பஞ்ச துவாரகா பயணம் 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻பகுதி 7. வெங்கடேசன்
பேட்துவாரகா... கோயிலுக்கு செல்லும் வழி எங்கும் கிருஷ்ணரின் விகரகங்கள் , கோமதி சக்கரம் கைவிடைப்பொருட்கள் தயிர் மோர் பட்சணம் என சிறு கடைகள். கோயிலில் வழக்கமான கூட்டம். ஆண் பெண் தனி வரிசை. செல்போன் பறிமுதல் என வழக்கமான நடைமுறைகள்.
மிகவும் பழமையானது இக்கோவில். ஆயிரக்கணக்கான வருஷங்களுக்கு முன்னரே இப்பகுதியில் கோவில் இருந்திருக்கிறது. பல முறை கடல் சீற்றங்களில் அழிந்து போனாலும் மீண்டும் மீண்டும் கோவிலை புதுப்பித்து இருக்கிறார்கள். தற்போதைய ஓக்கா துறைமுகம் கட்டப்படுவதற்கு முன்னர் [B]பேட்[t] த்வாரகா தான் துறைமுகமாக இருந்திருக்கிறது.
கோவிலில் இருக்கும் கிருஷ்ணர் சிலை ருக்மணியால் உருவாக்கப்பட்டது என்றும் தற்போதைய கோவிலை வல்லபாச்சாரியார் கட்டினார் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இப்பகுதியில் தான் கிருஷ்ண பரமாத்மாவினை சந்திக்க அவரது நண்பரான சுதாமா வந்தார் என்றும், கிருஷ்ணருக்கு மிகவும் பிடித்த அவல் தந்தார் என்றும் நம்புகிறார்கள். அதனால் இன்றைக்கும் இங்கே வரும் பக்தர்கள் பலரும் வீட்டிலிருந்து அவலுக்கு பதில் அரிசி கொண்டு வந்து இங்கிருக்கும் பூஜாரிகளுக்கு கொடுக்கிறார்கள். அப்படி நீங்கள் அரிசியோ, தானியமோ கொண்டு வரவில்லை என்றாலும் கவலையில்லை! பணமாக கொடுத்துவிடலாம். சுதாமா கதை, கிருஷ்ணர்-ருக்மணி கதைகள் என பலவற்றையும் ஹிந்தியில் சொல்லிக் கொண்டே பணம் கொடுக்கும் வசதியையும் அறிவித்து அதற்காகவே அமர்ந்திருக்கும் ஒருவரிடம் பணத்தினை கொடுத்து ரசீது பெற்றுக் கொள்ளச் சொல்கிறார்கள்.
வந்திருக்கும் அனைவருக்கும் சில அரிசி மணிகளை பிரசாதமாகவும் கொடுத்து அனுப்புகிறார்கள். கோவில் திறப்பதற்குள் சுற்றுப் பிராகாரத்தில் உள்ள இடங்களில் அமரவைத்து இப்படி கதைகள் சொல்வதையும், அரிசிக்கு காசு வாங்குவதையும் பார்க்க முடிந்தது. நாங்களும் இந்த கதைகளைக் கேட்டு முன்னேறினோம். எல்லாப் பக்கங்களிலிருந்தும் மக்கள் முண்டியடிக்க, கூட்டத்தோடு கூட்டமாக முன்னேறினோம். எங்களுக்கு முன்னர் சென்ற பூஜாரி கிருஷ்ணரின் கதைகள் சொல்லியபடியே வந்து கொண்டிருந்தார்.
இப்பகுதியில் தான் ஷங்காசுர வதம் நடந்ததாகவும் கதைகள் உண்டு. அந்தக் கதை – “சங்கு வடிவில் இருந்த ஒரு அசுரன் ஷங்காசுரன். மக்களை இம்சித்து அவர்களைக் கொன்று மீண்டும் சங்குக்குள் பிரவேசித்து கடலுக்கடியில் சென்று விடுவானாம் இந்த அசுரன். அவனது கொடுமைகளை அடக்க, கிருஷ்ணரும் அவனைத் தொடர்ந்து கடலுக்குள் சென்று ஷங்காசுரனை வதம் செய்து அந்த சங்கை தனக்கு அணிகலனாக ஆக்கிக் கொண்டுவிட்டாராம்.” இது இங்கே நடந்ததாகச் சொல்கிறார்கள். என்றாலும், தனது குருவான சாண்டீபனின் மகனை ஷங்காசுரன் கடத்திச் சென்று கடலுக்குள் வைத்திருப்பதாக அறிந்த கிருஷ்ணரும் பலராமனும் ஷங்காசுரனை வதம் செய்து குருவின் மகனை மீட்டதாகவும் சில கதைகள் படித்திருக்கிறேன்.
கோயிலில் 12 மணி முதல் 2 மணி வரை பகவான் பிரசாதமாக மதிய உணவு வழங்கப்படுகிறது.
