Tuesday, January 5, 2021

ஆயிரத்தெட்டு வாழைப்பழம் கேட்ட ஆசார்யா

 "ஆயிரத்தெட்டு வாழைப்பழம் கேட்ட ஆசார்யா!""

ஒரு சமயம் மகாபெரியவரை தரிசிக்க வந்த பக்தர் ஒருவர், தன் தோட்டத்தில் விளைந்த இரண்டு தார் வாழைப்பழங்களை சமர்ப்பித்துவிட்டு, பிரசாதம் பெற்றுக்கொண்டு புறப்பட்டார். தன் அருகே இருந்த கிருஷ்ணமூர்த்தி என்ற தொண்டரை அழைத்த மகான், "இந்த ஒவ்வொரு தார்லயும் எத்தனை பழம் இருக்கு? ன்னு எண்ணிச் சொல்லு!"  என்றார். 

எண்ணிய தொண்டர், "பெரியவா,  ஒரு தார்ல 275 , இன்னொண்ணுல 375  பழம் இருக்கு!" என்றார். "சபாஷ்...ஒரு தார்ல 1008  பழம் இருக்கறதை நீ பார்த்திருக்கியோ?" கேட்டார், மகான். "பார்த்தது என்ன, கேள்விப்பட்டது கூட இல்லே பெரியவா..!" வியப்பாகச் சொன்னார், தொண்டர். 

"ஓ அப்படின்னா, உடனே இளையாத்தங்குடி மாரியம்மன் கோயிலுக்குப் போ. உனக்கு எல்லா விவரமும் தானா கிடைக்கும்" சொன்னார், மகாபெரியவா. அடுத்த நாளே, தன் குடும்பத்தோடு புறப்பட்டார், கிருஷ்ணமூர்த்தி.  பெரியவா திருவாக்கின்படி மாரியம்மனை தரிசித்தார். 

அப்போது கோயிலில் இருந்த யாரோ இருவர் வாழைத் தார்களைப் பற்றி திடீரென பேசிக் கொண்டிருந்தனர். 

சட்டென்று ஏதோ தோன்ற, அவர்களிடம், "ஐயா..1008 வாழைப்பழம் இருக்கிற மாதிரி நல்ல வாழைத் தார் எங்கே கிடைக்கும்?" என்று கேட்டார் கிருஷ்ணமூர்த்தி.  அருகில் இருந்த வாழைத் தோப்புக்கு அவர்கள் வழிகாட்ட, அங்கே  சென்று விசாரித்தார். 

சற்று முன்புதான் மரத்தில் இருந்து அறுத்து இறக்கி வைத்திருந்த தார்களுள் பெரிதான ஒன்றைத் தூக்கி வந்து அவர் முன் வைத்தார், தோட்டக்காரர். அதிலிருந்த பழங்களை எண்ணினார். சரியாக 1008 பழம் இருக்க, உடல் சிலிர்த்தது, அவருக்கு. மகானின் தீர்க்கதரிசனத்தை நினைத்துப் பரவசப்பட்டார். 

தோட்டக்காரன் கேட்ட விலையைத் தந்துவிட்டு, அந்தப் பழத் தாரை பாத்திரமாகக் கொண்டுவந்து பெரியவா முன்னிலையில் வைத்தார். அதைப் பார்த்து பெரியவா புன்னகைத்தார்.  "பலே..1008 பழம் இருக்கிறத் தாரை கண்டுபிடிச்சுக் கொண்டு வந்துட்டே போலிருக்கு!" என்று சிரித்தவாறு, தொடர்ந்து, மடத்து சிப்பந்திகளை அழைத்து, "இன்னும் பதினாலு நாள்ல விஷு (மலையாளப் புத்தாண்டு) வரப் போகிறது. இதை பத்திரமாக குருவாயூருக்கு அனுப்பிவிடுங்கள்" என்று சொல்ல...அதிர்ந்து போனார்கள் அவர்கள். காரணம், தாரில் இருந்த பழங்கள் அப்போதே பழுக்கத்  தொடங்கியிருந்தன. விஷுவுக்காக இன்னும் பத்து நாள் கழித்து அனுப்புவதற்குள் பழம் அழுகியே போய்விடலாம்..! என்ன செய்வது என்று புரியாமல் எல்லோரும் கையைப் பிசைந்து கொண்டு தவித்தார்கள்.

அப்போது கிருஷ்ணமூர்த்தி, "இது, விஷுவுக்கு குருவாயூருக்குப் போகணும்னு பெரியவா உத்தரவு.  அதனால, பதினாலு நாள் இல்லே..பதினாலு வருஷம் ஆனாலும் கெட்டுப் போகாது. அன்னிக்குப் பழுத்த மாதிரி பொலிவோட பிரகாசமா இருக்கும். பெரியவா வாக்கு என்னிக்குமே தப்பாது!"  என்று சொல்லி, தாரை பத்திரப்படுத்துமாறு ஒரு சிஷ்யரிடம் சொன்னார். பத்து நாள் கழித்து ஒரு தொண்டர் அந்தத் தாரை எடுத்துக் கொண்டு குருவாயூர் புறப்பட்டார். அங்கே சென்று மகான் சார்பாக அதைக் கோயிலில் சமர்ப்பித்தார். அதனை குருவாயூரப்பன் சன்னதியில் வைத்தார்கள். 

அதுவரை அந்தத் தாரில் இருந்த 1008  பழங்களில் எதிலும் காம்பு கூட கறுக்கவில்லை.   பழம் அப்படியே புதுப் பொலிவோடு இருந்தது. சீடர் திரும்ப வந்து சொல்ல, சிலிர்த்துப் போனார்கள் எல்லோரும்!    

ஹர ஹர சங்கர! ஜய ஜய சங்கர! காஞ்சி சங்கர! காமகோடி சங்கர!

மகாபெரியவா சரணம்!! குருவே சரணம்!!

ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம் ராம்🙏🙏

சர்க்கரை நோய்க்குக் காரணம்

 சர்க்கரை நோயை இந்த நாட்டை விட்டு அடித்துத் துரத்தும் வேளை வந்து விட்டது..

சர்க்கரை நோயை வைத்து இந்தியாவில் மட்டுமே 700 மருந்து நிறுவனங்கள் (கம்பெனிகள்) ஆண்டுக்குப் பல இலட்சம் கோடி ரூபாய்களை அள்ளிச் செல்கின்றனர்.

இனிமேலாவது இதற்குச் செலவு செய்யும் பணத்தை உணவுக்காகச் செலவு செய்தால் உறுதியாக வேளாண்மை செழிக்கும்  ;

வேளாண்மை செழித்தால் எல்லாத் தொழில்களும் வீறுநடை போடும்.

இதற்கான அரு மருந்து நம்மிடமே உள்ளது.

சர்க்கரை நோய்க்குக் காரணம் இன்சுலின் ஒழுங்காகச் சுரக்காதது தான்;

ஆனால், இயற்கையாகச் சுரக்க ஒரே மருந்து எது?

உமிழ்நீர் தான்.

சர்க்கரை நோய்க்கும் வாயில் ஊறக்கூடிய உமிழ்நீருக்கும் என்ன தொடர்பு உண்டு என்பதைப் பார்ப்போம்.

உணவுடன் கலந்து செல்லும் உமிழ்நீர்தான், கணையத்திலிருந்து இன்சுலினைச் சுரக்கத் தூண்டும் இயற்கை மருந்து.

 உமிழ்நீர் எனும் இயற்கை மருந்தை நம் முன்னோர்கள், தாங்கள் உண்ணும் உணவுடன், அதிக அளவு எடுத்துக் கொண்டனர். 

 வாழ்வதற்காக  உண்டனர்.

அதனால்தான் பொறுமையுடனும்  அமைதியுடனும்  பொறுப்புடனும் உணவருந்தினர்.

அதனால் அவர்கள் சாப்பிடும் உணவுடன் உமிழ்நீர் அதிக அளவு கலந்து வயிற்றுக்குள் சென்றது.

 கூடுதல் உமிழ்நீரைச் சுரக்கச் செய்வதற்காக ஊறுகாயைச் சிறிதளவு எடுத்துக் கொண்டனர்.

அதேபோல் உணவு உண்பதற்கு 30 நிமிடம் முன்னதாகவும்

 உணவு உண்டபின் 30 நிமிடம் கழித்தும்

 நாம் கடலைமிட்டாய் , வெல்லம் , பனங்கற்கண்டு,  பனங்கருப்பட்டி இவற்றில் ஏதாவது ஒன்றை எடுத்துக் கொண்டால் கட்டாயம் உமிழ்நீர் நன்கு சுரக்கும்.

நம் முன்னோர்களுக்கு உமிழ்நீரின் அருமை தெரிந்திருந்ததால் ஊறுகாய் என்ற உணவுப் பொருளை கண்டுபிடித்துப் பயன்படுத்தினர்.

தூண்டல், துலங்கல் என்ற விதியின் படி உமிழ்நீர் என்ற தூண்டுதலால் இன்சுலின் என்ற துலங்கல் சுரக்கப்படுகிறது. 

 நமது வாழ்க்கையின் வேகம் அதிகரித்து விட்டது.

 உணவு சாப்பிடும் வேகமும் அதிகரித்துவிட்டது.

 வாழ்க்கைக்கான சாப்பாடு என்ற மனநிலை மாறி,

 சாப்பிடுவதும் ஒரு 'வேலை'தான் என்ற மனநிலைக்கு வந்துவிட்டோம்.

 உணவை ரசித்து, ருசித்து; உமிழ்நீர் கலந்து சாப்பிடாமல்,

 அவசர அவசரமாக வாயில் போட்டு விழுங்குகிறோம். 

நாம் விழுங்கும் உணவில் உமிழ்நீர் இல்லாததால், அந்த உணவுக்கு இன்சுலின் சுரக்காது.

உணவிலுள்ள குளுக்கோசு, கிளைக்கோசனாக மாறாமல், அது சர்க்கரையாகவே இரத்தத்தில் தங்கிவிடும்.

நாளடைவில் அது சர்க்கரை நோய் என்று அழைக்கப்படும் நீரிழிவு நோயாக மாறிவிடுகிறது.

 சர்க்கரை நோய்க்கு மிகச்சிறந்த இயற்கை மருந்து நம் வாயில் ஊறும் உமிழ்நீர்தான்.

 எனவே,

நாம் சாப்பிடும் ஒவ்வோர் உணவிலும் உமிழ்நீர் கலந்து சாப்பிடப் பழகிக் கொள்ள வேண்டும்.

 நாம் குடிநீர் அல்லது தேநீர் அருந்தினால் கூட உமிழ்நீர் கலந்துதான் வயிற்றிற்குள் அனுப்ப வேண்டும்.

 நீரிழிவு நோய் எனும் செயற்கையான நோயை உமிழ்நீர் எனும் இயற்கையான மருந்து கொண்டு அழித்து ஒழிப்போம்.

108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 60 திருவல்லிக்கேணி

 🌹🌹🌹 108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 60 🌹🌹🌹

தன் பக்தனுக்காகத் தேரோட்டி (சாரதி)யாக எம்பெருமான் ஸ்ரீமந்நாராயணன் காட்சி தந்த திவ்யதேசம்.

மூலவர் 9 அடி உயரத்துடன், சாரதிக்குரிய மீசையுடன், குடும்ப சமேதராக அருள்புரியும் அற்புதத் திவ்யதேசம்.

ஐந்து பெருமாள்களின் கருவறையைக் கொண்ட திருத்தலம்.

அருள்மிகு பார்த்தசாரதி சுவாமி திருக்கோவில் :-

திருவல்லிக்கேணி.

திருவல்லிக்கேணி திருத்தலத்தில் ஐந்து வடிவங்களில், ஐந்து சன்னதிகளில் எம்பெருமான் ஸ்ரீமந்நாராயணன் தனித்தனியாக சேவை சாதிக்கிறார்.

🌺🌺 ஐந்து மூலவர்கள் :-

அருள்மிகு வேங்கடகிருஷ்ணர் (பார்த்தசாரதி)
அருள்மிகு மனநாதர் (அரங்கநாதர்)
அருள்மிகு இராமபிரான்
அருள்மிகு கஜேந்திரவரதர்
அருள்மிகு தெள்ளிய சிங்கர் (நரசிம்மர்).

இந்த ஐந்து மூர்த்திகளின் கருவறைகள் மீதும் ஆனந்த விமானம், பிரணவ விமானம், புஷ்பக விமானம், சேஷ விமானம், தைவீக விமானம் ஆகிய ஐந்து விமானங்கள் அமைந்துள்ளன.

108 திவ்யதேசங்களில் ஐந்து திவ்யதேசங்களைத் தரிசிக்கும் வண்ணம் அமையப் பெற்றது மிகச் சிறந்த ஒன்றாகும். அதில் மனநாதராகிய அரங்கநாதர் சன்னதி மட்டுமே மிகத் தொன்மையானது.

🌺🌺 பார்த்தசாரதி :-

மூலவர் : வேங்கடகிருஷ்ணன்
தாயார் : ருக்மணி
உற்சவர் : பார்த்தசாரதி
கோலம் : நின்ற திருக்கோலம்
திசை : கிழக்கு
விமானம் : ஆனந்த விமானம்
தீர்த்தம் : கைரவிணீசரஸ்
மங்களாசாசனம் : திருமழிசை ஆழ்வார், பேயாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார்
நாமாவளி : ஸ்ரீ ருக்மணி ஸமேத ஸ்ரீ வேங்கடேகிருஷ்ணாய நமஹ
ஊர் : திருவல்லிக்கேணி

🌺🌺 பார்த்தசாரதி வரலாறு :-

பகவான் கண்ணன் துவாபரயுகத்தின் முடிவில் கிருஷ்ணாவதாரம் எடுத்த நோக்கம் முடிவுற்றதும் வைகுண்டம் செல்கிறார். அப்போது கலியுகம் தோன்றுவதற்கான தூர்நிமித்தங்கள் ஏற்படுகின்றன.

கலியின் கொடுமையால் பூமியில் அதர்மங்கள் தழைத்தோங்கும் என்பதை அறிந்த, "ஆத்ரேய மகரிசி" தனது குருவான வியாச மகிரிசியை சந்தித்து, நல்லவர்கள் கலியின் கொடுமையிலிருந்து விடுபட்டு உய்யும் வகையைக் கூறுமாறு வேண்டினார்.

அப்போது வியாசர், அதுவரை தாம் ஆராதித்து வந்த பார்த்தசாரதி பெருமாளின் திருமேனி உருவத்தைத் தந்து தென்பாரதத்தில் துளசிவனம் நிறைந்து காணப்படும் "விருந்தாரண்யம்" என்று அழைக்கப்பட்டது.

அதன்படியே ஆத்ரேய மகரிசியும், விருந்தாரண்யம் வந்து அருள்மிகு பார்த்தசாரதி சுவாமியின் திருவுருவத்தை வைத்து வழிபாடு செய்து வந்தார்.

கலியின் கொடுமையிலிருந்து பூமியைக் காக்கும் பொருட்டு பார்த்தசாரதி சுவாமியை இங்கு வைக்கப்பட்டதால் அன்றுமுதல் இக்கோவிலில் அருள்மிகு பார்த்தசாரதி சுவாமியே முதன்மையான கடவுளாக வழிபாடு செய்யப்பட்டு வருகின்றனர்.

🌺🌺 வேங்கடவன் திருநாமம் :-

பிற்காலத்தில் "துண்டீரம்" என்ற நாட்டை "சுமதி" என்ற மன்னன் ஆட்சி செய்து வந்தான். துண்டீரம் என்பதே துண்டீர மண்டலம் என ஆகி, அதுவே திரிந்து பிற்காலத்தில் "தொண்டை மண்டலம்" ஆயிற்று என்பர்.

அரசன் "சுமதி" திருமலை திருப்பதியில் கோவில் கொண்டுள்ள "திருவேங்கடமுடையான்" மீது தீவிர பக்தி கொண்டு வழிபட்டு வந்தான். இந்த அரசனுக்கு, பார்த்தனுக்கு (அர்ச்சுனனுக்கு) சாரதியாக (தேரோட்டியாக) விளங்கிய கிருஷ்ணன் திருக்கோலத்தைத் தரிசிக்க வேண்டும் என்ற ஆவல் எழுந்தது.


எனவே, சுமதி தனது விருப்பத்தை நிறைவேற்றி வைக்குமாறு ஏழுமலையானான திருவேங்கடமுடையானை மனமுருகி வேண்டினான். அவன் பக்திக்கு மனமிறங்கிய "ஏழுமலையான் வெங்கடேசர்" அவன் கனவில் தோன்றி விருந்தாரண்யம் சென்றால் விருப்பம் நிறைவேறும் என்று ஆசிர்வதித்தார்.


அதன்படியே மன்னன் சுமதி விருந்தாரண்யம் வந்து ஆத்ரேய முனிவரால் வழிபாடு செய்யப்பட்டு வந்த அருள்மிகு பார்த்தசாரதி சுவாமி திருக்கோலத்தைக்வண்டு மனம் குளிர சேவித்தான்.


திருமலையில் உள்ள வேங்கடநாதனே இங்கு கிருஷ்ணனாக காட்சி தருவதைப் போல் உணர்ந்தான். எனவே, "வேங்கட கிருஷ்ணன்" என்ற திருநாமம் சூட்டி வழிபட்டு வந்தான்.


அன்று முதல் இன்று வரை இத்திருக்கோவில் மூலவருக்கு "வேங்கட கிருஷ்ணன்" என்ற திருநாமமே வழங்கப்பட்டு வருகிறது.


🌺🌺 தரிசனம் பெற்றவர்கள் :-


தியாக முத்துசுவாமி தீட்சிதர், பாரதியார் ஆகியோர் இத்தலம் குறித்து பாடியுள்ளனர். பாரதியார் பாடிய கண்ணன் பாடல்கள் அனைத்தும் இப்பெருமாளைப் பற்றியது எனக் குறிப்பிடுவர்.

அனுதினமும் பார்த்தசாரதிப் பெருமாளை வழிபட்டிருக்கிறார் பாரதியார். சங்கீதமேதை தியாகராஜ சுவாமிகள், தத்துவ மேதை விவேகானந்தர், கணிதமேதை இராமானுஜம் ஆகியோர் இத்தல பெருமானை வழிபட்டுள்ளனர்.

🌺🌺 வடுக்கள் கொண்ட உற்சவர் :-

தருமத்தை நிலைநாட்ட வேண்டி நிகழ்ந்த மகாபாரதப் போரில் பீஷ்மர் எய்த அம்புகளை பார்த்தனுக்குத் தேரோட்டியாக நின்று தாமே தாங்கியதால் ஏற்பட்ட வடுக்களை உற்சவர் முகத்தில் இன்றும் தரிசிக்கலாம். திருமாலின் இந்த கோலத்தை தரிசித்தால் அழகு அழியும் தன்மையுடையது என்ற தத்துவத்தை உணர்வர்.

