Saturday, March 28, 2020

இன்னியோட எல்லா பாவமும் போயாச்சு

“இன்னியோட எல்லா பாவமும் போயாச்சு”
----------------------------------------------------------------

தன் அபார கருணையினால் சாட்சாத் சர்வேஸ்வரர் இப்புவியில் எளிய துறவியின் திரு உருவோடு சுகபிரம்மரிஷி அவர்களின் அபார மேன்மையோடு நம்மில் ஒருவராய் நமக்கெல்லாம் அருளியிருப்பது நாம் பெற்ற பெரும் அரிய பாக்யமாகும்.

திரு ஸ்ரீநிவாசன் என்ற பக்தரின் அனுபவம் அலாதியானது.

நரம்பியல் மருத்துவரான டாக்டர் எஸ் கல்யாணராமன் அவர்கள் தன் மேல் படிப்பு சம்பந்தமாக அயல்நாடு சென்று வர ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளிடம் உத்தரவு கேட்ட போது, திரும்பி வந்து அதற்கான பிராயச்சித்தமாக ராமேஸ்வரம் போக முடியாமல் மன உறுத்தலோடு ஸ்ரீபெரியவாளிடம் வந்தபோது அங்கே அப்போது இவரைப் போலவே நைஜீரியா சென்று வந்ததற்கு பிராயச்சித்தம் செய்து கொள்ள வேண்டுமா என்ற கேள்வியுடன் நின்ற வேறொருவரிடம் ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீமஹாபெரியவா அபூர்வமான சில தகவல்களைக் கூறி யார் ஒருவன் நித்ய கர்மானுஷ்டானங்களை மூன்று நாட்கள் தொடர்ந்து செய்யாமல் விடுகிறானோ அவர்களெல்லாம் பிராயச்சித்தம் செய்து கொண்டாக வேண்டுமென்று கூறியதாக ஒரு சம்பவமுண்டு.

கடல் கடந்து செல்லும் போது தொடர்ந்து மூன்று நாட்கள் அனுஷ்டானங்கள் விடுபட வாய்ப்புண்டு என்பதால் இப்படி ஒரு விதி இருப்பதாக அவர்கள் புரிந்து கொண்டதாக அமைந்தது. ஆனால் நேர்மாறாக இந்த பக்தர் ஸ்ரீநிவாசனுக்கு ஈஸ்வரராம் ஸ்ரீபெரியவா அளித்துள்ள அனுபவம் வேறுபட்டதாக அமைந்துள்ளது.

இவர் பிரம்மஸ்ரீ சுவாமிநாத தீட்சதரின் புதல்வர். சுவாமிநாத தீட்சிதர் ஒரு பிரபல வேத பண்டிதர். சோமயாஜி என்ற பட்டத்தை பெறும் தகுதியை பெரிய யாகங்கள் செய்து அடைந்தவர். தஞ்சாவூரில் மெலட்டூர் என்ற கிராமத்தில் முதன்முதலாக ஸ்ரீபெரியவாளை ஸ்ரீநிவாசன் தன் தந்தையாருடன் தரிசித்தார்.
டில்லியில் வேத தர்ம சாஸ்த்திர பரிபாலன சபையினர் வேத சம்மேளனம் நடத்தியபோது இவர் அந்த சம்மேளனத்திற்கு பெரும் தொண்டாற்றினார். பொருளாளர் பொறுப்பேற்று எல்லா சம்மேளன நிகழ்ச்சிகளையும் சிறப்பாக நடக்க உதவினார். இதன் பயனாக ஸ்ரீஅண்ணாதுரை அய்யங்கார், அக்னிஹோத்ரம் ராமானுஜ தாத்தாசார்யார் போன்ற வேத வல்லுநர்களின் தொடர்பு கிடைத்தது.

ஸ்ரீபெரியவாளை 1964-ஆம் வருடம் தரிசித்தபோதுதான் வேதத்திற்கு ஆற்றிய பங்கை தெரிவித்து வணங்கினார்.

ஸ்ரீபெரியவாளோ “நீ வேத பாரம்பர்ய குடும்பத்திலிருந்து வந்தவன்…. நீ வேத சம்பந்தமான வேலையில் ஈடுபடலைன்னா வேறு யாரு இதுக்கெல்லாம் வருவா சொல்லு” என்பதாக இது அவரது கடமை என்பது போல எடுத்துரைத்தார்.

1968 அக்டோபர் மாதம் இவருடைய இரண்டாவது மருமகன் பெங்களூர் செல்லும் வழியில் ஒரு விபத்துக்குள்ளானார். உடனே அவரை சென்னையில் ஒரு நர்சிங்ஹோமில் கொண்டு வந்து சேர்த்தனர். மிக அபாயகரமான நிலையில் அவர் இருந்தார்.

