venkatesan v: 😎இமயத்தின் மடியில்...பகுதி 16பத்ரியை நெருங்குகிறோம்...இனி கட்டுரை என் பார்வையில் தொடர்கிறது....லாட்ஜிலிருந்து ஜீப் கிடைக்கும் பஜார் நோக்கி நடக்கிறோம்.நம் மார்கழி மாதத்தை நினைவூட்டும் மெல்லிய குளிர்.ஜீப்பில் இரண்டு குண்டு சாமியார்கள் நடு சீட்டில் அமர பயந்து பின்சீட்டுக்கு மாறுகிறோம்.
சாமியார்களில் தான் எத்தனை வகை?. குண்டு ,,ஒல்லி,பணக்கார ,ஏழை,ஹரித்வாரிலிருந்து நடப்பவர், ஹெலிகாப்டரில் பறப்பவர்,மோட்டார் சைக்கிளில் காவிக்கொடியுடன்,கங்கைக்கரைகளில் சடை விழுந்த முடியுடன்,..இவர்களில்.ஒரு பெண் சாமியாரைக்கூடப் பார்த்தேன்.ஏனிந்த பற்றற்ற விலகல.?இவர்களின் உறவினர்கள் எங்கு தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்களோ? கடமைகளை விட்டு ஓடி வரும் இவர்களுக்கு அவள் ஒரு தொடர் கதை கவிதா போல் மகள்கள் இருப்பார்களா? கேள்விகள் குடைய ஜீப் கிளம்பி ஆபத்தான பாறைகள் தொங்கும், மண்சரியும் மலைப் பாதையில் வேகமெடுக்கிறது.இயற்கையின் அழகும், ஆபத்தும், அற்புதங்களும் மாறி,மாறி கண்ணாமூச்சி காட்டுகிறது.நீங்கள் அற்புதமான நீர்வீழ்ச்சிகளை பார்த்திருப்பீர்கள்.பனியில் உறைந்த குளத்தையோ, ஏன் கடலையோ கூட பார்த்திருக்கலாம். ஆனால் பனியில் உறைந்த நீர் வீழ்ச்சி? ஏதோ மழைக்காலத்து நீர் வீழ்ச்சி விழுந்து கொண்டிருக்கும் போதே வந்த ஒரு குளிர் கால இரவில் உறைந்து freezeஆகி மலையில் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் அற்புதமான காட்சி.மீண்டும் வெயிலில் உருகி ...மழைக்காலம் வந்து...நாமும் கால மாறுதலுக்கேற்ப நீர் வீழ்ச்சியாய் வீழ்வதோ, கங்கையாய் இலக்கில்லாமல் ஓடுவதோ ,இது போல் உறைந்து ஓரிடத்தில் ஒட்டிக்கொள்வதோ இறைவனின் அலகிலா விளையாட்டுக்கு உட்பட்டுத்தானே? ஜீப் விஷ்ணுப்ரயாகை நெருங்க இங்குதான். சென்ற புதன் மண் சரிவால் பாதை மூடிய நினைவு. இயற்கையெனும் திருக்கரத்தால் இறைவனின் லீலைகளை யார் அறிவர்.ஏதோ இரண்டு நதி கூடி ஒன்றாகிறது.இந்த இமயத்து,நதிகளின் கூடலும் பிரிதலும் உலகின் அனைத்து மலைகளுக்கும்,நதிகளுக்கும் பொதுவானதே.ஆனால் இதனை வழிபாட்டு கொண்டாட்டமாக்கி ,தெய்வீகமாக்கி தன் உழவுக்கு உதவி செய்த நதிகளை வணங்கிய நம் முன்னோர்களின் நன்றி உணர்வு உலகில் யாருக்குண்டு?
பத்ரிநாத் பற்றி படித்தவை நினைவில் நிழலாடுகிறது...பூவுலகில் உள்ள எல்லா திவ்ய தேஸங்களிலும் எம்பெருமான் ஸ்ரீமன்.நாராயணன் அர்ச்சாவதார ரூபியாக எழுந்தருளி ஸேவை ஸாதிக்கின்றான். ஆனால் இந்த பத்ரிநாத்தில் மட்டுமே அவரே ஸ்ரீமன்.நாராயணனாகவும், நரனாகவும் எழுந்தருளி ஸேவை ஸாதிக்கின்றான். அவரே ஆச்சாரியனாக ( ஸ்ரீமன்.நாராயணன் ) அவதரித்து , அவரே சிஷ்யனாகவும் ( நரன் ) அவதரித்து, த்வய மந்திரத்தை ஆச்சாரியன், சிஷ்யனுக்கு உபதேசித்தார். புலோகத்தின் வைகுண்டமாகக் கருதப்படும் திவ்யதேஸம் பத்ரிநாராயணன் எழுந்தருளியுள்ள இந்த பத்ரிநாத் ஆகும்.