🌺🌺 மீசையுடன் பெருமாள் :-

பார்த்தசாரதி பெருமாள் சாரதிக்கே உண்டான மீசையுடன் காணப்படுகிறார். மீசை வைத்த பெருமாளை நாம் வேறு எங்கும் காண முடியாது. தேரோட்டிக்கு கம்பீரத்தை உணர்த்துவது மீசை. இவருக்கு "மீசை பெருமாள்" என்றும் பெயருண்டு. வைகுண்ட ஏகாதசிக்கு முன் ஆரம்பிக்கும் பகல்பத்து ஆறாம் நாளில் இருந்து நத்தாம்நாள் வரையில் 5 நாட்கள் மட்டும் இவரை மீசையில்லாமல் தரிசிக்கலாம்.

🌺🌺 சக்கரம் இல்லாத சுவாமி :-

பெருமாளின் பஞ்சாயுதங்களில் சங்கும், சக்கரமும் பிரதானமானவை. ஆனால், இக்கோவிலில் சுவாமியிடம் சக்கரம் இல்லை. மகாபாரத போர் முடியும் வரையில் ஆயுதம் எடுப்பதில்லை என உறுதி கொடுத்திருந்தார் கிருஷ்ண பரமாத்மா.

எனவே, இவர் இத்தலத்தில் ஆயுதம் இல்லாமல் காட்சி கொடுக்கிறார். போரை அறிவிக்கும் சங்கு மட்டும் வைத்திருக்கிறார். இத்தகைய பெருமாளைத் தரிசிப்பது அபூர்வம்.

பொதுவாக நான்கு கரங்களில் காட்சி தரும் பெருமாள், இங்கே கிருஷ்ணராகிய மானிட ரூபத்தில் இருப்பதால் இரண்டு கரங்களே உள்ளன.

🌺🌺 தாயார் தரிசனம் :-

முன்னொரு காலத்தில், திருமாலை தனது மருமகனாக அடைய வேண்டி பிருகு மகரிசி, இத்தலத்தில் தவமிருந்தார். அப்போது அங்கிருந்த புஷ்கரணியில் மலர்ந்த அல்லி மலரில் தாயார் தோன்றினார். பிருகு அவருக்கு வேதவல்லி என பெயரிட்டு வளர்த்தார்.

அவளுக்கு திருமணப்பருவம் வந்த போது, திருமால் அரங்கநாதராக இத்தலம் வந்து அவளைத் திருமணம் செய்து கொண்டார்.

குளத்திலுள்ள அல்லி மலரில் தோன்றிய தாயார் என்பதால் "திரு + அல்லிக்கேணி - திருவல்லிக்கேணி" என்று ஊர் பெயர் உண்டானது.

🌺🌺 குடும்பத்துடன் கிருஷ்ணர் :-

மனிதர்கள் குடும்பத்துடன் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டும் என்பதை வலியுறுத்தும் விதமாக இங்குள்ள பெருமாள் காட்சி தருகிறார்.

மூலஸ்தானத்தில் வேங்கட கிருஷ்ணன், அருகில் ருக்மணி தாயார், மார்பில் மகாலட்சுமி ஆகியோர் உள்ளனர். இந்தப் பெருமாள் அர்ச்சுனனுக்கு உதவியாக வந்த கிருஷ்ணாவதாரம் என்பதால், அருகில் ருக்மணி தாயார் இருக்கிறார்.

வலப்புறத்தில் அண்ணன் பலராமர், இடப்புறத்தில் தம்பி சாத்யகி, மகன் பிரத்யும்னன் மற்றும் பேரன் அநிருத்தன் ஆகியோர் இருக்கின்றனர்.

🌺🌺 அருள்மிகு மனநாதர் சுவாமி :-

பிருகு முனிவர் பாற்கடலில் பள்ளி கொள்ளும் திருக்கோலத்தில் வேதவல்லித் தாயாரோடு இத்தலத்திலேயே நிரந்திரமாகக் காட்சி கொடுக்கும்படி வேண்டினார்.

பெருமாளும் அவ்வாறே செய்ய திருவுள்ளம் கொண்டார். இதைக் கண்டு மனம் மகிழ்ந்த அன்னை வேதவல்லித் தாயார் திருமாலை "மனநாதன்" என்று அழைத்ததால் சுவாமிக்கு இந்த திருநாமமே உண்டானது.

🌺🌺 அருள்மிகு இராமபிரான் சுவாமி :-

ஒரு சமயம் "கார்க்கியர்" என்ற மகரிசி மதுமானின் குடிலுக்கு வந்து, திருமாலின் இராமவதாரத்தைப் பற்றி உபதேசித்தார். அதைக் கேட்ட மதுமானுக்கு ராமபிரானையும், சீதா பிராட்டியையும் தம்பிகள் புடைசூழ சேவிக்க வேண்டும் என்ற ஆசை இருந்தது.

அவரின் கனவில் தோன்றிய பரந்தாமன், விருந்தாரண்யம் சென்று தவம் செய்தால் ஆசை நிறைவேறும் என்றார்.

அவன் தவத்திற்கு மனமிறங்கிய திருமால் சீதாபிராட்டியுடன், தம்பிகள் புடைசூழ காட்சி தந்தார். மதுமானும் நிரந்தமாக இங்கு அருள்புரியும் படிக் கேட்க பெருமாளும் இராமக் கோலத்தில் அருள்புரிவதாக ஐதீகம்.

🌺🌺 அருள்மிகு கஜேந்திரவரதர் சுவாமி:-

ஒருமுறை விருந்தாரண்யம் என்கிற அல்லிக்கேணி அருகே பிருகு, அத்திரி, மரீசி, மார்க்கண்டேயர், சப்தரோமா, சாலி ஆகிய ஏழு முனிவர்கள் தவம் செய்தனர். அதில் சப்தரோமாவுக்கு ஒருசமயம் திருமால் கஜேந்திர மோட்சம் அளித்த திருக்கோலத்தைக் காண வேண்டும் என்ற ஆசை பிறந்ததாம்.

திருமால் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்ட கஜேந்திரன் என்ற யானை, தாமரை மலரைக் கொய்வதற்காக பொய்கை புட்கரணி குளத்தில் கால் வைத்த போது, ஒரு முதலை அதன், காலைக் கவ்வியது. அப்போது யானை பெருமாளை நினைத்து குரல் கொடுத்து அலறியது.

அப்போது பகவான் யானையின் துயரத்தைத் தீர்ப்பதற்காக தனது வாகனமான கருடன் மீது அவதரித்து, கஜேந்திரனைப் பிடித்திருந்த முதலையைத் தனது சக்ராயுதத்தினால் கொன்று, கஜேந்திர மோட்சம் அளித்தார்

கஜேந்திரனுக்கு வரமளிக்க வந்த பரந்தாமன் என்பதால் கஜேந்திர வரதர் என்ற திருநாமம் பெற்றார். அந்த திருக்கோலத்தை நிரந்தரமாகக் காண வேண்டி சப்தரோமா விருந்தாரண்யத்தில் தவம் செய்த போது, அத்தவத்திற்கு மனமிறங்கிய பெருமாள் "அருள்மிகு வரதராசன் என்னும் தேவப்பெருமாள்" என்ற திருநாமத்தில் அவதரித்ததாக ஐதீகம்

🌺🌺 தெள்ளிய சிங்கர் (அழகிய சிங்கர்):-

ஒருமுறை விருந்தாரண்யத்தில் தவம் செய்து வந்த அத்திரி மகரிக்கு திருமாலின் தரிசனம் கிட்டப்போகும் செய்தியை வசிட்டரின் மூலம் அறிந்து கொண்ட "விகட முனிவர்" விருந்தாரண்யம் வந்து அத்திரி மகரிசியுடன் சேர்ந்து வந்து தவம் செய்தார்.

இருவரும் திருமாலின் நரசிம்ம அவதாரத்தை மனதில் எண்ணியவாரே பல காலம் தவம் செய்தனர்.

அவரது தவத்திற்கு மனமிறங்கிய நரசிம்ம மூர்த்தி ஒருநாள் காட்சி தந்தார். அருள்மிகு நரசிம்ம சுவாமியின் உக்கிரமான கோலத்தைக் கண்டு நடுங்கிப்போன ரிசிகள் சாந்தமான நிலையில் காட்சி தரும்படி வேண்டினர்.

அதற்கு மனமிறங்கிய நரசிம்ம சுவாமி யோக நிலையில் யோக நரசிம்மராகக் காட்சி தந்து அருளினார். எம்பெருமானைக் கண்ட ரிசிகள் ஆனந்தம் பொங்க தரிசித்து, பிரம்ம கல்பம் முடியும் வரை திருவல்லிக்கேணி தலத்திலேயே தங்கியிருந்து, ஆணவம் கொண்ட அசுரனான இரணியனை கொல்ல இப்படி ஒரு அதிசய வடிவமாகவும், உக்கிர கோலமாகவும் அவதாரம் எடுத்ததைப் போல, அதர்மம் செய்யும் எவரையும், எவ்வடிவிலும் தோன்றி அளிப்பேன் என்பதை உணர்த்தும் வகையில் கோவில் கொண்டு அருளும்படி வேண்டினார்கள்.

மேலும், நாடி வரும் அடியவர்களின் குறைகளையும் தீர்க்கும்படி வேண்டினார்கள் ரிசிகள். பெருமாளும் அவ்வண்ணமே "தெள்ளிய சிங்கர்" என்ற திருநாமத்தில் யோக நரசிம்மராகக் குடிகொண்டார் என்பது வரலாறு.

🌺🌺 ஒலி எழுப்பாத மணி :-

இத்திருக்கோவிலில் ஒவ்வொரு நாளும் அதிகாலையில் அருள்மிகு யோக நரசிம்மர் சுவாமிக்கே முதல் பூஜை நடைபெறுகிறது. "யோக நரசிம்மர்" யோக பீடத்தில் வீற்றிருந்தவாறு சேவை சாதிக்கிறார்.

தினந்தோறும் அதிகாலையில் இவருக்கே முதல் பூஜை நடைபெறுகிறது. இவரது சன்னிதிகளில் உள்ள மணிகளில் ஒலி எழுப்பும் நாக்குகள் இல்லை.

அருள்மிகு நரசிம்ம சுவாமி யோக நிலையில் இருப்பதால் மணி ஒலிக்கும் சப்தமும், பேச்சு சப்தமும் கேட்கக்கூடாது என்பது ஐதீகம்.

ஆகவே, இச்சன்னதியில் அலங்காரத்திற்காக கதவில் பொருத்தப்பட்டுள்ள மணிகளில் கூட ஒலி எழுப்பும் நாக்குககள் இல்லை.

🌺🌺 யோக நரசிம்மரின் மகிமை:-

இத்திருக்கோவிலில் அருள்மிகு யோக நரசிம்மர் யோகாசனத்தில் யோக நிலையில் மேற்கு நோக்கி அருள்பாலிக்கிறார்.

உற்சவ மூர்த்தியான தெள்ளிய சிங்கர் (அழகிய சிங்கர்) ஸ்ரீதேவி, பூதேவி தாயாருடன் நான்கு திருக்கரங்களுடன் சங்கு, சக்கரம், அபய, ஆஹ்வான அஸ்தத்துடன் சேவை புரிகிறார்.

இத்திருக்கோவிலில் தன்னை சேவிக்க வரும் பக்தர்கள் நரசிம்மர் என்று அஞ்ச வேண்டாம். தானே பக்தர்களை இடது திருக்கரத்தால் அழைத்து அபயம் கொடுப்பதாக அழகிய சிங்கர் காட்சி தருகிறார்.

அது என்ன இடது கையில் விசேஷம்???? இடது கையில் ஆஹ்வானம் அஸ்தத்துடன் காட்சி கொடுக்கிறார். ஆஹ்வானம் என்றால் அழைப்பது என்றும் பொருள்.

என்னைக் கண்டு அஞ்ச வேண்டாம், நானே உன்னை அழைத்து அபயம் அளிக்கிறேன் என்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி கொடுக்கிறார் யோக நரசிம்மர்.

பக்தர்கள் இவர் சன்னதியை வலம் வந்து பிரார்த்தனை செய்வது இத்தல மகிமை. வலம் வரும்போது சன்னதி பின்புற மேடையில் உப்பு, மிளகாய் சேர்ப்பது வழக்கத்தில் உள்ளது.

இதன் ஐதீகம் பக்தர்களுக்குத் துன்பம் உப்பு போல் கரைந்து, நோய் மிளகு போல்

உதிர்ந்து விட வேண்டும் என்று பிரார்த்தனை செய்து கொண்டு செலுத்துகின்றனர். "தெள்ளிய சிங்கமாகிய தேவைத் திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே" என்று திருமங்கையாழ்வாரால் மங்களாசாசனம் செய்விக்கப்பட்ட இப்பெருமாள் நோய் தீர்க்கும் பெருமாள்.

இவரை வழிபட்டால் நோய் நீங்கி உடல் ஆரோக்கியம் பெறுவதோடு, மன நிம்மதியுடன், பகைவர்கள் பயமில்லாமல் ஆனந்தமாக வாழ்வார்கள் என்பது கண்கூடான உண்மையாகும்.

🌺🌺 மங்களாசாசனம் :-

பேயாழ்வார் -1, திருமழிசை ஆழ்வார் - 1, திருமங்கையாழ்வார் - 10 என 12 பாசுரங்கள் பாடியருளிய திவ்யதேசம்.

"பேயாழ்வார், திருமங்கையாழ்வார், திருமழிசை ஆழ்வார்,
ஸ்ரீ ராமானுஜர்
இன்துணைப் பதுமத்து அலர்மகள் தனக்கும் இன்பன்
நற்புவி தனக்கு
இறைவன் வன்துணை பஞ்ச பாண்டவர்க்காகி வாயுரை
தூது சென்று இயங்கும்
என்துணை எந்தை தந்தை தம்மானை
திருவல்லிக் கேணி கண்டேனே!!!"

என திருமங்கையாழ்வார் பாசுரம் பாடியருளியுள்ளார்.

🌺🌺 சிறப்புகள் :-

ஐந்து திவ்யதேசத்தைத் தரிசித்த பலன்களை ஒருங்கே கொண்டுள்ள திவ்யதேசம். பார்த்தசாரதி, அரங்கநாதர், கோதண்டராமர், கஜேந்திர வரதர், நரசிம்மர் ஆகிய ஐந்து மூர்த்திகள் அருள்கின்றனர். பெருமாள் மீசை வைத்த முகுந்தனாக காட்சி தந்து அருளும் ஒரே திவ்யதேசம். வங்கக் கடலோரம் அமைந்துள்ள ஒரே திவ்யதேசம். மூன்று ஆழ்வார்களால் பாடல்பெற்ற திவ்யதேசம்.

🌺🌺 வழித்தடம் :-

சென்னை கடற்கரையிலிருந்து வேளச்சேரி செல்லும் பறக்கும் இரயில் பாதையில் திருவல்லிக்கேணி இரயில் நிலையத்தில் இறங்கி சிறிதோ நிமிட நடைபயணத்தில் இக்கோவிலை அடையலாம்.

சென்னை மெரினா கடற்கரையிலிருந்து சிறிது நிமிட நடைபயணத்தில் இக்கோவிலை அடையலாம்.

அருள்மிகு வேங்கடகிருஷ்ணர் சுவாமி திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு ருக்மணி தாயார் திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு பார்த்தசாரதி சுவாமி திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு ஆண்டாள் நாச்சியார் திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு மனநாதன் சுவாமி திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு வேதவல்லி நாச்சியார் திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு இராமபிரான் சுவாமி திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு சீதாதேவி தாயார் திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு கஜேந்திரவரதர் திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு நரசிம்மர் சுவாமி திருவடிகளே சரணம்.

🌺🌺 நாளைய பதிவில் :-

அருள்மிகு நீர்வண்ணன் திருக்கோவில் - திருநீர்மலை திவ்யதேசத்தைத் தரிசிக்கலாம்.

108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 59 திருவள்ளூர்

 🌹🌹🌹 108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 59 🌹🌹🌹

சாலிகோத்திர முனிவரின் வேண்டுதலுக்காக முனிவரின் தலையில் எம்பெருமான் கை வைத்து சத்தியம் செய்து திருவள்ளூரில் எம்பெருமான் தன்னை நாடி வரும் பக்தருக்கு தரிசனம் கொடுக்கும் அற்புதமான திவ்யதேசம்.

அமாவாசை அன்று ஏராளமானோர் தர்ப்பணம் செய்யும் விசேசத் திருத்தலம்.

அருள்மிகு வைத்திய வீரராகவ சுவாமி திருக்கோவில் :-
திருவள்ளூர் என்ற திருஎவ்வுள்.
மூலவர்: வைத்திய வீரராகவ சுவாமி, திரு எவ்வுள் கிடந்தான்
தாயார்: கனகவல்லி, வசுமதி
உற்சவர்: ஸ்ரீ வீரராகவன்
கோலம்: சயனத் திருக்கோலம்
திசை: கிழக்கு
விமானம்: விஜயகோடி விமானம்
தீர்த்தம்: ஹிருத்தாபநாசினி புஷ்கரணி
மங்களாசாசனம்: திருமழிசை ஆழ்வார், திருமங்கையாழ்வார்
நாமாவளி: ஸ்ரீ கனகவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ வீரராகவாய நமஹ
ஊர்: திருவள்ளூர்

🌺🌺 தலவரலாறு :-

திருமால் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டிருந்த சாலிகோத்திர முனிவர் பக்தி நிலையில் மேம்பட்டு தவமுனியாக மிளிர்ந்தார். மேலும், பல தலங்களுக்கு தீர்த்த யாத்திரை சென்றார். அவ்வாறு யாத்திரை செல்லுகையில் இவ்வூர் வந்தடைந்தார்.

இங்குள்ள ஹிருத்தாபநாசினி என்ற புண்ணியத் தீர்த்தத்தில் பல சித்தர்களும், முனிவர்களும் நீராட வந்த அதிசயத்தைக் கண்டார். இவருக்கு இவ்விடம் பிடித்துவிடவே இங்கேயே ஒரு குடில் அமைத்து, அதில் பல காலம் தங்கி தவம் செய்தார்.

ஆண்டிற்கு ஒருமுறை தவம் கலைத்து, நெல்லை அரிசியாக்கி, அதை மாவாக்கி அதில் ஒரு பாதியை யாரேனும் வயோதிகருக்கு அன்னதானம் செய்து, மறுபாதியை தானும் உண்டு, பின்பு மீண்டும் தவம் செய்வார். இப்படியே சில ஆண்டுகள் கழிந்தன.

🌺🌺 இறைவனுக்கும் பசிக்குமா??? :-

சில ஆண்டுகள் இவ்வாறு கழிந்த பின் ஒருமுறை சாலிகோத்திரர் ஒருவருடம் தன் தவம் கலைத்து, அரிசி மாவைத் தயாரித்து, வயோதிகருக்காகக் காத்திருந்தார்.

யாரும் வராத காரணத்தால் மனைமுடைந்த முனிவர் திருமாலை மனதில் எண்ணி வருந்தினார். அப்போது வயோதிகர் போல உருமாறி, அந்த வைகுண்ட வாசனே இங்கு வந்தார்.

