மேற்கிலே ஒரு மிட்டாய்க்கடை - 1.

 மேற்கிலே ஒரு  மிட்டாய்க்கடை - 1.

(ஒரு கிணற்றுத் தவளையின் பயண அனுபவம் )

கிணற்றுத் தவளை என்று சொல்ல முடியாவிட்டாலும், ஒரு சிறு குட்டையில் மட்டுமே வாழும் ஒரு தவளை என்று நிச்சயமாகச் சொல்லலாம். அதுவும் ஒரு பட்டிக்காட்டுக் குட்டை.

அந்தத் தவளை வேறு யாரும் அல்ல, அடியேன்தான்.

அப்படிப்பட்ட  உலகமறியாத் தவளைக்கு, ஒரு நதி வழியே பயணித்து, ஒரு மிகப் பெரிய ஏரிக்குச் சென்று சில நாட்கள் அங்கு வாழ்ந்து வருவதற்கு ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைத்தால் எப்படி இருக்குமோ அது போலத்தான் எனக்கும் இந்தப் பயண வாய்ப்பு அமைந்தது. 

கனவிலும் நினைத்திராத இந்த வாய்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொடுத்த இருவருக்கு முதலில் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொண்டு மேற்கொண்டு பயணத்தைத் தொடரலாம் என்று நினைக்கிறேன்.

முதல் நன்றி, இந்த நேரத்தில் இன்னாருக்கு இது நிகழும் என்று முன்னரே வரையறுத்து, அதற்கேற்ப எனக்கேற்ற நேரம் இதுதான் என்று என்னை அங்கு பயணிக்கச் செய்த இறையருளுக்கு. 

இரண்டாவது நன்றி, இவன் தந்தை என்னோற்றான் கொல் என்று சொல்லும் வண்ணம், எங்களைப் பெருமைப்பட வைத்த எங்கள் அன்பு மகனுக்கு.

அமெரிக்காவின் கலிபோர்னியா மாநிலத்தில் உள்ள  சாண்டியேகோ நகரில் 'University of California, SanDiego' ( UCSD) என்ற உலகப் புகழ் பெற்ற பல்கலைக் கழகத்தில், கம்ப்யூட்டர் துறையில்  M.S (Master of Science) பட்ட மேற்படிப்பை முடித்த எங்கள் மகனின் பட்டமளிப்பு விழாவில் கலந்து கொள்வதற்காகத்தான் எங்களது இந்த அமெரிக்கப்பயணம்.

+2 வில் 198 கட் ஆப் மதிப்பெண் பெற்று, அண்ணா பல்கலைக் கழகக் கலந்தாய்வின் மூலம் கோவை PSG பொறியியல் கல்லூரியில் சேர்ந்து கணிணிப் பொறியியல் பிரிவில் College topper களில் ஒருவனாக BE பட்டம் பெற்று, ஐதராபாத்தில் ஒரு மதிப்பு மிக்க  நிறுவனத்தில், நிறைவான ஊதியத்துடன்  மூன்றாண்டுகளுக்கு மேல் பணியில் இருந்தாலும், மகனின் கனவெல்லாம் MS படிப்பு, முடிந்தால் Phd முடிப்பது, அதுவும் அமெரிக்காவில் ஒரு சிறந்த கல்வி நிறுவனத்தில் சேர்ந்து என்பதுதான்.

ஆனால், அமெரிக்காவுக்குப் படிக்கச் செல்பவர்கள் அதன் பின்னர் தாயகம் திரும்புவது கிட்டத்தட்ட அரிது என்பதை ஏற்கெனவே உணர்ந்திருந்த காரணத்தால் அவனை மேற்படிப்புக்கு வெளிநாடு  அனுப்ப மறுத்தது தாயன்பு.... அதே குட்டையில் வாழும் பெண் தவளை. 

அந்த மறுப்பு மூன்றாண்டுகள் நீடித்தது.

