(சென்னையிலிருந்து திருப்பதி மார்க்கம்..பகுதி −4..)
திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் கீழ் இயங்காமல், தனியார் ட்ரஸ்ட்டின் கீழ் இயங்குகின்ற ஒரு லக்ஷ்மிநரசிம்மர் கோயிலும் சென்னை திருப்பதி மார்க்கத்தில் இருப்பதாக அறிந்தவுடன், அந்தக் கோயிலைச் சென்று தரிசிக்க வேண்டுமென்ற ஆவல் எங்களுக்கு எழுந்தது...
மற்ற இடங்களில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற லக்ஷ்மி ந்ருஸிம்ஹன் போல் அல்லாது, இந்த ந்ருஸிம்ஹன் ஶ்ரீதேவி பூதேவி சகிதமாக நின்ற திருக்கோலத்தில் எழுந்தருளி இருக்கிறார் என்பதை அறிந்ததும் எங்கள் ஆவல் இன்னமும் அதிகரித்தது...
ஏனெனில் இதுவரை நின்ற நிலையில் நாங்கள் ந்ருஸிம்ஹனை சேவித்ததாக ஞாபகம்இல்லை என்பதே காரணம்!..
நாராயணவனத்திற்கு அருகில் இருக்கின்ற இந்த சிங்கிரிகோனா ந்ருஸிம்ஹன் கோயில் சுமார் நானூறு வருடங்களுக்கு முற்பட்டது என்று கூறப்படுகிறது.
சிங்க ஹரி கோயில் என்பதே காலப்போக்கில் சிங்கிரி கோயில் என்று திரிந்ததாகத் தெரிகிறது.
இந்த இடத்திற்கு வருவதற்குப் போக்குவரத்து வசதி ஏதும் இல்லாததால், அவரவர்கள் தத்தமது வாகனங்களில் பயணித்தால்தான், இங்கு வந்து சேரமுடியும்.
நாராயண வனத்திலிருந்து சுமார் ஒன்றரை கி.மீ. தொலைவில் இருக்கின்ற கீலகரம் என்கிற இடத்தை அடைந்து, அதை ஒட்டி இருக்கின்ற மண்சாலையில் சுமார் ஆறு கி.மீ. பயணித்து இவ்விடத்தை அடையலாம்.
கொஞ்சம் சாகசமான பயண அனுபவத்தைப் பெற விழைபவர்கள் கூகுள் மேப்பை வைத்து பயணம் செய்தோமானால், அது காட்டுகின்ற காட்டுவழி மண்பாதையில் பயணித்தும் இவ்விடத்தை அடையலாம்..
கீலகரத்திற்கு அருகில் இருக்கின்ற பாதையைப் பற்றி எங்களுக்கு முன்பே தெரியாததால், நாங்கள் கூகுள் மேப்பை பயன்படுத்தி இந்தக் கோயிலை அணுக முற்பட்டோம்..
இரண்டு புறமும் இலவம்பழக் காடுகளும், முட்செடிகளும் மண்டியிருக்கின்ற காட்டுவழிப்பாதை...
ஆள் அரவமே இல்லாத சுமார் பத்து அடி அகலமே இருக்கக்கூடிய மண்ணும் கல்லும் நிறைந்த காட்டுப்பாதை...
எப்பொழுது முன்னால் நோக்கினாலும், கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம் வரையில் நாம் செல்கின்ற பாதை முடிவதற்கான அறிகுறியே இல்லாமல், நீண்டு கொண்டே செல்கிறது...
கேள்விப்பட்டிராத இந்தக் கோயிலுக்கு, வெறும் கூகுள் மேப்பை மட்டுமே நம்பி வந்தது, அசட்டுத்தனமோ என்று அந்த வனாந்தரம் நம்மை அச்சப்பட வைக்கிறது!...
நாம் பயணத்தை ஆரம்பித்திருக்கின்ற இந்த மண்பாதை மட்டுமே ஒரே நேர்கோட்டில் சுமார் ஒன்றரை கி.மீக்கு மேல் நீள்கிறது..
நடுவில் நமது வண்டிச் சக்கரத்துக்கு எந்தப் பழுதும் நேராமல் இருக்க, அந்த சக்கரக்கையனே நமக்கு அருள்புரிய வேண்டும்!..
....அவ்வளவு கற்களும், சிற்சில பள்ளங்களும் நிறைந்த மிகக் குறுகிய பாதை..
....ஆனாலும், ஒரு கார் செல்கின்ற அளவிற்கு அகலமாக இருக்கிறது!...
