வேதபாடசாலையும் அப்பளமும்

வேதபாடசாலையும் அப்பளமும்

தலைப்பே வித்தியாசமா இருக்கேன்னு ஆச்சரியப்பட வேண்டாம். ஆனா நடந்த சம்பவம் எனக்கு ஆச்சர்யமா இருக்கு.

கடந்த வியாழக்கிழமை சித்தப்புவின் கணக்கில் 138 ரூபாய் கிரெடிட் ஆகியிருந்துச்சு. பெயர் இல்லை. Reference வேதகைங்கர்யம் அப்படின்னு மட்டும் இருந்திருக்கு.

வஸ்திர விநியோகத்திற்கு பணம் அனுப்பறவங்க சில சமயம் 100 ரூபாயோ அல்லது குறைஞ்ச தொகையோ முதல்ல அனுப்பிட்டு அது வந்து சேர்ந்த விவரம் தெரிஞ்சுட்டு பாக்கி தொகையை அனுப்புவாங்க. அந்த மாதிரி யாரோ அனுப்பியிருக்காங்க அப்படின்னு தான் நாங்க நினைச்சுட்டு இருந்தோம்.

இன்னிக்கு கார்த்தால புதுசா ஒரு நம்பர்ல இருந்து அழைப்பு வந்தது. லேண்ட்லைன் நம்பர். திருநெல்வேலின்னு தெரிஞ்சது. சரி யாரோ நம்மை தெரிஞ்சவங்க கூப்பிடறாங்கன்னு எடுத்து பேசினேன். ஒரு பெண்மணி (பாட்டி) பேசினாங்க. அந்த உரையாடலை வார்த்தை பிறழாமல் உரையாடல் நடையில் பதிவு செய்திருக்கேன்.

அலோ ஆரு ஆலாச்சமா

ஆமாங்க ஹாலாஸ்ய சுந்தரம் தான் பேசறேன்

அப்பள காசு 138 ரூபாய் அனுப்பிச்சேன். வந்துச்சா?

என்ன காசு? நான் அப்பள வியாபாரம் பண்ணலை.

வேட்டி துண்டெல்லாம் நீ தானே குடுக்கறே?

எனக்கு ஒன்னும் புரியலை. நீங்க யாரு? உங்களுக்கு என்ன வேணும்?

டேய் சீத்தாராமா ஆரு நம்பருக்கு போட்டே. தெரிலைன்னு சொல்றானே இவன் (பக்கத்தில் இருக்கும் ஒருவரிடம் இதை சொல்லிக் கொண்டே போனை கொடுக்கிறார்)

ஹலோ சார் நான் கல்லிடைக்குறிச்சியில் இருந்து பேசறேன்.என்னோட பேர் சீத்தாராமன். நீங்க தானே ஹாலாஸ்ய சுந்தரம் ஐயர்?

ஆமாம் சார் நான் தான்

இந்த வேதபாடசாலை வித்யார்த்திகளுக்கு சிக்குபலகை, பஞ்சபாத்திர உத்தரணி வாங்கி கொடுக்கிறதா நீங்க ஃபேஸ்புக்ல பதிவு போட்டீங்களா சார்

ஆமாம். நான் தான் பதிவு பண்ணினேன்

அதுல இருக்கிற நம்பர்ல ஒருத்தருக்கு பண்ணினேன். உங்க நம்பரை கொடுத்து பேச சொன்னார்.

ஆமா எங்க சித்தப்பு பேச் சொல்லியிருப்பார்னு நினைக்கிறேன். சொல்லுங்க என்ன விஷயம்?

இருங்க பாட்டி கிட்டே போனை கொடுக்கிறேன். பாட்டி அவர் தான் பேசறார். நீங்க சொல்ல வந்த விஷயத்தை அவர்ட்ட சொல்லுங்கோ (அப்படின்னு சொல்லி போனை அந்த பாட்டியிடம் கொடுக்கிறார்)

அலோ ஆலாச்சம் தானே. 