பசியால் வாடுகிறேன், ஏதாவது கிடைக்குமா????? என்றார். நம்மை எல்லாம் காக்கின்ற பரந்தாமனுக்கும் பசிக்குமா என்றால் நிச்சயம் பசிக்கும்.

பிள்ளைக்கு பசி என்றால் தாயால் தாங்கிக் கொள்ள முடியுமா??? அதுபோல இவ்வுலகத்தில் உள்ள அனைத்து உயிர்களும் இறைவனின் பிள்ளைகளே.

ஏதேனும் ஒரு உயிர் பசியால் வாடினாலும், தாயாக நின்று காக்கின்ற இந்த இறைவனுக்கும் நிச்சயம் பசிக்கும்.

🌺🌺 குடிலில் கிடந்தானே :-

வயோதிகர் பசிக்கிறது உணவு ஏதாவது கிடைக்குமா?? என்பதைக் கேட்டு மனம் மகிழ்ந்த சாலிகோத்திர முனிவர் அரிசி மாவை உருண்டையாகச் செய்து கொடுத்தார்.

வயோதிகரும் அதை உண்ட பின் பசி அடங்கவில்லை என்றார். இவரும் தனக்கு இல்லையே என்று சிந்திக்காமல் எல்லாவற்றையும் கொடுத்து விட்டார்.

உண்டு பசியாறிய அந்த உலகளந்த நாராயணன், நான் ஓய்வெடுக்க வேண்டும். அது "எவ்வுள்" என்றார், இந்த பூவுலகை வாழ்விக்கும் பூபாலன்.

முனிவரும் த த் குடிலைக் காட்ட அங்கேயே சயனித்தார் அந்த அவதார மூர்த்தி. திருப்பாற்கடலில் பள்ளி கொண்ட பெருமாளே எவ்வுள் எனக் கேட்டு சயனித்ததால், இவ்விடம் "திருஎவ்வுள்" எனப் பெயர் பெற்றது.

🌺🌺 வைத்தியநாதன் :-

சயனித்த உடனேயே பூலோக வைகுண்ட மூர்த்தியாம் அருள்மிகு அரங்கநாதராக உருவெடுத்தார், அந்த அலங்காரப்பிரியர். அரங்கனைக் கண்டவுடன் அனைத்தையும் மறந்தார் சாலிகோத்திர முனிவர்.

எக்காலமும் இங்கேயே நிலைத்து நின்று சகலரின் பிணி, நோய்களையும் தீர்த்து சௌபாக்கியங்களைத் தந்தருள வேண்டும் என வேண்டினார்.

அவ்வண்ணமே நிகழும் என்று முனிவரின் சிரசில் கை வைத்து சத்தியம் செய்தார், சகலைரையும் காக்கும் பரமாத்மா. அவ்வண்ணமே இன்றளவும் காணவரும் பக்தர்களின் நோய்களையெல்லாம் போக்கி காத்தருள்வதால், இத்தல இறைவனுக்கு "வைத்தியநாத சுவாமி" என்பது திருநாமம்.

🌺🌺 வீரநாராயணர் :-

திருமகள் தாயாரான மகாலட்சுமி "கனகவல்லி" எனும் பெயரில் திலிப மன்னருக்கு மகளாக அவதரித்தாள். திருமண வயதை அடைந்த நிலையில் ஒருநாள் அரண்மனைப் பூங்காவில் இருக்கும் பொழுது, வைத்தியநாத சுவாமி வீரநாராயணன் எனும் பெயருடன் வேட்டையாடச் சென்ற போது தாயாரைக் கண்டு காதல் கொள்கிறார்.

பின்பு, திலிப மன்னரிடம் முறையே பெண் கேட்டு மணம் முடிக்கிறார். வைத்தியநாத சுவாமி வீர நாராயணராக மாறியதால் இத்தல இறைவனுக்கு வைத்திய வீரராகவ சுவாமி என்பது திருநாமம். அவர் தம் கைப்பற்றிய திருமகளுக்கு கனகவல்லித் தாயார் என்பது திருநாமம் ஆகும்.

🌺🌺 மங்களாசாசனம் :-

தையலாள் மேல் காதல் செய்த தாளவன்
வாளரக்கன் பொய்யில்லாத
பொன்முடிக ளொன்ப தோடொன்றும் அன்று
செய்த வெம்போர் தன்னிலங்கோர்
செஞ்சரத் தாளூருள எய்த வெந்தை யெம்பெருமா
னெவ்வுள் கிடந்தானே!!!.

என திருமங்கையாழ்வார் மங்களாசாசனம் பாடியருளியுள்ளார்.

🌺🌺 சிறப்புகள் :-

மூலவருக்கு சந்தன தைலத்தில் மட்டுமே அபிஷேகம் செய்யப்படுகிறது. இத்தலத்து ஹிருதாபதணி தீர்த்தம் கங்கையை விட புனிதமானது.

இக்குளத்தில் குளித்தால் மனதில் நினைக்கும் பாவங்கைள் கூட விலகுமாம்.

இத்தல பெருமாள் சாலிகொத்திர முனிவருக்காக காட்சி தந்த திருத்தலம்.

அமாவாசை தினங்களில் ஏராளமானோர் தர்பணம் செய்யும் அற்புதத் தலம்.

திருமழிசை ஆழ்வார் - 1, திருமங்கையாழ்வார்- 11 என 12 பாசுரம் பாடியருளிய திருத்தலம்.

🌺🌺 வழித்தடம் :-

சென்னை சென்ட்ரலிலிருந்து திருவள்ளூருக்கு ஏராளமான இரயில்கள் செல்கின்றன. இரயில் நிலையத்திலிருந்து 2 கி.மீ தொலைவில் இக்கோவில் அமைந்துள்ளது. அங்கிருந்து ஏராளமான பேருந்துகள் உள்ளன. தேரடி நிறுத்தத்தில் இறங்கி இக்கோவிலை அடையலாம்.

திருவள்ளூர் நகரின் மத்தியில் கோவில் அமைந்துள்ளது. திருவள்ளூர் சென்னைக்கு அருகில் இருப்பதால் சென்னையிலிருந்து எளிதில் பேருந்து மூலம் திருவள்ளூர் சென்றடையலாம்.

சென்னை தவிர தாம்பரம், காஞ்சிபுரம் போன்ற இடங்களிலிருந்தும் திருவள்ளூருக்கு ஏராளமான பேருந்துகள் உள்ளன.

அருள்மிகு வைத்திய வீரராகவ சுவாமி திருவடிகளே சரணம்
அருள்மிகு கனகவல்லி நாச்சியார் திருவடிகளே சரணம்.

🌺🌺 நாளைய பதிவில் :-

பரந்தாமனான திருமால் ஐந்து வடிவங்களில், ஐந்து சன்னிதி(கருவறை)களில் ஒரே இடத்தில் ஐந்து திவ்யதேசத்தைத் தரிசிக்கும் பாக்கியம் நமக்கு அளித்துக் கொண்டிருக்கும் அருள்மிகு பார்த்தசாரதி சுவாமி திருக்கோவில் - திருவல்லிக்கேணி திவ்யதேசத்தைத் தரிசிக்கலாம்.


"ஓம் நமோ நாராயணாய நம:!!!"

108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 58 திருநின்றவூர்

 🌹🌹🌹 108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 58 🌹🌹🌹


திருமகளின் தந்தை சமுத்திரராஜனே தனது மகளைப் பார்த்து "என்னைப் பெற்றவளே வருக" என வைகுண்டத்திற்கு அழைத்த அற்புத திவ்யதேசம்.

தனது பக்தனான திருமங்கையாழ்வாரிடம் இந்த பக்தவத்சலப் பெருமாளே பாசுரம் கேட்டு வாங்கி பக்தனின்பெருமையை உலகிற்கு உணர்த்த வந்த சிறப்பு பெற்ற தலம்.

அருள்மிகு பக்தவத்சலப் பெருமாள் திருக்கோவில் :-

திருநின்றவூர்.

மூலவர்: பக்தவத்சலப் பெருமாள்
தாயார்: சுதாவல்லி, என்னைப் பெற்ற தாயார்
உற்சவர்: பத்தராவிப் பெருமாள்
கோலம்: நின்ற திருக்கோலம்
திசை: கிழக்கு
விமானம்: உத்பலா விமானம்
தீர்த்தம்: வருண புட்கரணி, விருத்த சீர நதி
மங்களாசாசனம்: திருமங்கையாழ்வார்
நாமாவளி: ஸ்ரீ என்னைப் பெற்ற தாயார் ஸமேத ஸ்ரீ பக்தவத்சலாய நமஹ
ஊர்: தின்னனூர்

🌺🌺 திருநின்றவூர்:-

முற்காலத்தில் இவ்வூர் மலர் செடிகள் நிறைந்து சோலைகளாக அமைந்திருந்தது. ஒருமுறை வைகுண்ட வாசனான ஸ்ரீமந் நாராயணரிடம் கோபித்துக் கொண்டு, வைகுண்டத்தை விட்டு இங்கு வந்த லட்சுமி பிராட்டிக்கு இவ்விடம் மிகவும் பிடித்தவையாக அமைந்து விடவே இங்கேயே தங்கி விடுகிறாள்.

திருமகள் தானாக வந்து குடியேறிய புண்ணிய பூமி என்பதால் இவ்வூர் "திருநின்றவூர்" எனப் பெயர் ஏற்பட்டது.

🌺🌺 தலவரலாறு:-

திருமகள் தாயார் திருநின்றவூரிலேயே நிரந்தரமாகத் தங்கி விடுவதால், அவளது தந்தையான சமுத்திரராஜன் மற்றும் வருணன் ஆகியோர், அவளைத் தேடி இங்கு வருகின்றனர்.

லட்சுமி தாயார் பாற்கடலில் பிறந்ததால் சமுத்திரராஜன் அவருக்கு தந்தையாகிறார்.

அவர்கள் இவ்விடம் விட்டு மீண்டும் வைகுண்டம் வரும் படி அழைத்தும், திருமகள் தாயாரும் வர மறுக்கிறாள்.

சமுத்திரராஜன் பெருமாளிடம் சென்று நீங்கள் தான் மகாலட்சுமியை அழைத்து வர வேண்டும் என்று கூறினார். பெருமாளும் "நீ முன்னால் செல், நான் பின்னால் வருகிறேன்" என்றார்.

சமுத்திரராஜன் முன்னால் சென்று தனது மகளைப் பார்த்து நான் உனக்குத் தந்தையல்ல, நீயே என்னைப் பெற்ற தாயார் "என்னைப் பெற்றவளே வைகுண்டம் வருக" என்று அழைத்ததன் காரணமாக இத்தல இறைவிக்கு "என்னைப் பெற்ற தாயார்" என்பது திருநாமம்.

இவ்வளவு தூரம் தந்தை மன்றாடியும் திருமகள் தாயார் வைகுண்டம் வர மறுக்கிறாள். உடனே, திருமகளின் தந்தை சமுத்திரராஜன் மற்றும் வருணன் ஆகிய இருவரும் திருமாலிடம் முறையிட்டு திருமகளை அழைக்கும்படி வேண்டினர்.

அதற்கு மனமிறங்கிய திருமாலும் வைகுண்டம் விட்டு இத்தலம் வந்திறங்கினார். அவ்விருவரின் பக்திக்காக இத்தலம் வந்து வாசம் செய்ததால், இத்தல இறைவனுக்கு "பக்தவத்சல பெருமாள்" என்பது திருநாமம்.

திருமாலுக்கும் இவ்விடம் பிடித்துவிடவே அவரும் இங்கு நிரந்தரமாகத் தங்கி விடுகிறார்.

சமுத்திரராஜனின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க பெருமாளும், தாயாரும் இத்தலத்தில் திருமணக்கோலத்தில் அருள்பாலிக்கிறார்கள்.

🌺🌺 குபேரன் வழிபட்ட தலம்:-

குபேரன் தன் நிதியை இழந்து வாடிய போது என்னைப் பெற்ற தாயாரை வழிபட்டு மீண்டும் பெற்றான் என்பது புராணம். இங்குள்ள தாயார் சகல சௌபாக்கியங்களையும் தரும் வைபவலட்சுமியாக அருள் புரிகிறார்.

🌺🌺 ஆதிசேஷன் சன்னதி:-

ஆதிசேஷனுக்கென தனிச் சன்னதி இங்கு இருப்பது சிறப்பு. இந்த சன்னதியை புதன் கிழமைகளில் அர்ச்சனை செய்து நெய்விளக்கிட்டு பால் பாயாசம் படைத்தால் ராகு-கேது மற்றும் சர்ப்ப தோஷம் விலகும் என்பதும், மாங்கல்ய பலன் உண்டாகும் என்பதும் நம்பிக்கை.

🌺🌺 மங்களாசாசனம்:-

திருமங்கையாழ்வார் பல திவ்யதேசங்களை மங்களாசாசனம் செய்து விட்டு வரும் போது, இத்தலம் வழியாகச் சென்றார். ஆனால், இத்தலத்தைப் பாடவில்லை.

இதைக்கண்ட தாயார் பெருமாளிடம், உடனே சென்று ஒரு பாசுரம் பெற்று வருமாறு சொன்னார். அதற்குள் ஆழ்வார் மாமல்லபுரம் அருகே உள்ள "திருக்கடன் மல்லை" கோவிலுக்குப் போய் விட்டார்.


அங்கு சென்ற பெருமாள் ஆழ்வாரிடம் பாசுரம் ஒன்றைக் கேட்டார். "நீண்ட வத்தக் கருமுகிலை எம்மான் தன்னை நின்றவூர் நித்திலத் தொத்தூர் சோலை காண்டவத்தைக் கனலெரிவாய் பெய் வித்தானைக் கண்டது நான் கடல் மல்லை தலசயனத்தே" என்று பாடினார் திருமங்கையாழ்வார்.

இதன் பொருள்:-

"எம்பெருமான் என் பாடல் கேட்டு வந்து நின்றதை நான் கண்டது கடன் மல்லையாகிய மாமல்லபுர திருத்தலத்தில்" என்பது தான். இப்படி இந்த உலகைக் காக்கும் பெருமாளே, பக்தனின் பெருமையை உலகுக்கு உணர்த்த இவ்வாறு பாடல் வாங்கிச் சென்றார்.

பாடலைப் பெற்று வந்த பெருமாளைப் பார்த்த தாயார், "என்ன இது!!! எல்லா தலங்களுக்கும் பத்து பாடல்களுக்கு மேலிருக்க இத்தலத்திற்கு மட்டும் ஒரு பாட்டுதானா???" என்று கேட்கிறார்.

இதைக் கேட்ட பெருமாள் மீண்டும் திருமங்கையாழ்வாரிடம் பாடல் பெற சென்றார். அதற்குள் திருமங்கையாழ்வார் திருவாரூர் அருகே உள்ள திருக்கண்ணமங்கை வந்து விட்டார். அங்கே கண்ணமங்கை பெருமாளை மங்களாசாசனம் செய்யும் போது திருநின்றவூர் பெருமாள் வந்து நிற்பதை தன் ஓரக்கண்ணால் கண்ட திருமங்கையாழ்வார், அவரையும் சேர்த்து மங்களாசாசனம் செய்தார்.

என்ன ஒரு அற்புதம் தன் பக்தனுக்காக அற்புதம் செய்துள்ளார் எம்பெருமான். தானே கேட்டு பாடல் வாங்கிச் செல்வதற்காக ஒரு திவ்யதேசப் பெருமாளே இன்னோரு திவ்யதேசத்திற்கு வந்த சிறப்பல்லவா!!!.

திருக்கண்ணமங்கை பெருமாளின் திருநாமம் - பக்தவத்சலப் பெருமாள் தான், இந்த திருநின்றவூர் பெருமாளின் திருநாமமும் பக்தவத்சலப் பெருமாள் தான்.

திருக்கண்ணமங்கையில் ஸ்ரீதேவி , பூதேவி ஸமேத திருமணக்கோலத்தில் அருள்பாலிக்கிறார். இங்கேயும் ஸ்ரீதேவி, பூதேவி ஸமேத திருக்கோலம்.

இந்த "திருக்கண்ணமங்கை" பெருமாளை கடந்த சில தினங்களுக்கு முன் தான் தரிசனம் பெற்று வந்தேன். இன்று இந்த திருநின்றவூர் பக்தவத்சலப் பெருமாள் அங்கு வந்து பாடல் வாங்கிச் சென்றதை என்னவென்று வர்ணிப்பேன். என் பரந்தாமனின் திருவிளையாடல் கண்டு பிரமித்துப் போய் நிற்கிறேன்.

திருமங்கையாழ்வார் இந்த இரு பெருமாளையும் மங்களாசாசனம் செய்த பாடலைக் காண்போமா...

🌺🌺 மங்களாசாசனம்:-

"ஏற்றினை இமயத்து ளெம் ஈசனை இம்மையை
மறுமைக்கு மருந்தினை
ஆற்றலை அண்டத் தற்புறத் துய்த்திடும் ஐயனைக்
கையிலாழி யொன்றேந்திய
கூற்றினை குருமாமணிக் குன்றினை நின்றவூர்
நின்ற நித்திலத் தொத்தினை
காற்றினைப் புணலைச் சென்று நாடிக்
கண்ணமங்கையுள் கைண்டு கொண்டேன்!!!"

இரு பாசுரம் பாடியுள்ளார் திருமங்கையாழ்வார். ஒன்று இந்த பாடல். மற்றொன்று பெருமாள் தாயாரிடம் சொன்னாரல்லவா அந்த பாடல்.

🌺🌺 வழித்தடம்:-

சென்னைக்கு மேற்கே சுமார் 30 கி.மீ தொலைவில், அதாவது திருவள்ளூர் மாவட்டத்தில் திருநின்றவூர் திருத்தலம் அமைந்துள்ளது.

சென்னை சென்ட்ரலில் இருந்து திருவள்ளூர் செல்லும் அனைத்து இரயில்களும் திருநின்றவூரில் நின்று செல்லும். இரயில் நிலையத்திலிருந்து 2 கி.மீ தொலைவில் இத்தலம் அமைந்துள்ளது. இரயில் நிலையத்தற்கு அருகில் பேருந்து வசதி உள்ளது.

பூவிருந்தவல்லி பேருந்து நிலையத்திலிருந்து ஏராளமான பேருந்துகள் திருநின்றவூர் செல்கின்றன.

அருள்மிகு பக்தவத்சலப் பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்.
அருள்மிகு என்னைப் பெற்ற தாயார் திருவடிகளே சரணம்.

🌺🌺 நாளைய பதிவில்:-

அருள்மிகு வைத்திய வீரராகவ சுவாமி திருக்கோவில் - திருவள்ளூர் திவ்யதேசத்தைத் தரிசிக்கலாம்.

"ஓம் நமோ நாராயணாய நம:!!!"

108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 57 திருப்புட்குழி.

