விளையாடல் சாமான்

 57. விளையாடல் சாமான் (சிசீ7) #ganeshamarkalam

கல்யாணம். என் மொதப் பொண்ணுக்கு. “இப்பெல்லாம் பொண்கள் எங்கே சுலபமா கல்யாணம் பண்ணிக்க சம்மதிக்கரா. பிள்ளயப் பெத்து வச்சிண்டு, வரனே திகையலை. வயசு ஏறிண்டே போரது”ன்னு வாசகா புலம்பப் பிடாது. இது மின்னாடி நடந்த கதை. 20 இயர்ஸ் அகோ! அதை இப்ப வந்து சொன்னா? கேக்கலாம்! சமுத்தா கதையப் படிச்சா நல்லது.

என் புத்ரீக்கு கல்யாணம் நிச்சயமாகி சத்திரம் புக் செஞ்சாச்சு. அதை மொதல்ல செஞ்சுடணும். புள்ளையாத்துக்காரா பாத்து ஓகே சொல்லி அட்வான்ஸ் கொடுத்து லாக் செஞ்சாச்சு. “மாடீ எங்களுக்கு. ரூம்னு சொல்லிக்க 3தான், ஆனா பெரீய ஹால், சமாளிப்பம். எக்ஸ்ட்ரா தலைகாணிக்கு சொல்லிடுங்கோ”. இதெல்லாம் பொண்ணப் பெத்தவன் செய்ய மாட்டானா? முன் ஜாக்கிரதையா அவாளுக்கும் தோதா செஞ்சுக்கராளாம். பேசின ரேட்டுக்கு 30 தலைகாணி தருவான். முப்பதையும் மாடீலேயே பொடச் சொல்லீட்டா ஆச்சு. இன்னும் 20 சொல்லிவச்சு அதையும். தலைக்கொண்ணு, கஸ்கத்துக்கு ஒண்ணு தொடைக்கிடுக்கில்னு வச்சிண்டு தூங்கட்டும். சீக்கரம் முஹூர்த்தம். மேளத்தை அடிச்சு எழுப்பிடப் போரேன். ரெம்பத்தான்.

கேடரர் அறுசுவைதான். மாமா வந்தவர் “எங்களண்டை எல்லா பொறுப்பையும் தந்துடுங்கோ, சம்பந்திப்பேர் பிரவேசம் செய்யரப்போ எவெர்சில்வர் சம்படத்தில் திரட்டிப்பாலோட வரவேற்பதுலேந்து கட்டிச்சாத கூடை வச்சு குடிக்க மினரல் வாட்டர் வரைக்கும் பாத்துப்பம். “வைதீகச் சாமாங்கள்?” “ஆமாம்”. “தாலி கட்டினதும் பாதாம் பால்?” “உண்டு”. “பாலிகைக்கு சமாச்சாரம்?” “அஃப் கோர்ஸ்!” “மேடை அலங்காரம்?” “நிச்சயமா”. “சாந்திமூஹூர்த்த டெகொரேஷன்?” “அது இல்லாமலா? மச்சினன் பொரி போட பொரி டயத்துக்கு வரும். மொதநா விரதத்துக்கும். எந்தூர் வழக்கம்னு மட்டும் சொல்லிடுங்கோ. லிஸ்ட் போட்டுத் தருவம். அது பத்தலைன்னா சேர்த்துக்கலாம்”. “சரி லிஸ்ட்டும் ரேட்டும் அனுப்புங்கோ.. அட்வான்ஸ் பேங்க் ட்ரேன்ஸ்ஃபர் பண்ணிடரேன்”. “சார் கேஷாத் தந்தேள்னா பெட்டர்”. “சரி, இந்தாங்கோ” 40ஆயிரம் ஆத்தில் வச்சிருந்ததை கொடுத்தாச்சு. லிஸ்ட் அனுப்பரேன்னு போனர்.

நடூல “எங்காத்து காபி எப்படீன்னு டேஸ்ட் பாருங்கோ!” கமலா கொண்டு வந்து நீட்ட “பேஷா இருக்கு மாமி!” இவள் முகஞ்சிவந்து போச்சு. நினைச்சுக்கரேன். அப்படி என்ன அந்த காபியில் பாத்தர்னு. இவள் என்ன நினைச்சிருப்பா? தினம் குடிக்கர இந்த மனுஷர் எப்பவாவது பாராட்டியிருக்காரா?