இதை அறிந்ததும் ஸ்ரீநிவாசன் அவர்கள் டில்லியிலிருந்து சென்னைக்குப் புறப்பட்டார். வழி நெடுகிலும் கவலை. தன் மருமகன் உயிர் பிழைத்து நல்லபடியாக வேண்டுமே என்று வேண்டியபடி வந்தார். ஸ்ரீபெரியவாளிடம் முறையிடுவது என தீர்மானித்தவர் வழியில் ஹைதராபாத்தில் இறங்கிக் கொண்டார்.

விமான நிலயத்திலிருந்து ஸ்ரீ பெரியவாளை தரிசிக்க பத்மாராவ் நகர் என்ற இடத்திற்கு விரைந்தார். அவர் அங்கு சென்றபோது ஸ்ரீபெரியவா அங்கிருந்து அன்றைய சாயங்காலம் ராமசந்திரபுரம் என்ற இடத்திற்குப் புறப்பட்டுவிட்டதாக அறிந்து ஈஸ்வரரைத் தேடி அங்கு ஓடினார்.
மனதில் மருமகனைப் பற்றிய சிந்தனையில் ஒரே படபடப்பு.

அங்கே போனபோதும் பூஜைகள் எல்லாம் முடிந்து அங்கிருந்து ஸ்ரீபெரியவா பரிவாரங்களுடன் கிளம்பத் தயாராயிருப்பது தெரிந்தது. ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவா அமர்ந்திருந்த பல்லக்கையும் தூக்கி அங்கிருந்து புறப்பட ஆரம்பித்துவிட்டனர்.

ஸ்ரீபெரியவாளின் அருட்பார்வை ஸ்ரீநிவாசன் பதற்றத்துடன் ஓடிவருவதைப் பார்த்துவிட்டது. உடனே பல்லக்கை அப்படியே இறக்கி வைக்கும்படி சைகை செய்தார்.

ஸ்ரீநிவாசன் அவர்கள் விழுந்து நமஸ்கரித்தார்.

ஸ்ரீபெரியவா எனும் நடமாடும் காருண்யதெய்வம் அவரை ஒரு ஆதரவான மென்மையான அன்பான குரலில் “உனக்குத் தெரியுமோ… உன் மாப்பிள்ளை பிழைச்சுண்டுட்டார்னு” என்று கேட்டார்.

இவருக்கோ பதில் சொல்ல இயலவில்லை. அந்த சமயத்தில் ஸ்ரீபெரியவா சொன்ன ஆறுதலான வார்த்தைகளிலிருந்துதான் மாப்பிள்ளை மோசமான நிலையில் இருந்திருக்க வேண்டும் என்ற விஷயமே இவருக்குப் புரிந்தாற்போலிருந்தது. நிலை கொள்ளாமல் சென்னை விரைந்தார்.

அங்கு நர்சிங்ஹோம் சென்று தகவல் அறிந்ததும் தான் ஸ்ரீபெரியவாளின் மாபெரும் கருணை புலப்பட்டது.

இவர் ஸ்ரீபெரியவாளை தரிசித்த அதே சமயம் இங்கே மாப்பிள்ளையை ஆபரேஷன் தியேட்டருக்கு எடுத்துச் சென்றுள்ளார்கள். அவர் கடந்த மூன்று நாட்களாக சிறுநீர் கழிக்காமல் இருப்பது மிக அபாயமாதலால் அதற்கான அறுவை சிகிச்சை செய்தாக வேண்டுமென்ற நிலை. அப்படி அதற்கான ஏற்பாடுகளுடன் தியேட்டருக்குள் கொண்டு சென்றபோது அவர் இயற்கையாகவே சிறுநீர் கழித்துள்ளார். அதனால் சர்ஜரி அவசியமில்லாமல் போய்விட்டது. கூடவே ஸ்ரீபெரியவா எங்கிருந்து கொண்டோ அதே சமயம் சர்வவியாபியாய் அபாயத்திலிருந்து மீண்டுட்டார் என்று சொன்ன வாக்கும் இவரை அந்த அபாயத்திலிருந்து காப்பாற்றியுள்ளது.

இப்போது அவருடைய மருமகன் 62 வயதைத் தாண்டி நல்வாழ்வு வாழ்வது ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளின் பூர்ண அனுக்ரஹம் ஒன்றினால்தான் என்கிறார் ஸ்ரீநிவாசன்.

ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளிடம் இவருக்கு ஏற்பட்ட அந்த வித்யாசமான அனுபவம் ஒரு நாள் காலை ஐந்து மணிக்கு ஏற்பட்டது. ஸ்ரீபெரியவா மேனாவில் அமர்ந்து தரிசனம் நல்க, ஐந்தாறு பக்தர்கள் விஸ்வரூபதரிசனம் கிட்டிய ஆனந்தத்தோடு நின்றிருந்தனர்.

ஸ்ரீபெரியவா, அருகில் நின்றிருந்த ஸ்ரீஏகாம்பரம் எனும் கைங்கர்ய பாக்யம் பெற்றவரிடம் திரும்பி, ஸ்ரீநிவாசனைக் காட்டி ”இவரைத் தெரிகிறதா” என்று கேட்டார்.

ஸ்ரீ ஏகாம்பரம் “தெரியுமே, இவர் டில்லி ஸ்ரீநிவாச ஐயர்” என்று பதிலுரைத்தார்.

“அவ்வளவு தானோ… அதுக்கு மேலே இவரைப் பத்தி தெரியாதோ” என்றா பெரியவா. ஏகாம்பரம் பதில் சொல்லவில்லை.

பின்பு ஸ்ரீமஹாபெரியவாளே, ஸ்ரீநிவாசன் அவர்களின் குடும்ப விபரங்களை அங்கு கூடி நின்ற பக்தர்களிடம் சுமார் இருபது இருபத்தைந்து நிமிடங்கள் விவரமாகப் பேசினார். இவர் நல்ல வேதவித்தகரின் பிள்ளை என்றும், தந்தை சோமயாகம் செய்தவர் என்றும், இவரும் வேத அத்யயனம் முழுவதுமாக தேர்ந்தவர் என்றும் சிறப்பாக ஸ்ரீபெரியவா கூறியது இவருக்குப் பெருமையாக இருந்தது.

ஆனால் அதன்பின் ஸ்ரீபெரியவாளின் சித்தம் போக்கு சிவம்போக்காக இவர் வேத பாரம்பரியத்தைக் காப்பாற்றாமல் போனதற்காக வருத்தப்படுவதாக மாறியது.

“இவரும் சோமயாகம் பண்ணுவார்னு தான் நெனச்சேன்… ஆனா இவர் கடல் கடந்து அயல்நாடு போயிட்டு வந்தார்னு தெரிஞ்சதும் அந்த நம்பிக்கையை விட்டுட்டேன்” என்று வருத்தம் தோய்ந்த குரலில் ஸ்ரீபெரியவா சொன்னபோது ஸ்ரீநிவாசனுக்குத் தர்ம சங்கடமாகிவிட்டது.

குரல் எடுபடாமல் “நான் சுற்றுலா துறையிலே வேலை செய்றதாலே அடிக்கடி அயல்நாடு போயிட்டு வர்ற நிர்பந்தம் ஆயிடுத்து” என்றார்.

ஸ்ரீபெரியவாளோ அதை ஒப்புக்கொள்ள மறுப்பவர்போல தன் சிரத்தை ஆட்டினார். அதற்கும் மேலாக உறுதியுடனும் அளவுடனும் தன் திருவாக்கினால் 
”ஒரே ஒரு தடம் கடலை தாண்டி அயல் தேசத்துக்குப் போனாலும் அவாளை பிராமணாளா எடுத்துக்கத் தகுதியில்லாமப் போறது” என்றார்.

ஸ்ரீநிவாசன் மிகவும் நொந்துபோய் நின்றார். தெய்வத்தின் திருவாக்கினால் தான் பிராமணன் என்ற தகுதியை இழந்து விட்டோமே என்று அவர் மனம் மிகவும் வாட்டமுற்றது. உடனே ஸ்ரீபெரியவா சன்னதியிலிருந்து வெட்கத்துடன் விடுபட்டு வந்தார்.

பின் பல மாதங்களாக தன்னை ஸ்ரீபெரியவா இப்படி குறிப்பிட்டதை எண்ணி எண்ணி மனம் புழுங்கியபடி இருந்தார். இந்த சோகத்திற்கு பிராயசித்தம் தான் என்ன? அதே தெய்வத்திடம் போய் நிற்பதைத் தவிர வேறு வழி தெரியவில்லை. மறுபடியும் ஒரு நாள் அதிகாலை விஸ்வரூப தரிசனத்திற்குச் செல்லும் பாக்யம் கிட்டியது.