 🌹🌹🌹 108 திவ்யதேசங்கள் - பதிவு 57 🌹🌹🌹


மூலவர் "விஜயராகவப் பெருமாள்" தன் தொடையின் மீது ஜடாவுவை வைத்து அருள்பாலிக்கும் அற்புதத் திருத்தலம்

அருள்மிகு விஜயராகப் பெருமாள் திருக்கோவில்:-

திருப்புட்குழி.
மூலவர்: விஜயராகவப் பெருமாள்
தாயார்: மரகதவல்லி, கோமளவல்லி
உற்சவர்: ஸ்ரீ ராமபிரான்
கோலம்: வீற்றிருந்த திருக்கோலம்
திசை: கிழக்கு
விமானம்: விஜயவீரகோடி விமானம்
தீர்த்தம்: ஜடாயு தீர்த்தம்
மங்களாசாசனம்: திருமங்கையாழ்வார்
நாமாவளி: ஸ்ரீ மரகதவல்லீ ஸமேத ஸ்ரீ விஜயராகவாய நமஹ
ஊர்: காஞ்சிபுரம்

🌺🌺 திருப்புட்குழி:-

ஒப்பற்ற நாதனாம் இறைவன் நாராயணன் தர்மத்தை நிலைநாட்ட எடுத்த சிறப்பு மிக்க ஓர் அவதாரம் இராமாவதாரம். அத்தகைய இராமவாதாரக் காலத்தில் தோன்றிய தலங்களில் இதுவும் ஒன்றாகும். "புள்" என்பதற்கு "பறவை" என்பது பொருள். "திரு" என்றால் "மரியாதை".

ஜடாயு என்ற பறவைக்கு இராமபிரான் ஊழியம் செய்த தலம் என்பதால் "திருப்புட்குழி" என்பது பெயர்.

🌺🌺 தலவரலாறு :-

இராவணன் சீதா பிராட்டியை, சிறை எடுத்துச் செல்லும் வழியில் பறவைகளின் அரசனாகிய ஜடாயு சீதையை மீட்க இராவணனுடன் போரிட்டது.

இராவணனால் வெட்டப்பட்டு மரணத் தருவாயில் இருந்தது. சீதையை தேடி அவ்வழியே வந்த இராம, லட்சுமணரிடம் சீதையை இராவணன் கவர்ந்து சென்ற செய்தியை தெரிவித்து மறைந்தது.

இராமபிரானின் தந்தை தசரதனுக்கு தோழர் ஜடாயு என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இராமபிரான் ஜடாயுவை சிறிய தந்தையாக எண்ணி தன் தந்தைக்கு செய்ய வேண்டிய ஈமக்கிரியை முதலியவற்றை ஜடாயுவிற்கு செய்தார்.

அவற்றை இத்தலத்தில் செய்ததாகவும், அதனால் இத்தீர்த்தம் "ஜடாயு புட்கரணி" என அழைக்கப்படுவதாகவும் கூறப்படுகிறது.

🌺🌺 திசை மாறிய தாயார் :-

பெருமாள் கோவில்களில் திருமகள் தாயார் பெருமாள் சன்னிதிக்கு இடப்பக்கமாக சன்னிதி கொண்டு அருள்வது வழக்கம். ஆனால், இத்தலத்தில் மட்டும் வலது புறமாக சன்னதி கொண்டு அருள்கிறார்.

மூலவருக்கு அருகிலும் திருமகள் தலை சாய்ந்த நிலையில் இடமாகவும், பூமிதேவி வலமாகவும் காட்சி தருகின்றனர்.

🌺🌺 தாயார் நிகழ்த்தும் அற்புதம் :-

இந்த மரகதவல்லித் தாயார் வறுத்த பயிறை முளைக்க வைக்கும் அதிசயத்தை நிகழ்த்திக் கொண்டிருக்கிறார். குழந்தை பாக்கியம் வேண்டுபவர்கள் இங்குள்ள ஜடாயு தீர்த்தத்தில் நீராடி மடப்பள்ளியில் வறுத்து, நனைத்த பயிறை பெண்கள் தங்களது மடியில் கட்டிக் கொண்டு இரவில் உறங்க வேண்டும்.

விடிந்தவுடன் அந்த பயிறு முளைத்திருந்தால் குழந்தை பாக்கியம் கட்டாயம் கிடைக்கும் என்பது நம்பிக்கை.

🌺🌺 மங்களாசாசனம் :-

திருமங்கையாழ்வார் இத்திருத்தலத்தில் 2 பாசுரங்கள்

பாடியருளியுள்ளார்.

"அலங்கெழு தடக்கை யாயன் வாயாம்பர் கழியுமா
லென்னுள்ளம் மென்னும்
புலங்கெழு பொருநீர் புட்குழி பாடும் போதுமோ
நீர்மலைக் கென்னும்
குலங்கெழு கொல்லி கோமள வல்லிக் கொடியிடை
நெடுமழைக் கண்ணி
இலங்கெழில் தோளிக் கென்னினைந் திருந்தாய்
இடவெந்தை யெந்தை பிரானே!!!"

🌺🌺 தலசிறப்பு :-

மூலவர் தன் தொடையின் மீது ஜடாவுவை வைத்துக் கொண்டு அருள்பாலிக்கிறார். பெருமாள் திருவீதி புறப்படும் போதெல்லாம் ஜடாயுவிற்கும் சகல மரியாதை உண்டு.

ஜடாயுவுக்கு ஈமக்கிரியை செய்த தலமாதலால் அதற்கு மரியாதை செய்யும் விதத்தில் கொடிமரமும், பலிபீடமும் கோவிலுக்கு வெளியில் உள்ளது.

தாயார் சன்னதி பெருமாளின் இடப்பாகத்தில் அமைந்துள்ள திவ்யதேசம்.

திருமகள் தாயார் தலை சாய்ந்த நிலையில் காட்சி தரும் திருத்தலம்.

இராமனுஜரின் குருவான யாதவப் பிரகாசர் வாழ்ந்த ஊர்.

திருமகள் தாயார் கோமள வல்லி என்ற திருநாமத்தில் காட்சி தரும் திவ்யதேசம்.

திருமங்கையாழ்வார் பாசுரம் பாடியருளிய திவ்யதேசம்.

🌺🌺 வழித்தடம் :-

காஞ்சிபுரத்திலிருந்து வேலூர் செல்லும் சாலையில் 12 கீ.மீ தொலைவில் பாலுசெட்டி சத்திரம் என்ற ஊரில் இறங்க வேண்டும். பேருந்து நிறுத்தத்தின் அருகாமையிலேயே திவ்யதேசம் அமைந்துள்ளது.

அருள்மிகு விஜயராகவப் பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்.

அருள்மிகு கோமளவல்லி தாயார் திருவடிகளே சரணம்.

🌺🌺 நாளைய பதிவில் :-

அருள்மிகு பக்தவத்சலப் பெருமாள் திருக்கோவில் - திருநின்றவூர் திவ்யதேசத்தைத் தரிசிக்கலாம்.

"ஓம் நமோ நாராயணாய நம:!!!"

ரத்த அழுத்தம்

 ரத்த அழுத்தம்:

ரத்த அழுத்தம் அதிகமாக உள்ளவர்கள் தினமும் இரவு படுக்க செல்லும்போது பூண்டை பசும்பாலில் கொதிக்க வைத்து பிறகு சிறிது ஆற வைத்து  குடித்து வந்தால் ரத்த அழுத்தம் குறையும். மாரடைப்பு வராது. ரத்தக் குழாயில் கொழுப்பு படியாது.

* பூண்டைப் பாலில் காய்ச்சியும், ஊறுகாயாக செய்து தொடர்ந்து சாப்பிட்டால் ஊளைச் சதை குறையும். உடல் எடையும் குறையும்.

* பூண்டை நசுக்கிய சாற்றுடன் கற்பூரத்தை கரைத்துப்பூச மூட்டு வலி குணமாகும். பூண்டை வதக்கி வற்றல் குழம்பு வைத்துச் சாப்பிட குளிர்  தொல்லை நீங்கும்.

* பூண்டின் சாற்றை காதில் சில துளிகள் விட காது வலி குணமாகும்.

* பூண்டு சாற்றில், சிறிது உப்பு கலந்து உடம்பில் சுளுக்கு ஏற்பட்ட இடத்தில் பூசினால் சுளுக்கு குணமாகும்.

* குப்பைமேனி இலையுடன் பூண்டை வைத்து அரைத்துச் சாறு எடுத்து, இச்சாற்றை குழந்தைகளுக்கு கொடுக்க வயிற்றிலுள்ள பூச்சிகள் வெளியேறும்.

* பூண்டு, வசம்பு, ஓமம், இவைகளை சம அளவு எடுத்து இடித்து மூன்று நாட்கள் சாப்பிட மாந்த ஜன்னி குறையும்.

* பூண்டை நசுக்கி, சாறெடுத்து சாறை உள்நாக்கில் தடவ நாக்கு வறட்சி குறையும்.

* பூண்டோடு சிறிது எலுமிச்சை சாறு விட்டு அரைத்து இரு வேளை சாப்பிட கீல்வாதம் குணமாகும். வெங்காயம், பூண்டு சாப்பிட்டால் நோயின்றி  வாழலாம்

சீந்திற்கிழங்கு

 மேக நோய்களை குணமாக்கும் சீந்திற்கிழங்குகள்... 

மண்ணுக்கு அடியில் விளையும் கிழங்கில் மகத்துவம் தரும் மருத்துவ குணம் உண்டு. சித்த, ஆயுர்வேத, யுனானி மருத்துவத்தில் பயன்படுத்தப்படும் சீந்திற்கிழங்கு உயிர் சத்து மிக்கது. கொடி வகையைச் சேர்ந்த இந்த கிழங்கு, சீந்தில், பேய்ச்சீந்தில், பொற்சீந்தில் என பலவகையை கொண்டுள்ளது. இந்த கிழங்கு பல்வேறு நோய்களை போக்குவதால் அமிர்தக்கொடி, அமிர்தவல்லி, சோமவல்லி, குண்டலி எனவும் இதனை அழைக்கின்றனர்.

மேகநோய்களை நீக்கும்

சீந்திற்கிழங்கு அஜீரணத்தைப் போக்கி பசியை தூண்டவல்லது. இது 21 வகையான மேகநோய்களையும் நீக்க வல்லது என்று மருத்துவ நூல்கள் தெரிவிக்கின்றன. இரத்தத்தில் உள்ள நச்சுத்தன்மையை போக்கும். பித்தம் அதிகரிப்பதினால் ஏற்படும் நோய்களை குணமாக்கும். ரத்த பித்தத்தைப் போக்கும்.

பேய்ச்சீந்தில் எண்ணெய்

பேய்ச்சீந்திலை ஆகாசகருடன், என்று கூறுவர். இக்கிழங்கிலிருந்து எடுக்கப்படும் எண்ணெய் அனைத்துவகை சருமநோய்களையும் போக்க வல்லது. இதனை மேல்பூச்சாக பூச குழிப்புண்களையும் ஆற்றும். இந்த எண்ணெய் கால்நடைகளின் கழுத்தில் ஏற்படும் புண்கள், கழலைகளை குணமாக்கும்.

குடல்நோய் குணமடையும்

பேய்ச்சீந்திற்கிழங்கின் மேல் தோலை நீக்கிவிட்டு சிறு துண்டுகளாக்கி நிழலில் நன்கு உலர்த்த வேண்டும். பின்பு பொடியாக்கி துணியில் சலித்து எடுத்துக்கொண்டு மருந்தாக பயன்படுத்தலாம். இதனால் ரத்தம் சுத்தமாகும். குடல் தொடர்புடைய நோய்கள் குணமாகும். காமாலை நோய் பித்தபாண்டு ஆகியவற்றைப்போக்கும் ஆற்றல் இதற்கு உண்டு. இது கழுத்தில் வரும் கழலைக்கட்டிகளை ஆற்றும். நாள்பட்ட தோல்நோய்களை குணமாக்கும்.

பொற்சீந்தில் வற்றல்

பொற்சீந்தில் பித்தம் தொடர்புடைய காய்ச்சல், வாந்தி போன்றவற்றை நீக்கும். காசநோய், நீரிழிவு போன்ற நோயால் சிரமப்படுபவர்களுக்கு வரப்பிரசாதமாகும். இக்கிழங்கை வற்றலாக காயவைத்து உட்கொண்டால் உடலின் நச்சுத்தன்மை நீங்கும். நீரிழிவு மற்றும் காசநோய் குணமாகும்.



சிறுநீரைப் பரிசோதித்துப் பார்க்கும் முறை

 "நான்கு சொட்டு நல்லெண்ணெய எடுத்து,சிறுநீரில் விட்டு பாருங்கள்..!

அடுத்த கணத்தில் தெரியவரும், அதிர்ச்சி..?

பொதுவாக நம்முடைய உடலில் என்ன பிரச்சனையாக இருந்தாலும் ரத்தப் பரிசோதனை அல்லது சிறுநீர் பரிசோதனை செய்து பார்த்து, டாக்டர் கூறுவதை கேட்டு நம்முடைய பிரச்சனையைப் பற்றி தெரிந்து கொள்வோம்.

ஆனால் நம்முடைய சித்தர்கள் எந்த ஒரு டாக்டரின் துணை இன்றி அவர்களுடைய சிறுநீரை அவர்களாகவே சோதனை செய்து, என்ன வியாதி இருக்கிறது என்று கண்டுபிடித்துவிடுவார்கள்.

சித்தர்கள் சிறுநீரைப் பரிசோதித்துப் பார்க்கும் முறை அவ்வளவு கஷ்டமானது கிடையாது.

அந்த முறையைப் பயன்படுத்தி நாமே நம்முடைய சிறுநீரைப் சோதனை செய்து தெரிந்து கொள்ள முடியும்.

நம்முடைய உடலில் உண்டாகும் எல்லா வகையான பிரச்சனைகளுக்கும் வாதம், பித்தம், கபம் என்ற மூன்றும் தான் காரணம் என்று ஆரம்பத்திலே நம் முன்னோர்கள் கூறி சென்றுள்ளனர்

அதில் எந்த ஒன்று நம்முடைய உடலில் அதிகமாக இருக்கிறது என்று தெரிந்து கொண்டாலே போதும் அதை நாம் குணப்படுத்த முடியும்.

இதைத்தான் நம்முடைய சித்தர்கள் சிறுநீர் பரிசோதனை மூலம் கண்டுபிடித்தனர். இந்த மூன்றும் சிறுநீரில் எந்த அளவுக்கு உள்ளது என்பதை வைத்து நோயை குணபடுத்தி உள்ளனர்

எவ்வாறு செய்யலாம்..?

காலையில் எழுந்ததும் சிறுநீரை ஒரு தெளிவான கண்ணாடி டம்ளரில் எடுத்து அதில் நான்கு சொட்டு நல்லெண்ணெயை அதில் விட்டு சிறுது நேரம் கழித்து பாருங்கள். அறிவியல் ரீதியாக என்ன நடக்கிறது..?

அந்த எண்ணெய்த்துளி சிறுநீரின் மேல் கயிறு போல நெளிந்து காணப்பட்டால் உடலில் வாதம் அளவுக்கு அதிகமாக இருக்கிறது என்று பொருள்..அதற்கான அடுத்த கட்ட நடவடிக்கையாக அதை குணபடுத்த பார்க்க வேண்டும்..

அதுவே மோதிரம் போல வட்ட வடிவில் அல்லது கோள வடிவில் இருந்தால் உங்களுக்கு பித்த நோய் இருப்பதாக பொருள்..

சிறுநீரின் மேல் எண்ணெய் முத்துப்போல் அங்கொன்று இங்கொன்றாக நின்றுகொண்டிருந்தால் கபம் அதிகமாக இருக்கிறதென்று பொருள்.

அதேபோல் எண்ணெய்த்துளி மிக வேகமாக சிறுநீருக்குள் பரவினால் நோய் விரைவில் குணமடையும் என்பதாக பொருள்

எண்ணெய்த்துளி அப்படியே இருந்தால் நோய் குணமாத் தாமதமாகும்.உடனடியாக அதை குறைக்க நடவடிக்கை எடுப்பது நல்லது

அதுவே எண்ணெய்த்துளி சிதறினாலோ சிறுநீருக்குள் அமிழ்ந்துவிட்டாலோ நோயை குணப்படுத்த முடியாது.மிகவும் சிரமமான நிலை என்று அர்த்தம்..

Health is Wealth

உறையே இல்லாமல் கெட்டித் தயிர்

 உறையே இல்லாமல்  கெட்டித் தயிர். வீட்டில் செய்ய எளிய வழி!

உடலின் வெப்பநிலை எந்த நேரத்தில் வேண்டுமானாலும் மாறக் கூடிய ஒன்றாக இருக்கிறது. அதற்காக அடிக்கடி நம்மால் வெளியில் கடைகளுக்குச் சென்று தயிர் வாங்க முடியாது. எனவே வீட்டில் இருந்து கொண்டே ஆரோக்கியமான தயிர் செய்வது எப்படி 

நமக்கு தேவையானவை

1 லிட்டர்- கொதிக்க வைத்த பால்

2 - பச்சை மிளகாய் அல்லது சிவப்பு மிளகாய்

1 - எலுமிச்சை


நீங்கள் செய்ய வேண்டியது:

தயிர் செய்வதற்கு தேவையான முக்கிய மூலப்பொருள் ஸ்டார்டர் அல்லது ஈஸ்ட் ஆகும். முதலில் ஸ்டார்டர் செய்வது எப்படி என்று இங்கு காண்போம். ஒரு பாத்திரத்தில் கொதிக்க வைத்த பாலை எடுத்து மிதமாக சூடாக்க வேண்டும்.

இப்போது 2 பச்சை அல்லது சிவப்பு மிளகாயை பாலில் தண்டுடன் இட வேண்டும். பிறகு அதில் 2 டீஸ்பூன் எலுமிச்சை சாற்றை பிழிந்து விட வேண்டும். பின்னர் பாத்திரத்தை 10 முதல் 12 மணி நேரம் வரை மிதமான வெப்பம் உள்ள இடத்தில் வைக்க வேண்டும். பிறகு திறந்து பார்த்தால் நீங்கள் ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து கொண்டிருந்த ஸ்டார்டர் ரெடியாகி இருக்கும்.

இப்பொழுது தயிர் எப்படி செய்வது 

ஒரு பாத்திரத்தில் கொதிக்க வைத்த பாலை எடுத்து மிதமாக சூடாக்க வேண்டும். பிறகு 2 டீஸ்பூன் ஸ்டார்டரை எடுத்து அதில் இட வேண்டும். பின்னர் வேறு ஒரு பாத்திரத்திற்கு பாலை மாற்ற வேண்டும். அதன் பின் 7 முதல் 8 மணி நேரம் வரை மிதமான வெப்பம் உள்ள இடத்தில் வைக்க வேண்டும் . இப்போது திறந்து பார்த்தால் நீங்கள் விரும்பிய ஆரோக்கியமான தயிர் ரெடியாகி இருக்கும்.