லிஸ்ட் வந்ததும் நான் கமலா, பொண் சுகன்யா வட்டமா உக்காந்துண்டு பாக்கரம். சின்ன வட்டம்தான். மூத்த பிள்ளை சுதாகர், மாட்டுபொண் ரம்யா அண்ணா நகரில். வந்தா பெரீய வட்டமா போட்டிருப்பம். வந்த லிஸ்ட்டில் எதாவது விட்டுப் போயிருக்கானு கண்டுபிடிக்க முடியலை. அடிக்கடியா கல்யாணம் செய்யரம்? ஐயர் கல்யாண சம்பிரதாயங்கள்னு நெட்டில் பாத்து சுகன்யா படிக்க அதெல்லாம் போட்டிருக்கான்னு பாத்துண்டே வரேன். ஒரு மேட்டர் விட்டுப் போயிருக்கு. மேளக்காரன், 24/7 ஜூஸ் +காபி ஸ்டால், வெஜிடபிள் ஆர்ட் அரேண்ஜ்மென்ட்னு போட்டவர் அந்த முக்கியமானதை விட்டிருக்கர். மாப்பிள்ளைக்கும் பொண்ணுக்கும் கல்யாணத்தன்னைக்கு விளையாடல் சாமான்.

பக்குன்னுது. சத்திரத்தில் காலங்கார்த்தாலே சம்பந்திப் பேர் கூப்பிட்டு கேட்டா மறந்துட்டம்னு அசடு வழிய நிப்பமே? அப்பரம் மாப்பிள்ளை கோச்சிண்டு குளிக்காம தலை வாரிக்காம ஒருநா தாடியோட பரதேசிக் கோலத்துக்கு வந்தா வீடியோவில் நிஜப் பரதேசி மாதிரி தெரிவரே! சுகன்யாவுக்கு கடும் கோபம். “அப்பா! மொதல்ல நேத்து வந்த மாமாவக் கூப்பிட்டு அதை சேர்த்துக்க சொல்லுங்கோ”. செஞ்சேன். அவ மனசு கோணப் பிடாது பாருங்கோ. அப்பரத்துக்கு அப்பரம் கேக்கரா “விளையாடல் சாமான்னா என்னப்பா?” “ஏண்டி தெரியாமலா சேர்த்துக்கச் சொன்னாய்! கேட்டுத் தெரிஞ்சிண்டுன்னா சொல்லியிருக்கணும்? உனக்கு தெரியும்னு நினைச்சேன். இல்லைன்னா நானே சொல்லியிருப்பேன்”. “மாப்பிள்ளைக்கு மொதமொத தரப்போரேள். எதுவானாலும் விட்டுடப் பிடாதுன்னு சொன்னேன்பா!”.

ஆத்துக்காரராப்போர பையன் மேல் எத்தனை கரிசனம்? விளையாடல் சாமான் என்ன மொத கிஃப்டா? ஜான்வாஸத்துக்கு போட்டுக்க, அப்பரம் ரிசெப்ஷணுக்குன்னும் ஏன் நிச்சயதார்த்தத்துக்கும் விதவிதமா சட்டை பேன்ட், ஷெர்வாணி, கோட், அப்பரம் பரதேசிக் கோலத்துக்கு சமான்னு வாங்கியிருக்கு. மறந்துட்டா. “சொல்ரேன் கேட்டுக்கோ”

அந்தக் காலத்தில் கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போர பையனுக்கு 16ம் பொண்ணுக்கு 10 வயசா இருக்கும். என்ன நடக்கரதுன்னு தெரியாத வயசு. அவாள மணைக்கு வரவச்சு மந்திரம் சொல்லி மேளதாளத்தோட தாலிகட்டி வைக்கரத்துக்கு பெரும்பாடா இருக்கும். விளையாட்டா எல்லாத்தையும் செஞ்சு காமிக்கணும். அதுக்காக சில விளையாடல் நலங்கு சாமான்கள்னு செட் பண்ணி பொண்ணாத்தில் பிள்ளைக்கும், பிள்ளையாத்தில் பொண்ணுக்கும் தருவா. சின்னக் குழந்தைக்கு சாக்லேட் பலப்பம் பொம்மைன்னு காட்டி அழைச்சிண்டு போராப்போல். முழுக் கல்யாணமே சின்னஞ்சிறுசுகளை வச்சு பெரியவா ஆடும் விளையாட்டா. அதில் விளையாடல் சாமான் போல பலதும் வரும். இப்போ மாறிடுத்து”. “என்ன மாறித்து?” ஆர்வமா கேக்கரா. நாம சொல்லப் போய் எல்லாத்தையும் வாங்கூம்பளோ!