திறமை இருந்தும், தகுதி இருந்தும்  விரும்பிய படிப்பைத் தொடர முடியாமையும், தன்னுடன் படித்தவர்கள், தன்னை விடக் குறைவான ரேங்க் எடுத்தவர்கள்,  தன்னை விடக் கல்லூரியில் இளையவர்கள்  எல்லாம் அந்த மேற்படிப்பைப் படித்து முடிப்பதை மூன்றாண்டு காலத்தில் அடிக்கடி அறிந்தபோது ஏற்பட்ட ஆற்றாமையும் அவனுக்கு மிகுந்த மனத்துயரத்தைத் தருவதை அறிந்த பின்னர், நான் இடைப் புகுந்து, துணைவியாரிடம் தக்கவாறு பக்குவமாகச் சொல்லிப் பச்சைக் கொடி காட்ட வைத்தேன்.

அங்கு படிப்பதற்கு GRE, TOEFL என்ற தேர்வுகளை எல்லாம் எழுதித் தேர்ந்து, அதிலும் மிக அதிக மதிப்பெண்கள் பெற்றால்தான் அங்குள்ள கல்லூரிகளில் இடம் கிடைக்குமாம்... அந்தப் பரீட்சைகளை எழுதுவதற்குத் தயார் செய்து கொள்ளவே  தனியே கோச்சிங் கிளாஸுக்குப் போய்ப் படிக்க வேண்டுமாம்..

எனக்கென்ன தெரியும் இதெல்லாம்.?

சம்மதம் கிடைத்த சந்தோசமோ என்னவோ தெரியவில்லை... எந்தக் கோச்சிங் கிளாசுக்கும் போகவில்லை.... ஐதராபாத்தில் எழுதிய முதல் முயற்சியிலேயே மிக நல்ல மதிப்பெண்கள் கிடைத்து விட்டன.

பின்னர் கிட்டத்தட்டப் பதினான்கு வெவ்வேறு  பல்கலைக்கழகங்களுக்கு விண்ணப்பித்திருக்கிறான் மகன். அதுவும் ஒவ்வொரு பல்கலைக் கழகத்தின் தர வரிசை, அங்கு பெறும் பட்டங்களுக்கு உள்ள மதிப்பு, அந்தப் பல்கலைக் கழகத்தில் இது வரை இருக்கும் வேலை வாய்ப்பு விவரம், மேலும் அங்கு படிக்க ஆகும் செலவு, அங்கு இடம் கிடைக்கக் கூடிய சாத்தியக்கூறு, மற்றும் அந்த நிறுவனம் உள்ள ஊரின் சீதோஷ்ண நிலை... இப்படிப் பலவிதமான தீவிர ஆராய்ச்சிக்குப் பின்னர். ஒவ்வொரு பல்கலைக் கழகத்துக்கும் BE படிப்புச் சான்றிதழ்களின் தனித்தனி டிரான்ஸ்கிரிப்ட்கள் மற்றும் உரிய கட்டணங்களுடன்.

வெறும் அப்ளிகேசன் அனுப்ப மட்டும் கிட்டத்தட்ட இரண்டு லகரங்கள் ஆயிற்று என்று பின்னர் அறிந்தேன்... முதலிலேயே அதைப் பற்றி எங்களிடம் சொன்னால், "அப்ளிகேசனுக்கே இவ்வளவு செலவா? வேண்டாம் " என்று நாங்கள் சொல்லி விட்டால் ???

அவற்றில் எட்டு அல்லது ஒன்பது பல்கலைக்கழகங்களில் இடம் கிடைத்தது...இரண்டில் முழுக் கல்வி உதவித் தொகையுடன். ஆனால் அவை பல்கலைக்கழகங்களின் தரப்பட்டியலில் சற்றே கீழே இருந்தன  என்பதால், அவற்றில் அவன் சேர விரும்பவில்லை..