தயிர் செய்வதற்கு முன்பும் பின்பும் நீங்கள் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டியவை:

தயிர் செய்வதற்கு எப்போதுமே கிரீம் போன்று உள்ள பாலை பயன்படுத்த வேண்டும். பாலைக் கொதிக்க வைத்த பின்னர் சில நிமிடங்கள் நன்றாக ஆற வைக்க வேண்டும். இதில் தண்டுடன் கூடிய மிளகாயை எப்போதும் பயன்படுத்த வேண்டும். தண்டில் உள்ள சாறு தயிருக்கு உள்ளார்ந்த புளிப்பு சுவையை கொடுக்க உதவுகிறது. இந்த தயிரின் சுவை மற்ற தயிர்களின் சுவையைக் காட்டிலும் மாறு பட்ட ஒன்றாக இருக்கும்.

தயிர் செய்த பிறகு புளிப்பாக மாறுவதைத் தடுக்க குளிர்சாதன பெட்டியில் வைக்க வேண்டும்.

இஞ்சி – சமையலறை மருத்துவர்

 *நூறு டாக்டர்கள் இருக்காங்க*  

*கால் கிலோ இஞ்சில.*

*இஞ்சியை கறிக்கு டீக்கு*  

*மட்டுமே யூஸ் பண்றோம்.*

*பாருங்க இஞ்சி இருந்தால்*

*உங்களுக்கு எவ்வளவு*

*வெட்டி*

*செலவு மிச்சம் என்று!!!!!*

*நோய்களை  நீக்குவதில்*   

*இஞ்சி – சமையலறை மருத்துவர்!*

*1. இஞ்சி சாறை பாலில் கலந்து சாப்பிட வயிறு நோய்கள் தீரும். உடம்பு இளைக்கும்.*

*2. இஞ்சி துவையல், பச்சடி வைத்து சாப்பிட மலச்சிக்கல், களைப்பு, மார்பு வலி தீரும்.*

*3. இஞ்சியை சுட்டு சிறிது உப்பில் தோய்த்து சாப்பிட பித்த, கப நோய்கள் தீரும்.*

*4. இஞ்சி சாறில், வெல்லம் கலந்து சாப்பிட வாதக் கோளாறு நீங்கி பலம் ஏற்படும்.*

*5. இஞ்சியை புதினாவோடு சேர்த்து துவையலாக்கி சாப்பிட பித்தம், அஜீர ணம், வாய் நாற்றம் தீரும். சுறு சுறுப்பு ஏற்படும்.*

*6. இஞ்சியை, துவையலாக்கி சாப்பிட வயிற்று உப்புசம் இரைச்சல் தீரும்.*

*7. காலையில் இஞ்சி சாறில், உப்பு கலந்து மூன்று நாட்கள் சாப்பிட பித்த தலைச்சுற்று, மலச்சிக்கல் தீரும். உடம்பு இளமை பெறும்.*

*8. பத்துகிராம் இஞ்சி, பூண்டு இரண்டையும் அரைத்து, ஒருகப் வெந்நீரில் கலந்து காலை, மாலை இரண்டு நாட்கள் சாப்பிட மார்பு வலி தீரும்.*

*9. இஞ்சி சாறோடு, தேன் கலந்து சூடாக்கி காலையில் வெறும் வயிற்றில் ஒரு கரண்டி வீதம் சாப்பிட்டு வெந்நீர் குடித்துவர தொந்தி கரைந்து விடும்.*

*10. இஞ்சி சாறில், எலுமிச்சை சாறு கலந்து சாப்பிட நல்ல பசி ஏற்படும்.*

*11. இஞ்சி, மிளகு, இரண்டையும் அரைத்து சாப்பிட ஜீரணம் ஏற்படும்.*

*12. இஞ்சியை வதக்கி, தேன் விட்டு கிளறி, நீர் விட்டு, கொதிக்க வைத்து நீரை காலை, மாலை குடித்துவர வயிற்றுப் போக்கு தீரும்.*

*13. இஞ்சியை அரைத்து நீரில் கலந்து தெளிந்தபின், நீரை எடுத்து, துளசி இலை சாறை சேர்த்து ஒரு கரண்டி வீதம் ஒரு வாரம் சாப்பிட வாய்வுத் தொல்லை நீங்கும்.*

*14. இஞ்சி சாறில், தேன் கலந்து தினசரி காலை ஒரு கரண்டி சாப்பிட்டு வர நோய் தடுப்பு திறன் கூடும். உற்சாகம் ஏற்படும். இளமை பெருகும்.*

*15. இஞ்சி சாறுடன், வெங்காய சாறு கலந்து ஒரு வாரம், காலையில் ஒரு கரண்டி வீதம் குடித்துவர நீரிழிவு குறையும்.*

*16. இஞ்சி சாறு, எலுமிச்சை சாறு, வெங்காய சாறு மூன்றையும் கலந்து ஒருவேளை அரை அவுன்ஸ் வீதம் சாப்பிட்டுவர ஆரம்ப கால ஆஸ்துமா, இரைப்பு, இருமல் குணமாகும்.*

உணவுப் பொருட்களில் உள்ள கலப்படத்தை எப்படி கண்டறிவது

 👋 நீங்கள் வாங்கும் உணவுப் பொருட்களில் உள்ள கலப்படத்தை எப்படி கண்டறிவது என்று தெரியுமா?

🍼பளபளப்பான சாய் தள பரப்பின் மீது ஒரு சொட்டு பாலை ஊற்றவும் பாலாக இருந்தால் அப்படியே இருக்கும் அல்லது வெண்மை தடம் பதிந்து மெதுவாக கீழே இறங்கும், நீர் கலப்படம் செய்யப் பட்டிருந்தால் வெண்மை தடம் பதிக்காமல் உடனே கீழே ஒழிகிடும்.

🍝 கண்ணாடி கிண்ணத்தில் அரை தேக்கரண்டி நெய் அல்லது வெண்ணெயை எடுத்துக்கொள்ளவும். அயோடினை 2 - 3 சொட்டுகள் சேர்க்கவும். நீலவண்ணம் தோன்றினால் நெய்யில் பிசைந்த உருளைக்கிழங்கு கலந்துள்ளது என்பதை அறியலாம்.

☕ காபித் தூளில் சிக்கரி கலந்துள்ளதா என்பதை அறிய ஒரு கண்ணாடி குவளையில் நீரை எடுத்துக்கொண்டு அதில் ஒரு தேக்கரண்டி காப்பி தூளை சேர்க்கவும். காபித்தூள் மிதக்கும் சர்க்கரை தூள் மிதக்கும்.

🌿 வடிகட்டும் தாளை எடுத்து அதில் சில தேநீர் இலைகளைப் பரப்பி வைக்கவும். பின்னர் குழாய் நீரில் வடிகட்டி தாளை கழுவவும். அதில் கறை இருந்தால் கலப்படம் என்பதை அறியலாம். தூய தேநீர் இலைகள் வடிகட்டி தாளில் கறை இருக்காது.

🍈 நீர் அல்லது தாவர எண்ணெயில் நனைந்த பஞ்சை எடுத்துக்கொண்டு அதை பச்சைக் காய்கறிகள் மீதோ அல்லது மிளகாய் மீது தேய்க்கவும் பஞ்சு பச்சையாக மாறினால் பச்சை நிற கலப்படம் உள்ளது என்று பொருள்.

🥘 மஞ்சள் பொடியில் செயற்கை வண்ணத்தை கலந்து இருப்பதை அறிய கண்ணாடி குவளையில் நீர் எடுத்து அதில் ஒரு தேக்கரண்டி மஞ்சள் பொடியை சேர்க்கவும். இயற்கையான மஞ்சள் நிறத்தைக் கொடுக்கும்.கலப்படமான மஞ்சள் பொடி ஆக இருந்தால் அடர் மஞ்சள் நிறமாக இருக்கும்.

🥙 ஒரு கண்ணாடி குவளையில் நீரை எடுத்துக் கொண்டு அதில் மிளகாய்ப் பொடியை தூவவும். மரத்தூள் நீரின் மேற்பரப்பில் மிதக்கும், மிளகாய்பொடி நீரின் அடியில் தங்கும்.

🥗 சிறிதளவு மிளகை எடுத்து கண்ணாடி குவளையில் போடவும். தூய மிளகாக இருந்தால் டம்ளரின் அடியில் தேங்கும், கலப்படமாக இருந்தால் (பப்பாளி விதைகள்) நீரில் மிதக்கும்.



செவிலி

 86. செவிலி (சிறுகதை சீசன் 4) #ganeshamarkalam (நவராத்திரி கதைகள் 4/9 குஷ்மந்தா) 

செப்டெம்பர் 12. அம்மாக்கு பொறந்த நாள். “சின்னப் பையனா இருக்கச்சே உன் பெர்த்டே எப்போ?” “ஞாபகமில்லைடா சுதாகர்.” “அதெப்படி? அப்பா இருக்கச்சே கொண்டாடினதே இல்லையா?”  

ஹாஸ்டலில் தங்கி படிக்க ஏற்பாடு செஞ்சுட்டர் அப்பா. அப்போதான் இண்டிபெண்டென்டா வருவேன்னு. அம்மாக்கும் அப்பாவுக்கும் ஏங்கிப் போனது எனக்குத்தான் தெரியும். இருந்தாலும் பல்லைக் கடிச்சிண்டு இருந்துட்டேன். 

ஸ்கூல் ஃபைனல் படிக்கரச்சே “உங்கப்பாவுக்கு உடம்பு சரியில்லை. அழைச்சிண்டு போக ஒரு மாமா வந்திருக்கர்.” தகவல் வந்தது. கணேசன் மாமாதான். ஹாஸ்டல் போய் என் திங்க்ஸை பேக் செஞ்சுண்டு ரெடீயா. ஊட்டீலேந்து சென்னை. அப்பா போனப்புரம் காரியங்கள் செய்ய கூட்டிண்டு வந்திருக்கர். ஒருவாரம் படுக்கையில் கிடந்தராம். திரும்ப போர்டிங்க் ஸ்கூல் போய் பரீக்ஷை எழுதிட்டு சென்னைக்கே காலி செஞ்சுண்டு அம்மாகூட இருக்கணும்னு வந்தாச்சு. பச்சையப்பாவில் சேர்த்துட்டேன். அப்போ பிறந்தநா எப்போன்னு கேட்டதுக்கு அப்படி ஒரு பதில். அப்புரம் சொல்ரா.  

படிச்சுட்டு இப்போ அப்பாவோட பிஸினெஸ் பாத்துக்கரேன் போட் கிளப்பில் பங்களோ. துணைக்கு நானும் கூட வந்து இருந்துடட்டுமான்னு கணேசன் மாமா கேட்டாராம். அவருக்கு ஒரு பொண். அம்மா ஒத்துக்கலை. நானும் என் பிள்ளையும் கொஞ்சநா சேர்ந்து இருக்கணும்னு சால்ஜாப்பு சொன்னதும் புரிஞ்சிண்டர். வருத்தம்தான். 

வசதியில்லாத குடும்பம். அவர் பொண்னை எனக்கு தர முயற்சி செஞ்சராம். ஒரு காலைப் பொழுதில் அம்மா சொன்னா. “தங்க வச்சா அது நடந்துடும்னு விடலை சுதாகர். கல்பனா உனக்கு தோதுப்பட்டு வரமாட்டா. நான் பாக்கரேன் உனக்கு பொருத்தமா அழகான கிளி ஒண்ணை”. “மூக்கு கூரா சிவப்பா இல்லாம பாத்துக்கோ”. கிண்டலடிச்சுட்டு போயிட்டேன். 

முடிந்த வரை அம்மா பிறந்த நாளை கொண்டாடி விடுவதுன்னு. பிரிஞ்சு 15 வருஷம் இருந்தாச்சு. இப்பா அப்பாவையும் பிரிஞ்சாச்சு. என்ன வாழ்க்கை? பிடிவாதக் காரர். ஆமாம்னு தலையாட்டிட்டா நல்லது, அவர் விருப்பபடி சாதிச்சுண்டுவர். அம்மாவுக்கு என்னால் முடிஞ்ச சந்தோஷங்களை கொடுக்கணும். இந்த 12 செப்டெம்பருக்கு வெளீலே அழைச்சிண்டு போலாம்னு. காரில். 

கோவிலுக்குத்தான் போகப் பிடிக்கும். காஞ்சீவரம் போலாம். “சிதம்பரம் போலாமா?”. “அதுக்கென்னமா, போலாம்”. புதுச்சேரி மணக்குள விநாயகரை பாத்துட்டு ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் முடிஞ்சம். ட்ரேஃபிக் அதிகமா இருக்கும், கடலூர் போய் சிதம்பரம் சாலையில் போணம்னு கிளம்பரச்சே “டேய் சுதாகர், உடம்பு ஒரு மாதிரி இருக்குடா”. “

என்னம்மா பண்ரது? பயப்படாம சொல்லு. அதான் நான் இருக்கேனே!” “நெஞ்சைக் கரிச்சிண்டு, ஒரு பக்கமா வலி பரவறது”. “பின் சீட்டில் சாஞ்சு உக்காந்துண்டு மொள்ள மூச்சை இழுத்து விட்டிண்டே வா, டாக்டர்கிட்டே போலாம்.” வண்டியை நேரே ராஜீவ் காந்தி பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மருந்துவ மனைக்கு விட்டேன். “இந்திராகாந்தி சிலை இருக்கும், அங்கே வலதுபக்கம் திரும்பினா மிஸ் ஆகாது.” போலீஸ்காரன் வழி சொன்னான். போரத்துக்குள் அம்மாவுக்கு நினைவு போச்சு. 

“டயத்துக்கு அழைச்சிண்டு வந்துட்டிங்க, ஸீரியஸ் அட்டேக். நாங்க கவனிச்சுக்கரோம், அட்மிட் பண்ணிடுங்க.” டாக்டர் வந்து பாத்துட்டு இஞ்செக்ஷன் போட்டு மருந்தெல்லாம் எழுதித் தந்து “சித்தே இம்ப்ரூவ்மென்ட் தெரியட்டும். அப்புரம் என்ன பிர்ச்சனைன்னு கண்டுபிடிச்சு ஏங்ஜியோ இல்லை பைபாஸான்னு பாக்கலாம்”. அம்மா சித்தே குணமானதும் சென்னைக்கே போயிடலாம்னு. அங்கே நண்பர்கள், வேணும்னா உறவுகளும். அப்போதான் ஹாஸினியைப் பாத்தேன். 

ஹாஸினி யாரு? எங்கம்மாவுக்கு அஸைன் பண்ணின நர்ஸ். ஃபுல் டைம். கூட இருந்து குணமாகிரவரைக்கும் பாத்துக்க. ஷிஃப்டில் வருவள். தேவைப்பட்டா ரெண்டு ஷிஃப்ட் ஒட்டுக்க பாத்துட்டு போவள். பாலக்காடாம். ஹாஸ்டலில் தங்கிண்டு நர்ஸா வேலை பாத்துண்டு. முறையா பயிற்சியோட 6 வருஷம் தஜுர்பா. சிரிச்ச மூஞ்சி. அம்மாவை பாத்ததும் சிரிப்பு இன்னும் அதிகமாச்சு. 

எங்கம்மா சித்தே ஓல்டா தெரிவா. வரிவரியா முகத்தில் சுருக்கம். “உங்க பாட்டியா?” “இல்லை அம்மாதான். நான் மூணாவது குழந்தை. முத ரெண்டும் பொறந்ததும் தவறிப்போச்சு. நானாவது பிழைக்க எத்தனை கோவில் ஏறி இறங்கினாள்னு அவளே நினைவு வந்ததும் சொல்லுவா”. 

ஹாஸினி வந்த வேளை அம்மாவுக்கு நினைவு வந்து சாதாரண வார்டுக்கு வந்தாச்சு. 3நா ICU வில் பாத்துட்டு இப்போ வார்டுலேயும் ஹாஸினிதான். நானும் கூடவே இருப்பதை பாத்துட்டு “நீங்க வேலைக்கு ரிஜாயின் செய்யறதுன்னா போலாம், உங்கம்மாவை என் அம்மாவைப் போல் பாத்துப்பேன்.” பிரியமா சொன்னது காதுக்கு ஹிதமா. அம்மாவும் “ஹாஸினி இருக்காடா, நீ சென்னைக்கு போயிட்டு நிலவரம் பாத்துண்டு திரும்பி வா, ரெண்டு நா எடுத்துக்கோ.”.

இவளும் “பெரீய கார்டியாலாஜிஸ்ட் வர 2நா ஆகும். அடுத்தது என்னன்னு அவர் சொல்லணும். அதுவரைக்கும் உங்க ப்ரெசென்ஸ் தேவைப் படாது. பட்டால் சட்டுன்னு காரில் 3 மணிநேரத்தில் வந்துடலாமே!”. கிளம்பி வந்தேன் 

விட்டை ஒழுங்கு படுத்தி காவல் இருந்தவனுக்கு வேணும்கிரதை சொல்லித் தந்துட்டு ஆபீஸிலும் ஆக வேண்டியதை செஞ்சுட்டு, ‘வர ஒரு வாரம் ஆகும் தொந்திரவு செய்யப் பிடாது’ன்னு சொல்லிட்டு கிளம்பி புதுச்சேரி வந்தாச்சு. 

அதுக்குள்ளே இவா ரெண்டு பேருக்கும் இடையே அப்படி ஒரு அன்னியோன்யம் உருவாகிக்  கிடந்ததை புரிஞ்சுக்க முடிந்தது. என்னைப் பத்தியும், குடும்பத்தை பத்தியும் எல்லாத்தையும் ஒண்ணையும் மறைக்காம உளறிக் கொட்டியிருக்கா. கம்ப்ளீட் ரெஸ்டில் இருக்கணும்னு டாக்டர் சொன்னது வாய்க்கு இல்லைன்னு. ஹாஸினியே “இத்தனை பேசின பேஷண்டை பாத்ததில்லை.” கிண்டல் அடிக்க வந்து சேர்ந்த்தேன். 

அம்மா தூங்கரச்சே பக்கத்தில் உக்காந்துண்டு இவள் புஸ்த்தகம் படிக்க. ஹோட்டல்லேந்து நான் வந்ததும் சார்ஜ் தந்துட்டு வீட்டுக்கு போவள். மத்தியானம் ஸ்பெஷலிஸ்ட் வந்து அடுத்ததா என்ன செய்யணும்னு சொல்லுவாராம். “சென்னைக்கு அழைச்சிண்டு போரேன். ட்ரேவல் பண்லாமான்னு கேட்டுட்டு டிஸ்சார்ஜ் வாங்கிண்டு கிளம்பணும். வா கேன்டினில் என்கூட காபி சாப்டூட்டு நீ போலாம்.” அழைச்சிண்டு போயாச்சு. 

“நீங்க ஏன் கல்யாணமே பண்ணிக்கலை?” “அப்படி ஒண்ணும் இல்லை. அம்மா தேடிக்கிட்டுத்தான் இருக்கா. மாமா பெண் ஒருத்தி, அம்மாக்கு பிடிக்கலை. முதல்லே அம்மா பூரண குணமாட்டம். அப்புரம்தான் இந்த பேச்செல்லாம்”. “உங்கம்மாவுக்கு உங்களுக்கு பண்ணி வச்சுப் பாக்கணும்னு மனசில் ஒரு அழுத்தம் இருக்கு. புலம்பராங்க.. போர்டிங்க் ஸ்கூல்லேயே இருந்துட்டு இப்போதான் ஒண்ணா வாழரீங்களாம்”. 