விளையாடல் நலங்கு சாமான்களில் முக்கியமா மரப்பாச்சி பொம்மைகள். இப்போ மெயினா தாம்பாளத்தில் பல்தேய்க்கர சாமான் பிரதானம். பேஸ்ட், டூத் ப்ரஷ், ஷேவிங்க் செட், சீப்பு ஏஃப்டர் ஷேவ் லோஷன் ப்ரில்க்ரீம் இத்யாதி. அதே மாதிரி பொண்ணுக்கு தேவையனாது அந்த சைடிலேந்து வரணும். நாம வைக்கலேன்னா கேட்டனுப்புவா, அவா அனுப்பலேன்னா நாம கேக்க முடியாது. என்ன தாத்பர்யம்னா அன்னீலேந்து 2பேருக்கும் எல்லாமும் புதுசாப் போரதுன்னு கல்யாணத்தன்னைக்கு டூத் ப்ரஷ்லேந்தே புதுசா ஆரம்பிச்சு வைப்பது”. “இதிலென்ன இருக்கு, வாங்கி வச்சுட்டா ஆச்சு”.

“அதான் சொல்லியாச்சே!” “அப்படீன்னா சரீ”. “அதை கார்த்தாலே விடியரத்துக்கு மின்னாடி மேளதாளத்தோட அவாகிட்டே சமர்ப்பிக்கணும். பத்தாததுக்கு சொல்லி அனுப்புங்கோன்னு வாய் வார்த்தையா சொல்லணும்”. “நான் ஞாபகம் வச்சுக்கரேன்!” சொன்னேனே சுகன்யாவுக்கு வுட்பீ மேல் அத்தனை கரிசனம்!

நிச்சயம் செஞ்சதுலேந்து மாப்பிள்ளையோட இவள் போனில் கடலை போட்டவள் “உனக்காக விளையாடல் சாமான் வந்திண்டிருக்கு.” சொல்லிட்டா. அந்த பிரஹஸ்பதிக்கு அது என்னன்னு தெரிஞ்சுக்க ஆசை. கேக்க இவள் என்னமோ ராணுவ ரகஸியம் மாதிரி “நீயே கண்டுபிடீ!” அந்த அசடு தன் அம்மாவண்டை கேக்க விவரம் சொன்னவள் “எத்தையாவது சம்பிரதாயத்துக்கு சீப்பா வாங்கி வஸ்சுடப் போராடா! உனக்கு என்ன பிராண்ட் வேணுமோ கேட்டு வாங்கிக்கோ”. அடுத்தநா கடலை போடரப்போ 2பேரும் சேர்ந்து ஒரு லிஸ்ட் தயார் பண்ணி என்னண்ட காமிக்கரா. “அப்பா, கேடரர் தரபடி தரட்டும் எனக்கு இந்த லிஸ்டில் இருப்பது வேணும் சொல்லிட்டேன்”. வாங்கிப் பாக்கரேன். ஒரு 6000 ரூபாய்க்கு வேட் வச்சுட்டா எம்பொண். ஆனா அவ மனம் கோணிக்கப் பிடாது பாருங்கோ!

பைய எடுத்துண்டு ஷாப்பிங் மாலுக்கு கிளம்பியாச்சு. வாங்க வேண்டியது என்னமோ அதே ஐடங்கள்தான். ஆனா ஃபாரீன் ப்ரேன்ட். சிலது சிங்கப்பூர் ஷாப்பீலதான் கிடைக்கும். இல்லைன்னா சிங்கப்பூர் போவேண்டியிருக்கும். 6735 பில் வந்தது. கிஃப்ட் ராப்பரும் தனியா, அவளே சுத்தட்டும்னு ஆத்துக்கு வந்துட்டேன். அவா 2 பேரும் கடலை போட்டா என் தாவு தீந்துடும்னு புரிஞ்சது. இப்ப வாங்கிண்டு வந்ததை மாப்பிள்ளைக்கு கொடுத்தா கேடரர் செட்டா வாங்கித் தரப்போர விளையாடல் சாமானை ஞாபகமா நம்ப யூஸுக்கு ஆத்துக்கு எடுத்துண்டு வந்துடணும். எதுக்கு ரெண்டயும் அவாத்தில் தரணும்? மாப்பிள்ளைக்கு ஒரு அத்திம்பேர், பாத்துண்டே இருந்து லவுட்டிப்பான். அவன் கல்யாணத்தில் தந்திருக்கணுமே. 3 வருஷம் மின்னாடிதான் கல்யாணம். எனக்கு ஆச்சு நடந்து 30 வருஷம். விளையாடல் சாமான் யூஸ் செஞ்சு நாளாச்சுன்னு பட்டது.