ஆமா ஆலாச்சம் தான் பேசறேன் சொல்லுங்கோ பாட்டி

ஆலாச்சம் .....எப்பவும் எங்க அக்ரஹாரத்துல நண்டும் சிண்டுமா நிறைய குழந்தேள் ஓடி ஆடி விளையாடுவா. காலம்பறயும் சாயரட்சையிலும் சமத்தா ஒட்கார்ந்துண்டு வேதம் சொல்லுவா. நான் அப்பல்லாம் எங்காத்துல பட்சணம் பண்ணி கொண்டு போய் குழந்தேள் கிட்டே கொடுப்பேன். என்னை பார்க்கிறச்சே எல்லாம் குழந்தேள் பட்சண பாட்டின்னே கூப்பிடுவா. பாவம் குழந்தேள். அம்மா அப்பா எங்கேயோ கண் காணாத தொலைவில இருக்கா. ஓ ஓன்னு அடி வயித்துல இருந்து கத்திண்டு இருக்குதுகள். முன்னெல்லாம் உடம்புல தெம்பு இருந்துச்சு. ஒக்காந்து முறுக்கெல்லம் பிழிஞ்சு கொண்டு போய் கொடுப்பேன். இப்ப வயசாயிடுத்து. எம்பத்தாறு வயசாச்சு. இன்னும் நேக்கு மேல போறதுக்கு நாழி வரலை. எப்போ கூப்டப்போறான்ம்னு தெரிலை. சரி அதெல்லாம் விடுங்கோ இப்போ இங்க பாடசாலை இல்லை. சிருங்கேரி பெரியவா வர்றச்சே இந்த மாதிரி குழந்தேள் நிறைய வருவா. ஒன்னுரண்டு குழந்தேள் என்னை ஞாபத்துல வச்சுண்டு அடையாளம் தெரிஞ்சுண்டு பேச வருவா.

(எனக்கு என்னடா இந்த பாட்டி எதோ சொல்லிண்டே இருக்காளே அப்படின்னு மனசுக்குள்)

ஸரி பாட்டி இப்போ எனக்கு ஏன் போன் பண்ணினேள்?

இல்லைடாப்பா. என் பேரன் சொன்னான். பாடசாலைக்கு ரொம்ப பேர் சேர்ந்து பண்றா. நாமளும் எதாச்சும் பண்ணனும். சம்பளம் வாங்கி 500 ரூபாய் அனுப்பறேன் அப்படின்னு. அவன் வேலைக்கு போறான். நான் வேலை பார்க்கலையே. நான் எப்படி அனுப்பறதுன்னு கேட்டேன். அவன் எதுவும் சொல்லலை. எனக்கு மனசு கேக்கலை. எம்புட்டு குழந்தேளை நான் பாத்திருக்கேன். பக்கத்து ஆத்துல விசாலம் மாமி அரிசி அப்பளம் போடறா. அந்த மாமி கிட்டே சொல்லி அப்பளம் இட்டு கொடுக்கறேன். எதாச்சும் காசு கொடேன் குழந்தேகளுக்கு அனுப்பனும்னு சொல்லி 3 நாளா ஒக்காந்து அப்பளம் இட்டேன். ஒரு நாளைக்கு 50 ரூபாய் கொடுக்கிறதா பேச்சு. 150 ரூபா கொடுக்கணும் அந்த மாமி.. ரெண்டு காப்பி கொடுத்தேன்னு சொல்லி 12 ரூபாய் சம்பளத்துல பிடிச்சுட்டா. சொச்ச ரூபாயை பேரன் கிட்டே கொடுத்து நோக்கு அனுப்ப சொன்னேன். பணம் வந்துடுச்சான்னு கேட்கத்தான் போன் பண்ண சொன்னேன்.

(கிட்டத்தட்ட அழும் நிலைக்கு நான் வந்துட்டேன்.) வந்துடுச்சு பாட்டி வியாழக்கிழமையே வந்துடுச்சு. உங்க பேரன் போன் நம்பர் இல்லை. அதான் போன் பண்ணி சொல்ல முடியலை. தப்பா நினைச்சுக்காதேள்.

பரவாயில்லைப்பா. என்னால முடிஞ்சதை அனுப்பியிருக்கேன். எதாச்சும் ஒரு குழந்தைக்கு தீபாவளிக்கு கோடி வேட்டி துண்டு வாங்கி கொடேன். சரியா (போன் வைக்கும் சப்தம் கேட்கிறது)

என்னுடைய பதிவுகள் எத்தனை பேரை சென்று அடைகிறது என்பதை நினைக்கும் போது ஒருவகையில் பெருமையாக இருக்கிறது. ஆனா இந்த மாதிரி நிறைய பாட்டிகள் செய்யும் கைங்கர்யங்களின் முன்னால் நாங்கள் பண்ணும் கைங்கர்யங்கள் ஒன்னுமே இல்லை.