“இன்னும் என்னெல்லாம் சொன்னா?” “அதெல்லாம் இப்போ எதுக்கு? கைகெட்டும் தூரத்தில் பேச்சுத் துணைக்கு நானிருக்க மனசில் இருப்பதை இறக்கி வைப்பது பேஷன்ட்ஸ் வழக்கம். கேட்டுப்பம், ஆறுதல் சொல்லுவம். சிரிப்பம். சிரிச்சா அவுங்க முகமும் பிரகாசம் ஆகிடும்”. 

“உண்மைதான்! உங்க சிரிப்பு அப்படி இருக்கு. இன்னும் எத்தனை நர்ஸஸ் இருக்காங்க பாக்கரேனே! நீங்க தனி”. 

“டாக்டருக்கு படிக்கணும்னு. வசதியில்லை. நர்ஸ்தான்னு முடிவு செஞ்சாச்சு. ஒரு பேஷன்டுக்கு நல்ல நர்ஸ் அமைஞ்சிட்டா பாதி குணமானாப்போல். என் பேஷன்ட் யாரையும் நான் கை விட்டதில்லை”.  “நீங்க என்ன நினைக்கரேள்? அம்மாவுக்கு ஆபரேஷம் வேணுமா?” 

“நான் என்ன சொல்ல? மனுஷங்களுக்கு வர 92% உபாதைகள் வராம தடுக்கப்படக் கூடியவை. சொச்சத்தில் பாதி தானாவே குணமாகும் டைப். ரெம்ப மெடிசின் எடுத்துக்காம, சில விஷயங்களில் கவனமா இருந்தாப் போதும். அதுக்குண்டான ஆட்டத்தை போட்டுட்டு குணமாகிடும். கடைசீ 4%தான் ஆபத்து. படுத்தி எடுக்கும். அதுக்கு குணமே இல்லை. ஆனா இதெல்லாத்துக்கும் மருத்துவம் புகுந்து புறப்பட்டு வணிகத்தை பாத்துக்கராங்க. வந்து 8நா ஆகிறது, அதுக்குள்ளே 2 அ 3 லக்ஷம் வாங்கியிருப்பாங்களே? இன்னிக்கு டிஸ்சார்ஜ் ஆனா இன்னும் 1 கட்டணும். ஸ்பெஷலிஸ்ட் வந்து பாத்தா நிச்சயம் இன்னும் 20 நாள் தங்கரா மாதிரியும் ஆபரேஷம் பண்ணாம விடமாட்டான். இந்த வயசில் உங்கம்மா ஹார்ட்டில் ட்யூப் விட்டு குடையணுமா? பூஞ்சை உடம்பு. அப்படி செஞ்சாலும் இன்னொரு அட்டேக் வராதுன்னு உத்தரவாதம் இல்லை”. 

ஆச்சர்யம். தேர்ந்த நர்ஸ் அப்பட்டமா சொல்ராளே. நல்லவேளை யாரும் கிட்டக்கே இருந்து காதில் வாங்கிக்கலை. 

“அப்போ மருத்துவமே பொய்யா?” கிட்டத்தட்ட அப்படித்தான். காயமே பொய். அதுக்கு மருத்துவம் எப்படி மெய்யாகும்?” உடம்பு சரியில்லைன்னா தேவை கவனிப்பு. கேர். உடம்பு தானா குணமாகும் சக்தி பெற்றது, அப்படித்தான் கடவுளின் சிருஷ்டி. மத்த ஜீவராசிகள் எதானும் ஆஸ்பத்ரீன்னு போகுமா? நாமதான் கால்நடை, நாய்க்குட்டி பூனைன்னு படிச்சுட்டு அதுக்கும் மருத்துவம் செய்யன்னு கிளம்பரம். நேத்துகூட ஒரு பெரீய இன்டெர்நேஷனல் பார்மா கம்பேனி முதலாளி லாபம் சம்பாதிப்பதைத்தான் குறிக்கோளா வச்சிருக்கோம், மனிதர்களை குணப்படுத்தும் தொழிலில் இல்லைன்னு அப்பட்டமா சொல்ரார். அவர் கம்பேனி ஷேர் கொஞ்சமா விழுந்துட்டு சர சரன்னு ஏறிவிட்டது”. 

“கவனிப்பு, கேர்னா என்ன? நர்ஸ் போட்டுப் பாத்துப்பதா?” “அதைப் பண்ணலாம். ஆனா காசுக்கு பாத்துக்கரவா யாரும் அந்த கேரைத் தந்துட முடியுமான்னு தெரியலை. சிலர் செய்யலாம். செவிலி உத்யோகம் ஒரு தவம். பேஷன்ட் நினைவில்லாம துணியை அசிங்கப்படுத்திட்டு முனகரச்சே உதட்டில் சிரிப்பு தவழுவதை நிறுத்தாமல் சேவை செய்யணும். தன் வலிக்கு கிட்டக்கே வரும் இவளோ காரணம்னு எங்களை திட்டரச்சே, இல்லை மருந்து சாப்பிடரச்சே பிடிவாதம் காட்டரச்சே புன்முருவல் கலையாம அவர்களை வசப்படுத்தி சாப்பிட வைக்கணும். வாயில் போடும் மாத்தரையை விட எங்கள் முகத்தில் தெரியும் சிரிப்பும், உங்களை எனக்கு ரெம்பவும் பிடிக்கும்னு தெரியப்படுத்தும் முகபாவமும்தான் வியாதியை குணப்படுத்தும்னு நான் நம்பரேன்”. 

ஹாஸினி வீட்டுக்கு போனா. சீனியர் டாக்டர் வந்து “ஏஞ்சியோ பண்ணிப் பாக்கலாம்!” விளையாட்டுப் போல் சொல்ல, “ரெகமெண்ட் செய்யுங்க நான் சென்னை வாசி, இங்கே தோதுப்படலை”. டிஸ்சார்ஜ் செய்யச் சொன்னேன். ஹாஸினி வந்ததும் மூட்டையைக் கட்டிண்டு கிளம்பினோம். 

சென்னையில் அம்மா ஆஸ்பத்ரீக்கு வரமாட்டேன்னுட்டா. ஆனா ஒருமாசம் கழிச்சு ஒருநா “வாடா! ஹாஸினி வீட்டுக்கு போய் அவளை உனக்கு பெண் கேக்கலாம்னு இருக்கேன்”. “என்னம்மா இப்படி திடீர்னு?” “வயசுப் பொருத்தம் நன்னா இருக்குடா. பாலக்காடு வேர, சுத்த பத்தமான குடும்பம். நல்ல குணம். தன்மையா பேசரா. உனக்கு பாந்தமா இருப்பள்”. ஹாஸினியை பாத்துப் பழகிட்டேனோன்னோ! மனசு சஞ்சலம் பட்டது உண்மை. 

“நாம பாலக்காடு போரத்துக்குள் அவளண்டை ஒரு வார்த்தை பேசிட்டு அவள் என்ன சொல்ரான்னு கேட்டுண்டு போலாமே”. “அதுவும் சரிதான். போன் போடு!” 

டயல் செஞ்சேன். “அம்மா உன்னோட பெசணுமாம்”. போனைத் கொடுத்தேன். அம்மா அவளை விசாரிச்சுட்டு விவரம் சொல்லி “உன் தோப்பனாரை நேரில் பெசலாம்னு இருக்கோம். நீ உன் விருப்பத்தை சொல்லு”. அதுக்கு அவள் ஒண்ணே ஒண்ணுதான் கேட்டாள்.  

“நீங்க உங்கள் பிள்ளைக்கு நான் பொருத்தமா இருப்பேன்னு பெசப் போரீங்களா இல்லை உங்களுக்கு லைஃப் லாங்க் ஒரு நர்ஸ் வேணும்னு விருப்பப்பட்டு இந்த சம்பந்தமான்னு மட்டும் தீர்மானம் செஞ்சுக்கோங்கோ. எனக்கு சுதாகர் பிடிக்கும்தான்”. 

அம்மா போனை வச்சுட்டா. தான் எத்தனை பெரீய தப்பு செய்ய இருந்தம்னு அந்தப் பெச்சை அப்புரம் எடுக்கவே இல்லை. 

குறிப்பு: குஷ்மந்தான்னா பிரபஞ்சத்தின் கரு, அல்லது காஸ்மிக் முட்டைன்னு. உடனே இது என்ன புது விளக்கமான்னு நினைக்கப் பிடாது. இந்த அம்பாள் சூரியனுக்குள்ளேயே வாசம் செஞ்சுண்டு அதன் அதீத சக்தியை நமக்காக வெளிப்படுத்த உதவும் சக்தி ரூபம்னு வச்சுக்கணும். குஷ்மந்தா இல்லைன்னா சூரியனின் சக்தி இல்லாமப் போயிடும், அதுலேந்து கிடைக்கும் ஒளியும் சூடும் நமக்கு பிராப்தமில்லை. இந்த அம்பாளின் உடல்லேந்து வருவதே சூரிய சக்தி. இந்தப் பிரபஞ்சத்தையே தன் ஒத்தை சிரிப்பால் உண்டாகியவள். எப்பொழுதும் சிரித்துக்கொண்டே எல்லா ஜீவன்களையும் சந்தோஷமா வச்சுக்கராளாம். அனுக்ரஹத்தை அள்ளித் தரும் கருணை கொண்டவள்.

கண்மணி

 கண்மணி  

      சுதா. தி                                                                                           

         இன்று என்னவோ தெரியவில்லை. வெகுநேரமாகவே மிகவும் சஞ்சலமாகவே இருக்கிறது. எதிலும் மனம் லயிக்கவில்லை.இரவு பகல் கூட புரியவில்லை.கொஞ்ச காலமாக அடிக்கடி பளீர் சிரிப்புடன் கூடிய ஓர் இளைஞனின் முகம் என்முன் தோன்றி தோன்றி மறைகிறது. அவ்னின் அழகிய பளிச் பல்வரிசையும்,சிரிக்கும் கண்களும்,பொலிவான தோற்றமும் எனக்குள் சிறிதே பொறாமையை தோற்றுவித்துக் கொண்டிருந்தது. எனக்கு என்ன தேவை? என்ன வேண்டும் எனக்கு? ஏன் கிடந்து அலை பாய்கிறேன்? மெல்ல இறங்கி வந்தேன்.எங்கே போவதென்று தெரியவில்லை. இத்தனை பெரிய ஊரில் செல்வதற்கா இடமில்லை? ஆனால் எங்கு போனாலும் ஜனக்கூட்டம்,மக்கள் வெள்ளம்,ஹோட்டல்களில், காஃபி ஷாப்களில் எந்நேரமும். ஏன் இவர்களுக்கெல்லாம் வேறு வேலையே இல்லையா என்று கேட்கத் தோன்றுகிறது. கேட்டால் மட்டும் யார் காதில் வாங்கப் போகிறார்கள்?

மெல்ல மனித சாம்ராஜ்யத்தில் புகுந்து புறப்பட்டேன். மார்க்கெட் தெரு. நாய்களும் மாடுகளும் தன்னிஷ்டத்திற்கு சஞ்சாரம் செய்து கொண்டிருந்தன. வீதியின் நடுவிலேயே வீசப்பட்டிருந்த காய்கறித்தோல்களையும் அழுகிய பழங்களையும் ஆடுமாடுகள் மேய்ந்து கொண்டிருந்தன. அருகிலேயே மற்றொரு குப்பை மேடு. பன்றியும் நாயும் கோழியும் சமத்துவமாக அதைக் கிளறி ஆராய்ச்சி மேற்க்கொண்டிருந்தன. நாய் திரும்பி திடீரென ஊளையிட்டது. எதைப் பார்த்ததோ தெரியவில்லை. அங்கு விளையாடிக் கொண்டிருந்த சிறுவர்கள் சிலர் அதன் மீது கல் எறிந்தனர்.

             சிறிது தொலைவு சென்றால் ஆற்றங்கரை தென்படும். அங்கு போய் சிறிது நேரமாவது அமைதியாக இருக்கலாமே என்று தோன்றியது. ஆற்றங்கரையை நோக்கி என் பயணம் துவங்கியது.ஆற்றில் நீர் அதிகமில்லை.நடுவில் மட்டும் மெல்லிய தாவணிக் கீற்றாய் சலசலத்துக் கொண்டிருந்தது. படித்துறையில் பல புரோகிதர்கள். இன்று என்ன அமாவாசையோ, ஏதாவது திதி தினமோ? தெரியவில்லை.

பார்வையால் எல்லோர் மீதும் ஊர்ந்தேன்.

                ஒரு கணம் அதிர்ந்தேன். மேல் படியில் ஓரமாக அமர்ந்திருப்பது யார்? அவளா? என் கண்மணியா? விறுவிறுவென்று அருகில் செல்ல விழைந்தேன்.வேண்டாம் வீண் வேலை எச்சரிக்கை மணி அடித்தது எனக்குள். யாருக்காக காத்திருக்கிறாள்?

                நடந்த நிகழ்ச்சிகள் யாவும் ஆயிரமாயிரமாய் நிமிடத்தில் மின்னி மறைந்தன. ஆழமான அன்பும் அபரிமிதமான பிரியமும் பரஸ்பரம் இருந்தும் எப்படி நிகழ்ந்தது இந்தப் பிரிவு? எத்தனை முறை கேட்டாலும் விடையே கிடைக்காத வினா. எத்தனை சொல்லம்புகளால் தீய்த்திருப்பேன். பிறகு யார் மீது குற்றம் என்ற இந்தக் கேள்வி எதற்கு? “எல்லாம் நீ தான் காரணம்” என்று ஒரு குரல் மிக அருகில் கேட்டது. திடுக்கிட்டுத் திரும்பி நகர்ந்தேன். அருகில் யாராவது இருப்பார்களே என்ற உணர்வு இல்லாமலேயே ஒரு தம்பதி சர்ச்சையிட்டுக் கொண்டு என்னைக் கடந்து சென்றனர்.”மொபைல் காமரா போனை அவங்கையில கொடுக்காதேன்னு எத்தனை தடவை சொன்னேன், இப்ப பாரு கெடுத்து வச்சிருக்கான்” குரல்கள் மெல்ல அமுங்கி மறைந்தன. என்னையே குறிப்பிட்டுச் சொல்வது போல் இருந்தது.

           மீண்டும் பழைய நிகழ்வுகளின் நினைவுகளில் அமிழ்ந்தேன்.

         “ஏங்க குடிச்சிருக்கீங்களா? எதுக்குங்க இந்த பொல்லாத பழக்கம்”

       “நீ ஒண்ணும் உபதேசம் செய்ய வேண்டாம். எனக்கு சின்ன ரிலாக்சேஷன். வாயை மூடிண்டு போ. பெரிய இவ. புத்திமதி சொல்றதெல்லாம் வேற எங்காவது வச்சுக்க”

  “ஏஙக உங்க ஆபீஸ் பியூன் வந்தாருங்க. கை மாத்தா அவரிட்ட 2000 ரூவா வாங்கினீங்களாமே.அவ்ரு பொண்டாட்டிய பிரசவத்துக்கு  ஆஸ்பத்திரில சேத்துருக்காராம். பணத்த திரும்ப கேட்டாருங்க. ரொம்ப செலவாம். பாவமா இருந்துச்சு. யதேச்சயா நீங்க அலமாரில பணம் வச்சத பாத்தேன். பாவங்க, எடுத்துக் கொடுத்திட்டேங்க” அவள் குரலில் தான் எவ்வளவு உற்சாகம்.கைகள் தன்னிச்சையாக தன் மேடிட்ட வயிற்றின் மீது ஊர்ந்தன.கண்களில் ஒளி. நற்காரியம்தானே செய்திருக்கிறோம், பாராட்டுத்தானே கிடைக்கவேண்டும். ஆனால் நான் “எவனைக் கேட்டு பணத்தை எடுத்துக் கொடுத்தே, அதிகப் ப்ரசங்கி,ஒன் வூட்டு பணமா”  அவள் கன்னத்தில் அடியும் உள்ளத்தில் இடியும் இறங்கியது. இதே போல் பல அடி மேல் அடி.

      அருவியாய் கொட்டும் அவள் மொழியையே மறந்து போனாள். ஊரிலிருந்து அம்மா

வந்தாள். அதிர்ந்து போனாள். “ஏண்டா ஏண்டா மனசுக்கு புடிச்சுத்னேடா கட்டிக் கிட்ட.

ஊட்டுக்கு வந்த லச்சுமிடா அவ, ஒன் வாரிசதாண்டா சுமந்துகிட்டிருக்கா.” மாய்ந்து மாய்ந்து மருமகளுக்கு விருப்பமானதை சமைத்தாள். நெய்யும் பாலுமாய் குழைத்து ஊற்றி கையில் வைத்து தாங்கினாள். என்னுள் மீண்டும் ஆங்காரம் தலை தூக்கியது.

மாமியாரும் மருமகளும் ஒற்றுமையாய் இருப்பதா? இந்தப் புதுமை எனக்கு ரசிக்கவில்லை. பொறாமை ஊற்றாய் பெருகியது. வேண்டுமென்றே அவர்களை வலுச்சண்டைக்கு இழுப்பேன்.  “ரொம்பத்தான் நெய்யாக் கொட்டாதே. குழந்த வயித்தில

பெருத்துப் போச்சுன்னா அப்றம் வயித்த கிழிச்சுத்தான் எடுக்கணும்.” ”இந்தா, உன்னத்தான் செவிட்டு முண்டம் மாதிரி இருக்காத,கத்திரிக்கா பிடிச்சிருக்குன்னு அதையே திங்காத. கத்திரிக்கா சாப்ட்டா கொழந்தக்கி சொறி வரும் ஆமா” .”அத்தே போதும்”பாதிச் சாப்பாட்டில் எழுந்து சென்றவளை  ஒரு குரூர மகிழ்ச்சியுடன் பார்த்துக்

கொண்டிருந்தேன்.  “போடா நாயே புள்ளதாச்சிய சாப்பிடக்கூட விடமாட்டியா?” என்றவாறே ஆத்தாள் தட்டை  என்னை நோக்கி விட்டெறிந்தாள். இனம் இனத்திற்கு காட்டும் இரக்கமும் அன்பும் அதில் தெரிந்தது.

          நாளும் நேரமும் எதற்காகவும் தயங்குவதில்லை. குழந்தை பிறந்தான். சுருள் முடி,

மாநிறம், கொழுகொழு கன்னம்.

     “நா நல்ல சொவப்பு கலரு. இது மட்டும் எங்கேருந்து கறுப்பா பிறந்திச்சோ தெரியலியே.”  ”ஏங்க நா கறுப்பு தானேங்க” பலவீனமான அவள் பதில் என் காதில் ஏறவில்லை. முரட்டுத்தனமாக கையை ஓங்கிக் கொண்டு குழந்தையை தூக்க முயன்ற என்னைக் கண்டு பயத்தில் வீறிட்டாள்.