டப்புன்னு வேஷ்டீ நுணீலெ முடிச்சு போட்டு வச்சிண்டேன். கல்யாணத்துக்கு இன்னும் 4 வாரம் இருக்கு. இன்னைத்து 4 முழத்தில் போட்ட முடிச்சு அதுவரைக்கும் கூடவே கையில் பிடிச்சுண்டா நிப்பம்? அதெல்லாம் தோணலை.

மாப்பிள்ளை அழைப்பு ஆனதும் ரிசெப்ஷண். இது எப்படின்னு கேக்கப் பிடாது. அவாத்தில் விருப்பப் பட்டா. போட்டம்னு விட்டாச்சு. அப்பப்போ போடோக்காக மேடையில் நின்னேன், அப்பரம் 24/7 காபி ஸ்டாலில். யாராவது தெரிஞ்சவா தெரியாதவ வந்தா வாங்கோ காபி சாப்பிடலாம்னு கூட்டிண்டு போய் நானும் ஒரு ஹாஃப் கப். அங்கே ஆத்தித் தந்தவன் என்னை அடிக்கடி பாப்பதில் விருப்பமில்லாதவன் போல் நடந்துண்டான். நான்தாண்டா இந்த 3நாளும் உனக்கு சம்பளம் தரவன்னு ஒருக்கா சொல்ல வேண்டியாதாப் போச்சு.

எல்லாரும் ஸ்பெஷல் தந்தூரி விருந்து முடிஞ்சதும் படுத்துக்கன்னு போயாச்சு. நான்தான் 50 தலைகாணியயும், மாடிப்படீக்கு அடீல அடுக்கி வச்சதை நாலுநாலா எடுத்துண்டு படியேறிப்போய் மாடி ஹாலில் வச்சேன். எல்லாத்தையும் லபக்குன்னு சம்பந்திப்பேர் வாங்கிண்டா. பாத்துண்டே இருந்த எம்பிள்ளை சுதாகர் “எனக்கும் ஒண்ணு தாப்பா”. பரிதாபமா. “அதெல்லாம் அவாளுக்கு போக மீந்தாத்தான்”. கராரா சொல்லிட்டேன். எல்லாம் முடிஞ்சு அக்கடான்னு உக்காரரச்சே மணி 1:45. அவாவா இங்கேயும் அங்கேயுமா கிடக்கா. கமலாவும் ரம்யாவும் சுகன்யாவோட. சென்டிமென்டலா ஃபீல் ஆகியிருக்கா. “நாளைலேந்து வேற யாரோடயோ படுத்துப்பள். அதான்” அதுசரீன்னு பட்டது. நான் அப்படியே சுவத்தோரமா நாலு நாற்காலிய கட்டில் மாதிரி பண்ணி அதில் ஏறிண்டு கால நீட்டினா தலைக்குன்னு வச்ச நாற்காலி நகந்து போக இதெலாம் நமக்கு சரிப்பட்டு வராதுன்னு தரையில் அங்கவஸ்திரத்தை வீசிப்போட்டு கைய தலைக்கு வச்சிண்டு படுத்தாச்சு.

மனசில் ரெண்டே ரெண்டு விஷயம். கார்த்தாலே ஃபர்ஸ்ட் ஈடு டிகாக்ஷணில் காபி குடிச்சுடணும். அப்பரம் எக்ஸ்ட்ரா செட் விளையாடல் சாமானை லவுட்டிடணும். 3:45க்கு எழுந்துண்டாச்சு. எப்படி எழுந்திண்டேன்னா? மேளக்காரன் எதையோ கீழே போட்டான். சீக்கிரம் காபி குடிக்கணும் தயாராணம்னு பதட்டம் வந்துடுத்து. இந்த பஞ்சகச்சம் நேரமெடுக்கும். ஆத்துக்குள் விசேஷம்னா சட்டுபுட்டுன்னு ஏத்தம் இறக்கம் பாக்கரதில்லை. இங்கே வீடியோவெல்லாம் எடுக்கச் சொல்லியிருக்கு. அந்த பதட்டத்தில் ரெண்டாவது மேட்டர் மறந்துபோச்சு.