UCSD யின் கம்ப்யூட்டர் படிப்பு , உலகில் உள்ள பல்கலைக் கழகங்களின் தர வரிசையில் முதல் பத்துக்குள் வருகிறதாம்...இவன் விண்ணப்பித்த பல்கலைக் கழகங்களில் இதுவே அதிகமான தரப்பட்டியல் உள்ளது.. இங்கு இடம் கிடைப்பதின் சாத்தியக் கூறு மிக மிகக் குறைவு என்று தெரிந்தே விண்ணப்பித்திருக்கிறான்.. தெய்வாதீனமாக அதிலேயே இடம் கிடைத்தது பெரிய விசயம்.... அனுமதிக் கடிதம் கண்ட உடன் கிட்டத்தட்ட அழுது விட்டானாம்.

ஆனால், இங்கு எந்த விதமான கல்வி உதவித் தொகையோ அல்லது கட்டணச் சலுகையோ இவனுக்குக் கிடைக்கவில்லை...  இவனது துரதிருஷ்டம் கல்லூரி ஹாஸ்டலிலும் இடம் கிடைக்கவில்லை.  வெளியே தனியாக வீடு வாடகைக்கு எடுத்து, சுயமாகச் சமைத்து சாப்பிட வேண்டிய நிலை. மேலும் கல்விக் கட்டணமும்,  கல்லூரி வாழ்க்கைச் செலவுகளும் மிக அதிகம். 

இருந்தாலும், ''துணிந்த பின் மனமே துயரம் கொள்ளாதே...'  என்று அங்கே சேரவே மிகவும் ஆசைப்பட்டான் .

அந்தப் பல்கலைக் கழகத்தில் இரண்டு ஆண்டுப் படிப்பை முடிக்கத் தேவையான பணம் எங்கள் சக்திக்கும், தகுதிக்கும்  மீறியது... இருப்பினும் மகனின் விருப்பத்திற்காக இந்தப் பல்கலைக் கழகத்தையே தேர்வு செய்தோம்.

சென்றான், படித்தான், முடித்தான்.

அதிலும் எனது செலவுச் சுமையைக் குறைக்க அவன் செய்த காரியத்தைப் பின்னர் அறிந்து மிகவும் நெகிழ்ந்தேன். அதைப் பற்றிச் சற்றே விரிவாகச் சொன்னால்தான் புரியும்.

அங்கு இரண்டாண்டு MS  படிப்புக்கு மொத்தம் ஐந்து செமஸ்டர்..முதல் வருடம் மூன்று, அடுத்த வருடம்  இரண்டு என்ற விகிதத்தில். ஐந்து செமஸ்டர்கள் வகுப்பறைப் படிப்பும், ஒரு செமஸ்டர் இன்டேர்ன்சிப் என்று சொல்லக்கூடிய, எதாவது ஒரு நிறுவனத்தில் பிராக்டிகல் டிரெயினிங் என்ற பெயரில் வேலை செய்வது. நான்கு செமஸ்டர்கள் தொடர்ச்சியாகப் படித்து விட்டு, ஐந்தாவது செமஸ்டரின் போது இன்டேர்ன்சிப் முடித்து, ஆறாவது செமஸ்டர் மீண்டும் படிப்பைத் தொடர வேண்டும். ஒவ்வொரு செமஸ்டருக்கும் (மூன்று மாத காலம்) கிட்டத்தட்டப் பத்து லட்ச ரூபாய் கல்லூரிக் கட்டணம் மட்டும். இன்டேர்ன்சிப் செல்லும் செமஸ்டர் காலத்துக்குக் கல்லூரிக் கட்டணம் இல்லை. ஆக ஐந்து செமஸ்டர்கள் பணம் கட்ட வேண்டும். இன்டேர்ன்சிப் பெரும்பாலும் கோடை விடுமுறையில் இருக்கும். ஆயினும் நம் சௌகரியத்துக்கு ஏற்ற மாதிரியும் அமைத்துக் கொள்ளலாம்.

