பிராப்தம்-5

 பிராப்தம்-5

ட்ராலியை தள்ளிக்கொண்டு போகும்போது, மாலினி கீழே வேலட் விழுந்ததை கவனிக்கவில்லை.

அவளையே கவனித்திக்கொண்டிருந்த சுரேஷ் இதை கவனித்தான்.அதை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தபோது"ஓ. மைகாட். தேங்க்யூ ",என்றாள்.ப்ளைட்டில் ஏறி அமரும்போது அவள் அவனது இருக்கைக்கு சரியாக முன்னிருக்கையில் அமர்ந்திருந்தாள்.

சென்னையை விட்டு 9:10 க்கு கிளம்பிய விமானம் உள்ளுர் நேரம்  12:30   மணிக்கு ஒரே நிறுத்தமான ஃப்ராங்பர்ட்டை அடைந்தது. பயணிகள் இறங்கி ஏர்போர்ட்டில் சுற்றி வர இரண்டு மணி நேரம் அனுமதிக்கப்பட்டனர்.

ஏதாவது சாப்பிடலாம் என்று எண்ணிய சுரேஷ் ஒரளவுக்கு வெஜிடடேரியன் உணவு கிடைக்கும் கடைக்கருகில் சென்றான். அவனைத்தொடர்ந்த மாலினி"Excuse me. I am also hungry.could you help me with some veg food ",என்றாள்."தமிழ்தானே" என்ற சுரேஷிடம் "ஆமாம்" என்றாள் மாலினி."நான் சுரேஷ்.சென்னை நங்கநல்லூரிலிருந்து" என கை நீட்டினான்.கை கொடுக்கலாமா வேண்டாமா என யோசித்துக்கொண்டிருந்த அவளிடம்" கை கொடுத்தால் ஒன்றும் குடி முழுகிப்போய் விடாது" என்றான் சுரேஷ்.

மாலினி அசடு வழிந்து கொண்டே" என் பேர் மாலினி" என்று கூறி அவன் கையை குலுக்கினாள்.அவள் கை பஞ்சு போல ம்ருதுவாக இருந்தது. கிடைத்த வெஜிடேரியன் உணவை இருவரும் உண்டார்கள்." நீங்கள் எதற்கு யூ.எஸ் போகிறீர்கள் என்று கூறவில்லையே" என்றாள் மாலினி."நீங்கள் இப்போதுதானே கேட்கிறீர்கள்" என்ற சுரேஷ் விவரம் சொன்னவுடன் மாலினி தான் கம்ப்யூடர் என்ஜினியரிங்கில் மாஸ்டர்ஸ் செய்ய செல்வதாக கூறினாள். இருவருமே கார்னெல் யுனிவர்சிட்டியில் சேர்வதாக அறிந்ததும்ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.

விமானம் ந்யூயார்க் கிளம்பு தயாராக இருப்பதாக அறிவிப்பு வரவே விமானத்தை நோக்கி இருவரும் நடந்தார்கள். விமானத்தில் இருவரும் நெடு நேரம் பேசிக்கொண்டார்கள்.

இருவருக்கும்  இசையில், அதுவும் கர்னாடக இசையில் ஈடுபாடு இருந்ததை தெரிந்து கொண்டார்கள்.மகாகவி பாரதி கவிதைகளிலும் இருவருக்கும் அதீதமான பற்று உள்ளதை அறிந்தார்கள்.

"உனக்கு ந்யார்க்கிலிருந்து இதகா டாம்ப்கின்ஸ் ரீஜனல் ஏர்போட்டுக்கு எந்த ப்ளைட்" என்றான் சுரேஷ்.அவன் நீங்களிலிலிருந்து நீயிக்கு மாறிவிட்டதை மாலினி ரசித்தாள்.

 "இரவு 21:00 க்கு டெல்டா ப்ளைட்" என்றாள் மாலினி.சுரேஷுக்கு தாங்க முடியாத ஆச்சர்யம். அவனுக்கும் அதே ப்ளைட்.லுப்தான்ஸா விமானம் 19:25 க்கு ந்யார்க்கை அடைந்தது.இருவரும்தத்தம் லக்கேஜ்களை சேகரித்துக்கொண்டு டாம்ப்கின்ஸ் ரீஜனல் ஏர்போட்டுக்கு செல்லும் விமானம்  கேட் அருகில் அமர்ந்தனர்.அவளை லக்கேஜை பார்த்துக்கொள்ள சொல்லிவிட்டு அருகிலிருந்த புட் ஷாப்பில் கிடைத்த உணவை இருவருக்குமாக சேர்த்து வாங்கி வந்தான் சுரேஷ்."பாவம்.எனக்காக நீங்க ரொம்ப மெனக்கடறீங்க"என்றாள். "உனக்கு என்னைப்பற்றி தெரியாது. உன்னைப்போல அழகான பெண்கள் கஷ்டப்பட்டால் நான் அழுது விடுவேன்" என்று கண்களை துடைத்துக்கொள்கிற மாதிரி பாவனை செய்தான் அவன்.

." நீங்கள் சொன்ன ரெண்டுமே பொய் என்று எனக்கு தெரியும்" என்றாள்."எந்த இரண்டு" என்றான் சுரேஷ்."ஒன்று நீங்கள் அழுது விடுவேன் என்றது.மற்றொன்று நான் அழகாயிருக்கிறேன் என்றது" என்றாள் மாலதி."சரி.நீயும் ஒரு சராசரி பெண் என்பதை நிரூபித்துவிட்டாய்" என்றான்."எப்படி" என்றாள் மாலினி."ஒரு ஆண் தன்னை அழகானவள் என்று இரண்டு முறை கூற வேண்டும் என அழகான பெண்கள் நினைப்பார்களாம்" என்றான்.இருவரும் சற்று மனதளவில் நெருங்குவதை உணர்ந்தார்கள்.மாலினி தனக்குள் " போதும்டீ. எக்குத்தப்பாக மாட்டிக்கொள்ளாதே.

நீ படிக்க வந்திருக்கிறாய்.இவன் பேசியே உன்னை கவுத்துடுவான் போல இருக்கு" என்று நினைத்துக்கொண்டாள்.