ஸ்ரீபெரியவா அதேபோல் மேனாவில் அமர்ந்து காட்சிதர அருகே மேட்டூர் சுவாமிகள் எனும் பூர்வாஸ்ரம ஸ்ரீ ராஜகோபால் அவர்கள் நின்று கொண்டிருந்தார். ஸ்ரீநிவாசன் தான் ஸ்ரீபெரியவாளைத் தனிமையில் தரிசிக்க வேண்டுமென்று மேட்டூர் சுவாமிகளிடம் கேட்டுக் கொண்டார்.

அதற்கு முதலில் ஸ்ரீபெரியவா ஒப்புக் கொள்ளவில்லை. இவர் மனமுடைந்து ஏமாற்றத்துடன் சற்றே விலகி நின்றார். ஸ்ரீபெரியவாளின் மனம் இதுபோன்ற பல சமயங்களில் இளகிப் போய் அரவணைக்கும். அப்போதும் அரைமணி நேரம் கழித்து இவரை ஸ்ரீபெரியவா கூப்பிட்டு சொல்ல வேண்டியதை சொல்லச் சொன்னார். இவர் விரும்பியபடியே அங்கு வேறு பக்தர்கள் யாருமில்லை.

ஸ்ரீநிவாசன் ஸ்ரீபெரியவாளை நமஸ்கரித்துவிட்டு முன்பு ஸ்ரீபெரியவா சொன்னதையெல்லாம் அப்படியே திரும்பவும் சுமார் இருபது நிமிடங்கள் விவரமாகக் கூறி தன்னை பிராமணன் தகுதியில்லாதவன் என்று குறிப்பிட்டதையும் சொல்லி முடித்தார்.

ஸ்ரீபெரியவா அத்தனை நிமிடமும் குறுக்கிடாமல் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். முடிவாக ஸ்ரீநிவாசன் தான் செய்த தவறுகளுக்காக மிகவும் வருந்துவதாகவும் ஸ்ரீபெரியவா கருணையுடன் தன்னை மன்னித்தருள வேண்டுமென்றும் அழுதபடிக் கூறினார். தான் திரும்பவும் பிராமணன் என்ற தகுதியை ஸ்ரீபெரியவாளின் அனுக்ரஹம் பெற்றுத் தர வேண்டுமென்று கண் கலங்கி வேண்டி நின்றார்.

அதுவோ கருணைப் பனிமலை. பக்தர் வேண்டுதல் எனும் உஷ்ணத்தினால் உருகாதிருக்குமோ? உடனே உருகியது.
மிகவும் மெல்லிய குரலில் உறுதியாக தெய்வத்தின் திருவாக்கு வெளிப்பட்டது “உன் தோஷமெல்லாம் இன்னியோட போயாச்சு எல்லா பாவமும் விலகியாச்சு”.

இதை ஒரு முறைக்கு, இரண்டு முறை ஸ்ரீபெரியவா திரும்பச் சொல்லி தன் அபாரக் கருணையை வெளிப்படுத்தினார். தன் மனபாரம் எல்லாம் அகன்ற ஆனந்தத்தில் ஸ்ரீநிவாசன் கண்கள் குளமாக அந்த ஆனந்த நடராஜ அனுக்ரஹ மூர்த்தியின் மாபெரும் காருண்யத்தில் திளைத்தவராய் நமஸ்கரித்துப் பெரும் நிம்மதியும் சாந்தியுமாக விடை பெற்றார்.

முன்பு டாக்டர் கல்யாணராமனுக்கும் அந்த நைஜீரியா அன்பருக்கும் வெளிநாடு சென்று திரும்பியதற்கு ஸ்ரீபெரியவா அளித்த சலுகை ஸ்ரீநிவாசனுக்கு அளிக்கப்படாமல் சற்று கடுமையாகவே கண்டிக்கப்பட்டுள்ளது. லெளகீக காரணங்களால் சென்று வருபவர்களைவிட வேதம் போற்றும் பாரம்பரியத்தில் வந்தவர்களும் வெளிநாடு போய் வருவது ஸ்ரீஸ்ரீஸ்ரீ மஹாபெரியவாளெனும் வேதநாயகருக்கு எப்பேற்பட்ட வேதனையைத் தரும் என்பதற்கு அவர் ஸ்ரீநிவாசனிடம் காட்டிய வன்மையே எடுத்துக்காட்டு. எல்லாவற்றையும் மீறி ஈசனின் பெருங்கருணை அனைத்து தோஷ பாபங்களையும் போக்க வல்லது என்பதையும் இந்த சம்பவம் உணர்த்துகிறது

மூலம் : ஸ்ரீ ப்ரதோஷம் மாமா ட்ரஸ்ட்

Courtesy: CHAMARTHI SRINIVAS SHARMA

No comments:

Post a Comment