மூன்று தலைமுறை 91
By N Krishnamurthy
வீட்டிற்கு திரும்பி வந்த வில்லியம்ஸ் உடனே விசுக்கு போன் செய்து சந்தோஷமான சமாச்சாரத்தை பகிர்ந்துகொண்டார்.(ஏற்கனவே புது வீட்டிற்கு குடி போன விசு மீண்டும் ராமனாத சாஸ்திரிகள் உதவியால் டெலிபோனையும் புது வீட்டுக்கு மாற்றிக்கொண்டிருந்தான்)
விசு அவருக்கு வாழ்த்துக்களை கூறி பின் மேகியிடம் பேச வேண்டும் என்று கூறினான். பிறகு மேகி லைனில் வந்தபோது விசு
" கன்கிராட்ஸ் மேகி.நீ நினைத்தபடியே நடந்து விட்டது"என்று கூறினான்.மேகி அவனிடம் "நான் உண்மையிலேயே மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலி" என்று கூறினாள்.மேகி ராகினியிடம் பேசவேண்டும் என்று கூற ராகினியிடம் விசு போனை கொடுத்தான். "கன்கிராட்ஸ் மேகி.ட்ரீட் எப்போ தரப்போற" என்றாள் ராகினி." "Sure.எப்போ வேணும்னாலும் பார்ட்டி வைத்துக் கொள்ளலாம்",என்றாள்.அவள் ராகினியிடம் " நீயே அரேன்ஜ் பண்ணிடு " என்றாள்." சரி.நான் இவரிடம் கேட்டூட்டு உனக்கு போன் செய்யறேன் " என்றாள் ராகினி.விசு வீட்டில் உள்ள எல்லோரும் இந்த விஷயத்தை கேட்டு மிகவும் சந்தோஷப்பட்டார்கள். மறுநாள் காலை ராமனாத சாஸ்திரிகள் காப்பி சாப்பிட வந்த போது இந்த விஷயத்தை விசாலி அவரிடம் கூற அவர் ரொம்ப "பேஷா போச்சு.அவ ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. பூர்வ ஜென்மத்தில் அவ இந்தியாவில் பொறந்துருக்கணும். இல்லேன்னா நம்முடைய கலாச்சாரத்தை மேல இவ்ளோ ஈடுபாடு வருமா.ஆனா சுதாகருடைய அம்மா ரொம்ப மடி,ஆசாரம் பாக்றவள்ன்னு கேள்விப்பட்டேன்.
அந்த மாமி ஒத்துண்டததுதான் அதிசயமா இருக்கு"என்று கூறினார்.
விசு அவருக்கு நடந்ததையெல்லாம் கூறினான்.அதைக் கேட்ட சாஸ்திரிகள் "என்னப்பா இது. ஏதோ டிராமா, சினிமாவல நடக்கிற மாதிரின்னா இருக்கு" என்று சொல்லி சிரித்தார்.
அந்த வார இறுதியில் ஞாயிற்றுக்கிழமையன்று மேகி திருமணம் நிச்சயமானதை கொண்டாடும் வகையில் பார்ட்டி கொடுப்பதாக ஒத்துக் கொண்டிருந்தாள்.
விசு,ராகினி,கல்யாணி,கணேசன்,மேகி மற்றும் சுதாகர் அனைவரும் பகல் உணவுக்காக நியூ உட்லண்ட்ஸ் சென்றிருந்தார்கள்.