இந்த பத்ரி நாத் திவ்ய தேஸம் ஸ்வயம்வக்த க்ஷேத்திரங்களில் ஒன்று....பத்ரிநாராயணனை, ஸ்ரீ.பெரியாழ்வார் ஒரு பாசுரத்திலும், ஸ்ரீ.திருமங்கை ஆழ்வார் 21 பாசுரங்களிலும் மங்களாஸாஸனம் செய்துள்ளார்கள். அவை :-
ஸ்ரீ.பெரியாழ்வார் திருமொழி , மூன்றாம் பத்தின் ஏழாம் திருமொழியின் ஒன்பதாம் பாசுரம் :-
“ வடதிசை மதுரை சாளக்கிராமம் * வைகுந்தம் துவரை அயோத்தி * இடமுடை வதரி இட வகையுடைய * எம் புருடோத்தமன் இருக்கை * தடவரை அதிரத் தரணி விண்டு இடியத் * தலைப் பற்றிக் கரை மரம் சாடி * கடலினைக் கலங்கக் கடுத்திழி கங்கைக் * கண்டமென்னும் கடிநகரே * “
ஸ்ரீ.திருமங்கை ஆழ்வாரின் பெரிய திருமொழியின் முதல் பத்தின், மூன்றாம் திருமொழியின் பத்து பாசுரங்களும், நான்காம் திருமொழியின் பத்து பாசுரங்களும் மற்றும் சிறிய திருமடலில் “ சீராரும் மாலிரும்சோலை திருமோகூர், பாரோர் புகழும் வதரி வடமதுரை “ என்றும் மங்களாஸாஸனம் செய்துள்ளார்.
ஸ்ரீ.திருமங்கை ஆழ்வார் அந்தக் காலத்திலேயே அவருடைய, ஆடல் மா என்னும் குதிரையில் சென்று இந்த திவ்ய தேஸ எம்பெருமானை ஸேவை சாதித்திருக்கிறார்.
ஜீப் பத்ரியின் புனித மண்ணில் நிற்கிறது. இறங்கி நடக்கத் துவங்குகிறோம் தப்த குண்டத்தை நோக்கி.இதோ இதுவும் ஓர் இறை மற்றும் இயற்கையின் திருவிளையாடல்.நடுக்கும் உறைக்குளிரிலும் நீராடி இறைவனை வணங்க பொங்கி வரும் வெந்நீர் ஊற்று படைத்தானா? அல்லது நம் முன்னோர் ஊற்றுக்கருகில் ஆலயத்தை அமைத்தார்களா?. ஆயினும் இது கந்தகம் கலந்த நீர் .நீண்ட நேரம் நீராடக்கூடாது என்றார்கள்.
ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் தனித்தனியாக ஊற்று நீரை மூடிய அறையில் சிறு குளமாக்கி வைத்துள்ளனர்.ஊற்று வருமிடத்தில் நெருப்பைத்தொடுவதாய் சூடு.குளித்த பின் குளிர்விட்டுப்போகிறது.தரிசனம் முடித்து 11 மணி போல பகலுணவுக்கு மடத்திற்குசெல்ல முடிவெடுத்து கோயிலுக்கு விரைகிறோம்.எங்கும் கூட்டம்.பாதணிகள் குவிந்திருக்க பாதணியின் இடது பகுதியை எட்டாவது படியிலும் வலது பகுதியை நான்காவது படியிலும் வைத்து விட்டு கோயிலின் நுழைவை கவனிக்கிறோம்.க்யூ வரிசை தெரிகிறது.அதன் ஆரம்பம் தேடி நடக்கிறோம்..நடக்கிறோம் ..சிவன்முடி தேடிய ப்ரம்மனாய் அசந்து போகிறோம் .ஒரு மாய வலையாய் வெகு தூரத்து மலைக்கப்பால் நீண்ண்ட வரிசை .நூற்றுக்கணக்கான டூரிஸ்ட் பஸ்கள் ஆயிரக்கணக்கான மக்களை வரிசையின் முடிவில் கொண்டு கொட்டுகிறது.
இன்னும் காலை உணவு உண்ணவில்லை.உணவகம் தேடிச்செல்ல மீண்டும் நடந்து திரும்பி வர மேலும் கூட்டம் அதிகரிக்கும்.நான் ஒரு பாறையருகில் ஈரத்துணிகளுடன் அமர்ந்து கொள்ள தான் க்யூவின் முடிவைக் கண்டறிந்து, அங்குள்ளவர்களிடம் மேரா பதி என எனக்கும் ஒரு இடம் ரிசர்வ் செய்து திரும்பி வரிசையில் வருவதாகவும் அதுவரை நான் நான் ரெஸ்ட்(?) எடுத்துக்கொண்டு இருவர் துணிகளையும் உலர்த்துமாறும் சொல்லி க்யூ முடிவைக் காணப் புறப்பட்டாள் .ஒரு மணிக்கு கோயில் கதவு சாத்தி விடுவார்கள் .தரிசனம் எப்போது? இன்றைய பகலுணவு? புதனுக்குள் இமயத்திலிருந்து இறங்கி டில்லி ட்ரெய்ன் பிடிக்க முடியுமா எனும் சிந்தனையில் துணிகளை உலர்த்த ஆரம்பித்தேன்.்்்😩