என்னைக் கேக்காம கேடரர் அவன் வாங்கிண்டு வந்த விளையாடல் சாமான் செட்டை மாடீல அவாத்து மாமிய விட்டு கொண்டு போய் தரச் சொல்லியிருக்கான். சொன்னபடி எல்லாத்தையும் கரெக்ட்டா செய்யரானாம். கூட எங்காத்து பக்கம் மாமி ஒருத்தியை யாருன்னு தெரிஞ்சுக்காம அழைச்சிண்டு வேற. சம்பந்திக்கு என்ன? எதோ தரான்னு வாங்கி வச்சுண்டுட்டா. அப்பரம் சுகன்யா ஞாபகப்படுத்தி கமலா ரெண்டு வயசான பொம்மனாட்டிகளை தயார் பண்ணி சிங்கப்பூர் சமாச்சாரத்தை இவள் கிஃப்ட் ராப்பரில் சுத்தினதையும் தந்துட்டு வந்திருக்கா. ரெண்டையும் பிரிச்சிருப்பா அவாத்தில். அதில் ஒண்ணு என்னுதாக்கும், திருப்பித் தான்னு எப்படி கேக்க?

வேடிக்கை என்னன்னா மாப்பிள்ளை பிள்ளையாண்டன் எழுந்துண்டதும் முதல்ல பாத்தது லொக்கல் விளையாடல் சாமானை. தன் தங்கைய கூப்பிட்டு சுகன்யாவிடம் அனுப்பி “என்னாச்சு அன்னைக்கு பெரீசா லிஸ்ட் வாங்கீண்டாயே”ன்னு கேக்கச் சொல்லியிருக்கான். இவள் தான் அனுப்பிச்சது வேற எங்கேயோ கை மாறிடுத்துன்னு அம்மாவக் கேக்க, கமலா என்னை பிடிச்சுக் கேக்க நான் என்னத்தைன்னு செய்ய? சுதாகரை அழைச்சிண்டு வாடா மாடிக்கு போவம்.” கிளம்பிட்டேன். “எதுக்குப்பா?” “எல்லாரையும் காபி சாப்டேளான்னு விசாரிக்கணுமோன்னோ!” எனக்கென்னன்னா இப்பவும் என்னுது விளையாடல் சாமானை ரெட்ரீவ் செஞ்சுக்கலாம்னு ஒரு அசட்டு நம்பிக்கை. நம்பிக்கைதானே வாழ்க்கை!

வாய் வார்த்தைக்கு காபி விசாரிச்சுட்டு, மாப்பிள்ளை ரூமுக்குப் போனா என் விளையாடல் சாமான் எல்லாம் பிரிச்சு சிதறிக் கிடக்கு. மாப்பிள்ளை உம்முன்னு. அப்பரம் விசாரிச்சா சிங்கப்பூர் சமாச்சாரத்தை வாங்கி வச்சவா பீரோவில் வச்சு சாத்திருக்கான்னு தெரிஞ்சிண்டம். அதை வாங்கி அவர் கையில் கொடுத்ததும்தான் முகத்தில் களை திரும்பித்து. இப்போ பிரிச்சதை அங்கே வந்த வாண்டுகள் ஆளுக்கொண்ணா எடுத்துண்டு ஓடினதை பாத்த எனக்கு ரத்தக் கண்ணீர் வந்தது. இதெ சகிச்சிண்டு நமக்கு இத்தனைதான் பிராப்தம்னு வந்துட்டேன்.

கீழே வந்ததும் சுகன்யா கேக்கரா “என்னப்பா ஆச்சு?” “ப்ராப்ளம் சால்வ்டா செல்லம்.” என்னதான் இருந்தாலும் அவள் மனசு நோகப்பிடாது பாருங்கோ! ஆனா போகிர போக்கில் என் மனக் குடெச்சலுக்கும் ஒரு வடிகால் வேணூமா வேண்டாமா? “இன்னொரு முக்கியமான சம்ப்ரதயாம் விட்டுப் போச்சுடி.” எல்லாரும் ஒட்டுக்க “என்ன விட்டுப் போச்சு?”

“ஸர்வாங்க ஷவரம். ப்ளேட் இருக்கா?” சொல்லீட்டு வெளீல வந்துட்டேன். பொண்ணப் பெத்தவனுக்கு ஆயிரம் வேலை. உள்ளே சுகன்யா அவ அம்மாவக் கேக்கரா. “அப்படீன்னா என்னம்மா? எதையும் விட்டுடாம செஞ்சுடலாம்.” “அச்சச்சோ!அது என்னன்னு தெரிஞ்சுக்காம செஞ்சுடலாம்கிராய்? லூஸு!”