பயத்தம் பருப்பு சாம்பார் உருளைக்கிழங்கு. பொறியல்.காரசேவ்என்ற எளிய உணவு
மனமும் வயிறும் நிறைந்து வெளி வந்து ஓகா ரயில் நிலையம் வந்து அகமதாபாத் திரும்ப இரவுப்பயணத்திற்கு தயாராகிறோம்.
த்வாரகை மட்டுமே இலக்கு என்பதால் நாங்கள் கண்டு களிக்காவிடினும் அருகிலுள்ள இடங்கள் பற்றிய சிறு குறிப்பு.
நாகேஸ்வரர் கோவில், துவாரகா (12 ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் ஒன்று)
இந்த கோவிலும் துவாரகாவில் உள்ளது. 12 ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் இந்த ஆலயமும் உள்ளது என கூறப்படுகிறது. இந்த ஆலயம் துவராகாவில் இருந்து சுமார் 16 கி மீட்டர் தொலைவில் உள்ளது .இது புராதன கோவில் என சொன்னாலும் கோவிலை பார்த்தால் ஒரு நவீன் கோவில் போல தெரிகிறது. இந்த கோவில் குறித்து ஒரு சர்ச்சையும் உள்ளது. உண்மையான நாகேஸ்வர் கோவில் என்ப்து உத்தராகண்ட் மாநிலத்தில் அல்மோரா என்ற ஊரில் உள்ளது தான் 12 ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் ஒன்றான நாகேஸ்வர் ஆலயம் என்றும் சிலர் சொல்கிறார்கள். புராணாத்தில் தூராகவன என்று குறிப்பிட்டதை வைத்து இந்த கோவிலை தவறாக நாகேஸ்வர் கோவில் என சொல்கிறார்கள் என்பது சிலரது வாதம். ஆனால் இந்த இடத்தில் எந்த வனமும் இருந்ததாக தெரியவில்லை.
போர்பந்தர். 100 கிமீ தூரத்தில். கீர்த்தி ஆலயம் என்ற பெயரில் காந்தி பிறந்த இடத்தில். மற்றும்
சுதாமா ஆலயம் (சுதாமா மந்திர்)
பாரத் ஆலயம்
கீதா ஆலயம்
காயத்ரி ஆலயம்
ராம் தூன் ஆலயம்
ரொகாதியா அனுமன் கோவில்
சண்டிபாணி வித்யாநிக்கேதன்
பறவைகள் சரணாலயம்
ரானா பாபுவின் மாளிகை (மகால்)
சௌபதி
சத்யநாரயணனின் ஆலயம் முதலியவை
அடுத்து சோமநாதர் மற்றும் இராஜஸ்தான் த்வாரகாக்கள்
பேட்துவாரகா... கோயிலுக்கு செல்லும் வழி எங்கும் கிருஷ்ணரின் விகரகங்கள் , கோமதி சக்கரம் கைவிடைப்பொருட்கள் தயிர் மோர் பட்சணம் என சிறு கடைகள். கோயிலில் வழக்கமான கூட்டம். ஆண் பெண் தனி வரிசை. செல்போன் பறிமுதல் என வழக்கமான நடைமுறைகள்.
மிகவும் பழமையானது இக்கோவில். ஆயிரக்கணக்கான வருஷங்களுக்கு முன்னரே இப்பகுதியில் கோவில் இருந்திருக்கிறது. பல முறை கடல் சீற்றங்களில் அழிந்து போனாலும் மீண்டும் மீண்டும் கோவிலை புதுப்பித்து இருக்கிறார்கள். தற்போதைய ஓக்கா துறைமுகம் கட்டப்படுவதற்கு முன்னர் [B]பேட்[t] த்வாரகா தான் துறைமுகமாக இருந்திருக்கிறது.
கோவிலில் இருக்கும் கிருஷ்ணர் சிலை ருக்மணியால் உருவாக்கப்பட்டது என்றும் தற்போதைய கோவிலை வல்லபாச்சாரியார் கட்டினார் என்றும் சொல்லப்படுகிறது. இப்பகுதியில் தான் கிருஷ்ண பரமாத்மாவினை சந்திக்க அவரது நண்பரான சுதாமா வந்தார் என்றும், கிருஷ்ணருக்கு மிகவும் பிடித்த அவல் தந்தார் என்றும் நம்புகிறார்கள். அதனால் இன்றைக்கும் இங்கே வரும் பக்தர்கள் பலரும் வீட்டிலிருந்து அவலுக்கு பதில் அரிசி கொண்டு வந்து இங்கிருக்கும் பூஜாரிகளுக்கு கொடுக்கிறார்கள். அப்படி நீங்கள் அரிசியோ, தானியமோ கொண்டு வரவில்லை என்றாலும் கவலையில்லை! பணமாக கொடுத்துவிடலாம். சுதாமா கதை, கிருஷ்ணர்-ருக்மணி கதைகள் என பலவற்றையும் ஹிந்தியில் சொல்லிக் கொண்டே பணம் கொடுக்கும் வசதியையும் அறிவித்து அதற்காகவே அமர்ந்திருக்கும் ஒருவரிடம் பணத்தினை கொடுத்து ரசீது பெற்றுக் கொள்ளச் சொல்கிறார்கள்.