          நர்ஸ், டாக்டர், அம்மா எல்லோரும் விரைந்தோடி வந்தனர்.

         “போங்க சார், வீட்ல போய் ரிலாக்ஸ் பண்ணிக்குங்க.”

         ஆத்தாள் அதன் பிறகு ஒரு கணமும் மருமகளை விட்டு நகரவில்லை.

       அதுவே நான் அவர்களை கடைசியாக கண்டது. கடந்த வருடங்களில் சில பல

இடங்களில் அலைந்து திரிந்து, இன்று இந்த நதிக்கரையில்...............................

       கண்கள் பனித்தும் கண்ணீர் வரவில்லை. அவளையே நோக்கினேன். யாரையோ

பார்த்து கையசைத்து எழுந்திருந்தாள். மெல்ல மறைந்து கொள்ள முயன்றேன். இறங்கி

   வந்தவள் என்னை கவனிக்காமலேயே வேறொரு நபரை நோக்கிச் சென்றாள்.

       அப்போதுதான் பார்த்தேன். என் இரண்டு வயது மகனை கையில் பிடித்தவண்ணம் வேறொருவன். யார்? அதே பளீர் பல்வரிசை கொண்ட சிரித்த முக இளைஞன். கண்ணியமும் கம்பீரமும் ஒருங்கே தெரிந்தது தோற்றத்தில். கண்களில் கனிவும், அன்பும்  அழகாகத் துலங்கியது. அவன் புன்னகையின் புத்துணர்வு அவ்விடத்திற்கே பொலிவூட்டியது. அவனின் அந்த மென்சிரிப்பும் தலையசைவும் ஓர் அழகான வெள்ளித்திரை நாயகனை  நினைவூட்டியது. கூடவே என் அம்மா, ஒரு ஐயர். ஐயர் கூறுவது எனக்கு தெளிவாகக் கேட்டது.”  இதோ, பாருங்கம்மா.இனிமே ஒண்ணுமே பயமில்லே. மொதபுருஷனை 

நினைச்சு கவலையோ அச்சமோ வேண்டாம். என்னமோ  அந்தாளுக்கு அப்படி புத்தி. குழந்த பிறந்த அன்னிக்கு தற்கொலை பண்ணிக்கிட்டு செத்தாரு. செத்தவாள்ளாம் ஆவியா வந்து பயமுறுத்தணும்னு நினைச்சா அப்புறம் இந்த லோகத்தில உயிரோட இருக்கிற மனுஷாளுக்கு வாழ இடம் இருக்காது. எல்லாம் உ ங்க பிரமை. அவருக்கு செய்யவேண்டிய திதியை நல்லபடியா கொடுத்தாச்சு. உங்களுக்கு வாழ்க்கை கொடுத்திருக்கிறவரை பாருங்க.சொந்தப் புள்ள போனப்புறம்  இவரையே தன் சொந்த மகனா நெனைச்சு உங்களுக்கு இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணி வச்சிருக்காங்க உங்க மாமியார்.நல்லபடியா சந்தோஷமா குடித்தனம் பண்ணுங்கோ.” 

குரல் மெல்ல மெல்ல தேய்ந்து கொண்டிருந்தது. நான் நிம்மதியுடன் அலைபாயாமல் மெதுவே மெதுவே வானை நோக்கி எழும்பி தூரிய வெளியில் பயணிக்கத் தொடங்கினேன்.

                                                                     

அனுப்புனர்:  சுதா திருநாராயணன்


This is my first story written some ten years ago.

பூனைக் கதைகள் | சுஜாதா தேசிகன்

 பூனைக் கதைகள் | சுஜாதா தேசிகன்

காலை நடைப் பயிற்சியின் போது பூனை ஒன்று இறந்து கிடந்தது. சில நொடி மௌன அஞ்சலிக்குப் பிறகு கடந்து சென்றேன்.

நாங்கள் வசிக்கும் இருபது மாடிகள் கொண்ட ஃபிளாட்டில் மொத்தம் ஆயிரத்து ஐந்நூறு குடும்பங்கள் இருக்கின்றன. மதிலுக்குள் ஒரு கிராமம் என்று கூறலாம். குடும்பத்துக்கு இரண்டு காரும் ஒரு குழந்தையும்! பெரும்பாலும் அப்பா அம்மா வேலைக்குச் செல்லும் குடும்பங்கள். அழகிய பூந்தோட்டம் அதில் ஆங்காங்கே பூனைகள் ஓடிக்கொண்டு இருக்கும். குழந்தைகள் அதைத் துரத்திக்கொண்டு விளையாடுவார்கள். சில குழந்தைகள் வீட்டிலிருந்து பால் எடுத்துக்கொண்டு வந்து ஒரு தட்டில் அவற்றுக்குக் கொடுப்பார்கள்.

அப்பார்ட்மெண்ட் தகவல்களுக்கு ஓர் ஆன்லைன் குழு இருக்கிறது, அதில் ஒருவர் “இன்று இரண்டு இறந்த பூனைகளைப் பார்த்தேன். யாராவது பூனைகளுக்கு விஷம் வைக்கிறார்களா?” என்று கேட்க, இன்னொருவர் “சில நாட்களுக்கும் முன் மூன்று இறந்த பூனைகளைப் பார்த்தேன், ஆக மொத்தம் ஐந்து பூனைகள் இறந்துள்ளது” என்று பதில் கூற, இந்த விஷயம் சூடு பிடித்தது. அப்பார்ட்மெண்ட் அசோசியேஷன் இதைக் குறித்து ஆராய்ந்து கண்டுபிடிக்க வேண்டும் என்று இந்தச் சிக்கலைத் தீர்க்க ஒரு ‘ஹெல்ப் டெஸ்க் டிக்கெட்’ சிருஷ்டிக்கப்பட்டது.

வழக்கம் போல பலர் குழுவில் சுகாதாரம், வக்கிரம் பிடித்தவர்கள், ஜீவகாருண்யம் என்று தலைப்புகளில் விடுமுறை நாள் பட்டிமன்றமாக விவாதித்துக்கொண்டு இருந்த சமயம் இன்னொருவர் இப்படி எழுதியிருந்தார்.

“நேற்று என் அபார்ட்மெண்ட்டுக்கு சென்று கொண்டு இருந்தேன். அப்போது மாடியிலிருந்து ‘தொப்’ என்று என் முன் ஒரு பூனை வந்து விழுந்து, உயிரை விட்டது. இது தானாக விழுந்த மாதிரி தெரியவில்லை. யாரோ வேண்டும் என்றே தூக்கிப் போட்டிருக்க வேண்டும். நான் அந்தப் பாவப்பட்ட ஜீவனைப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்த சமயம் ஏழு வயது மதிக்கத் தக்க சிறுவன் பள்ளி சீருடையுடன் அதன் அருகில் வந்து வேடிக்கை பார்த்தான். பிறகு அந்த இறந்த பூனையை எடுத்துச் சென்று மறைவான புதரில் போட்டுவிட்டுச் செல்கையில், அவனிடம் நீயாருப்பா எந்த பிளாக் போன்ற விவரங்களைக் கேட்டேன், சொன்னான். அவன் அந்தப் பூனையைக் கையாண்ட விதம் அவன் பூனை இறந்துவிட்டதா என்று சோதித்த விதம், எனக்கு அவன் மீது சந்தேகமாக இருக்கிறது. பொதுவில் அந்தப் பையனைக் குறித்துப் பகிர தயக்கமாக இருக்கிறது. செக்யூரிட்டி இதைக் குறித்து ஆராய வேண்டும்” என்று போது மொத்த ஃபிளாட்டும் அதிர்ந்தது.

நுண்ணறிவுள்ள ஜீவன் பூனை, அது தானாகவே விழுந்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்று சிலரும், உடனே அந்தப் பையனுக்கு கவுசலிங் கொடுக்க வேண்டும், போலிஸ் கேஸ் போட வேண்டும் என்று வழக்கம் போலக் குழுவில் பேச ஆரம்பித்தார்கள்.

அப்போது மேலும் ஒருவர் அனுப்பிய செய்தி மிக அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

“CK என்று ஒரு வாட்ஸ் ஆப் குருப் உங்கள் மொபைல் போனில் இருக்கிறதா என்று உடனே பாருங்கள். அதில் பூனைக் கொலைகள் பற்றிய பரிமாற்றங்கள் நிகழ்கின்றன. இந்த வகையான நடத்தை ஒரு மனநோய். இது பிறருக்குத் தீங்கு விளைவிக்கும். உங்கள் மொபைலில் இந்த குரூப் இருக்கிறதா, அதில் உங்கள் குழந்தை இருக்கிறதா என்று பாருங்கள். CK என்பது Cat Killers கோட் வேர்ட்” என்று கூற எல்லாக் குடும்பங்களும் தங்கள் பிள்ளைகள் குறித்து அதிர்ச்சி அடைந்தார்கள்.

மூத்த குடிமகன்கள், தாய்மார்கள், சட்ட வல்லுநர்கள், கவுன்சலிங் செய்பவர்கள் எல்லாம் சேர்ந்து ஒரு குழு அமைத்து குழந்தைகள் நலனுக்காக மேற்கொண்டு என்ன செய்யலாம் என்று முடிவு செய்ய வேண்டும், பல குழந்தைகள் சம்பந்தப்பட்டிருப்பதால் இனி இது குறித்துப் பொதுவில் விவாதிக்கக்கூடாது என்று முடிவு செய்யப்பட்டது. அதற்குப் பிறகு சில மாதங்களில் கொரோனா வந்து இப்போது நிறையப் பூனைகள் தங்கள் குட்டிகளுடன் உலாவுகின்றன.

இந்தப் பூனைக் கதையை படித்த நீங்கள், Science of Morality என்றால் என்ன என்று தெரிந்துகொள்ள வேண்டும். பலருக்கு தெரியாது என்று நினைக்கிறேன். Morality என்றால் ஒழுக்கம். எது சரி, எது தவறு, எது நல்லது, எது கெட்டது என்ற வேறுபாட்டைப் பற்றிய படிப்பு. குழந்தைகளை டாக்டர், என்ஜினியர் என்று படிக்க வைக்க ஆசைப்படும் நாம் ‘மாரல் சையின்ஸ்’ என்ற ஒன்றை மறந்துவிட்டோம்.

சிறுவயதில் என் பக்கத்து வீட்டில் ஓர் அணிலைப் பிடித்து அதைக் கிழித்த போது அதில் அணில் குஞ்சுகள் இருந்ததைப் பார்த்து என் உள்ளம் பதறியது. பார்க்காதே பார்க்காதே என்று உள்ளம் எச்சரித்தாலும் அதை மீறிப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். இப்படிப் பார்த்துக்கொண்டு இருப்பது மனித இயல்பு. அதனால்தான் டிஸ்கவரி சேனலில் சிங்கம் மானைத் துரத்தி அடித்துத் தின்பதை ஆர்வமாகப் பார்க்கிறோம். சிறுவயதில் பட்டாம்பூச்சியின் இறகைப் பிய்த்து எறிவதிலிருந்து தொடங்கி வயதான பிறகு புல்தரையில் உட்கார்ந்து புல்லைப் பிடுங்குவது எல்லாம் ஒரு வித வன்முறையே. நம் எல்லோரிடமும் இந்த குணம் இருக்கிறது. ஆனால் அதை எழும்ப விடாமல் தடுப்பதற்குத்தான் இத்தனை உபதேசங்களும், புராணங்களும் இருக்கின்றன.

சுஜாதாவின் ‘தோரணத்து மாவிலைகள்’ என்ற கட்டுரையில் அவர் எலிமெண்டரி வகுப்பில் படிக்கும் போது ஒரு கிடாவெட்டைப் பார்த்து, அது அழியாத நினைவாக அவர் மனதில் தங்கியதால், ‘நான் எழுதும் க்ரைம் கதைகளுக்கெல்லாம் ஆதாரம்போல் தோன்றுகிறது’ என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.

‘ஆல்பர்ட் ஹிட்ச்காக்’ சிறுவனாக இருந்த சமயம், அவன் அம்மா ரொம்ப விஷமம் பண்ணினால் தனக்குத் தெரிந்த போலிஸ் கான்ஸ்டபிளிடம் காவல் நிலையத்தில் ஒப்படைத்து விடுவாளாம். அவர் ஹிட்ச்காக்கை ஜெயிலில் போட்டுப் பூட்டி வைக்க, அதுதான் அவர் மனதில் பதிந்து, குற்றமற்றவன் ஜெயிலில் அடைக்கப்படும் காட்சி திரும்பத் திரும்ப அவர் படத்தில் வரும் என்று சொல்லுவார்கள்.

எல்லோரும் சுஜாதாவாகவோ அல்லது ஹிட்ச்காக்காக ஆகப் போவதில்லை, மாறாக சைக்கோவாக மாற நிறைய வாய்ப்பு இருக்கிறது. சிறுவயதில் எனக்கு நிகழ்ந்த இன்னொரு சம்பவத்தைச் சொல்கிறேன். பள்ளியில் என்னுடன் படிக்கும் மாணவன் ஒருவனுடன் ஏதோ சண்டை. கோவத்தில் கெட்ட வார்த்தை ஒன்றைச் சொல்லிவிட்டேன். அடித்திருந்தால் கூட அவன் கோபப்பட்டிருக்க மாட்டான். அந்த வார்த்தையைக் கேட்டு அவன் முகம் வாடி அதற்குப் பிறகு அவன் என்னுடன் பேசவே இல்லை. பிறகு காலேஜ் படிக்கும் போதுதான் அவனுடன் மீண்டும் பேச முடிந்தது.

ஏன் அந்த கெட்ட வார்த்தை என் வாயில் அப்போது வந்தது என்று பல முறை யோசித்திருக்கிறேன். சகவாசம்தான் காரணம். கூட இருக்கும் நண்பர்கள் அந்த வார்த்தையை அடிக்கடி உபயோகித்தால் உங்கள் மனதில் அது பதிந்து பிறகு என்றாவது ஒருநாள் அது வெளிப்பட்டுவிடுகிறது. கெட்ட வார்த்தை, கெட்ட செயல்கள் எல்லாம் இப்படித்தான் ஆரம்பிக்கின்றன.

உங்களைப் போலப் பலர் உருவாக, ஒரு சமூக மாற்றம் உண்டாகிறது. இந்தப் பூனைக் கதையை எடுத்துக்கொண்டாலே, ஒரு சிறுவன் ஆரம்பித்த இந்த விளையாட்டு பல சிறுவர்களை அதில் சேர்ந்துகொண்டு ஒரு சமூகமே கெட்டுவிடுகிறது.

இந்த வன்முறையை மழுங்கச் செய்வதற்குத்தான் நம் ஞானிகள் தர்மங்களை உபதேசித்தார்கள். பத்துப் பதினைந்து வருடங்களுக்கு முன் வன்முறையை எப்போதாவதுதான் பார்க்க முடியும், ஆனால் இன்று நம் பிள்ளைகளின் நிலைமை வேறு. அவர்கள் தினமும் ஒரு வன்முறையையாவது பார்க்கிறார்கள் என்று தோன்றுகிறது. அவர்கள் பார்க்கும் படங்கள், விளையாடும் வீடியோ விளையாட்டுகள் எல்லாவற்றிலும் வன்முறையும், ஆபாசங்களும் மறைந்திருக்கின்றன. நமக்கு அது பழகிவிடுகிறது. அதன் விளைவு அவர்களிடம் செயல்களிலும் பேச்சிலும் வன்முறை மெதுவாக வந்துவிடுகிறது. அடுத்த முறை உங்கள் குழந்தையை உன்னிப்பாக கவனித்தால் அவர்கள் செயல், பேச்சு, நடத்தை எல்லாம் அவர்கள் பார்க்கும் படங்களின் சாயலில் இருக்கும்.

இன்றி அமேசான், நெட்பிளிக்ஸ் போன்ற OTT தளங்களில் ‘வெப்-சீரிஸ்’ வருகிறது. மிர்சாப்பூர், சேக்ரட் கேம்ஸ், வெள்ள ராஜா போன்றவற்றில் இருக்கும் ரத்தமும், பாலியல் காட்சிகளும், இந்து மதம், பிராமண சமூகத்தைக் கொச்சைப் படுத்தும் காட்சிகளும், அதில் பேசும் கெட்ட வார்த்தைகள் எல்லாம் ஆபாசத்தின் உச்சம். தொடர்ந்து இது போன்றவற்றைப் பார்த்தால் நம் உள்ளத்தில் இருக்கும் வன்முறையும் ஆபாசங்களும் தூண்டப்படும் அபாயம் இருக்கிறது.

திரைப்படங்களுக்குத் தணிக்கைச் சான்றிதழ் உண்டு, ஆனால் இந்த வெப் சீரீஸுக்கு எதுவும் இல்லை. நீங்கள் வைத்திருக்கும் சாதாரண மொபைல் போனில் இதைப் பார்க்கலாம். பார்ப்பது உங்கள் பொறுப்பு என்று வாதம் செய்தாலும், இது நம் கலாசார சீரழிவுக்கு வழிவகுத்து, அமெரிக்காவிலிருந்து பீட்சா பர்கர் போன்று, துப்பாகி கலாசாரம் வரும் நாள் வெகு தொலைவில் இல்லை. மத்திய அரசு சில ஆண்டுகளுக்கு முன் எல்லாப் பாலியல் தளங்களையும் தடை செய்தது. ஆனால் ஆன்லைன் ஸ்டிரீமிங்கிற்கு எந்தத் தடையும் இல்லை.

ஸ்மார்ட் ஃபோன் வாங்குவது, ஒரு நாளைக்கு ஒரு ஜிபி டேட்டா என்பது எல்லாம் இன்று கிட்டத்தட்ட இலவசம். ஏதாவது தெரியவில்லை என்றால் மகனோ மகளோ உடனே போன், ஐபேட் போன்ற வஸ்துக்களை உபயோகித்துத் தேடிவிடுவார்கள். இதில் பெருமைப் பட ஒன்றும் இல்லை. அவர்கள் தேடும் போது ஓர் ஓரத்தில் ஏதாவது ஒரு விளம்பரம் வந்தே தீரும். அதில் சில விளம்பரங்கள் வில்லங்கமானவை, பாலியல் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டுபவை. ஒரு முறை கிளிக் செய்து பார்க்கலாம் என்று ஆரம்பித்தால், உடனே நம்மைப் போதைப் பொருள் போல அடிமையாக்கிவிடும் அபாயம் இருக்கிறது. இன்றைய இணைய உலகில் பாலியல் விஷயங்களை மிகச் சுலபமாகப் பார்த்துவிடலாம். உங்களால் தடை செய்ய முடியாது. இன்று நடக்கும் பல பாலியல் சார்ந்த குற்றங்களுக்கு இந்த ஸ்மார்ட்ஃபோனுடன் கூடிய இணையம் ஒரு முக்கியக் காரணம்.