லஞ்ச் முடித்து விட்டு அங்கிருந்த வரவேற்பு ஹாலில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். நாலு மணிக்கு எல்லோரும் கிளம்பி மெரினா பீச்சில் போய் உட்கார்ந்து கொண்டு அரட்டை அடிக்க ஆரம்பித்தார்கள். கணேசனுக்கும் விசுவுக்கு இருந்த பிரண்ட்ஷிப் அளவுக்கு விசுவுக்கும், சுதாகருக்கும் பிரண்ட்ஷிப் இருக்காததால் ஆரம்பத்தில் கொஞ்சம் சரளமாக பழகுவதில் சுதாகருக்கு சிரமமாக இருந்தது.மேலும் சுதாகர் அவர்களை விட கொஞ்சம் வயதில் மூத்தவன்.ஆனாலும் கொஞ்ச நேரம் பழகியதும் சுதாகர், விசு விடமும்,கணேசனிடமும் மிகவும் நெருங்கி பழக ஆரம்பித்து விட்டான். ராகினியும்,விசுவும் சேர்ந்துகொண்டு கணேசனையும் கல்யாணியும்,மேகி, சுதாகரையும் கேலி செய்து கொண்டு இருந்தார்கள்.(இப்போதுள்ள வழக்கப்படி சொல்ல வேண்டுமென்றால் 'கலாய்த்து' கொண்டிருந்தார்கள்) பதிலுக்கு அவர்கள்
" உங்க ரெண்டு பேருக்கும் கல்யாணம் ஆகி விட்டதென்ற தைர்யம். ஆகவே உங்களுக்கு எந்த கவலையும் இல்லை.என்ன வேண்டுமானாலும்
பேசலாம். எங்களுக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆக வேண்டி இருக்கே" என்று கூறினார்கள்.
இருட்டியதும் அந்த மூன்று ஜோடியும் மெரினாவை விட்டு தத்தம் வீட்டுக்கு கிளம்பினார்கள்.
பின்பு வரும் நாட்களில் நல்ல விஷயங்கள் நடக்க ஆரம்பித்தன.ஒரு சுபமுகூர்த்தத்தில் கணேசன் கல்யாணியில் கழுத்தில் தாலி கட்டினான். பவழக்கார த்தெருவில் உள்ள புதிய கல்யாண மண்டபமான பழனி தண்டாயுதபாணி சத்திரத்தில் அவர்களுடைய கல்யாணம் நடந்தது.விசுவின் கல்யாணம் போல இதுவும் இரண்டரை நாள் கல்யாணமாக இருந்தது.ராகினி தான் மணப்பெண்ணின் தோழியாக இருந்தாள். வழக்கம்போல மேகி கல்யாணத்தின் முக்கியமான நிகழ்ச்சிகளை போட்டோ எடுத்துக் கொண்டிருந்தாள். போட்டோ எடுத்துக் கொண்டிருந்த சமயம் போக மீதி சமயங்களில் அவள் சுதாகரன் அம்மாவின் அருகிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தாள்.
இப்போதெல்லாம் மேகி ஓரளவுக்கு தமிழை நன்றாக புரிந்து கொள்ள ஆரம்பித்துவிட்டாள். சில தமிழ் வார்த்தைகளும் பேச தெரிந்து கொண்டாள்.சுதாகரின் அம்மாவும் மேகியிம் ஒருவருக்கு ஒருவர் நன்றாக புரிந்து கொண்டு இருந்தார்கள்.
கணேசன்,கல்யாணி திருமணம் முடிந்த சில நாட்களில் வில்லியம்ஸ் குடும்பத்தினர் அமெரிக்கா சென்று,இந்தியாவிலேயே செட்டில் ஆக இந்திய குடி உரிமை பெற முயற்சிஎடுக்கவும்,
அமெரிக்காவிலுள்ள சொத்துக்களை விற்பதற்கும் ஏற்பாடு செய்ய வேண்டி அமெரிக்கா செல்ல முனைந்தார்கள்.திரும்பி வந்த உடன் மேகி,சுதாகர் கல்யாணம் நடத்த உத்தேசித்திருந்தார்கள். அவர்கள் அமெரிக்கா செல்லும்போது ஏர்போர்ட்டுக்கு விசு,ராகினி மற்றும் சுதாகர்,அவன் அம்மா ஆகியோர் வழியனுப்ப சென்றிருந்தார்கள்.
சுதாகரின் அம்மாவுக்கு தன் வருங்கால மாட்டுப்பண்ணை கொஞ்ச நாள் பிரிந்து இருக்க வேண்டுமே என்று மனதில் ஒரு கலக்கம் இருந்தது.
