ஒரு கல்யாணக் கதை இன்றைய நிலை !
கல்யாண ரிசப்ஷனிற்கு வருகிறார் அந்த முதியவர். ‘யாராவது தம்மை வரவேற்பர்களா என்று அவர் எதிர்பார்க்க, வரவேற்க யாரும் இல்லை..! அவருக்குத் தெரிந்த முகமாய் யாரும் இல்லை.. அலங்க மலங்க விழித்துக் கொண்டு அங்குமிங்கும் பார்க்கிறார்..!
நல்ல உடையணிந்து பாங்காக இருக்கும் ஒரு பெண்மணி அவர் அருகில் வந்து, கையை கூப்பி வணங்கி, “வாங்க..! இந்தாங்க வெல்கம் ஜூஸ்..!"
தன்னையும் ஒருவர் கண்டுகொண்டதில் 'அப்பாடா..’ என்று பெருமூச்சு விட்ட அந்த முதியவர் : “நல்லதும்மா.. சிவசுப்ரமணியம் எங்க கானோம்...?”
அவருக்கும் grooming நடக்குது.. கொஞ்சம் லேட்டாவுது.. நீங்க இங்க உட்காருங்க..”
“சிவசு என் பால்ய சினேகிதன்..! திருத்துறைப்பூண்டில அவன் என்னோட பக்கத்து வீடு.. நாங்க ரெண்டு பேரும் ஒரே ஸ்கூலு..! ஒண்ணா கிட்டிப்புள் விளையாடினவங்க..!"
"ஹவ் நைஸ்...”
அவங்க அப்புறம் சென்னைக்கு வந்துட்டாங்க.. 25 வருஷம் ஆயிடுச்சு..!"
”25 வருஷம் கழிச்சும் மறக்காம ஃப்ரென்டொட பொண்ணு கல்யாணத்துக்கு வந்திருக்கீங்க.. மகிழ்ச்சி..”
“சிவசு மனைவி எங்க..? அவங்களை பாத்துடறேன்.."
"அதோ அவுங்க ஃப்ரென்ட்ஸோட குத்து டான்ஸ் ஆடிட்ருக்காங்க பாருங்க..!"
"அய்யய்யோ..! இப்ப என்ன பண்றது..? பொண்ணு மாப்பிள்ளையப் பாத்துட முடியுமா..?”
“அந்த Qல நிக்கணும் சார்...!”
வெகு நேரம் Qவில் நின்று அவர் பார்த்து விட்டு வந்தவுடன், அந்தப் பெண்மணி: “சார்... டைனிங் ஹால் இப்படி போகணும்...”
“இல்லம்மா நான் புறப்படறேன்.. Qல நின்னதுல கால் ரொம்ப வலிக்குது.... சிவசுவ பாக்கவே முடியிலயேன்னு கஷ்டமா இருக்கு.. சிவசு பொண்ணுக்கு என்னைத் தெரியவே தெரியாதம்மா..?“
“பரவாயில்ல சார்..! அதுக்குத் தான் வீடியோ எடுக்குறாங்க.. நீங்க கல்யாணத்துக்கு வந்தது மகிழ்ச்சி.. இந்தாங்க கிஃப்ட்.."
“சரிம்மா.. ஆமா, நீங்க சிவசுக்கு என்ன வேணும்..?”
“நான் அவருக்கு ஒண்ணும் வேணாமே..?"
“ஓ.. மன்னிக்கணும்.. நீங்க மாப்பிள்ள சைடா..?”
“இல்லயே சார்.. நான் யார் சைடும் இல்லையே..? ஏன் கேக்கறீங்க..?”
“அன்பா உபசரிச்சீங்களேன்னு கேட்டேன்மா.....”
“நாங்க event management கம்பெனி சேந்தவங்க சார்...! இது எங்க வேலையாச்சே.. செஞ்சு தானே ஆகணும்..?”
கிராமத்திலிருந்து வந்த அந்த முதியவர் திரும்பிப் போய்க் கொண்டே மனசுக்குள் :“சிவசு எதுக்கு என்ன கூப்பிட்டான்..? நான் எதுக்கு வந்தேன்..? யாரோ முன்ன பின்ன தெரியாத இந்த பொண்ணு கிட்ட பேசிட்டுப் போறதுக்கா..?"
பகிர்வு