எதிரே ஒருவேளை வண்டிவந்தால் (?!) ஒதுங்குவதற்குக் கூட இடமில்லாத அளவிற்கே பாதையின் அகலம் இருக்கிறது!...
ஆனால், நாங்கள் அந்த ஒன்றரை கி.மீ. தூரத்தைக் கடக்கும் வரையில் எங்களது இதயத்துடிப்பின் ஒலியைத் தவிர, அங்கே வேறு எந்த அரவமும் இல்லை!..
எதிரே வண்டிகள் வராததற்கு காரணம், கோயிலை அடைந்த பொழுது தெரிந்தது...
தரிசனம் செய்ய வருபவர்கள், நம்மைப் போலவே, கோயிலில் பணிபுரிபவர்களிடம் திரும்புவதற்கான வழியைக் கேட்டுக்கொண்டு, சற்றுச் சுமாரான பாதையில் திரும்பி விடுவதால், இந்த ஒன்றரை கி.மீ.மண்பாதையை திரும்பும்பொழுது யாரும் உபயோகிப்பதில்லை என்று புரிந்தது...
இந்தக் காட்டுப் பாதையைக் கடந்த பின்னர்..."அப்பாடா...
கோயிலை நெருங்கிவிட்டோம்!.." என்று நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டோம்...
ஆனால்...அது சற்றுநேரம் கூட நிலைக்கவில்லை!..
...இதுவரையிலும் வந்ததை விட, இப்பொழுது தெரிகின்ற பாதை, சற்றே அகலமானது என்பதைத் தவிர...பெரிதாக ஆறுதல் எதுவுமில்லை!..
ஆனால்...சில இடங்களில், அதுவும் மேலே செல்லச் செல்ல குறுகிக் கொண்டே வந்தது!..
ஒரு கட்டத்தில்... சுமார் மூன்று/நான்கு கி,மீ. தூரத்தைக் கடந்த பிறகு, எதிரே அடர்ந்த மரங்கள் நிறைந்த மலையடிவாரமே தென்பட்டதால், இதற்கு மேல் பாதையே இல்லையோ என்று அந்த முடிவில்லாத பயணம் எங்களை யோசிக்க வைத்தது!..
திரும்பி விடலாமா என்று ஒரு எண்ணம் தோன்றிய நேரத்தில், சிறிய அளவில் மின்கம்பத்தில் தென்பட்ட நரசிம்மரின் திருவுருவம் தாங்கிய அறிவிப்புப் பலகை, கோயில் எங்கேயோ அருகில் இருப்பதை ஊர்ஜிதம் செய்தது!...
அதனால்....மேலும் பயணித்தோம்...
இந்த நீண்டபாதை ஓரிடத்தில் வளைந்த போது...அங்கேயும் ஒரு நரசிம்மனின் திருவுருவம் தாங்கிய அறிவிப்புப் பலகை..
தெலுங்கில் அதன்கீழ் எழுதி இருந்ததால், அந்தப் பலகை சொல்கின்ற செய்தியை எங்களால் அறிய முடியவில்லை!..
....தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு இன்னும் சற்று தூரம் பயணித்தோம்...
.....சுமார் ஒரு கி.மீ.கடந்த பொழுது....
.....எதிரே ஒருவர் மிதிவண்டியோடு நின்றிருந்தார்...
....அப்...ப்....ப்...பாடா!...
....இப்பொழுதுதான் எங்களுக்கு மூச்சே வந்தது!..
...கிட்டத்தட்ட ஐந்து கி.மீ ஆள் அரவமற்ற பாதையில் பயணித்த பிறகு.... இதோ... ஒரு மனிதர்!..
....தெய்வத்தையே பார்த்தாற்போல் இருந்தது எங்களுக்கு!..
...அவரிடம் "இங்கு ஏதேனும் நரசிம்மர் கோயில் இருக்கிறதா?" என்று சந்தேகத்தோடு விசாரித்தோம்...
,...இன்னும் ஒரு கி.மீ.தூரம்தான்....
கோயில் வந்து விடும்!.."
.....என்று அவர் தெலுங்கில் சொன்னது, எங்களுக்குத் தெய்வ வாக்காகவே தோன்றியது!...
....சற்றுத் தெம்புடனும், எதிர்பார்ப்புடனும் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தோம்...
.....ஒருவழியாக, இன்னொரு இருபது நிமிட பயணத்திற்குப் பிறகு, அந்த மலை அடிவாரத்தை வந்தடைந்தோம்!..
அங்கே...
(வளரும்..)