மூன்று தலைமுறை-92
நாட்கள்தான் எவ்வளவு வேகமாக நகரத் தொடங்கிவிட்டன. கல்யாணியும், கணேசனும் ஒரு வாரம் தேன்நிலவிற்காக மூணாறு சென்று வந்தார்கள்.பஞ்சு வேலையில் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தார்.ராஜகோபலய்யரும்,மங்களமும் விடாமல் தினந்தோறும் காசி விச்வநாதர் கோவிலுக்கு சென்று வந்தார்கள்.புது வீடு கோவிலுக்கு அருகி அமைந்தது ரொம்ப சௌகர்யமாக போய்விட்டது.ராமானாத சாஸ்திரிகள் தினசரி காபி சாப்பிட வர மறப்பதே இல்லை. காபி சாப்பிட்டுக்கொண்டே உலக நடப்புகளை தெரிந்து கொள்வதில் அவருக்கு அவ்வளவு ஆர்வம். சுந்தரேச ஐய்யர் கும்பகோணம் சென்று விசாலிக்கு போன் செய்து பின்பு விசுவிடமும், ராகினியிடமும் பேசினார். "கல்யாணம் ஆன கையோடதான் நீங்க ரெண்டு பேரும் இங்க வரல.இப்போதாவது இந்த பக்கம் வந்துட்டு போப்டாதா. பாட்டியும் உங்களை பார்க்க ரொம்ப ஆசைப் படுறா.எங்ளை யெல்லாம் மறந்துட்டயோ" என்று கூறினார்.அவர் சொன்னதை கேட்டு விசு மன வருத்தம் அடைந்தான்.அவனுக்கு அவர் கூறியது மிக ஞாயமாகப்பட்டது.
"இந்த சனி,ஞாயிறு ராகினியையும் அழைச்சிண்டு நல்லூர் போயிட்டு வரட்டுமாம்மா" என்று விசாலியிடம் கேட்டான் விசு. அதற்கு விசாலி "மகராஜனா போயிட்டு வாடா.ரெண்டு நாள் தாத்தா பாட்டியோட இருந்தா அவாளுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கும்டா செல்லம்"
என்றாள் விசாலி. விசாலிக்கு விசு எப்போதும் செல்லம்தான்.
அந்த வெள்ளிக்கிழமை இரவு ட்ரெயினில் ராகினியும்,விசுவும் கும்பகோணம் சென்று, காலையில் அங்கிருந்து பஸ்ஸில் நல்லூர் சென்றார்கள்.
இவர்களைப் பார்த்த சுந்தரேசஐயருக்கும், ஜானகிக்கும் மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது. இருவரையும் வாசலிலேயே நிற்க வைத்து ஆரத்தி எடுத்து,இருவர் நெற்றியிலும் ஜானகி பொட்டு வைத்து பின்பு ராகினியிடம் "வலது காலை எடுத்து வைத்து உள்ளே வாம்மா "என்று கூட்டிக்கொண்டு போனாள். சுந்தரேசஐயர் பேரனை மார்பாடுஆரத்தழுவிக்கொண்டார் ( இப்போதெல்லாம் நமது பேரக்குழந்தைகளை நாம் இவ்வாறு ஆரத்தழுவி ஆலிங்கனம் செய்கிறோமா என்று தெரியவில்லை.இந்த கால பேரக்குழத்தைகள் அதை ரசிப்பார்களா என்றும் தெரியவில்லை) ஜானகி பாட்டி, விசுவையும், ராகினியையும் அப்படி வைத்து தாங்கினாள்.
ராகினிக்கு பாட்டியின் மேல் அலாதி பிரியம் வந்துவிட்டது.அவர்களுக்கு பிடித்ததை கேட்டு தெரிந்து கொண்டு சமையல் செய்து போட்டாள்.சனிக்கிழமை மாலை ஆத்து தோட்டத்திலிருந்து பறித்த வாழைக்காயில் பஜ்ஜி செய்தாள்.வாழைக்காய் மட்டுமல்ல. அவரை இலை,கற்பூரவல்லி இலை பஜ்ஜியும் செய்தாள்.ஞாயிறு அன்று பகல் சாப்பாட்டில் நெய் விட்டு,முந்திரி சேர்த்த சூடான ரவா கேசரி செய்து பறிமாறினாள் பாட்டி.