சர்க்கரை சாப்பிடாதீர்கள் என்று சர்க்கரை நோய் உள்ளவர்களிடம் சொன்னாலும் அவர்கள் சர்க்கரையைத் திருட்டுத்தனமாகச் சாப்பிடுவது மாதிரிதான் இந்தப் பாலியல் படங்களைப் பார்ப்பதும். அதனால் தூண்டப்பட்டு நடக்கும் குற்றங்களே செய்தியாக வருகின்றன. இன்னும் சில வருடங்களில் இந்த இந்த மாதிரி செய்திகள் எல்லாம் பழகிவிடும் (இப்பொழுதே பழகிவிட்டது).

காலா படத்தைப் பார்த்துவிட்டு வரும்போது, என் மகன் “ராமரை வணங்கும் ஒருவர் எப்படி வில்லனாக இருக்க முடியும்? ராமர் goodதானே? இதில ஏன் bad? its confusing” என்றான். இதுதான் மனங்களில் நச்சைக் கலப்பது. இது போலப் படங்களைப் பார்த்தால், நாளை ராமாயணம் படிக்கும் குழந்தைகளின் மனதில் ராமர் பற்றிய தப்பான விஷயம் எங்கோ ஒளிந்துகொண்டு அவர்களைக் குழப்பும்.

நாம் வசிக்கும் அடுக்குமாடிகளைக் குடியிருப்பு என்கிறோம். ‘குடி’ என்ற தமிழ்ச் சொல்லுக்கு ஆங்கிலத்தில் ‘கம்யூனிட்டி’ என்று கொள்ளலாம். இந்த கம்யூனிட்டி நம் குடும்பமோ, நாம் வசிக்கும் குடியிருப்போ, நம் இனத்தவரோ இல்லை, நம் பாரத சமுதாயம் என்று கொள்ள வேண்டும்.

முதலில் பார்த்த பூனைக் கதை – ஏதோ ஒரு சிறுவன் ஆரம்பித்த இந்த விபரீத விளையாட்டு பல சிறுவர்களை அதில் சேர்ந்துகொண்டு… நம்மைச் சுற்றிப் பல பூனைக் கதைகள் உருவாக நிறைய வாய்ப்பு இருக்கிறது.

Human being – The only animal that thinks, but he is not what he thinks he is.

- சுஜாதா தேசிகன்

24-12-2020

பயணக்கட்டுரை

 பயணக்கட்டுரை

[நகைச்சுவை]

(நன்றி ஜெய மோகன்)

 பயணம்சென்ற அல்லது செல்லாத ஒருவர் அப்பயணத்தில் நிகழ்ந்த அல்லது நிகழ்ந்ததாக அவர் எண்ணுகிற அல்லது அப்படி சொல்ல விரும்புகிற அனுபவங்களை எழுதுவது பயணக்கட்டுரை என்று சொல்லப்படுகிறது.பயணக்கதை என்றும் சொல்லப்படுவதுண்டு. இரண்டுக்கும் அதிக வேறுபாடு இல்லை.

பயணக்கதைகள் தமிழகத்தில் ராணுவ வீரர்களினால் உருவாக்கப்பட்டவை என்பதற்கான கல்வெட்டு ஆதாரம் உள்ளது என்று ஆய்வாளர்கள் சொல்கிறார்கள். தமிழர்கள் அதிகமாக ஊர்விட்டு ஊர் சென்றது பட்டாளத்துக்குத்தான். போன இடத்தில் என்ன செய்தாலும் வந்த இடத்தில் அனுபவங்கள் பெருகுவதென்பாது  மானுட இயல்பே. மேலும் ராணுவம் என்பது ஒரு ஒற்றைப்பெரும் அமைப்பு. அதில் உள்ள ஒருவரின் அனுபவம் என்பது அனைவருடைய அனுபவமும்தான் அல்லவா?

ஆகவே பொதுவாக ராணுவத்துக்குப் போய்வந்த அனைவருமே ”எழுவத்தெட்டிலே நான் சியாச்சினிலே இருந்தப்ப இப்டித்தான்…” என்று ஆரம்பிப்பது மரபாக உள்ளது. சியாச்சின் என்பது ராணுவ வீரர்கள் அன்றாடம் சென்றுவரும் கொல்லைப்பக்கம் என்றா நம்பிக்கையே நம் நாட்டில் பரவலாக கிராமப்புறங்களில் நிலவியது. ”சியாச்சினிலே எல்லாம் ஒண்ணுக்கடிச்சா மூத்திரம் அப்டியே பனிக்கம்பியாட்டு வளைஞ்சு நிக்கும்லா?”. ”பொறவு?”. ”அப்ப்டியே நுனிய ஒடிச்சுவிட்டுட்டு வந்துட்டே இருப்போம்ல?”

எச்சில் துப்பி அந்தப் பனியுருளையைப் பயன்படுத்தி கோலி விளையாடுவது சியாச்ச்சினிலே சாதாரணம்.ஏன் ஒரு சர்தார்ஜி அப்புக்குட்டன் அண்ணனின் தலையில் தேங்காயெண்ணையை எடுத்து அடிக்க அவருக்கு ரத்தக்காயம் ஏற்பட்டுத் தழும்பாகிவிட்டது. ”எண்ணைக்குப்பியயா எடுத்து அடிச்சான் பாவி?”.  ”லே மயிராண்டி , வெறும் எண்ணையைலே…சியாச்சின்னுன்னா பின்ன என்னான்னு நெனைக்கே? தேங்காயெண்ணை குளுந்து கல்லாட்டு கெடக்கும்லா?”

பயணக்கட்டுரைகளின் இரண்டாவது  ஊற்றுமூலம் என்பது தீர்த்த யாத்திரைகள். தமிழர்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே கிளம்பவேண்டுமென்றால் மூதாதையர் எதையாவது சாமிக்கு வேண்டித்தொலைத்திருக்க வேண்டும். பயணம் போவதற்கென்றே ”எப்பா பழனியாண்டவா இந்தபெயலுக்கு சொறி குணமானா உனக்கு இவனைக்கொண்டு ஒரு மொட்டையெ போட்டு விட்டுருதேன்பா” என்று கூப்பாடு போடும் பாட்டிகள் நம் நாட்டில் அனேகம். போய் வந்தால் போன கதையைக் கேட்க அண்டை அசல் வந்து கூடும்.

”யக்கா என்னாத்த சொல்ல போங்க…இந்தால நிக்கு ஒளுகிணசேரி வண்டி. அதைப்பிடிக்கதுக்கு என்னா பாடுங்குதீய? கூட்டமானா கூட்டம் அம்புட்டு கூட்டம். ஒருத்தி நிக்கா பட்டும் பவிசுமாட்டு..அவா மொகத்திலே மாவு மாதிரில்லா படுவரு போட்டிருக்கா…மூளியலங்காரி…” என ஆரம்பித்துப் பயணத்தின் நுணுக்கமான தகவல்கள் அடங்கிய பயணக்கதைகளில் கண்டிப்பாக அற்புத அம்சம் உண்டு

” …உன்னாணை அக்கா, உள்ள போயி நிண்ணேன் பாரு, பழனியாண்டவன் என்னைய பாத்து சிரிச்சு, வந்தியா குட்டீ வாடீன்னு சொல்லுகதை என் கண்ணால கண்டேன்..இனி இந்த சென்மத்துக்கு போரும்…” என்று முந்தானையால் முகத்தைத் துடைத்துக்கொள்வதுண்டு. கதை கேட்பவர் கிளாம்பிச் செல்லும்போது ”எளவு, பூசாரி கண்ணைக் காட்டினத பாத்துப்போட்டுவந்து பளனியாண்டவன் கண்ணாடிச்சான்னு கதை விடுகா…எங்க போனாலும் சவத்து மூதிக்கு கண்ணை காட்டுத சோலிதான்லா…” என்று மனதுக்குள் பினாத்தியபடி செல்வார்.

பயணக்கட்டுரைகள் பின்னர் அச்சிதழ்களில் வளர்ச்சி பெற்றன.  மேலே சொன்ன இரு வகைகளும் இரு மாதிரிகளாக ஆகின. முதல்வகையை மணியன் என்பவர் தமிழில் பிரபலப்படுத்தினார். இரண்டாவது வகை தொ.மு.பாஸ்கர தொண்டைமான் மற்றும் பரணீதரன் ஆகியோர் வழியாகப் பிரபலம் அடைந்தது.

முதல்வகை ஆச்சரியங்களும் திடுக்கிடும் திருப்பங்களும் நிறைந்தது. ”அலாஸ்காவிலே ஐஸ்கிரீம் செய்வதில்லை. முற்றத்தில் ஒரு டம்ளரில் சீனி போட்டு வைத்து விடுகிறார்கள். எடுத்து சாப்பிட வேஎண்டியதுதான்.” என்பது போன்ற வரலாற்றுத்தகவல்கள். ”அண்டார்டிகாவில் பெங்குயின்களைப் பழக்கி வீட்டு வேலைக்கு வைத்திருக்கிறார்களாம்” போன்ற ஆம்கள் ஆச்சரியத்தை அளிக்காமல் போகுமா என்ன. ‘வக்காலி ,இங்க பார்லே’ என்று கிராமத்தில் வியப்பொலிகள் கிளம்பும்.

உணவும் உடையும் இவ்வகைக் கட்டுரைகளில் சிறப்பாகப் பேசப்படவேண்டும். அதாவது உணவின் பெருக்கமும் உடையின் சுருக்கமும். ”சிங்கப்பூரில் நண்டின் அருகே ஒரு மீனைக் கொண்டு செல்கிரார்கள். நண்டு மீனைத் தன் கால்களால்  பிடித்ததும் இரண்டையும் சேர்த்து அவ்வாறே பொரித்துவிடுகிறார்கள். இது நண்டுமீன் என்று அங்கே பிரபலம்” என்றவகை குறிப்பு ஒருபக்கம் என்றால் ”கஜகஸ்தானில் ஒரே ஒரு மாமிக்கு மட்டும்தான் தயிர்சாதம்செய்யத் தெரியும். அந்தமாமியை என் நண்பர் டெலெக்சில் தொடர்புகொண்டபோது அவர் தாஜிஸ்தானில் இருந்து ரயிலில் வந்துகொண்டிருப்பதாகத் தகவல் கிடைத்தது. நாங்கள் காரில் கிளம்பி கஜகஸ்தானுக்குச் சென்றபோது சித்ராமாமி தயிர் சாதத்தைக் கிளறிக்கொன்டிருந்தார். மணம் மூக்கை நிறைத்தது. ஆ! களக்!” என்றவகை எழுத்துக்கு திருவல்லிக்கேணி- மயிலாப்பூர் -ஆழ்வார்பேட்டை வட்டாரங்களில் தனி மதிப்பு உண்டு.

பக்திச்சுற்றுலா என்பது இருவகை. பெரும்பாலான தமிழ்க் கோயில்கள் ஒரேவகையானவை என்பாதனால் ஒருபானைச் சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம். ஆகவே ”கோபுரத்தை தாண்டிச் சென்றதுமே கன்னிமூலை கணபதி அமர்ந்திருந்தார் .அவருக்கு ஒரு கும்பிடு போட்டுவிட்டு நேராக செம்புக் காப்பு போடப்பட்ட கொடிமரத்துக்கு வந்து சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து வணங்கினோம். கொடிமரத்துக்கு அப்பால் விரிந்ந்த  முகமண்டபம். அந்த மண்டபத்து சிலைகள் மிக அற்புதமானவை…”என எந்த கோயிலைப்பற்றியும் எழுதிவிடமுடியும்

எந்தக்கோயிலும் அர்ச்சகர் [பெயர்கூட அனேகமாக சாமா, சம்பு என்றுதான் இருக்கும்] கிட்டத்தட்ட ஒரே கதையைத்தான் சொல்வார். அனேகமாக ஏடாகூடம் நிறைந்த கதை. ”ஒருமுறை நாரதருக்கு முதுகில் நமைச்சல் ஏற்பட்டபோது இதற்கு என்ன பரிகாரம் செய்யலாமென அவர் பராசரரிடம் கேட்க ‘எந்த ஊரில் சிவபெருமான் நமைச்சல்தீர்த்தநாயகனாக அமர்ந்திருக்கிறாரோ அங்கே போய் அங்குள்ள வில்வமரத்தில் முதுகைத்தேய்த்தால் போதும் ‘ என்று சொல்ல அவர் இந்தத் தலத்துக்கு வந்தாராம். அதற்கேற்ப இங்கே வில்வத்தில் முள் இருந்ததை நாங்களே கண்ணால் பார்த்தோம். மேலும் அந்த வில்வமரத்தடி தேய்ந்து போயிருந்தது. ” போன்ற கதைள். கூடவே அல்லிக்கேணி அகன்றறியா அய்யர்கள் அப்பாவித்தனமாக ”இந்தத் தலத்தில் உள்ள யானைக்கு சிலசமயம் ஐந்தாவது கால் ஒன்று இருப்பதையும் கண்டோம்” என்று அற்புதப்படுவதும் உண்டு.

இரன்டாவது வகை எழுத்தில் சகஜமாக நடை ஒழுகுவதற்காக மாமாத்தனமான நகைச்சுவைகள் பரிமாறப்படுவதுண்டு. ”என்ன ஓய், கும்பகோணம் போனா கும்பம் கரைஞ்சிடும்கிறாளே நெஜம்மா?” என்றார் நண்பர். ’அதெப்டி சொல்றீர்’என்றேன் நான். ’அப்டித்தான் ஓய்…’ என்றார் அவர். ‘ எப்டி ,சொல்லுமேன்?’ என்றேன். அவர் ’எதைச் சொல்றது போங்கோ’ என்றார் ’சொல்லும் ஓய் , ரொம்ப பிகு பண்ணாதீம்’என்றேன். அவர் உடனே ஒருவாய் பாக்கைக் கடித்துவிட்டு சொல்ல ஆரம்பித்தார்…” என்று சம்பிரமமாக கட்டுரையை எடுப்பது பொதுவான வழக்கம்.

முதல்வகைக் கதைகள் சரசமாக அமைய ஒரு நண்பர் தேவை. இவர் அப்பாவியாக, குடிகாரராக, அல்லது அதிஜாக்ரதைக்காரராக இருப்பார். அப்படியானால் அவர் கண்டிப்பாக இல்லா ஆள்தான் என நாமே ஊகிக்கலாம். ”நண்பர் பாஸ்போர்ட்டை எடுத்துக் கடலிலே போடப்போனார். ”அடாடா ஏன்யா?” என்றோம். ”இங்கே பாஸ் தெ போர்ட் அன் தென் டு ஸீ என்று போட்டிருக்கிறதே ” என்றார்”. என்பது போன்ற நகைச்சுவைகள் விழுந்து விழுந்து சிரிக்க வைப்பவை., அதற்குரிய அம்பிகளை.’ ”ஏர்போர்ட்டிலே இறங்கியதுமே மாமா ”அமெரிக்கால்லாம் கம்யூனிச நாடா என்ன? எல்லா இடத்திலேயும் அரிவாள்னு எழுதி வச்சிருக்கே” என்றார். ”அய்யோ மாமா அது அரைவல் என்று சொன்னோம்” இந்தமாதிரி பல…

திடுக்கிடும் திருப்பங்கள்! ”அந்த ஏழடி உயரமான நீக்ரோ கருப்பர் எங்களை நோக்கி வந்தார். அவரது வருகையே ஏதோ விபரீதம் நிகழப்போகிறது என்பதை எனக்கு உணர்த்தியது. நான் சப்தநாடியும் ஒடுங்கிப்போனேன். தொடரும்” என்று முடித்து அடுத்த இதழிலே ”அந்தக் கறுப்பர் ஏன்னிடம் ”எக்ஸ்யூஸ் மி வேர் கேன் ஐ கெட் எ கப் ஆஃப் பீர்?” என்று கேட்டார். நாங்கள் பப்பை சுட்டிக்காட்டியதும் ”தேங்க் யூ பிரதர்” என்று சொல்லிவிட்டுச் சென்றார்” என்று முடிக்கும்போது ஒருவாரமாகக் கூச்செறிந்து நின்றா தலைமயிர் சமநிலைக்கு வருகிறது.

இந்தப் பயணக்கட்டுரைகள் இப்போது ஆழமான தத்துவ விசாரங்களுடன் தனிக்கட்டுரை தொடர் வடிவம் கொண்டிருப்பதை இங்கே சுட்டிக்காட்டியாகவேண்டும். ”படுகாப்பூரில் தெருக்களில் அலைந்துகொன்டிருந்தபோது ஒரு யானையின் பிடரி எலும்பைக் கண்டடைந்தேன். அந்த எலும்பைத் தூக்கிக்கொண்டு தெருக்களில் அலைந்து கொண்டிருந்த போது இந்த யானை எத்தனை பேரைத் தன் மத்தகத்தில் ஏற்றியிருக்கும் இப்போது இதன் மத்தகத்தை நான் ஏற்றிக்கொண்டு அலைகிறேனே என்று எண்ணிக் கண்கலங்கினேன்” என்று எழுதலாம். யானை எலும்பைக் கண்டு அந்த ஊரில் போக்குவரத்து ஸ்தம்பிக்கவில்லை என்பதைச் சொல்ல வேண்டியதில்லை

பொதுவாக இவ்வகைக் கட்டுரைகளில் சற்றே ஞானக்கசிவு இருந்துகொண்டிருக்கும். ”ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ஆற்றைப் பார்த்தபோது இந்த ஆறு இப்படியே எத்தனை காலம் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறாது இன்னும் எத்தனை காலம் ஓடும் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது. ஆறுபோலத்தான் நாமும் ஓடிக்கொன்டிருக்கிறோம் இல்லையா?” என்று முடிக்கும் போது கவித்துவம் உருவாகிறது.

இதேபோல செல்லுமிடங்களில் இருந்து எதையாவது எடுத்துக்கொண்டு வரலாம். “இமையமலையில் இருந்து ஒரு சிறு துண்டு கல்லை எடுத்துக்கொண்டு வந்தேன். இமையத்தை கொண்டுவர முடியாது அல்லவா?” [கொண்டுவந்தால்கூட ஷோ கேஸ் அந்த அளவுக்கு பெரிதாகச் செய்யமுடியாது அல்லவா?]

பயணக்கட்டுரைகள் வந்துகொண்டுதான் இருக்கும். இதில் ஆகப்பெரிய சிக்கல் என்னவென்றால் அமெரிக்கா ஆஸ்திரேலியா போன்ற நாடுகளில் ஆன்மீக எழுத்தாளர்கள் பயணம்செய்யும்போது கூடவே அவரை அழைத்தவர்களும் வந்து கொண்டே இருப்பதுதான். இதனால் கட்டுரைகளில் சுவைக்காக பெருங்காயம் வெந்தயம் போன்றவை சேர்க்க முடியாத நிலை ஏற்படுகிறது. இந்த வேண்டாத சாட்சிகளைக் களைய பதிப்பகத்தார் ஆவன செய்தால் ஆன்மீக பயணக்கட்டுரை இலக்கியம் மேலும் தழைக்க வாய்ப்புள்ளது.