ஐந்து செமஸ்டருக்கும் சேர்த்து சுமார் இருபத்தி ஐந்து பிரிவுகளில் பாடங்கள் ( பேப்பர்கள் என்று  சொல்லுவார்கள்) படித்துத் தேர்வெழுத வேண்டும். அந்தப் பாடங்களைப்  படிப்பதில் அங்கு ஒரு வித்தியாசமான வசதி இருக்கிறது. ஒவ்வொரு செமஸ்டருக்கும் என்ன பாடங்கள் படிப்பது, எவ்வளவு பேப்பருக்குப் பரீட்சை எழுதுவது என்று மாணவர்களே முடிவு செய்து கொள்ளலாம். ஐந்து செமஸ்டர்கள் கண்டிப்பாகப் படிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை..அதற்கு முன்னரே கூடப் படித்து முடிக்கலாம்.

இதைத்தான் இவன் உபயோகப்படுத்திக் கொண்டான். இரண்டு கடினமான பேப்பர்களை மட்டும் மீதம் வைத்து விட்டு, மற்ற அனைத்துப் பேப்பர்களையும் முதலாண்டிலேயே ( மூன்று செமஸ்டர்களிலேயே) படித்துத் தேர்வெழுதி அவற்றிலும்  நல்ல மதிப்பெண்கள் வாங்கி விட்டான். அதுவும் எப்படி ? சுயமாகத் தானே சமைத்துச் சாப்பிட்டுப் கொண்டே படித்து... அந்த இரண்டு பேப்பர்களை  கடைசி செமஸ்டருக்கு வைத்துக் கொண்டான். எனவே ஒரு செமஸ்டர் படிப்புத் தேவையில்லை...அதற்கான கட்டணமும் ( சுமார் பத்து லட்சம்) கட்ட வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

கடுமையான போட்டிகள், பல  சுற்று இன்டர்வியூக்கள் ஆகியவற்றில் தேர்ச்சி பெற்று  அமேசான் நிறுவனத்தில் இன்டேர்ன்சிப் கிடைத்தது. மைனஸ் வெப்பநிலை சர்வ சாதாரணமாக இருக்கும் சியாட்டில் நகரில், (வட மேற்கில், கனடா அருகில் உள்ள வாசிங்டன் மாநிலத்தில்) அமேசானில் மூன்று மாதம்  இன்டேர்ன்சிப் செய்து, அதில் கிடைத்த பணத்தை அப்படியே கல்லூரி இறுதி செமஸ்டர் கட்டணம் கட்டி விட்டான். மொத்தம் இரண்டு செமஸ்டர் கட்டணம் (சுமார் இருபது லட்சம்) கட்டும் சுமையில் இருந்தும், ஒரு செமஸ்டர் முன்னதாகவே முடித்ததால் அந்த மூன்று மாதங்களுக்கான வாழ்க்கைச் செலவுச் சுமையில் இருந்தும் என்னைத் தப்புவித்தான்.

அப்படிக் கஷ்டப்பட்டுப் படித்து முடித்து,  தான் அந்த MS பட்டம்  வாங்கும் போது தன் பெற்றோர் உடன் இருந்து அதைக் காண வேண்டும் என்று மிகவும் விரும்பினான் மகன். கடந்த ஜூன் மாதம் 16 அன்றுதான் பட்டமளிப்பு விழா.

இதற்காக அமெரிக்கா செல்ல வேண்டுமா, ஏகப்பட்ட செலவாகுமே என்று சொல்லி அங்கு வர முதலில் மறுத்தோம்.

ஆயினும் அவன் மிக மிக அன்பாக வற்புறுத்திப்  போக வர எங்களுக்கு விமான டிக்கெட்டும் எடுத்துக் கொடுத்ததால் அரை மனதுடன் தான் அமெரிக்கா கிளம்பினோம். 

அந்த நாள் ஜூன் 1.

(குறிப்பு  :  இதை ஒரு முன்னுரை போலவும் எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

 மகனைப் புகழ வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் எழுதியதாக யாரும் தயவு செய்து நினைக்க வேண்டும். எங்கள் பயணத்தின் அடிப்படை நோக்கம் என்ன என்று தெரியப்படுத்தத்தான் இந்த நீளமான உரை. அதில் மகன் படிப்பைப்  பற்றிச் சற்றே விளக்கமாகக் கூறுவதைத் தவிர்க்க இயலவில்லை... பொருத்தருளுக.)

- தொடரும்.