வந்திருக்கும் அனைவருக்கும் சில அரிசி மணிகளை பிரசாதமாகவும் கொடுத்து அனுப்புகிறார்கள். கோவில் திறப்பதற்குள் சுற்றுப் பிராகாரத்தில் உள்ள இடங்களில் அமரவைத்து இப்படி கதைகள் சொல்வதையும், அரிசிக்கு காசு வாங்குவதையும் பார்க்க முடிந்தது. நாங்களும் இந்த கதைகளைக் கேட்டு முன்னேறினோம். எல்லாப் பக்கங்களிலிருந்தும் மக்கள் முண்டியடிக்க, கூட்டத்தோடு கூட்டமாக முன்னேறினோம். எங்களுக்கு முன்னர் சென்ற பூஜாரி கிருஷ்ணரின் கதைகள் சொல்லியபடியே வந்து கொண்டிருந்தார்.
இப்பகுதியில் தான் ஷங்காசுர வதம் நடந்ததாகவும் கதைகள் உண்டு. அந்தக் கதை – “சங்கு வடிவில் இருந்த ஒரு அசுரன் ஷங்காசுரன். மக்களை இம்சித்து அவர்களைக் கொன்று மீண்டும் சங்குக்குள் பிரவேசித்து கடலுக்கடியில் சென்று விடுவானாம் இந்த அசுரன். அவனது கொடுமைகளை அடக்க, கிருஷ்ணரும் அவனைத் தொடர்ந்து கடலுக்குள் சென்று ஷங்காசுரனை வதம் செய்து அந்த சங்கை தனக்கு அணிகலனாக ஆக்கிக் கொண்டுவிட்டாராம்.” இது இங்கே நடந்ததாகச் சொல்கிறார்கள். என்றாலும், தனது குருவான சாண்டீபனின் மகனை ஷங்காசுரன் கடத்திச் சென்று கடலுக்குள் வைத்திருப்பதாக அறிந்த கிருஷ்ணரும் பலராமனும் ஷங்காசுரனை வதம் செய்து குருவின் மகனை மீட்டதாகவும் சில கதைகள் படித்திருக்கிறேன்.
கோயிலில் 12 மணி முதல் 2 மணி வரை பகவான் பிரசாதமாக மதிய உணவு வழங்கப்படுகிறது.
பயத்தம் பருப்பு சாம்பார் உருளைக்கிழங்கு. பொறியல்.காரசேவ்என்ற எளிய உணவு
மனமும் வயிறும் நிறைந்து வெளி வந்து ஓகா ரயில் நிலையம் வந்து அகமதாபாத் திரும்ப இரவுப்பயணத்திற்கு தயாராகிறோம்.
த்வாரகை மட்டுமே இலக்கு என்பதால் நாங்கள் கண்டு களிக்காவிடினும் அருகிலுள்ள இடங்கள் பற்றிய சிறு குறிப்பு.
நாகேஸ்வரர் கோவில், துவாரகா (12 ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் ஒன்று)
இந்த கோவிலும் துவாரகாவில் உள்ளது. 12 ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் இந்த ஆலயமும் உள்ளது என கூறப்படுகிறது. இந்த ஆலயம் துவராகாவில் இருந்து சுமார் 16 கி மீட்டர் தொலைவில் உள்ளது .இது புராதன கோவில் என சொன்னாலும் கோவிலை பார்த்தால் ஒரு நவீன் கோவில் போல தெரிகிறது. இந்த கோவில் குறித்து ஒரு சர்ச்சையும் உள்ளது. உண்மையான நாகேஸ்வர் கோவில் என்ப்து உத்தராகண்ட் மாநிலத்தில் அல்மோரா என்ற ஊரில் உள்ளது தான் 12 ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் ஒன்றான நாகேஸ்வர் ஆலயம் என்றும் சிலர் சொல்கிறார்கள். புராணாத்தில் தூராகவன என்று குறிப்பிட்டதை வைத்து இந்த கோவிலை தவறாக நாகேஸ்வர் கோவில் என சொல்கிறார்கள் என்பது சிலரது வாதம். ஆனால் இந்த இடத்தில் எந்த வனமும் இருந்ததாக தெரியவில்லை.
போர்பந்தர். 100 கிமீ தூரத்தில். கீர்த்தி ஆலயம் என்ற பெயரில் காந்தி பிறந்த இடத்தில். மற்றும்
சுதாமா ஆலயம் (சுதாமா மந்திர்)
பாரத் ஆலயம்
கீதா ஆலயம்
காயத்ரி ஆலயம்
ராம் தூன் ஆலயம்
ரொகாதியா அனுமன் கோவில்
சண்டிபாணி வித்யாநிக்கேதன்
பறவைகள் சரணாலயம்
ரானா பாபுவின் மாளிகை (மகால்)
சௌபதி
சத்யநாரயணனின் ஆலயம் முதலியவை
அடுத்து சோமநாதர் மற்றும் இராஜஸ்தான் த்வாரகாக்கள்