"பாட்டி. நீ பண்றதெல்லாம் நான் சாப்ட்டா சீக்கிரமே குண்டாகி விடுவேன்" என்று சொல்லி சிரித்தான் விசு. "ஓஹோ.
அதனால்தான் ரெண்டு நாள் இருந்து சாப்பிட்டா போறூம்ன்னு அவசர அவசரமா வந்திருக்கயோ"என்றாள் பாட்டி. பாட்டியும் பேரனும் இப்படி அந்நியோன்யமாக பேசிக் கொண்டிருந்ததை கேட்க தாத்தா சுந்தரேச ஐயருக்கு மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தது. இதையெல்லாம் ராகினியும் கேட்டு ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இரண்டு நாள் இரண்டே நிமிடமாக போனது.தம்பதி சமேதராக கிரி சுந்தரியையும், கல்யாண சுந்தரேஸ்வரரையும், அஷ்ட புஜ காளியையும் தர்சனம் செய்தார்கள்.
அவர்கள் திரும்ப ஊருக்கு கிளம்பும் போது இருவரும் தாத்தா பாட்டியை நமஸ்கரிக்க, இருவருக்கும் தாம்பாளத்தில் வெற்றிலை, பாக்கு, குங்குமம்,மல்லிப்பூ, மட்டை தேங்காயுடன் ரூபாய் ஐந்நூறு வைத்துக் கொடுத்தார்கள் தாத்தாவும்,பாட்டியும். ரூபாயெல்லாம் வேண்டாம் என்று மறுத்த விசுவிடம் பாட்டி
" கல்யாணமாய் தம்பதியா வந்திருக்கேங்கோ.
ஞாயமா பாத்த புடவை வாங்கி தரணம்.இவ என்ன மாறி புடவை,வேஷ்டி கட்டிப்பான்னு நேக்கு தெரியல.ஆகவே ரூபாயா குடுத்தா நீங்க வேணுன்னத வாங்கிக்கலாமேன்னுதான் ரூபாயா வைச்சு கொடுத்திருக்கேன்"
என்றாள்.பின்பு இருவரும்"சீக்ரமேவ சந்தான பிராப்தி ரஸ்து "என்று கூறி"அடுத்த தடவ வரும்போது குழந்தையோட வரணம்" என்றார்கள்.
கடைசியில் ஜானகி பாட்டி ராகினியிடம்"விசாலி எப்படி இருக்காளோ. அவள் மூஞ்சி கண்முன்னே நிக்கறது. அவளுக்கு நீ அனுசரணையா இருக்கணும், குழந்தை" என்று சொன்னாள். இதை சொல்லும் பொழுது ஜானகிக்கு கண்களில் நீர் முட்டியது.
இரண்டு நாள் நல்லூரில் கழித்த பிறகு ஞாயிற்றுக்கிழமை மறுபடியும் திரும்பி மெட்ராஸ் போக,கும்பகோணத்தில் ட்ரையின் பிடித்தார்கள். திங்கட்கிழமை காலை விசு வழக்கம் போல் ஐ.ஐ.டி சென்று திரும்பி வந்தான். அன்று இரவு 11 மணி இருக்கும். விசுவின் வீட்டில் டெலிபோன் ஒலித்தது.விசு ஏற்கனவே தூங்க சென்றுவிட்டான் .
பஞ்சு டெலிபோன் எடுத்து "ஹலோ" என்றார்.அந்த பக்கமே ஏதோ அமெரிக்க ஆக்செண்டில் குரல் கேட்க பஞ்சு உடனே "ப்ளீஸ்.பீ ஆன் தி லைன்" என்று கூறி ரிசீவரை கீழே வைத்தார்.விசுவின் ரூம் கதவை தட்டி "அமெரிக்காவிலிருந்து ஏதோ போன் வந்து இருக்குடா" என்று கூறினார்.
No comments:
Post a Comment