந்து எனது தாயாருக்கு தொலைபேசி மூலம் தொடர்பு கொண்டு ‘இன்று விழா நடக்கிறது யாராவது அழைப்பு கொடுத்தார்களா?’ என்று கேட்டேன். ‘இல்லையென்று’ கூறினார்கள் என் தாயார்.
உடனே அந்த நேரமே #சேலத்தில் இருந்து புறப்பட்டு மாலை நான்கு மணிக்கெல்லாம் சென்னை வந்துவிட்டேன்.
விழாவிற்காக என்னைக் கூப்பிட வருவார்கள் என்று வீட்டில் காத்துக்கொண்டிருக்கிறேன். என்னை யாரும் கூப்பிட வரவில்லை.
மாலை ஆறு மணி அளவில் பாராட்டுக் கூட்டம் நடக்கிறது. அப்பொழுதுதான் முதன்முதலில் எம்.ஜி.ஆரைக் கூட்டிச் சென்று அந்தக் கூட்டத்தில் மேடையேற்றி கௌரவிக்கிறார்கள்.
#அதிகமாகநிதிவசூலித்தவன்நான்தான். ஆனால் #எம்ஜி_ஆர் அவர்களை அந்தக் கூட்டத்தில் மேடை ஏற்றிப் பாராட்டுகிறார்கள்.
பல நாட்கள் நான் வருத்தமாக இருந்தேன். ஒரு நான் என்னுடைய நெருங்கிய நண்பரான இயக்குனர் பீம்சிங் வந்தார்.
அவர் என்னிடம் வந்து, ’சிவாஜி பாய், ஏன் தலையில் கைவைத்து உட்கார்ந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்? வாருங்கள் திருப்பதி போய் வரலாம்’ என்றார்.
நான் ‘சாமி கும்பிடும் மனோநிலையில் இல்லை. எனக்கு எதற்கு திருப்பதி’ என்றேன். நான் கோவிலுக்குள் அதிகம் போனதில்லை. ஆனால் #பீம்சிங் பிடிவாதமாகக் கூப்பிட்டு, #திருப்பதிக்கு அழைத்துச் சென்றுவிட்டார்.
அப்போது பயங்கர மழை. சாலை முழுவதும் வெள்ளம் இருந்தாலும் எப்படியோ #திருப்பதி சென்றடைந்தோம்.
நான் திருப்பதியிலிருந்து மாலையில் சென்னை வந்தேன்.
‘நாத்திக கணேசன் ஆத்திகனாக மாறினார்’ என்று தினத்தந்தியில் தலைப்புச்செய்தி வந்தது.
வரும்போழுது ரோடு முழுவதும் பார்த்தால் என்னைப் பற்றி ‘#திருப்பதிகணேசாகோவிந்தா’ என்று எழுதியிருந்தார்கள்…
நான் அந்த வாசகங்களையெல்லாம் படித்துக் கொண்டே வந்தேன்.
அப்பொழுது பீம்சிங் கூறினார். ‘கவலைப்படாதே கணேசா, அப்படித்தான் எழுதுவார்கள், நீ உயர்ந்த நடிகன், எதைப்பற்றியும் கவலைப்படாதே’ என்றார்.
யார் ‘திருப்பதி கணேசா கோவிந்தா’ என்று எழுத வைத்தார்களோ அவர்களுடைய மனைவி மற்றும் வீட்டுப் பெண்கள் எல்லாம் இப்போது திருப்பதியில் அங்கப்பிரதட்சணம் செய்து கொண்டிருக்கிறார்களே. எல்லாமே போலியாக இருக்கிறது.
என்றைக்கு என்னைக் கேலி செய்தார்களோ அன்றே
#திருப்பதி_ஆண்டவன் கண்விழித்துப் பார்த்து அருள்புரிந்துவிட்டார்.
நான் நடித்த படங்களெல்லாம் மாபெரும் வெற்றிப் படங்களாக அமைந்தன. ’மக்களைப் பெற்ற மகராசி, வணங்காமுடி, தங்கமலை ரகசியம், அம்பிகாபதி, உத்தமபுத்திரன்’ போன்ற படங்கள் அப்போதுதான் வெளிவந்தன."
இவ்வாறு சிவாஜி கனேசன் தனது சுயசரிதையில் எழுதியுள்ளார்..
பின்குறிப்பு
சிவாஜி கனேசன் சாதாரண நடிகராக வாழ்ந்த ஆரம்ப காலத்தில்,
தி.மு.க. வினர் திருப்பதி போனதற்காக சிவாஜியைக் குறிவைத்துக் தாக்கினர் . அவருடைய போஸ்டரில் சாணி அடித்தார்கள், அவருடைய கார்மீது கல்லெறிந்தார்கள்.
ஆனால் கடவுள் எதிர்ப்பிலும் அவர்களுக்கு உறுதி இல்லை.
பத்துவருடங்களுக்குப் பிறகு ‘தனிப்பிறவி’ என்ற திரைப்படத்தில் எம்.ஜி.ஆர் முருகனாக நடித்தார்.
திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தாரிடமிருந்து முக்கல் இல்லை; முனகல் இல்லை; முணுமுணுப்புகூட இல்லை; ஏனென்றால் எம்.ஜி.ஆர். அப்போது வளர்ந்துவிட்டார்.
வலியோரை வாழ்த்துவதும் எளியோரை தாழ்த்துவதும் இந்த திமுக கட்சியினரின் வழக்கமல்லவா?
(க.சுப்பு அவர்கள் எழுதிய #திராவிட_மாயை என்ற நூலில் இருந்து ..)